***
Ate!"
Natigilan sina Neya at Ryan ng makita kung sino ang nasa tabi ko ngunit si Ria ay dumiretso ng yakap sa akin.
Lumuhod si Nanay na lumapit kay Ria.
"A-Ate?" Si Ria na nagtatanong sa mata.
"Ria, siya si Nanay" mahinang sambit ko. Napatingin ako kay Ryan na sinenyasan kong lumapit. Tahimik naman nakasunod si Neya. Yumakap si Nanay kay Ryan, blankong ekspresyon lamang ang naging tugon ni Ryan.
"Namiss ko kayo Anak, sobra! sobra!" hagulgol ni Nanay nahalos pinagtitnginan na kami ng mga tao sa eskwelahan nina Ryan.
"U-uhm, Nay...pwede ba tayong mag usap sa isang pribadong lugar" ani ko.
"Huh? oo! oo! pasensiya na kayo hindi ko napigilan eh!" malapad na ngiti niya. Napatingin siya kay Neya.
"Si Neya po" pakilala ko. Nagmano si Neya.
"Anlaki mo na, ang bata mo pa ng huli kitang makita" ani ni Nanay muli.
Nag aya siya sa isang restoran. Sumakay kami sa sarili naming sasakyan, tinanaw ko ang sasakyan ni Nanay na magarang magara din.
"A-ate..." Si Ryan.
Napangiti akong humaplos sa kanyang ulunan. Kahit ako lito rin.
"Mag order kayo ng kahit anong gusto ninyo" masayang tugon ni Nanay na hindi ko napigilang titigan lamang siya.
"Gusto mo ba ito Anak?" masuyo niyang tanong kay Ria na hinihiwaan ng manok, ganundin si Ryan na tahimik lamang.
"Kamusta na kayo?" tanong ni Nanay na bumaling sa akin. Pumisil siya sa aking kamay. Nag aya si Neya kina Ryan na tingnan ang mga cakes sa gilid.
"Maayos naman po" tugon ko.
"I'm sorry Anak, ngayon ko lang kayo nahanap. ipinahanap ko kayo, maniwala ka" aniyang sumamo.
Napatango ako ng marahan. Hindi ko rin alam kung ano dapat ang magiging reaksyon ko.
Humaplos siya sa aking pisngi. Nangingintab ang kanyang mata na tumulo ang likido sa kanyang pisngi.
"Anak...patawarin ninyo ako, patawarin mo ako sa malaking pagkukulang ko" aniyang napahagulgol muli.
"Sorry! sorry! kung iniwan ko kayo! kailangan kong lumayo para makapag ipon at balikan kayo! sorry at natagalan ako!" pag iyak niyang hindi ko napigilang mag init ang sulok ng aking mata.
"Nay..."
"Sorry Sara! humihingi ako ng tawad sa inyo!" aniyang hindi ko napigilang aluin.
"Patawad anak..." hagulgol niya.
"Patawarin mo ako Anak, nang iniwan ko kayo, sumama ako sa Hapon kong kostumer nuon, nagbakasakali akong magiging maayos ang pagsama ko doon para mabalikan ko kayo ng agaran... ngunit hindi ako sinewerte sa kanya kaya natagalan anak ang pagkuha ko sa inyo. Nakulong ako sa Japan ng tatlong taon hanggang may nagkagusto sa akin na isang Hapon uli, kumapit akong muli para makalaya, at gumawa ng paraan para mabalikan kayo" aniyang naglalandas ang luha s aknyang mata.
"...maniwala ka anak, hindi ko ginustong iwan kayo, mahal na mahal ko kayo, walang araw na hindi ko kayo naiisip" aniyang nagpalis ako ng sarili kong luha.
"Sa awa ng Itaas, hindi naging marahas ang kinakasama ko ngayon, bagkus naintindihan ang paghahanap ko sa inyo, bumalik ako sa tinitirhan natin at nasabi nga ni Aling Maria na matagal na kayong wala doon, pinahanap ko kayo"
"N-Nay..."
"Nakikiusap ako Anak, bigyan ninyo ako ng isa pang pagkakataon" pakiusap niyang nagsusumamo.
---
Medyo magulo ang isip ko sumunod na araw. Dagdag pa kay Nanay at kay Nate.
"Ayos ka lang?" si Nate na nagmamadaling lumabas ng kwarto. Nitong mga nakaraang araw ay halos hindi kami nagpapang abot sa bahay. Madalas ay tulog na ako pagdating niya.
"Nagmamadali ka ba?" mahinang turan ko.
"Oo eh, may problema ba?" aniyang nagbibihis. Gusto kong ikonsulta sa kanya ang tungkol sa pagdating ni Nanay.
"Ha, ano kasi eh..."
"May good news pala ako sa iyo, alam mo bang double platinum na ang album namin, tapos miilion na ang hits sa youtube ng video namin!, nominee din kami sa isang international awards" ngiti niyang napatango ako ng marahan.
"..at eto pa, may isang International company na naman ang kumakausap kay Tita Elsa" ngiti niyang malapad.
"Ah ganoon ba" ngiti kong pilit.
"Hayaan mo tatapusin ko lang kontrata ko at malapit ng matapos ito" ngiti niya.
"Ano nga pala ang sasabihin mo?" tanong niyang hawak na ang kanyang laptop at bag.
"Ha? Ah eh, wala...may aattenand kasi na conference si Neya sa Cebu, ipinapaalam ko lang sa iyo" sagot ko.
"Ah ganoon, sige okay lang sa akin, ikaw na lang pumirma ng consent niya okay?" ngiti niya.
"I love you Sara" yuko niyang abot sa aking labi.
"Mauna na ako okay? wag kang mag alala hindi ko kakalimutan yung lakad natin sa susunod na weekend, nakareserve na ako doon" ngiti niyang tinanguhan ko.
Bigo akong napayuko, naguguluhan ako sa sitwasyon namin, para sa mga kapatid ko.
-
"Sara" si Nanay na may malapad na ngiting muli.
"Para sa inyo" abot niya sa napakaraming shopping bags.
"Pwede ko ba kayong mayayang kumain?" aniyang tinanguhan ko. Siya pa rin naman si Nanay.
Nang sumunod na araw ay ganoon pa din, nag aya si nanay kumain at nag abot ng ilang regalo para sa mga kapatid ko, aniya'y pinupunan niya ang mga taon na wala siya sa tabi namin.
Kahit ako ay lito. Dinial ko ang numero ni Nate na hindi ko makontak, napagpasyahan kong puntahan siya sa studio.
"I'm sorry Miss, wala kang ID" ani ng guard ng mapansin ako ng bagong PA ni Nate.
"Miss Sara" ngiti niya. Kinausap niya ang guard, sumunod ako sa kanya.
"Sandali lang po, sasabihan ko si Sir Nate" ngiti niya ng masalubong namin ang Manager nina Nate. Si Ma'm Elsa na kinuha ang atensyon ng PA.
Naghintay ako sa loob ng naisipan kong sumilip. Tanaw ko sina Nate na nag eensayo katabi niya si Katrina na nagtatawanan, parang may kumukurot sa aking dibdib. Isinilid pa ni Nate ang takas na buhok ni Katrina sa kanyang tenga, at humawak sa kanyang baywang.
"Ang sweet nila no?" boses sa aking likuran.
"Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa" matigas na boses ng manager nila na hinatak ako palayo.
"Hindi ka nababagay kay Nathaniel, infact balakid ka sa mga pangarap niya! alam mo bang pangarap niya ito? pero tuwing naiisip niya ang obligasyon niya sa inyo, pinipigilan niya ang kanyang sarili. Gusto nila ang isa't isa, ikaw isa ka lamang liability sa kanya. Balakid ka sa mas pagsikat niya-" aniyang walang kagatol gatol.
"H-hindi totoo yan!"
Natawa siya ng mahina.
"Dahil sayo, hindi pumirma si Nathaniel sa isang kontrata, hindi ka nababagay kay Nathaniel-" aniyang muli.
"Ang kailangan niya ay isang babaeng nababagay sa kanyang estado ngayon, katulad niya" turo niya kina Katrina at Nate na halos magkadikit na ang katawan.
"IIwan ka niya, maniwala ka...hindi ka ba nagtataka kung nasaan si Nate kapag hindi siya umuuwi sa inyo?" ngisi niyang hindi ko na hinintay ang susunod na salitang lalabas sa kanyang bibig. Kusa akong lumabas ng studio.
Literal akong napahawak sa kaliwang parte ng aking dibdib. Bakit parang hindi ako makahinga?
Parang kinukurot ang dibdib ko sa sakit.
***
thanks for reading.