Chapter 26: The Best Day
Months passed, days passed.. February na ulit. Nakalipas na naman ang isang taon. I hope that this year will be a good one unlike last year na puro misunderstandings at heartaches ang dala. Haaayy, ayoko nang maulit pa yun. Buti nalang at nakalimutan ko na lahat, and atlast nakamove-on na ako sa kanya.
Si Mark? Hindi na kami gaanong nagpapansinan ngayon. Siguro natanim na sa utak nya yung mga sinabi ko sa kanya na layuan na nya ako. Hindi na nga din sya nagtetext sakin ehh, kaya binura ko na number nya. Hindi naman sa nagiging bitter ako, pero alam kong yun yung makakabuti sakin para makalimutan sya.
Hindi nya din ako masisisi kung bakit ako lumayo sa kanya. Hindi dahil meron na syang kapalit noon sa puso ko, kundi nakakapagod din pala magmahal ng tapat sa taong di naman pala karapat-dapat. Ang tagal ko din bago nagawang kalimutan sya. Ang hirap kaya kalimutan ang first love lalo na't may kasabihang "First love never dies".
Oo, hanggang ngayon mahalaga parin sya sakin pero as a friend nalang. Nawala na yung dating pagmamahal ko sa kanya. Sinayang nya kasi ehh, nagpakamanhid sya. Pero wala akong magagawa, manhid yung tao ehh. :l
Si Jeff? Ayun, halos kilala na namin ang isa't-isa. Magbestfriends kami ngayon at kasama na sya sa grupo namin. Minsan nga napagkakamalan syang bakla kasi puro mga babae kasama nya, pero hinahayaan nya na lang yun. Sanay naman na daw sya ehh.. pero pinagtatanggol padin namin yan sa mga nang-aasar sa kanya. Inggit lang sila kasi hindi sila kasing-gwapo ni Jeff hahahah!
This time, lalong lumalim yung feelings ko para sa kanya. Ang hirap kasing pigilan ehh.. lalo na't yung isang tao lalong napapalapit sayo. Like what I've said, bestfriends kami. BESTFRIENDS, ang tingin samin ng iba. Pero para saming dalawa ni Jeff, special kami sa isa't-isa.
Alam nyo naman siguro yun diba? Nasa ibang stage na kami. Alam nyo yung M.U? Yun, nandun na kami. ^_________^
Buti nalang at nandyan si Jeff. Ngayon ko lang kasi naramdaman na may nagmamahal sakin at kayang maghintay para sakin. Yup, he courted me pero sabi ko it's better kung magstay na muna kami sa ganitong stage para sigurado. Sinabi naman nya na kaya nya akong hintayin. Iba na ang sigurado nuh? Para hindi na masaktan pa sa huli.
Pero kung pagkukumparahin nyo sila Jeff at Mark, talagang magkaibang-magkaiba sila. Ang dami din nilang difference.. napakarami. Kung tutuusin nga, mas pinaramdam sakin ni Jeff na mahal nya ako at special ako sa kanya. Ehh si Mark? Wala. Hindi nya naiparamdam yun sakin. Sa bagay, wala naman talaga syang feelings para sakin ehh. Manhid lang talaga sya. :l
Haayy. Tama na ang pag-iisip sa kanilang dalawa. Basta ngayon, masaya ako dahil may isang "Jeff" na dumating sa buhay ko. ^_______^
Andito ako ngayon sa room namin at kasalukuyang (ang lalim hahahah!) nagdidikit ng mga heart-shaped papers sa pader. Valentines Day na kasi ngayon kaya kailangan pagandahin namin 'tong room namin para bongga! Hahahah! As usual, may program na namin kami mamaya.
Lagi naman ehh, hindi kami nawawalan ng celebration tuwing Valentines Day. Pero sa tuwing sasapit yung February 14, lagi akong may naaalala. Alaalang masaklap na nangyari sakin last year. (see chapter 9)
Whew. Sana hindi na maulit yun sakin.. (_ _)
Ako: Teka lang guys ah? Tapon ko lang muna 'to sa cr. Wala tayong trashcan sa labas ehh..
Mia: Sige Lia. Balik ka kagad dito ah? Mag gagawin pa tayo.
Ako: Sige, sure..
Pinulot ko na lahat ng kalat saka nilagay sa isang malaking plastic. Bumaba na ako para pumunta ng cr, wala kasing basurahan dun sa gilid ng classroom namin ehh. Habang naglalakad, may isang batang lalaki na lumapit sakin at may hawak na isang red rose..
"Ate, para sayo po oh. Happy Valentines!"
Ako: Awww, ang sweet mo naman. Thankyou ah? :)
"Pero ate, hindi po sakin galing yan. May nagpapabigay po ehh.."
Ako: Huh? Sino naman yu-- Uyy! Teka lang! Kanino galing 'to?
Tinakbuhan ako nung batang lalaki na nagbigay sakin ng rose. Grabe, mukha ba akong monster? Hindi naman ako nangangain ah.. -______-
Pinakielaman ko yung red rose na binigay nung bata. May nakita akong white tag sa tangkay. Nakalagay "I". Hmm, kanino ba talaga galing 'to?
"Ate, for you. Happy Valentines!"
Ako: Aww, salamat! Wait lang, kilala mo ba kung sino nagpapamigay nito?
"It's a secret ate. Later, malalaman mo. ^_____^"
Ako: O-okay.
At tumakbo ulit yung bata. This time, batang babae naman yung nagbigay sakin ng 2nd rose. Tinignan ko yung tangkay at may nakita na naman akong white tag. Ang nakalagay naman is "L".
"Ateeee! Red rose for you!"
Ako: Thanks. Uhm, sino ba nagpapamigay nito?
"Secret ate. Basta, pupuntahan ka nya mamaya."
Tumakbo ulit yung bata. Binigay nya sakin yung 3rd rose. Gaya kanina, tinignan ko ulit yung tangkay. May nakita ulit akong white tag, nakalagay "O". So pag pinagdugtong mo yung tatlong rose, ang lalabas "I LO".
Ehh? Ang weird naman. Medyo kinakabahan na nga ako ehh. Kinakabahan ako dun sa tao na nagpapamigay ng mga roses na 'to. Pero ang galing nya ah? Nakakutsaba nya yung mga bata hahahah!
Tinapon ko na yung plastic bag na hawak hawak ko. Maglalakad na sana ako pabalik sa room namin nang may tumapik sa likod ko..
"Ate Lia, Happy Valentines Day po! Here oh, red rose."
Ako: U-uhh heheh, thankyou! K-kilala mo ako?
"Opo."
Ako: Papanon-- -_____-
As usual, tinakbuhan ulit ako. Magtatanong pa sana ako pero bigla syang tumakbo. Papano nya naman nalaman pangalan ko? Napapaisip na ako ah..
Tinignan ko nalang ulit yung rose na binigay sakin nung bata. Pang-4th rose na 'to. May white tag at nakalagay naman "V". Lalakad na sana ulit ako kaso meron na namang kumalabit sakin at binigay ang pang-5th rose. Letter "E" naman ngayon yung nakalagay sa tangkay. So, ang message ng roses na 'to ay "I LOVE".
Ehh nasan yung YOU?
"You."
O___________O
Mark?! Sya ba lahat nagpakana nito?
Mark: Happy Valentines Day, Lia.
Ako: Happy Valentines Day din Mark. Uhh, ikaw ba lahat nagplano nito?
Mark: Yup. Talagang ginawa kong special 'to para sayo..
Ako: A-ahh heheh.. thanks. :)
Mark: Lia, about dun last year.. I just want to say sorry kung nasaktan kita nang di ko alam. I admit, ang tanga ko dahil nagpakamanhid ako. Pero sana this time, kalimutan mo na lahat yun. Let's start something new. I want this day to be special for you. Sorry kung hindi ko nagawang layuan kita, hindi ko talaga kasi kaya ehh. Mahal na mahal kita Lia.. can you please give me a chance to love you?
Ako: Mark, stop this please.
Mark: Please Lia? I'm so sorry kung nasaktan kita noon. Promise, hindi na kita sasaktan.
Ako: Promises are meant to be broken Mark. So, please stop..
Mark: Ayaw mo na ba sakin? :'(
Ako: Hindi naman sa ayaw pero.. may iba na kasing nagpapatibok nito ehh.
Mark: S-sino? Si Jeff ba?
Ako: Yeah. We love and care for each other. Masaya na ako sa kanya Mark.. masayang-masaya.
Mark: Ganun ba? Pero mas sasaya ka sakin Lia. I'll love you everyday. Mahal na mahal talaga kita! :(
Ako: I'm sorry Mark but, it's too late..
Iniwan ko sya at kumaripas ako ng takbo papunta sa classroom namin. Whew, totoo ba 'to? Nagconfess sakin si Mark na mahal nya ako? Grabe lang. Ang sarap nyang bugbugin! >______<
Bakit kasi ngayon pa? Bakit kasi ngayon nya lang narealize na mahal nya pala ako kung kelan meron nang iba na nagpapatibok ng puso ko? Bakit ngayon nya lang nagawa yan? Nakakainis sya. Dapat noon pa nya yan ginawa ehh! Napakawrong timing nya naman! TT____TT
Grrr. Nakakainis! Nakalimutan ko na sya ehh, tapos magcoconfess pa sya sakin? Haaay. Sorry Mark, but your too late.. meron na akong Jeff, at masaya ako sa kanya..
Nakabalik na ako dito sa classroom namin. Buti nalang at hindi nila nahalata na may hawak akong roses. Pumunta kagad ako dun sa upuan ko tska ko tinago yung roses sa bag ko. Sayang naman ehh, pwede pa yung mabuhay. ^______^
Bumalik na ako sa ginagawa kong pagdedesign ng room. Nakakapagtaka lang, kung kailan pumasok at bumalik na ako dito sa room, tsaka naman sila nagsilabasan. Ang ingay naman sa labas. Ano naman kaya meron?
Aila: Bes! Tara sa labas!
Ako: Huh? Bakit? Tinatapos ko pa 'to oh.
Aila: Anu ba? Tara na kasi!
Ako: Ano ba kasi meron?
Aila: Labas ka kaya, malalaman mo! Tara na kasi, labas kana!
Ako: Oo na, oo na. Eto na nga oh..
Lumabas na ako ng room. Hindi ko alam kung anung meron dito pero bakit ang daming tao? Yung iba namang dumadaan dito sa kinatatayuan ko, parang pinagbubulungan ako. Ano ba kasi talaga nangyayari?
Irish: Baba tayo. Dun tayo sa may stage!
Ako: H-ha? Bakit naman? Dito na lang tayo.
Carla: Sige na Lia. Dun nalang tayo sa baba, please?
Ako: *sigh* Okay.
Bumaba na kami at pumunta sa gymnasium. Wow lang, ano meron? Akala ko ba may program? Ehh bakit may nag-iisang upuan sa gitna at napapaligiran pa ng petals ng red and pink roses? Hmm. Ang swerte naman ng uupo dyan. Siguro talagang ginawang special 'tong araw na 'to para sa kanya. Ang sweet! :">
Beth: Oh Lia, upo ka na dun.
Ako: H-HA?! Bakit naman ako uupo dun? Nakakahiya kaya!
Aila: Sige na. Pakipot pa ehh! Upo na! Bilis! Hahahah!
Ako: Araaay! Makatulak naman. Oo na, uupo na ako..
Aila: Hahahah! Sorry bes. Enjoy ha! ^_____^
Enjoy? Pinagsasabe nito? Baliw lang? Psh. Ano ba kasi meron at kailangang ako pa yung umupo dun sa gitna? Di ko talaga gets. Seriously, para sakin ba 'to? Hahahah. Chos, napaka-feelingera ko naman.
Hindi nako mapakali dito sa kinauupuan ko. Yung feeling na halos lahat ng student body nakatingin sayo.. sheeeez, nakakahiya, ang awkward. Parang matutunaw na ako dito sa kinauupuan ko. >/////////<
now playing..
I'll Be by Edwin McCain
(a/n: play the song at your right ----->)
O___________O
S-si Jeff kakanta? Kakantahan ako? Seriously? Waaaaaaah! Kill me now. Kamatis na ako dito.>/////////<
The strands in your eyes that color them wonderful
Stop me and steal my breath.
And emeralds from mountains thrust towards the sky
Never revealing their depth.
Tell me that we belong together,
Dress it up with the trappings of love.
I'll be captivated,
I'll hang from your lips,
Instead of the gallows of heartache that hang from above.
I'll be your crying shoulder,
I'll be love's suicide
I'll be better when I'm older,
I'll be the greatest fan of your life.
And rain falls angry on the tin roof
As we lie awake in my bed.
You're my survival, you're my living proof.
My love is alive and not dead.
Tell me that we belong together.
Dress it up with the trappings of love.
I'll be captivated,
I'll hang from your lips,
Instead of the gallows of heartache that hang from above
And I've dropped out, I've burned up, I've fought my way back from the dead.
I've tuned in, turned on, remembered the things that you said
I'll be your crying shoulder,
I'll be love's suicide
I'll be better when I'm older,
I'll be the greatest fan of your...
I'll be your crying shoulder,
I'll be love's suicide
I'll be better when I'm older,
I'll be the greatest fan of your life.
The greatest fan of your life.
...greatest fan of your life.
Sila: Whoooooo! *clap clap*
"Yiiiiie!"
After nung song, may nagscroll down na banner galing sa taas ng stage ng..
"Happy Valentines Day, Lia!"
Awwwwwww! <3 Gusto ko pang mabuhay hahahah! Ang sarap sa feeling! Ang gaan sa pakiramdam! :""> Yung feeling na kinantahan ka ng taong mahal mo sa harap ng maraming tao? Grabe, I can't believe it! :""""">
Totoo nga na there's a rainbow after the rain. Naalala ko, last year eto yung dahilan kung bakit ako umiyak nun kasi akala ko para sakin yung song na kinakanta.. ngayon, naiiyak ako sa tuwa dahil yung pangarap ko noon na makantahan ako ng taong mahal ko, nangyari na ngayon.. yun nga lang sa ibang tao. :)
Bumaba na sya ng stage and he gave me a large bouquet of white roses and a big fluffy cute bear. Hindi ko akalain na ang isang tulad ni Jeff ang makakagawa sakin nito at papasayahin ako ng sobra. Ang effort nya grabe! Yan ang gusto ko! :")
Speechless. Napakasaya ko talaga ngayon! Napasaya nya ang February 14 ko! ^________^
Jeff: Ano, nagustuha--
Ako: *hug* Jeff! Maraming maraming thankyou! P-pinasaya *sniff* mo ako. *sniff*
Jeff: Hahahah. Don't cry Lia.. it's your special day, dapat masaya ka.
Ako: Masaya naman *sniff* ako ehh. Tears of joy kaya 'to hahahah!
Jeff: Hahahah. Ang cute mo talaga! *hug*
Ako: Ang effort ah? Heheh. Uyy, alam ba 'to nila Ma'am--
Jeff: Alam nilang lahat! Kinasabwat ko kaya sila pati nadin yung student body. :)
Ako: Grabe ka! Ikaw na. Nakakainis ka! Hahahah.
Jeff: I'm just doing this to prove to you and to everyone how much I love you..
Ako: Ano ka ba! Ang cheesy mo naman masyado, lalo tuloy akong naiinlove sayo ehh hahahah!
Jeff: Hahahah! Lia, handa akong maghintay. Kahit gaanong katagal, kakayanin ko para sayo. I love you Lia..
And he gave me a sweet and a tight hug. Grabe, panaginip ba 'to? *sampal* Wow. Totoo lahat! Di lang talaga siguro ako makapaniwala na nangyayari 'tong lahat sakin ngayon. :)))
Jeff, ikaw na. Ikaw na ang nagpasaya sakin ng ganitong kabongga. You made my day complete, you proved to me that I'm special, and most of all.. you loved me for who I am.
Thank you Jeff, ito ang pinakamasayang Valentines Day na naranasan ko. ^______^
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Waaaaah! Pati ako kinikilig habang tinatype ko 'to, hihihih! ^_______^
Pagpasensyahan po kung may mga typos and wrong grammars. ^___^V
Hope you like this chapter! :")
Vote and comment na rin po kung gusto heheheh..
Salamat po readers sa patuloy na pagbasa, pagsuporta at paghihintay sa bawat chapter ng story na 'to. :)))
Godblessyouall!
Thankyou po :*
-itsweetpumpkin :)