Roberto: JM, magkakaroon ng party ang pamilya natin at pamilya Tatlonghari. Announcement ito para sa hospital na ipapatayo namin. Tapos na ang lahat ng kailangan kaya naman after the announcement uumpisahan na nilang itayo ito.
Rosario: Tuloy na tuloy na pala yan, Roberto. (Masayang sabi niya)
Roberto: Iniisip lang naman namin ang future nilang dalawa ni Karylle kaya namin ginagawa ito. Sooner or later karylle will be part of our family.
Rosario: Excited na nga ako eh. Anak, wala pa ba talagang balak magpakasal yan si karylle.
V: Ayokong ipilit ang hindi pwede, ma.
Rosario: Anong ibig mong sabihin?
V: Wala po.
Roberto: Wag nalang muna natin pilitin ang mga bata, Rosario. Kung ayaw pa nilang magpakasal, okay lang naman eh, bata pa naman sila at tsaka enjoyin muna nila, kasi once na makasal na sila, sa Family na nila yan magpo-fucos, ikaw din baka mawalan na ng time yang anak mo sayo.
Rosario: Naku, JM ikaw ah baka pag kinasal na kayo ni Karylle makalimutan mo ng may mga magulang ka?
V: Don't worry Ma, malabong mangyari yun. Sige po alis na ako.
Rosario: Okay sige, mag-ingat ka.
V: I will, bye dad (sabay hawak sa balikat ng papa nya at nakipagbeso sa mama nya)
Roberto: Sige.
-----
V: Nasaan kayo? (tanong nya sa mga taunan nya)
Student: Nandito na sa school.
V: Wag na kayong pumasok, may ipapagawa ako sa inyo.
Student: Pero may quiz kami ngayon.
V: Ako na bahala sa prof nyo.
Student: Sige. Saan tayo magkikita?
V: Text ko nalang sa inyo kung saan atyo magkikita.
Student: Okay!
Nang matapos silang mag-usap tinext na ni Vice kung saan sila magkikita. nang mareceive naman nung lalaki ang text ni Vice ay agad na umalis ang mga ito sa school at pinuntahan sya.
V: Hindi ako papasok ngayon. (sabi nya kay Vhong habang kausap sa phone)
Vhong: Brad, napapadalas na ang pag-absent mo ha?
V: Hindi naman, may aasikasuhin lang talaga ako ngayon.
Vhong: Mas impoertante kesa sa grades mo?
V: Mas mahalaga.
Vhong: Brad, baka naman gusto mo kaming isama dyan sa lakad mo? Napapadalas na ang labas mo na hindi kami kasama ha?
V: Tsaka na, pag tapos na.
Vhong: Pag tapos na? Ano ba kasi yan, Brad baka makatulong kami.
V: No, thanks kaya ko to. Sige na, bye!
Vhong: Brad, sandali lang..(sabay end ni vice ng call)
----
Anne: How are you? (Tanong nya kay K habang naglalakad ang mga ito papasok sa campus.)
K: I'm fine, don't worry. (Malungkot na sagot naman nya.)
Anne: Couz, hindi mo naman kailangang itago sa amin ang nararamdaman mo eh.
K: Itago ko man o hindi, ganun parin naman diba? Wala paring magbabago. Nasaktan ko sya, nasaktan nya ako at ngayon hindi ko alam ang gagawin para lang mapatawad nya. Pakiramdam ko tuloy ang sama-sama kong tao. (Naiiyak na sabi niya. Napahaplos naman sa likod si Anne sa kanya para pigilan ang luhang nagbabadya nang malaglag.)
Angel: Time heals all wounds sabi nga nila diba? Give him time,K.
Coleen: Eh paano kung sa sobrang tagal at kung kelan handa ng magpatawad si Vice eh sumuko naman na si K?
K: Hindi mangyayari yun. This time papanindigan ko na yung promise ko sa kanya, hindi ako bibitaw at hinding-hindi ako susuko hanggang sa mapatawad nya ako.
Anne: That's my girl! (Cheer nito.) Oh! Tama na yan, ipakita mo kay vice na hindi ka basta-basta susuko.
Angel: Tama! Kaya mo yan K.
K: Uump!
-----
Student: Nasa amin na! (Sabi niya sa kabilang linya.)
Jhong: Pakawalan nyo ako dito? (Sigaw nya habang nagpupumiglas sa kinaroroonan nya.)
Vice: Good! Nakilala ba kayo?
Student: Hindi. At wala syang alam na ikaw ang nagpadukot sa kanya.
Vice: Mabuti kung ganun. Wag na wag nyong tatanggalin yang blind fold nyan at walang kahit sino sa inyo ang magkamaling magsabi ng bawat names kundi kayo ang lagot dyan pag gumanti.
Student: Don't worry, lahat ng sinabi mo at bilin mo susundin namin. So, anong gagawin dito?
Vice: Hintayin nyo ako, ako magsasabi kung anong gagawin sa unggoy na yan.
Student: Sige.
After ng ilang minutes dumating na si Vice sa lugar kung saan dinala ng mga tauhan niya si Jhong.
Pagkapasok naman nya sa isang under construction ay nakita nya si Jhong sa di kalayuan na nakatali ang kamay sa taas at nablind fold ito. Nang makita naman sya ng tauhan nya na parating ay agad syang sinalubong ng lalaking kausap lang nya kanina.
Vice: Kamusta yan? (Sabay tingin kay Jhong habang nakapamulsa ang kaliwang kamay at ang kanan naman ay may hawak na yosi.)
Student: Maayos pa naman. Wala kaming magawa kanina kaya, pinagpractisan muna namin.
Vice: Hindi nyo na pala kailangan ang signal ko eh para gawin ang dapat.
Student: So ano? Tuloy na?
Vice: Sige! Bugbugin nyo, gawin nyo yung ginawa nya sakin. Siguraduhin nyo na mas doble ang sakit na mararanasan nya kesa sa pinaranas nya sakin.
Student: Masusunod!
Vice: Puruhan nyo sa tagiliran. Siguraduhin nyong hindi yan makakapaglaro ng basketball.
Student: Yes, boss! (Tsaka naman sya lumapit sa mga kasamahan para umpisahan ang utos ni Vice.)
Student: OKAY GUYS! IT's TIME TO PARTY! (Masayang sigaw nito. Nakuha naman ng mga kasamahan nya ang ibig nyang sabihin kaya naman pinagtulungan si jhong para bugbugin ito.)
Habang pinagtutulungan naman si Jhong ay nasa di kalayuan si vice nanonood sa ginagawa nila dito.
Halos hindi naman na makatayo ng maayos si jhong dahil sa pambubogbog sa kanya. Sa sobrang bugbog nito ay halos magsuka na ito ng dugo. Napasigaw naman ng malakas si Jhong sa last punch nung lalaki sa may tagiliran nya.
Nang makitang di na kaya ni jhong, sininyasan ni Vice ng isang lalaki na itigil na.
Vice: Sapat na ganti na yan.
Student: Anong gagawin namin sa kanya?
Vice: Ibalik nyo kung saan nyo sya kinuha. Basta ang bilin ko wag nyong kalimutan.
Student: Oo, walang makakaalam at walang makakakita sa amin.
Vice: Good! Dahil pag nalaman nya kung sinong gumawa nyan sa kanya, magtago na kayo.
Student: Vice, tutulungan mo naman kami diba?
Vice: Tinuruan ko na kayo kung paano lumaban para di kayo naaapi, sapat na yun para sa tulong ko. Tutulungan ko lang kayo pag alam kung di kayo pumalpak.
Student: Hindi kami papalpak.
Vice: Sige na! (Umalis naman ang lalaki at sinabi na sa mga kasamahan ang dapat gawin kay Jhong.)
Nang makaalis naman na ang mga tauhan ni Vice nag-stay muna sya ng ilang minuto sa lugar at tsaka sya nagdecide na umalis na.
-----
Vice: Sa bar ako, sama ba kayo? (Tanong nya kay Vhong sa phone)
Vhong: Sama kami brad.
V: No girls.
Vhong: Hindi kami magpapaalam?
V: Ano ba sabi ko?
Vhong: Sabi ko nga eh. 10 minutes nasa bar na kami. (Sabay baba naman ni vice ng phone.)
After makausap naman ni Vhong si Vice ay tsaka nya tinawagan sila billy isa-isa para sabahing sa bar sila. Um-oo naman ang lahat at tsaka nagbihis ng mabilis.
----
Vhong: Kanina ka pa? (Tanong niya nang madatnan nila si Vice na nakasandal sa kotse nya habang nagyoyosi.)
V: (nagbuga naman sya ng usok bago nagsalita.) Hindi naman, sakto lang. Tara! (Sabay alis at pumasok sa bar. Sumunod naman sila Vhong na walang imik.)
Nang dumating ang order nila ay isa-isang nagsikuha ng bote. Wala namang imik ang lahat at walang gustong magsalita. Pinapakiramdaman nila si Vice kung anong gagawin at sasabihin nito.
Si Vhong naman ay gustong magtanong kung kamusta ang lakad nya kanina pero natatakot ito na baka magalit sya dahil sa seryoso ang mukha ni Vice.
V: Bat ang tahimik nyo? We have to celebrate! CHEERS? (Sabay taas ng bote nya.)
Vhong: Para saan?
V: Para sa tagumpay ko. Cheers?
All: CHEEEEERS!!! (Kahit naguguluhan ang mga ito sa sinabi ni vice ay nakipagcheers nalang sila para wala ng problema.)
Vhong: Brad... (Lumingon naman si Vice sa kanya.) Amp! Kamusta lakad kanina?
V: Kanina? (Nakangiting sabi niya.) Good! Ang saya.
Billy: Ano bang ginawa mo?
Vhong: Naningil ng utang, kulang pa yun tol.
Echo: Bat di ka man lang nagyaya?
Ryan: Kaya nga! Di lang sila sayo may utang pati sa amin.
V: Sakin lang sya may utang. Sa tingin nyo idadamay ko kayo dito?
Eruption: Pero ang laban ng isa, laban ng lahat diba?
Billy: At tsaka brad, walang iwanan.
V: Okay lang tol, may mga tao akong pwedeng gumawa ng mga kaya nyo. Hindi ko hahayaan na madumihan ang mga kamay nyo sa isang taong tulad lang nya.
Vhong: So, anong ginawa mo?
V: Binalik ko lang naman yung ginawa nya sakin. Yun nga lang mas masakit sakanya, hahaha
Vhong: Brad, paano kung gantihan ka nya?
V: Tulad ng ginawa nya, hindi nya malalaman na ako ang nag-utos. Unless, sabihin naman ng tauhan ko. Pero alam ko naman na hindi nila gagawin yun.
Billy: Walangya, brad. Kating-kati na ang mga kamay namin sa gagu na yun tapos mga tauhan mo lang ang nakinabang?
V: Eh di gumanti kayo, pero hindi para sakin.
Ryan: Kay K.. (Sigaw nya. Napatingin naman silang lahat sa kanya except vice na pinaglalaruan ang bote nya.)
Vhong: Brad, hindi mo na ba talaga mapapatawad si K?
V: Bakit?
Billy: Brad, nasasaktan na sya. Hindi lang naman ikaw ang nasaktan dito eh, pati sya.
V: Ginusto nya to diba? Sya ang namili, kaya magtiis sya.
Echo: Wala ka na bang nararamdaman para sa kanya?
V: Ayokong sagutin yan.
Vhong: Brad, ngayon nalang ulit tayo makakapag-usap ng matino kaya sasamantalahin na namin ang pagkakataon na to.
V: Ano ba talaga ang gusto nyong sabihin ko sa inyo? Na mahal ko pa sya?
All: Oo.
V: Inom pa kayo. (Sabay sip sa bote nya.)
Vhong: Brad, naman. Usapang lalaki to. Alam namin mahal mo pa sya.
V: Pero sinaktan nya ako tol, binalewala nya ang lahat ng sacrifices ko, hindi pa ba sapat yun para kalimutan nalang sya?
Vhong: Nasaktan din naman sya ah! Ginawa nya yun dahil mahal ka nya.
V: Kung mahal nya ako, hindi nya yun dapat ginawa. Wag nalang natin sila gulihin, tutal masaya naman na sya eh.
Vhong: Masaya? Sa tingin mo talaga brad masaya sya sa piling nong lalaki na yun? Brad, wala kasi ang atensyon mo sa kanya kaya hindi mo alam kung anong nararamdaman nya.
V: P*t*ng *n* naman oh! (Sabay hampas ng lamesa.) EH AKO? Alam ba nya kung gaano ako nagdusa dahil sa pesteng love na yan? Tol, ginawa nya akong tanga! Pinaghintay nya ako sa wala. Pinagmukha nya akong kawawa. Plano nya palang iwan ako bakit pinatagal pa nya? Dapat una palang sinabi nya na sakin, hindi yung pinaasa nya ako. Sa tingin nyo talaga wala akong pakialam? Ganyan na ba talaga ang tingin nyo sakin? Ang nananakit ng damdamin ng ibang tao? Ang masayang nakikita syang umiiyak? Kung akala nyo masaya ako sa ginagawa ko, pwes HINDI. (Sabay alis nito at lumabas sa bar.)
Naiwan naman sila vhong sa loob habang hindi parin makapagsalita sa mga sinabi ni Vice.
------
" Aaah! (Sabay suntok nito sa puno) hindi ko alam kung anong ginagawa dito ko sa lugar na ito. Dapat wala ako ngayon dito, dahil sa tuwing naalala ko yung time na masaya tayong dalawa noon ay hindi ko maiwasang masaktan.
K, bakit? Bakit nasasaktan parin ako hanggang ngayon? Bakit ikaw parin ang laman nitong peste na ito (sabay suntok sa dibdib nya) Dapat hindi ka nalang umibig, dapat hindi nalang sya. Aaaaaaaaaaaaaaaaaah! "(Sabay pulot ng bato at hinagis sa malayo.)
Nang mapagod si vice ay umupo ito sa damuhan at tinignan lang ang paligid.
Bigla naman nahulog ang mga luha sa mga mata nya ng maalala si K nung time na magkatabi sila habang nakahiga at masayang nagtatawanan. Hindi rin nya mapigilang mas lalong masaktan dahil sa lugar na ito nya unang inamin kay K ang nararamdaman at ganun din si K sa kanya.
Nang mangawit sa pag-upo si Vice ay humiga ito sa tsaka pinikit ang mga mata.
Mahigit isang oras syang nakahiga at nang nawawala na ang liwanag mula sa buwan ay tumayo na ito at umuwi sa kanila.
***to be continued...