Πριν αρχίσουμε θα ήθελα να σας πω ενα τεραστιο ευχαριστώ για την υποστήριξη σας στην ιστορία μου αυτή. Πραγματικά σας ευχαριστώ πολυ.
Και επιπλέον έχω ανεβάσει Μια καινουρια ιστορία λέγεται Why Don't You Trust Me? θα σήμαινε πολλα πολλα για μένα αν πηγαινατε να τις ρίξετε μια ματιά και να μου πειτε τη γνώμη σας.
Αυτά ήθελα να πω .
Πάμε τώρα στο κεφάλαιο.
<<Ηλίθιο κορίτσι, τσουλα. Ελα εδώ. >>ακουω τον πατερα μου να με φωνάζει.
<<Μα-μα μπαμπά γιατί ; Τι έκανα;>>του έλεγα τρομαγμένη.
<<Μας ντροπιασες, μας εξευτελισες. Τι βαθμοί είναι αυτοί που έχεις; Ε; Τι θα λέει ο κόσμος για μας;>>μου φωναζει ενώ με πλησιαζει νευριασμένος.
<<Τώρα θα δεις τι θα παθεις >>και βλέπω ότι κρατουσε μια ζώνη στα χέρια του.
<<Οχι.Οχι >>αρχιζα να φώναζα.
<<Αμάντα;>>
<<Οχι >>συνεχιζω να φωνάζω.
<<Αμάντα, αγάπη μου ξυπνά. >>ακουω μια γλυκια φωνή και σηκώνομαι όρθια και ιδρωμένη.
<<Ντέιμον;>>ρωταω ακόμα λαχανιασμενη και επηρεασμένη από τον φριχτό εφιάλτη μου.
<<Εδώ είμαι αγάπη μου. Σςς μην ανησυχείς. >>με καθησυχαζει τραβώντας με σε μια ευπρόσδεκτη και ζέστη αγκαλιά και μου χαιδευει τα μαλλιά.
Κατευθείαν ηρεμώ και μόνο με την αγκαλιά του. Και μόνο με την τρυφερότητα του.
Αυτήν την τρυφερότητα που στερήθηκα όταν ήμουν μικρή.
Αυτήν την τρυφερότητα που μου την στέρησε ο πρωτος άνθρωπος που είχα σαν πρότυπο.
Ο πατερας μου.
<<Ήταν απλώς ένας εφιάλτης>>ακουγα να μου λέει ο Ντέιμον και μετά από λίγο με πηρε ο υπνος στην αγκαλιά του.
Το επόμενο πρωι ξυπνάω και το πρωτο πραγμα που σκέφτομαι είναι το χθεσινό μου ξέσπασμα.
Γιατί ρε πουστη μου επέστρεψαν οι εφιάλτες μου; Γιατί δεν με αφήνουν σε ησυχία;
Αχ Θεέ μου. Θα τον κατατρομαξα τον Ντέιμον.
Θα με θεωρεί σίγουρα τρελή έτσι όπως αντεδρασα. Δεν θα θέλει να με ξαναδεί.
Ενώ σκέφτομαι αυτά δεν είχα καταλάβει ότι έκλαιγα μέχρι που με πηρε αγκαλιά ο Ντέιμον.
Ωχ θεε μου μετά από αυτό σίγουρα δεν θα θέλει να με ξαναδεί.
<<Ηρεμησε καρδιά μου. Εγώ είμαι εδώ. Ηρεμησε. Όλα θα πανε καλα. >>μου ψυθιρίζει με αυτή την σεξυ βαθιά φωνή του κάνοντας με να αφεθώ στην αγκαλιά του.
Αχ γιατί είναι τόσο καλός μαζί μου;
Σηκώνομαι να τον αντικρυσω και το θέαμα με κάνει να στεναχωρηθώ ακόμα πιο πολυ.
Τα μάτια του ειναι κόκκινα και μαρτυρούν ότι δεν κοιμήθηκε καθόλου.
Για μένα;
<<Αμάντα ; Θέλεις να μου πεις τι έγινε;>>με ρωτάει γλυκά.
Θέλω;
<<Αμα σου πω θα με λυπάσαι και δεν το θέλω αυτό. >>του λέω σκυβοντας το κεφάλι μου.
<<Αμάντα μου τι είναι αυτά που λες; Εγώ, εγώ νοιάζομαι παρα πολυ για σένα. Σε παρακαλω, μιλα μου>>με παροτρυνει.
Εδώ που φτάσαμε. Του οφείλω μια εξήγηση.
Στο κάτω κάτω εμεινε ξυπνιος για μένα.
<<Ωραία. Θα σου πω. Ξέρεις, εγώ δεν είχα τα καλυτερα παιδικα χρόνια. Ο πατερας μου συνέχεια μεθουσε και μόλις ερχόταν σπίτι ξεσπούσε ή σε μένα ή στην μητέρα μου. Οποία έβρισκε πρωτη. Αλλά και όταν ήταν νηφάλιος δεν ήταν καλυτερος. Είχε τρελες απαιτήσεις για μένα ήθελε να με κάνει κάποια σπουδαία παρολο που έβλεπε ότι δεν μπορουσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του. Μόλις λοιπόν έβλεπε ότι δεν ημουν καλή σε κάτι επερνε την ζώνη του ή ότι άλλο αντικείμενο έβρισκε και με χτυπουσε. >>με αυτό δεν αντέχω και ξεσκασω ξανά σε κλάματα θυμουμενη όλα αυτά.
<<Σςςςςς, ηρεμησε. Αμα δεν θες μην μου πεις αλλά. Δεν μπορώ να σε βλεπω έτσι. >>μου λέει λυπημένος.
Αλλά τώρα που άρχισα δεν θέλω να τελειώσω.
<<Οχι εντάξει θα συνεχίσω, (σκουπίζω τα δάκρυα μου, )Από το πιο χαρουμενο κοριτσακι που ήμουν κατέληξα ένα δυστηχισμενο παιδι και με πολυ χαμηλή αυτοεκτίμηση. Και η μητέρα μου επειδή αγαπουσε τον πατερα μου τα προσπερνουσε όλα αυτά και δεν έλεγε τίποτα. Όταν με χτυπουσε ο πατερας μου εκείνη απλά καθόταν και τον κοιτουσε. Πως μπορουσε να το κάνει αυτό μου λες; Πως;>>τον ρωτάω
<<Αμάντα μου. Λυπάμαι. Λυπάμαι πραγματικα . Γιατί δεν μου τα είπες αυτά πιο νωρίς; Γιατί κοριτσάκι μου γλυκό; >>με ρωτάει κοιτώντας με βαθιά μέσα στα μάτια υπνωτιζωντας με.
<<Ντρεπόμουν.>>απαντω χαμηλόφωνα.
<<Οχι.Οχι Αμάντα. Δεν θα έπρεπε εσυ να ντρέπεσαι. Οι γονείς σου θα έπρεπε να ντρέπονταν γι αυτά που σου έκαναν. Εσυ δεν πρεπει να ντρέπεσαι γιατί παρολα αυτά που βίωσες εσυ τα κατάφερες και βγήκες νικήτρια. Κατάφερες να συνεχίσεις να χαμογελας και να αγαπάς. >>και με αυτό ενώνει τα χείλη μας σε ένα μαγευτικό καυτό φιλί.
Αρχίζω να τον φιλάω πιο κτητικά πιο βαθιά βγάζοντας όλη την απελπισία από μέσα μου. Και του δείχνω την αγάπη μου για αυτόν. Το παθος που με διακατέχει γι αυτόν τον άνθρωπο.
Κανείς δεν με έκανε να νιώσω έτσι πριν.
Μόνο αυτός.
<<Ντέιμον σε παρακαλώ. Κάνε μου έρωτα. >>του λέω ανάμεσα στο φιλί μας.
<<Αμάντα είσαι σίγουρη; >>με ρωτάει σοβαρός απομακρυνοντας με από τα χείλη του.
<Ναι.Σε παρακαλώ. Σε χρειάζομαι. >>τον παρακαλαω ενώ έχω ήδη ξαπλώσει και ανοίξει γα ποδια μου.
Αυτός μπροστά στο θέαμα αυτό κάνει έναν εσωτερικό ήχο κάνοντας με υγρή μόνο και μόνο με την φωνή του.
<<Σε παρακαλώ. >>του ξαναλέω.
<<Αφου με παρακαλας. >>μου λέει αλλάζοντας το υφος του από σκεπτικό σε σεξυ.
Μμμ... Έτσι σε θέλω μωρό μου.
<<Δεν μπορώ να πω οχι σε μια τετοια προταση. >>μου λέει με υφος βιαστή κάνοντας με να αναμένω με τεράστια προσμονη τα χείλη του πανω στην περιοχή μου.
Πλησιάζει την περιοχή μου αλλά τελευταία στιγμή τα χείλη του ακουμπάνε στο εσωτερικό σημείο των μοιρών μου.
Αναστενάζω με αυτή τον την κίνηση.
<<Σε παρακαλω Ντέιμον>>του λέω κλαψουριζοντας.
<<Τι θέλεις Αμάντα ;>>μου λέει ενώ τα χείλη τον ακουμπάνε ελαφρώς στο εσωτερικό σημείο των μοιρών μου.
Αυτή η δόνηση των χειλιών του πανω στο δέρμα του με κάνει να βογγηξω δυνατά.
<<Ξέρεις τι θέλω. >>του λέω και κοκκινιζω.
Παρόλο που το έχουμε κάνει πολλές φορές ακόμα νιώθω άβολα όταν με ρωτάει τέτοια πραγματα.
<<Θέλω να σε ακουσω να το λες. >>μου απαντάει χαμογελαστά χαϊδεύοντας τα ποδια μου.
<<Αααααχ, θέλω να με ευχαριστησεις. Θέλω να με κάνεις δικιά σου. Μόνο δικιά σου μωρό μου. >>του απαντώ γιατί δεν αντέχω άλλο.
Τον χρειάζομαι.
<<Στις διαταγές σας. >>μου λέει και πριν προλαβω να του απαντήσω εισχωρεί την γλώσσα του στην κλειτορίδα μου κάνοντας με να αναστενάζω δυνατά και να τεντωθω σαν τόξο.
Με το χέρι του εισχωρεί δυο δάχτυλα μέσα μου ενώ συνεχίζει να με ανάβει με την γλώσσα του.
Εγώ πλεον έχω ρίξει το σώμα μου πισω έχοντας κλειστά τα μάτια και μη μπορώντας να ελέγξω τον εαυτό μου βογκαω συνέχεια. Όλο και πιο πολυ .
Όλο και πιο δυνατά.
<<Ελα μωρό μου. Τελείωσε για μένα. >>μου λέει ο Ντέιμον και με αυτό τελειώνω μέσα στο στόμα του φωνάζοντας δυνατά και τρέμωντας από την ηδονή που μόλις μου χάρισε.
Πριν προλαβω να ηρεμησω εισχωρεί μέσα μου κάνοντας με να φωνάξω από την εκπληξη και την απόλαυση μαζί.
Βογγάει και εκείνος κάνοντας με πιο υγρή.
Τα χείλη του ορμάνε και συναντάνε τα δικά μου ενώ και οι δυο κουνιομαστε στον ρυθμό τους παθους και της ηδονής.
Με φιλάει στο λαιμό και μου τσιμπάει τις ρόγες μου δυνατά κάνοντας με να φωνάξω από ποθο.
<<Αχ Ντέιμον. Σε παρακαλώ. >>τον παρακαλαω για μια απελευθέρωση.
Που μόνο ο ίδιος μπορεί να μου τη δώσει.
Εκείνος νιώθοντας πως είμαι έτοιμη να τελειώσω σταματάει να κουνιέται .
<<Οχι ακόμα αγάπη μου. Περίμενε. >>μου λέει.
<<Αχ όχι. Σε παρακαλώ. Γιατί με βασανίζεις ;>>κλαψουριζω.
<<Γιατί μου αρέσει. >>μου απαντα ψυθιριστα στο αυτί μου κάνοντας με να αναστεναξω.
<<Ντέιμον..... Ααααααχ>>παω να πω αλλά αρχίζει να ξανά κουνιέται κάνοντας με να αρχίζω να τρέμω και να βογκαω δυνατά. Εκείνος καλυβει τα βογκητά μου με τα χείλη του και κουνιέται όλο και πιο γρήγορα μέσα μου.
Εγώ έχω αρχίσει και τρέμω ενώ ξέρω ότι σε λίγο θα τελειώσω.
<<Αχ, θεε μου Ντέιμον ναι. Ν-νομιζω πως τ-τελειωνω. >>του λέω με δυσκολία και λαχανιασμενα.
<<Μαζί μωρό μου. >>μου απαντά και του ξεφευγει ένα βογκητο.
Μετά από δυο τρεις εισχωρησεις τελειώνουμε και οι δυο αναστενάζωντας και τρέμωντας απο την ηδονή.
<<Αμάντα θα με παντρευτεις;>>με ρωτα μετά από λίγο ο Ντέιμον.
Όπα;
Τι;
Επ Γεια σας.
Τι λέει;
Πόσο καιρό έχουμε να τα πουμε μπρε;
Σας έλειψα καθόλου;
Παιδιά τι λέει το κεφάλαιο;
Σας άρεσε;
Τι εξελίξεις είναι αυτές;
Θελετε να μάθετε τη συνέχεια;
Τι λέτε να απαντήσει η Αμάντα;
Φτάνουμε στο τέλος της ιστορίας ή μήπως στην αρχή;
Θέλετε να τελειώσει η ιστορία;
Περιμένω τη γνώμη σας.