"Rose! Rose ξυπνα!"
Ακουσα μια ψηλή φωνή και ένιωσα να με κουνάει ένα χέρι.
Άνοιξα ενοχλημενη, τα μάτια του, όσο μπορούσα αφού με εμποδιζε ο ήλιος, που έμπαινε από το παράθυρο.
"Elina; Τι κάνεις πρωί πρωί εδώ; "
Τη ρώτησα και σηκώθηκα από το κρεβάτι.
Έφτιαξα λίγο το παπλωμα.
Κοιταχτηκα στον καθρέφτη. Η mascara και οι σκιές είχαν τρέξει στα μάτια μου, η περιοχή γύρω από τα χείλη μου ήταν κόκκινη από το κραγιόν.
Τέλεια.
" Έχω να σου πω πολλά! "
Είπε υπερβολικά χαρούμενη.
Θυμήθηκα το χθεσινό βράδυ.
Την κοίταξα καλά.
Γιατί ήμουν τόσο θυμωμένη εχθές;
Δεν έβγαζε καμία λογική η χθεσινή μου αντίδραση.
" Εντάξει πες μου. "
Απάντησα και κάθισα δίπλα της στο κρεβάτι.
" Εχθές πήγαμε βόλτα με τον Harry! Βλακα, Δεν μπορώ να σου εξηγήσω. Τον ξέρω μια μέρα, αλλά με το που τον είδα, κάτι έπαθα. Τον σκέφτομαι όλη μέρα σήμερα."
Έκλεισα τα μάτια μου, μέχρι να καταλάβω τι ακριβώς έλεγε.
Τι στο καλό;
Δεν γίνεται να νιώσεις τίποτα για τον άλλον, σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.
Εγώ για να ερωτεύτω τον Cameron, μου πήρε μήνες.
"Συνέχισε. "
Είπα απλά, χωρίς να σχολιάσω τα λόγια της.
" Πήγαμε λοιπόν, μόνοι μας σε υπέροχο πάρκο, και μιλούσαμε, κάναμε αστεία... Μέχρι που πήγε να με φιλησει. "
Είπε σαν χαζοχαρουμενο.
Γουρλωσα τα μάτια μου, από έκπληξη και Σηκώθηκα πάνω.
" Τι λες; "
Ρώτησα ενοχλημενη.
" Ναι.. Βέβαια σταμάτησε γιατί ήταν νωρίς αλλά, είναι τόσο υπέροχος! "
Είπε πέφτοντας στο κρεβάτι.
" Οκ.. Εσύ ξέρεις. Πάω να κάνω ένα μπάνιο. "
Της είπα ξερά.
" Κάτσε...δεν χαίρεσαι για εμένα; Ξέρεις πόσο πληγωθηκα... Δεν ήθελα να νιώσω για κανέναν αυτό το συναίσθημα, αλλά το ένιωσα για τον Harry... Πίστευα πως θα χαιροσουν. "
Ήταν αλήθεια Ερωτευμένη μαζί του;
Της άρεσε αλήθεια;
Θα έπρεπε να χαιρόμουν.. Άλλωστε εγώ ήμουν αυτή που της έλεγα να ξανά ερωτευτεί... Μετά από τον άθλιο χωρισμό τους με τον Jacob.
Μα τώρα.. Τώρα δεν ξέρω..
Δεν ξέρω καν γιατί με ενοχλεί.
" Χαίρομαι Elina. Απλά δεν έχω όρεξη πρωί πρωί. "
Της είπα και μπήκα στο μπάνιο.
***
" Θες; "
Με ρώτησε η Taylor, δείχνοντας μου τον καφέ της και εγνεψα αρνητικά.
Ακούγαμε την ιστορία του John, για το πως το έσκασε από το σπίτι χωρίς να το καταλάβουν οι γονείς του και την υπέροχη περιπέτεια που είχε με την Mary, η κάτι τέτοιο.
Δεν πρόσεχα και ακριβώς τι έλεγε.
"Rose, τι έχεις σήμερα; "
Ρώτησε o Sam και όλοι σταμάτησαν κοιτάζοντας προς εμένα.
" Δεν έχω κάτι.. Δεν ξύπνησα καλά.. "
Είπα ψέματα, η αλήθεια ήταν ότι είχα κοιμηθεί γύρω στις 9 ώρες αλλά κάτι άλλο ήταν αυτό που με βασανιζε.
Δεν μπορούσα να καταλάβω όμως,γιατί.
" Ο Cameron; Που είναι; "
Με ρώτησε ο Damon και κατάλαβα πως έλειπε.
Τι στο καλό;
Η αλήθεια ήταν πως δεν του έδινα πολύ σημασία, από το Σάββατο.
" Δεν ξέρω.. "
Απάντησα λυπημένη.
" Οκευ, τι στο καλό γίνεται με εσένα; Είστε πάντα μαζί. "
Είπε σοβαρά ο John.
" Απλά δεν μιλήσαμε σήμερα... Δεν έχει γίνει κάτι.. "
" Ο μικρός πληγωμενος Cameron. "
Ειρωνευτηκε ο Michael τον αγριοκοιταξα.
" Michael σταμάτα επιτέλους. "
Φώναξε η Elena.
" Εσύ Elizabeth ξέρεις τι έχει; "
Ρώτησε τη κολλητή μου.
"Μα δεν έχει κάτι."
Με έσωσε η κολλητή μου.
Δεν της είχα πει τίποτα σε σχέση με το Σάββατο αλλά με έσωσε από μια αβολη κατάσταση.
"Καλημέρα παιδιά! "
Ακουσα μια γνωστή φωνή και γύρισα να δω το αγόρι μου.
Όλοι τον χαιρετησαν, εκτός από τον Michael που τον κοιτούσεμε ένα εκνευριστικό, ειρωνικό ύφος.
Σηκώθηκα από το παγκάκι και τον πλησίασα.
"Που ήσουν Cameron;"
Εκείνος με κοίταξε ειρωνικά.
"Θυμήθηκες ότι υπάρχω; Ουαου! Σε ευχαριστώ! "
Τραβήχτηκε από το άγγιγμα μου.
Όλοι μας τον κοιταζαμε, σαν να είναι φάντασμα.
" Τι λες; Τι έκανα; "
Ρώτησα ανηξερη.
" Αυτές τις μέρες δεν μου μιλάς καν. Κοίτα το κινητό σου, πόσα μηνύματα σου έχω στείλει ο μαλακας. "
Ήμουν έτοιμη να Κλαψω.
Ήταν ο πρώτος μας τσακωμος.
Όλα αυτά για τον Harry;
Δεν ήξερα καν γιατί ήμουν κάπως επειδή μάλλον σε λίγο καιρό, ο Harry και η αδερφή μου θα είναι μαζί.
Άνοιξα το κινητό μου, βλέποντας 10 μηνύματα από τον Cameron.
Ήταν και εκείνος βουρκωμενος..
"Cameron... "
Προσπάθησα να πω.
" Τι Rose τι; Φερεσαι τόσο περίεργα τελευταία... "
Είπε ήρεμος.
" Είμαι πιεσμενη.. Νιώθω πιεσμενη, από τους γονείς μου, από την αδερφή μου... Από το σχολείο... Πάω δευτερα λυκείου, πρέπει να διαβάζω πολύ! "
Πάλι ψέματα.
Λέω ψέματα στο αγόρι μου.
Βέβαια αθώο ψέμα, αλλά πρώτη φορά.
Βασικά, όλες αυτές τις μερες του έχω πει ψέματα.
Πως έγινε αυτό;
Πάω να διαλυσω τη σχέση μας.
" Εντάξει Rose... Συγγνώμη.. "
Ξεφυσιξε.
" Δεν φταίς εσύ! Εγώ φταίω.. Εγώ συγγνώμη.. Σε αγαπάω... Δεν πίστευα ποτέ ότι θα τσακωνομασταν... "
Με φιλησε απαλά, στα χείλη.
" Δεν θα ξανά γίνει, αγάπη. "
Χαμογελασα γλυκα.
" Αντε Ρε παιδιά, μας τρομαξατε! "
Είπαν οι φίλοι μας και γελάσαμε.
" Ναι, είχαμε την τιμή να δούμε, τον πρώτο σας τσακωμο και τον Cameron για ακόμη μια φορά το θύμα της Rose. "
Ο Michael προκάλεσε.
Ο Cameron, έκανε να σηκωθεί να τον σταμάτησα.
" Δεν αξίζει. "
Τον συμβουλεψα.
Τον αγκαλιασα σφιχτά.
Τον αγαπώ τόσο μα τόσο πολύ.