Kyle POV
Damn it. I can't understand them. Masama bang disiplinahin ko ang kambal? Namimihasa na sila ng ganon. Parang walang galang. Hindi pu-pwede yun.
Aaminin ko, ako ang nagluto ng breakfast namin. Wala ding alam ang asawa ko tungkol dito pero hindi man lang nila na-appreciate, pinulaan pa ng anak ko. Tch. Nag-e-effort ako sa kanila bilang padre de pamilya pero nabalewala lang ang effort ko.
Ngayon, wala. Galit sila. Fvck.
Tumayo ako saka umakyat sa kwarto namin. Inaalo ni Chelsea ang kambal na umiiyak. Damn it! Tapos ngayon makakaramdam ako ng awa sa kambal. No. They should learned from their mistakes. Kung hindi man ako ang nagluto nun, mali pa din eh. Dapat lahat ng meron tayo, ina-appreciate natin. Dahil may ibang tao na hindi man lang nakakahawak ng kung anong meron tayong may kaya sa buhay. Tch.
Masyado kong na-spoil ang kambal. But this is the right time na idisiplina na sila. Lumalala na ang bad attitudes nila. Ayokong lumaki silang ganon. Ayokong lumaki silang katulad ko na walang galang at masyadong harsh. Tama ng ako yung ganon. Isa pa, nagbago na'ko. At ang resulta ng pagbabago ko? Ito. Masayang pamilya.
Pumasok ako sa kwarto ni Chylee kung saan naroon sila. "Kids." Panimula ko. "Mali ako na sigawan kayo but it doesn't mean na galit ako. I mean, pinagsasabihan ko lang kayo dahil mali ang ginawa mo Chylee. Tama ba yung pulaan mo ang pagkain?"
Hindi sila sumagot. Tch. Si Chelsea tumayo na at humarap sa'kin.
"Wag mo munang kausapin ang kambal. Medyo na-shocked pa sya dahil first time mo silang sigawan."
Tch. Ako talaga ang mali? Damn it. I know my fault pero bakit pati mismong asawa ko, galit din sakin? Hindi rin ba niya maintindihan yung pag-di-disiplina ko sa kambal?
Sa halip na sagutin si Chelsea, tumalikod nako saka lumabas ng pinto. Ako pa ang nagmumukhang mali. Mali ba talaga ang ginawa ko? Tch.
Dumiretso ako sa kwarto naming mag-asawa. Dumapa ako sa kama.
Krrrrinnnggg..
Tch kung kelan namang wala ako sa mood oh. Dinukot ko phone ko mula sa bulsa ng pantalon ko habang nakadapa pa din ako.
[Sir ready na po ang pina-ayos niyong ticket na trip to Europe. Ipapadala ko po ba dyan sa mansyon o dito nalang po sa office?]
Damn. Secretary ko. Nagpaayos kasi ako ng ticket. Surpirse ko sana sa mag-iina ko. Trip to Europe. Nagfile na rin ako leave.
"Dyan nalang sa office. I'm busy today. Don't call me." Sabi ko saka pinatay na ang phone ko. Wala ako sa mood.
Naging mabuting ama naman ako, I guess? Ginagawa ko ang lahat para mapasaya ang pamilya ko pero bakit pakiramdam ko, wala? Yung wala akong nagawang tama? Nasita ko lang ng isang beses, parang ang sama-sama ko ng ama o asawa. Tch.
Yung ticket? Hindi ko nalang sasabihin. Sigurado namang hindi din matutuloy yun dahil galit sakin ang mag-iina ko. Fvck.
-
Chelsea POV
Bumuntong-hininga ako nang makalabas ng kwarto si Kyle. Naiintindihan ko naman sya. Nakuha ko naman ang punto nya. Oo nga, gusto nyang i-disiplina ang kambal pero sa paraang hindi paninigaw. Syempre matatakot nun ang mga bata. Masyado kaseng mainitin ang ulo nya.
Para pang na-trauma si Chylee. First time siyang masigawan ng daddy nya eh. Iyak tuloy ng iyak.
Ang tamang pagdidisiplina kase sa mga bata, yung tipong pagagalitan, oo. Pero after nun kakausapin ang bata. Ipapaliwanag kung bakit kailangan silang pagalitan para hindi sila magtanim ng sama sa loob. Kakausapin dapat ng maayos. Hindi yung sisigawan. Psh.
Lumabas ako ng kwarto ni Chylee saka pumunta sa kwarto namin. Naabutan kong nakadapa si Kyle sa kama. Dahan-dahan akong lumapit.
"Fvck! I I'm not a perfect dad!" He murmured.
Bigla tuloy akong na-konsensya sa pagalit effect ko sa kaniya kanina. Mali naman kase talaga yung way ng pagdisiplina nya eh.
"Damn it. Hinding-hindi na'ko magluluto ng breakfast for them. Effortless."
O_O
Ano daw? So it means..
O_O
SIYA PALA ANG NAGLUTO NG BREAKFAST!?
Y-Yung sinabi ni Chylee na parang fried sand yung fried rice? Si Kyle ba nagluto nun? Eh di siya marunong magluto eh? Hanla.
Kaya ba nagalit talaga si Kyle at nasigawan si Chylee? Ano ba yan. "G-Gummy bear." Tawag ko. Nanatili akong nakatayo dito sa may pinto.
Lumingon naman sya at bumangon. "Why?"
"A-Ah, kase.." Bigla naman akong na-blanko. Ano nga pala sasabihin ko?
"Mabuti pa aluin mo muna yung kambal. Alam kong 'di nila ako haharapin. Matutulog muna ako." May pagka-cold sa boses ni Kyle.
Wala na. Guilty na talaga ko. "S-Sorry nga pala k---"
"It's okay. I understand. Sige na. Puntahan mo na ang kambal." Sabi nya saka muling dumapa.
Ang cold ni Kyle. Hay. Anong gagawin ko? May mali din pala ako. "Gummy bear.."
"Hmm.." Yun lang sagot niya habang nakadapa pa din. Walang lingon lingon.
"I love you." Malambing na sabi ko.
"Puntahan mo na ang kambal." Sagot niya.
</3
Parang bigla tuloy akong nainis sa sarili ko. Oo, may mali si Kyle pero ako din eh. Parang iniisip tuloy ni Kyle na wala siyang kwentang ama. Pinagluto niya kami tapos hindi namin na-appreciate. Natural nga na masaktan si Kyle kaya siguro nagalit talaga siya.
Lumabas na'ko ng kwarto. Hahayaan ko muna siyang magpahinga.
Nang makabalik ako sa kwarto ni Chylee, naabutan ko ang kambal na nanonood ng TV.
"Kids." Panimula ko. Kinalong ko si Chylee samantalang nakaupo na sa tabi ko si Skyler.
"Yes mom?" Tanong ni Chylee.
"Huwag na kayong magalit sa daddy niyo okay?"
"I hate him." Sagot agad ni Chylee.
"Baby, huwag kang ganyan." Sabi ko.
"I hate him, too." Sabi naman ni Skyler.
I sigh. Mukhang galit talaga ang twins. Hay. Naman. "Kids, your daddy feels sorry na sa nagawa niya kanina. You know what? Si daddy ang nagluto ng breakfast natin kanina kaya nung sinabi mo Chylee na hindi masarap, nasaktan si daddy."
Nag-iba ang expression ng mukha ng kambal. Parang slight nagulat.
"Ikaw ba Chylee, halimbawa naggawa ka ng cookies then you gave it to daddy without telling that you're the one who made it, and then sinabi niyang hindi masarap. Anong mararamdaman mo?"
She pouted her lips. "I'll be mad po...at magtatampo." Sagot niya.
"See? Ganon yung naramdaman ni daddy kaya di na niya napigilang masigawan ka. So pwede namang i-forgive si daddy niyo?"
The twins nodded without hesitation. "Now I understand dad." Sabi ni Chylee. "Sky let's go to daddy."
Tumakbo yung kambal palabas ng kwarto. For sure pupunta yun sa kwarto namin. Sa daddy nila.
Sumunod ako hanggang dito sa kwarto namin. Natutulog na si Kyle habang nakadapa sa kama.
Naglundagan ang kambal sa kama saka sumigaw. "I love you daddy!"
Si Kyle nagulat. Saka napatingin dito sa gawi ko. Yung kambal tumigil na sa paglundag saka niyakap ang daddy nila.
"Sorry dad." Sabi ng kambal.
Ngumiti si Kyle at bumangon para yakapin ang kambal. "It's okay babies." Sagot ni Kyle sa kambal.
Napangiti din ako. Looking at my husband with our kids? Wow. Overwhelming. So happy with my family.
*
A/N: Ipopost ko po ulit yung MPMMN 1 sa BOOKLAT site po. Follow me on twitter for further announcement about it @pinkyjhewelii
Hashtag #MPMMN3