Zawgyi>>>
Xiumin Chanyeol ကိုေက်ာင္းအေနာက္ဘက္က လူျပတ္တဲ့ေနရာကိုေခၚလာလိုက္ျပီး တန္းလ်ားတစ္ခုေပၚထိုင္ေစသည္
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ?"
"အာ...hyung အတြက္ေကာ္ဖီလာပို႔တာ ေနာက္က်သြားလို႔ပါ"
"အဲ့တာနဲ႔ သူကအျပစ္ေပးတယ္ေပါ့?"
"ဟုတ္"
"သူခိုင္းတိုင္းမင္းလုပ္စရာလား!"
စိတ္တိုတိုနဲ႔ေအာ္လိုက္မိသည္...Baekhyun ခိုင္းတိုင္းလုပ္ရေအာင္ သူ႔ကိုယ္သူမညႇာေတာ့ဘူးလား?သူတကယ္ေဒါသထြက္မိသည္ Chanyeol ဘာလို႔ Baekhyun အနိုင္က်င့္သမွ်ခံေနသလဲနားကိုမလည္နိုင္ေတာ့...
Chanyeol ေက်နပ္ရင္ေတာင္ Xiumin မေက်နပ္နိုင္ပါ...ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့...သူအတြက္ chanyeol ကအခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းလိုပဲ ညီတစ္ေယာက္ဆိုလဲဟုတ္တယ္
Chanyeol ကသူ႔ရဲအထီးက်န္တဲ့ဘဝမွာ နွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ ေဆြမ်ိဳး...သူငယ္ခ်င္းလိုပဲ
ဟုတ္တယ္ သူ Chanyeol ကိုခင္တာထက္ပိုတယ္...ဘာစကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ သူငယ္ခ်င္းေတာင္မရွိတဲ့ ေခါင္းေလးငံု႔ထားတတ္တဲ့ သူ႔ကိုသတိထားမိရာကစိတ္ဝင္စားလာသည္
ေနာက္ေတာ့မွ Baekhyun ရဲ့ညီမွန္းသိလို႔သူတို႔သိခြင့္ရခဲ့တာ Baekhyun နိွပ္စက္သမွ်ျငိမ္ခံေနခဲ့တဲ့ Chanyeol ကိုသနားတာေျကာင့္အျမဲကာကြယ္ေပးခဲ့မိတယ္
သူတစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ဖို႔ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အနားမွာရွိေနေပးခဲ့တဲ့ Yeol ကသူ႔ဘဝအတြက္ေတာ့အေရးပါသည္
သူေအာ္လိုက္ေတာ့ေခါင္းေလးငံု႔ကာ မ်က္လႊာေလးခ်ထားတဲ့ Chanyeol ရယ္...သူကမေအာ္စဖူးေအာ္လိုက္တာကိုး...
"Sorry ကိုယ္စိတ္လြတ္သြားတယ္"
"ဟင့္အင္း ရပါတယ္ Hyung"
"ဟင္!လက္က..."
Chanyeol လက္ေကာက္ဝတ္ေလးကိုယူျကည့္မိေတာ့ အရိွုးရာလိုမ်ိဳးနီရဲေနကာ အသားစေလးပြန္းေနေလသည္
"ဒါခါးပတ္ရာမဟုတ္ဘူးလား?"
"အဲ့..အဲ့ဒါက...ဟို.."
"Baekhyun လက္ခ်က္မလား?"
"ဟုတ္... "
ေခါင္းေလးငံု႔သြားျပန္ေတာ့ သူမေနနိုင္စြာျပံဳးျပမိျပန္သည္
ဆူမွာေျကာက္လို႔ထင္ပါရဲ႕ အဲ့ေကာင္ေလးသိပ္စိုးရိမ္တတ္တာပဲ
"ထားလိုက္ေတာ့ ေနာက္တစ္ခါအဲ့လိုဆိုလို႔ကေတာ့ မင္းကိုေရာဟိုေကာင္ကိုေရာ ရိုက္သတ္ပစ္ဦးမယ္ ဘယ္နွယ္
%*&+¢^√~"
ပြစိပြစိေျပာေနတဲ့ Xiumin ကိုျကည့္ျပီး Chanyeol ရယ္မိသည္ xiumin hyung ကကြၽန္ေတာ့္အေပၚအရမ္းေကာင္းတာ...hyung တစ္ေယာက္လိုဂရုစိုက္ေပးသလိုသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လိုရင္ဖြင့္လို႔လည္းရတယ္
ငယ္ငယ္က Hyung အနိုင္က်င့္ရင္လည္း Xiumin hyung ပဲကာကြယ္ေပးခဲ့တာအခုထိ...
အရင္က hyung နဲ႔ xiumin hyung ကသူငယ္ခ်င္းေတြပါ...ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းတျဖည္းျဖည္းသူတို႔ဆက္ဆံေရးက်ဲလာတယ္ Xiumin hyung ကလဲကြၽန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ခ်င္မွသာ တစ္ခါတစ္ေလအိမ္လာတာ
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ နွစ္ေလာက္ကသူတို႔အျကီးအက်ယ္ရန္ျဖစ္ျကတယ္ ဘာေျကာင့္ရန္ျဖစ္လဲမသိေပမဲ့ အဲ့ထဲကမတည့္ေတာ့တာအခုထိပဲေလ...
"တျခားေနရာေတြေရာ ရိုက္ထားေသးလား?"
"ဟု..ဟုတ္"
"က်စ္ အိမ္ေရာက္ရင္ေဆးေသာက္ေနာ္ အခု hyung မွာေဆးမပါလာလို႔"
"ဟုတ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ hyung"
ကြၽန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ျပိဳင္တူၿပံဳးလိုက္ျကရင္း hyung ကကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေလးေတြကိုလာဖြသည္...
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ၿငိမ္သက္ေနမိရံုသာ
သူတို့နွစ္ေယာက္လံုးသတိမထားမိလိုက္သည္ တန္းလ်ားနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာရပ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့အျကည့္စူးစူးကို...
*****************************
"Hyung..."
အတန္းထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ hyung ျကည့္တဲ့အျကည့္ေျကာင့္ အေနရခက္စြာေရွာင္လြွဲမိတယ္...hyung ေဒါသထြက္ေနတဲပံုေပါက္ေနတာေျကာင့္လည္း ပါတာေပါ့
"Chan...."
မလွမ္းမကမ္းမွ hyung ေခါ္သံေျကာင့္ က်ြန္ေတာ္ hyung ေရွ့ေခါင္းေလးငံု့ကာရပ္ေနမိသည္
"ဘာ...ဘာခိုင္းစရာရွိလို့လဲဟင္?"
"ညေနမင္းျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကစျပီး အိမ္မွာဒူးေထာက္ေနရမယ္ ငါျပန္လာမွမင္းထရမယ္"
"Na..nae"
"ရျပီ သြားေတာ့...အာ ခိုင္းတဲ့အတိုင္းမလုပ္ရင္ ဘာလုပ္မလဲသိတယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ သိပါတယ္ hyung"
Chanyeol ျပန္လွည့္ထြက္လာျပီး ထိုင္ခံုေပါ္စိတ္အားေလ်ာ့စြာထိုင္ခ်မိသည္ hyung အိမ္ျပန္ေနာက္က်ဦးမယ္ဆိုတာသူသိသည္
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ...hyung ခိုင္းတာပဲကို သူလုပ္သင့္သည္မဟုတ္လား??
ခဏေနေတာ့ hyung ထထြက္သြားတယ္ သူ့သူငယ္ခ်င္း sehun လဲပါသြားသည္ဆိုေတာ့ ေသခ်ာတာက bar တစ္ခုမွာ hyung သြားေသာက္ေတာ့မည္ဆိုတာ...
*****************************
"Baekhyun...ေတာ္ေတာ့ အရမ္းမေသာက္နဲ့"
Sehun စကားကိုနားမေထာင္ပဲ Baekhyun ေနာက္တစ္ခြက္ထပ္ေမာ့လိုက္သည္ ပူျပင္းျပင္းအရသာက သူ့ကိုမထိေရာက္ပါ...
"မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ?"
"Arnyi ဒီတိုင္း"
"ဘာဒီတိုင္းလဲ မ်က္နွာကမိုးျပိဳေတာ့မလိုျဖစ္ေနျပီ"
"အင္း...ငါတစ္ခုေတြးေနမိတာရွိလို့ပါ ငါအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္"
"ငါလိုက္ပို့ေပးမယ္ မင္းကားေမာင္းနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ရတယ္ ငါအဲ့ေလာက္မမူးေသးပါဘူး"
လက္ျပကာကားေပါ္တက္သြားတဲ့ Baekhyun ကိုျကည့္ရင္း sehun ေခါင္းကုတ္သည္...ေျပာေတာ့သာမမူးဘူး လူကယိုင္ေနသည္မဟုတ္လား??
****************************
Unicode>>>
Xiumin Chanyeol ကိုကျောင်းအနောက်ဘက်က လူပြတ်တဲ့နေရာကိုခေါ်လာလိုက်ပြီး တန်းလျားတစ်ခုပေါ်ထိုင်စေသည်
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ?"
"အာ...hyung အတွက်ကော်ဖီလာပို့တာ နောက်ကျသွားလို့ပါ"
"အဲ့တာနဲ့ သူကအပြစ်ပေးတယ်ပေါ့?"
"ဟုတ်"
"သူခိုင်းတိုင်းမင်းလုပ်စရာလား!"
စိတ်တိုတိုနဲ့အော်လိုက်မိသည်...Baekhyun ခိုင်းတိုင်းလုပ်ရအောင် သူ့ကိုယ်သူမညှာတော့ဘူးလား?သူတကယ်ဒေါသထွက်မိသည် Chanyeol ဘာလို့ Baekhyun အနိုင်ကျင့်သမျှခံနေသလဲနားကိုမလည်နိုင်တော့...
Chanyeol ကျေနပ်ရင်တောင် Xiumin မကျေနပ်နိုင်ပါ...ဘာလို့လည်းဆိုတော့...သူအတွက် chanyeol ကအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းလိုပဲ ညီတစ်ယောက်ဆိုလဲဟုတ်တယ်
Chanyeol ကသူ့ရဲအထီးကျန်တဲ့ဘဝမှာ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ ဆွေမျိုး...သူငယ်ချင်းလိုပဲ
ဟုတ်တယ် သူ Chanyeol ကိုခင်တာထက်ပိုတယ်...ဘာစကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ သူငယ်ချင်းတောင်မရှိတဲ့ ခေါင်းလေးငုံ့ထားတတ်တဲ့ သူ့ကိုသတိထားမိရာကစိတ်ဝင်စားလာသည်
နောက်တော့မှ Baekhyun ရဲ့ညီမှန်းသိလို့သူတို့သိခွင့်ရခဲ့တာ Baekhyun နှိပ်စက်သမျှငြိမ်ခံနေခဲ့တဲ့ Chanyeol ကိုသနားတာကြောင့်အမြဲကာကွယ်ပေးခဲ့မိတယ်
သူတစ်ယောက်တည်းအထီးကျန်ဖို့ဖြစ်လာတဲ့အချိန်မှာ အနားမှာရှိနေပေးခဲ့တဲ့ Yeol ကသူ့ဘဝအတွက်တော့အရေးပါသည်
သူအော်လိုက်တော့ခေါင်းလေးငုံ့ကာ မျက်လွှာလေးချထားတဲ့ Chanyeol ရယ်...သူကမအော်စဖူးအော်လိုက်တာကိုး...
"Sorry ကိုယ်စိတ်လွတ်သွားတယ်"
"ဟင့်အင်း ရပါတယ် Hyung"
"ဟင်!လက်က..."
Chanyeol လက်ကောက်ဝတ်လေးကိုယူကြည့်မိတော့ အရှိုးရာလိုမျိုးနီရဲနေကာ အသားစလေးပွန်းနေလေသည်
"ဒါခါးပတ်ရာမဟုတ်ဘူးလား?"
"အဲ့..အဲ့ဒါက...ဟို.."
"Baekhyun လက်ချက်မလား?"
"ဟုတ်... "
ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြန်တော့ သူမနေနိုင်စွာပြုံးပြမိပြန်သည်
ဆူမှာကြောက်လို့ထင်ပါရဲ့ အဲ့ကောင်လေးသိပ်စိုးရိမ်တတ်တာပဲ
"ထားလိုက်တော့ နောက်တစ်ခါအဲ့လိုဆိုလို့ကတော့ မင်းကိုရောဟိုကောင်ကိုရော ရိုက်သတ်ပစ်ဦးမယ် ဘယ်နှယ်
%*&+¢^√~"
ပွစိပွစိပြောနေတဲ့ Xiumin ကိုကြည့်ပြီး Chanyeol ရယ်မိသည် xiumin hyung ကကျွန်တော့်အပေါ်အရမ်းကောင်းတာ...hyung တစ်ယောက်လိုဂရုစိုက်ပေးသလိုသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုရင်ဖွင့်လို့လည်းရတယ်
ငယ်ငယ်က Hyung အနိုင်ကျင့်ရင်လည်း Xiumin hyung ပဲကာကွယ်ပေးခဲ့တာအခုထိ...
အရင်က hyung နဲ့ xiumin hyung ကသူငယ်ချင်းတွေပါ...ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်းတဖြည်းဖြည်းသူတို့ဆက်ဆံရေးကျဲလာတယ် Xiumin hyung ကလဲကျွန်တော့်ကိုတွေ့ချင်မှသာ တစ်ခါတစ်လေအိမ်လာတာ
လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်ကသူတို့အကြီးအကျယ်ရန်ဖြစ်ကြတယ် ဘာကြောင့်ရန်ဖြစ်လဲမသိပေမဲ့ အဲ့ထဲကမတည့်တော့တာအခုထိပဲလေ...
"တခြားနေရာတွေရော ရိုက်ထားသေးလား?"
"ဟု..ဟုတ်"
"ကျစ် အိမ်ရောက်ရင်ဆေးသောက်နော် အခု hyung မှာဆေးမပါလာလို့"
"ဟုတ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် hyung"
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ပြိုင်တူပြုံးလိုက်ကြရင်း hyung ကကျွန်တော့်ဆံပင်လေးတွေကိုလာဖွသည်...
ကျွန်တော်ကတော့ငြိမ်သက်နေမိရုံသာ
သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသတိမထားမိလိုက်သည် တန်းလျားနဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာရပ်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့အကြည့်စူးစူးကို...
*****************************
"Hyung..."
အတန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ hyung ကြည့်တဲ့အကြည့်ကြောင့် အနေရခက်စွာရှောင်လွှဲမိတယ်...hyung ဒေါသထွက်နေတဲပုံပေါက်နေတာကြောင့်လည်း ပါတာပေါ့
"Chan...."
မလှမ်းမကမ်းမှ hyung ခေါ်သံကြောင့် ကျွန်တော် hyung ရှေ့ခေါင်းလေးငုံ့ကာရပ်နေမိသည်
"ဘာ...ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲဟင်?"
"ညနေမင်းပြန်ရောက်တဲ့အချိန်ကစပြီး အိမ်မှာဒူးထောက်နေရမယ် ငါပြန်လာမှမင်းထရမယ်"
"Na..nae"
"ရပြီ သွားတော့...အာ ခိုင်းတဲ့အတိုင်းမလုပ်ရင် ဘာလုပ်မလဲသိတယ်နော်"
"ဟုတ် သိပါတယ် hyung"
Chanyeol ပြန်လှည့်ထွက်လာပြီး ထိုင်ခုံပေါ်စိတ်အားလျော့စွာထိုင်ချမိသည် hyung အိမ်ပြန်နောက်ကျဦးမယ်ဆိုတာသူသိသည်
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေ...hyung ခိုင်းတာပဲကို သူလုပ်သင့်သည်မဟုတ်လား??
ခဏနေတော့ hyung ထထွက်သွားတယ် သူ့သူငယ်ချင်း sehun လဲပါသွားသည်ဆိုတော့ သေချာတာက bar တစ်ခုမှာ hyung သွားသောက်တော့မည်ဆိုတာ...
*****************************
"Baekhyun...တော်တော့ အရမ်းမသောက်နဲ့"
Sehun စကားကိုနားမထောင်ပဲ Baekhyun နောက်တစ်ခွက်ထပ်မော့လိုက်သည် ပူပြင်းပြင်းအရသာက သူ့ကိုမထိရောက်ပါ...
"မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ?"
"Arnyi ဒီတိုင်း"
"ဘာဒီတိုင်းလဲ မျက်နှာကမိုးပြိုတော့မလိုဖြစ်နေပြီ"
"အင်း...ငါတစ်ခုတွေးနေမိတာရှိလို့ပါ ငါအိမ်ပြန်တော့မယ်"
"ငါလိုက်ပို့ပေးမယ် မင်းကားမောင်းနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"ရတယ် ငါအဲ့လောက်မမူးသေးပါဘူး"
လက်ပြကာကားပေါ်တက်သွားတဲ့ Baekhyun ကိုကြည့်ရင်း sehun ခေါင်းကုတ်သည်...ပြောတော့သာမမူးဘူး လူကယိုင်နေသည်မဟုတ်လား??
****************************