"MR. PRESIDENT"
[KARISSA'S P.O.V.]
OMG!! Totoo ba un narinig namin?
Halatang lahat kami nagulat , at ibang iba pagkagulat namin
Syempre kaming magkaclassmate, nagulat talagang gulat ,
Malamang kasi wala kaming kaalam-alam dun,
Pero itong si Nathan, Head teacher at si Marion,
Halatang nagulat sa nakita nila,
Well, sure akong alam nila tungkol dun,
Ano ba talaga nangyayari?
Paanong naging anak ni Mr. President si Marion?
MARION: Anong ginagawa mo dito?
MR. PRESIDENT: Para tulungan ka.
MARION: Tulungan? Hindi ko kailangan ng tulong lalo na galing sayo.
MR. PRESIDENT: Stop being stubborn, Marion. Don't talk to me like that because I'm your father.
MARION: Father? Sa pagkakaalam ko, wala na ko ng tatay.
MR. VOX: Aw, cruel son. Tinatakwil ang sariling tatay.
MR. PRESIDENT: Kung ano man ang pinaplano mo Vox, puwede bang itigil mo na.
HT: Kilala mo po siya Mr. President?
MR. PRESIDENT: Kilalang kilala ko nga siya.
MARION: So, kagagawan mo palang lahat ng ito. Class 4-6, umalis na tayo dito.
[KARISSA'S P.O.V.]
OMG, wala kaming masabi or let's say,maintindihan...
Mukha paalis na talaga si Marion at susunod na tong mga classmate namin,
Tinignan ko si Mr. President, mukhang gusto niya pigilan si Marion,
Pero hindi na rin niya tinuloy,.
SCHOOL CARPARK...
MARION: Karissa, halika ka na. Ihahatid na kita.
JAPS: Marion, totoo ba lahat un?
MARION: Ayoko muna pagusapan.
NATHAN: Guys, hayaan muna natin siya.
[KARISSA'S P.O.V.]
Nagsimula ng maglakad si Marion sa kotse niya,
Kaya sinundan ko na rin siya,
Nararamdaman ko, pagkatapos nito,
Maraming bagay ang magbabago..
MARION'S CAR...
SHOCKS. Ang tahimik namin dalawa,
Well, hindi ko naman kayang magtanong sa kanya tungkol sa nangyayari,
Hindi ko rin maintindihan kung anong emosyon un nasa mukha niya ngayon,
Sana malapit na kami sa bahay....
Bahay... bahay... bahay...
MARION: Karissa, andito na tayo sa bahay mo.
KARISSA: Gusto mo muna pumasok? Nagluto si Mommy ng dinner.
MARION: Sige.
Himala? Hindi siya nakipagtalo sa akin?
Bumaba na lang kami sa kotse niya,
At pumasok sa bahay,
Well, sinalubong na agad kami ng Mommy ko,
Wala na masyadong tanong,
Kumain na rin agad kami,
MARION: Salamat po sa dinner.
MRS. ASAJAR: Walang anuman.
*RING*
MARION: Excuse me lang po,
Tumalikod lang si Marion para sagutin un phone niya,
Well, mukha naman maririnig pa rin namin siya
MARION: Ok na ba un room ko? ... Ilang beses ko bang uulitin, hindi ako uuwi sa bahay... Imposibleng walang bakante diyan sa hotel... Hindi ako uuwi!
Opps, mukhang badtrip na naman tong si Marion,
At alam ko na dahilan kung bakit ayaw niyang umuwi,
Napatingin naman ako kay Mommy, at mukhang nakangiti pa.
MARION: Sorry po, Mrs. Asajar.
MRS. ASAJAR: May problema ba?
MARION: Uhm, wala po.
MRS. ASAJAR: Kung gusto mo,dito ka na lang matulog iho.
MARION: Ano po?
KARISSA: MA!
MRS. ASAJAR: Why? May problem ba? I think wala kang matutulugan ngayon Marion.
MARION: Uhm, tatawagan ko na lang po un bestfriend ko. Salamat na lang po.
KARISSA: Oo nga, Mommy. Hindi magiging comfortable si Marion dito.
MRS. ASAJAR: Naku, wag na iho. Anong oras na, gabing gabi na. I'm sure nagpapahinga na un bestfriend mo.
MARION: Ah eh,
MRS. ASAJAR: Iho, hihindi ka ba sa akin?
MARION: Uhm, sige po. Dito na lang po ako matutulog.
MRS. ASAJAR: Salamat iho. Pahihiramin na lang kita ng damit ng Kuya ni Issai.
MARION: Wag na po, meron na naman po akong damit sa kotse ko.
MRS. ASAJAR: Ah ganun ba? Issai, samahan mo siyang kunin un damit niya sa kotse niya.
KARISSA: Ako?! Bakit ako, Ma?
MRS. ASAJAR: Issai, of course ikaw. Hindi naman puwede si yaya mo or si Manong.
Hay naku, hindi ko alam kung nanaginip ba ko,
This is such a NIGHTMARE!
Isipin mo nga, dito matutulog si MARION GATCHECO ,
Oh erase that, he's MARION GOTIANGCO,
Well, wala naman akong magagawa kaya sinamahan ko na rin si ,Marion,
As of now, kinukuha niya sa compartment un gamit niya,
KARISSA: Hindi ko na tatanungin kung bakit ayaw mo umuwi sa inyo. Dahil obvious na rin naman un reason.
MARION: So? Ano gusto mong sabihin?
KARISSA: Kahit ano naman gawin mo, uuwi ka pa rin sa inyo.
MARION: Karissa, ok na. nakuha ko na mga gamit ko. Halika na.
KARISSA: *sigh*
Diyan talaga siya magaling,
Pag may ayaw siyang pagusapan, iibahin niya un usapan.
Hay, pumasok na kaming dalawa sa loob,
Hinatid na rin namin siya ni Mommy sa guest room,
And more complicated,
The guest room is exactly in front of MY room!
MR. ASAJAR: Iho, andito ka pala.
KARISSA: Daddy!
MARION: Good evening po.
MRS. ASAJAR: Late ka na, hon ah.
MR. ASAJAR: Maraming ginawa sa office e tapos dumating pa un bestfriend ko. Anyway, anong ginagawa mo dito iho?
MRS. ASAJAR: Dito ko siya pinatulog since ayaw niya kasi umuwi ng house nila.Is it ok, Hon?
MR. ASAJAR: Sure naman. No problem. Feel at home, iho.
OMG. Ano ba nangyayari sa parents ko?
May pinakain ba si Marion sa kanila?
Bakit ba ang bait-bait nila kay Marion?
Especially my dad, ayaw nga niya may umaaligid sa akin na mga boys,
Well, hindi naman umaaligid si Marion,
I'M JUST HIS CLASSMATE. :(
After nun, nagpaalam na sila Mommy at Daddy at iniwan na kami.
KARISSA: Sige, tulog na tayo. Katok ka lang kapag may kailangan ka lang.
MARION: Salamat ah.
KARISSA: Wala un, mas marami ka pa rin nagawa sa akin.
Pumasok na kami sa sarili namin kwarto,
Hay, bakit ganito feelings ko?
Ano naman kung nandito sa bahay si Marion?
Ano naman kung nasa tapat lang siya ng kwarto ko?
Wah, Karissa, matulog ka na lang!
KARISSA: URGH!! BAKIT HINDI AKO MAKATULOG? Alam ko na! Kailangan ko lang ng milk! Tama, iinom muna ako.
Pupunta na lang ako kitchen para magtimpla ng milk,
At makatulog na ko.
*open the door*
O_____O
Oh lala, heaveeeen....
Ang macho at ang biceps. Heaveeennnn...
AY ANO BA YAN KARISSA!
Pesteng Marion toh, bakit kasi naka-black beater siya!
MARION: Kukuha lang sana ako ng tubig.
KARISSA: Ah ganun ba? Papunta rin ako ng kitchen e. Gagawa ako ng milk e.
At hayun, dahil sa minamalas ako,
Hanggang sa kitchen kasama ko pa din siya,
Nagtitimpla lang ako ng milk at siya naman nakaupo
sa table sa kitchen namin habang umiinom,
MARION: Hindi ka rin ba makatulog?
KARISSA: Uhm, medyo? Ikaw ba?
MARION: Hindi lang siguro sanay.
KARISSA: Bakit tinago mo na ikaw ang anak ni Mr. President?
...SILENCE...
KARISSA: Sige, alam ko naman hindi mo sasagutin un tanong ko. Babalik na ko sa kwarto ko. Goodnight.
Urgh! Nakakainis ka Karissa!
Obvious ba? Malamang hindi sasagutin ni Marion un,
Sino ka ba para sagutin niya un tanong mo?
Makaalis na nga dito,
MARION: Dahil galit ako sa kanya, Dahil ayoko lahat ng meron siya ngayon, Dahil namatay ang Mama ko ng hindi man lang niya nakita.
KARRISSA: Ma-marion..
oh my, hindi ko inexpect toh,
Ano ka ba Karissa, malamang tinanong mo siya
Pero halata sa mukha niya un lungkot,
Naalala niya siguro un Mommy niya,
Umupo ako sa tapat niya
KARISSA: Marion,Daddy mo pa din siya.
MARION: Daddy? Hindi ko naramdaman sa kanya un. Kahit kailan puro trabaho lang inatupag niya.
KARISSA: Pero -
MARION: Okay lang naman sa akin kung hindi siya maging mabuting tatay sa akin, pero sana man lang naging mabuting asawa siya sa Mama ko.
KARISSA: Anong ibig mong sabihin?
MARION: 7 years old ako nun nalaman namin na may sakit sa puso un Mama ko, at huli na ang lahat. Hindi na siya gagaling, 5 years old na rin un dalawa, si Chloe at Carmela. Oo, kapatid ko un dalawa. Kaya sorry sa mga nangyari nun dumating un dalawa.
KARISSA: Okay lang, naintidihan ko na. Syempre kapatid mo un.
MARION: Un araw na mamatay na un Mama ko, un din ung araw na bibigyan ng award si Mr. President as the richest person in the world. Isipin mo nga, mamatay na lang Mama ko mas pinili pa ni Mr. President na tanggapin un walang kwenta niyang award.
KARISSA: Baka naman --
MARION: Baka naman hindi alam ni Mr. President? Ilang beses akong tumawag sa secretary niya pero tinuloy pa rin niya. At ang masakit pa dun, napanood pa ni Mama un award ceremony niya.
KARISSA: Edi un father mo pala un almost 11 years ng richest man in the world. So it means ikaw na ang susunod sa father mo.
MARION: At yan ang title na pinakaayokong mapunta sa akin.
KARISSA: Iyan ba ang dahilan kung bakit ayaw mong malaman ng iba ikaw ang anak ni Mr. President?
MARION: Matalino ka rin naman pala talaga.
KARISSA: Pero sa totoo lang, kahit ano naman mangyari, sayo pa din mapupunta un title na un. Well, except na lang kung may makakatalo sa father mo. Pero I think, wala na.
MARION: Pero sa totoo lang Karissa, gabing gabi na para maging chismosa ka. Kung natutulog ka na at maaga pa tayo bukas.
KARISSA: Oo nga pala, wait, sabay ba tayo papasok bukas?
MARION: Bakit? Ayaw mo?