[Sancak - Yağmur]
Medya: Irmak
💬
Bu mesajdan sonra hem kimliksizin mavi gözlü olduğunu öğrenmiştim hem de burada olduğunu. Ama ben dışarı da değil sinema salonunda ağlamıştım. O nereden görmüştü?
Irmak: Nerden biliyorsun ağladığımı?
Kimliksiz: Arkanda oturunca sesini duymak zor olmadı.
Irmak: Arkamda mı? Bir dakika bana peçete uzatan sen miydin?!
Kimliksiz: Evet.
İnanamıyorum resmen burnumun dibindeydi ve ben dönüp bakmamıştım.
Irmak: Güzelim yazdığında gözümden kaçmadı. Yavşamazsak sevinirim😏
Kimliksiz: Ne diyeyim odunum mu?
Kimliksiz: Sana daha uygun olurdu ya neyse.
Irmak: Nerdesin?
Kimliksiz: Göremeyeceğin bir yerde.
Irmak: Buradasın en fazla nereye uzaklaşmış olabilirsin ki?
Kimliksiz: Erkekler tuvaletinde?
Irmak: Gidip nöbet tutturtma bana orda.
Kimliksiz: Tamam tamam tutmana gerek yok. Çıktım ben AVM'den.
Irmak: Sana inanmıyorum.
Kimliksiz: Niye?
Irmak: Bilmiyorum. İçimden bir ses hala burada olduğunu söylüyor.
Kimliksiz: O zaman içindeki sese güven :)
Hızla katta gezerken onu görebilecekmiş gibi sağa sola bakıyordum. Koton'dan çıkan yakışıklı bir bey gördüğümde mavi mavi parlayan gözlerine karşılık yanına gittim. Bana bakmıyordu. Kolundan tutup kendime çevirdim.
"Kimliksiz sen misin?"
Çocuk bana 'ben gayım gel beraber olalım' demişim gibi baktı.
"Ne diyorsun bacım?"
Yüzümü buruşturarak geri çekildim. Yanlış alarm. Kimliksiz ona kardeş dediğim için kızarken gelip bana bacım demezdi.
Çocuğa hiçbir şey söylemeden yanından uzaklaştım.
Bir on dakika daha aradıktan sonra vazgeçip gezmeye karar verdim. O kendini göstermiyorsa ben ne diye zorluyordum ki?
Önce çocuklar için ayrılan bölüme gidip bebelerin bakışlarına aldırmadan birkaç oyuncağa bindim. Oradan çıkıp Toyzz Shop'a girdim. Yaşasın peluşlar! Yumuduk yumuduk hepsini çok seviyordum. Ayı, panda, mickey...Özellikle boynunda küçük bir kalbi olan pandayı alıp göğsüme yaslamıştım. Öyle yumuşaktı ki... Hepsine bakmış ama hiçbirini almamıştım. Çünkü evde yeterince vardı ki şu yaştan sonra aldığım her oyuncak için annemden azar işitiyordum. Ben aldıkça o ya atıyor ya da Işıl'a veriyordu. Bu yüzden bende artık almıyordum.
Biraz da D&R'da dolaştıktan sonra gitmeye karar vermiştim. D&R da dolaşmak dediysem kitaplara bakmamıştım. Ben kitap okurken sıkılan bir kızdım. Şekilli defterlerden birini almıştım. Günlük tutacaktım. Muhtemelen iki gün sonra yazmayı unutacaktım ve defter boş kalacaktı ama olsundu.
Saat 3'e geliyordu. Sabahtan beri annemin ve babamın arayışlarını görmezden gelmiştim ama eve gidince sıkı bir azar işiteceğimin farkındaydım.
Telefonda saatte bakarken kimliksizden mesaj olduğunu gördüm.
Kimliksiz: Cidden o çocuğa o soruyu sordun mu?
Onu da duy anasını satayım. Nasıl radarları varsa artık.
Irmak: Sen olsaydın sana soracaktım.
Kimliksiz: ;)
AVM'den çıkıp durağa yürürken yiyeceğim azarın şiddetini azaltmak için anneme nerede olduğuma dair kısa bir mesaj attım.
Gelen minibüse binip ücreti ödedikten sonra camdan dışarıyı seyretmeye başladım. Minibüsçü yolcu aldığı için beklerken durağın arkasından bir çocuk çıktı. Genç bir çocuk. Siyah pantolon ve siyah kapşonlu giymiş, atkısını neredeyse tüm yüzünü kaplayacak şekilde sarmıştı. Hava serindi ama onun abarttığı kadar değil. Gözüken tek yeri gözleriydi. Elini kaldırıp salladığında biran afalladım. Gözleri gözlerime bakarken sallamıştı.
Mavi gözleri kahverengi gözlerime bakarken!
Şaşkınlıkla ağzım aralanırken onun gözlerinin kenarının kırışmasından güldüğünü anlamıştım. Resmen karşımdaydı.
Minibüs hareket ettiğinde inmeyi denedim ama adım atacak yer bulamadım. Resmen kimliksizi görmüş, yanına gidemeden eve dönüyordum.
Telefonu aceleyle cebimden çıkardım.
Irmak: Sendin!
Kimliksiz: Evet Mika, bendim. Biraz olsun merakını giderebilmişimdir ha? :)
Irmak: Ama bu haksızlık! Bilerek ben minibüse binince karşıma çıktın.
Kimliksiz: Hadi ya? Bugün seni bir zeki gördüm.
Irmak: Bende seni çok mal gördüm!
Kimliksiz: Çok yakışıklı gördüm demiyor da.
Irmak: Sıfatını görmedim bile!
Kimliksiz: Engel atmaya devam edersen de göremeyecek gibisin.
Irmak: Aman ne büyük kayıp benim için😒
Kimliksiz: Sırf senin için şu engelleme özelliğini kaldırmak istiyorum.
Irmak: Nah yaparsın nihahahha
Kimliksiz: O ne öyle kötü kadın gülüşü.
Irmak: Bizde bele.
Kimliksiz: Napalım alışıcaz artık.
Cevap vermeden duran minibüsle birlikte aşağı indim. Ayaklarım geri geri giderken eve doğru adımladım. Anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım. Belki hiçbirine görünmeden odama çıkabilirdim.
İçeri girdiğimde ne beni kollarını göğsünde toplayarak bekleyen annemi, nede kaşları çatık babamı görememiştim. Salona doğru seslendim. "Anne? Baba?"
Cevap yok.
Mutfağa baktım. Işılın odasına baktım ama hiçbiri yoktu. Omuz silkerek yukarı çıktım. İşime gelmişti. Odama girdiğimde ceketimi çıkarıp dolabıma astım, kulaklığımı da çalışma masamın üzerine koydum.
Mutfaktan bir elma kapıp salona geçtim. Televizyonun başına kuruldum. Kanalları değiştirirken çalan kapıyla birlikte duraksadım. Şimdi sıçmıştım kesin annemlerdi.
Kalkıp kapıyı açtım ama beklediğimin aksine karşımda kimse yoktu. Kaşlarımı çatarak içeri girdim. Salona gidemeden kapı yeniden çaldı. Yeter ama he! Hızla kapıyı açtım ama yine kimse yoktu. Ulan veletler sizi bir bulayım göstercem size kapı çalıp kaçmayı.
Tekrar kapıyı kapatıp içeri girdim. Cebimdeki telefon titreyince bu sefer de durup mesaja tıkladım.
Kimliksiz: Yere bak! Yere!
Mesajı anlamaya çalışırken tekrar kapı çaldı. Bu sefer açtığımda direk yere baktım. Üst gövdemin büyüklüğünde bir hediye paketi duruyordu yerde. Ben bunu nasıl fark etmedim acaba? Alıp üzerine baktım. Küçük bir kart vardı.
'Bu da benim sana ilk hediyem olsun, Mika :)'
Kim olduğunu yazmamıştı ki sondaki hitap şekli ve attığı mesaj sayesinde kim olduğunu anlamıştım. Paketi alıp içeri girdim ve kapıyı kapattım. Odama çıktım, yatağımın üzerinde bağdaş kurup paketi yırtarak açtım. İçinden çıkan şeyle hem şaşırmış, hem sevinmiştim.
Kalpli panda...
Telefonu elime alıp mesaj kısmını açtım.
Irmak: Sana borçlandım.
Kimliksiz: Ne borcu? Borç falan yok.
Irmak: Var. Niye sormadan etmeden böyle bir şey alıyorsun ki.
Hem Toyzz Shop, hem de peluş olduğu için pahalıydı ve ben kimseye borçlu kalmayı sevmezdim.
Kimliksiz: Ne diyecektim Irmak? Kusura bakma sana hediye alabilir miyim mi?
Irmak: Sadece gerek yoktu.
Kimliksiz: Sadece teşekkür edemez misin?
Irmak: Tamam ya teşekkürler.
Irmak: Alan memun satan memnun😊
Kimliksiz: Ha şöyle.
Irmak: Ee ne olacak bunun adı?
Kimliksiz: Bilmem sen karar ver.
Irmak: Pandacık nasıl?
Kimliksiz: Yaratıcılığın gözümü yaşarttı.
Irmak: Sana soran da kabahat!
Kimliksiz: Aman da aman çen kızdın mı çen? Minik sinirli bir Mika :)
Irmak: Abdülrezzakhan?
Kimliksiz: Efendim? Sanırım?
Irmak: Teşekkür ederim☺
Kimliksiz: Ne demek gülüw her zaman.
💬
Vee bölüm sonu.
Gizemli çocuğumuzu yavaş yavaş görmeye başlıyoruz ha?
Sevgilerimle,
Ninjalarını seven ponçik yazarınız♥