Ligtas na nakaalis sina Harold. Lumabas ng kwarto ang magpinsan na parang normal lang...
chineck na muna nila ang cctv kung saan sila bago gawin ang plano.
nakita nilang palabas ng elevator ang grupo ng babae may kasama siyang dalawang lalake.
sinundan nila ang tatlo hanggang makalabas ng hotel. papuntang parking lot sa exit parking sila dumaan at nilock nila ang exit ng parking kung saan sila malapit.
dumaan sila mismo sa harapan nila na normal lang.
"sis! saan ba tayo pupunta ngayon? kumain na muna tayo sa restaurant. may malapit dito balita ko masarap daw papunta na sila dun." binagalan nila ang paglalakad naramdaman nilang sinusundan sila nung dalawang lalake.
tinakpan ang bibig nila ng kamay agad naman na-alarma ang dalawa.
hinigit nila ang dalawa at pinatumba. agad ng nakakilos ang babae papuntang exit pero nakalock na yun.
"get out now!" pinosasan ni Charity ang dalawang lalaki.
habang si Abby ay pinabababa ang babaeng minamanmanan sila.
"bababa ka! or diyan pa lang sa sasakyan patay ka na!" walang nagawa kundi bumaba.
sinampal niya ng malakas at natumba ito sa sahig.
"sino nag-utos sayo para sundan kami. sagot!" nanginginig siya sa takot habang nakatingin kay Abby.
"kilala mo ba kung sino ako? mahal mo ba ang buhay mo? magsasalita ka ba o hindi...
"okey! pinasundan kayo sakin ni Mr. de Guzman nalaman kasi niya na umalis ang anak niya at may business trip daw pagdating sa airport departure nakita kong may naghatid sa kanya dun kaya sinundan ko sila. hanggang sa hotel na ito." habang hawak ang pisngi.
"anong plano niya? hindi mo ba alam na pwede kita kasuhan madadamay ka sa kaso ng boss mo maari kang makulong. hindi ba may nanay ka at kapatid na binubuhay?" nagulat siya sa sinabi ni Abby at napaiyak siya.
"p-please! ayoko makulong kaya ko lang naman sinunod ang utos niya dahil.... napatigil sa kanyang pagsasalita ng may naalala.
"ano? magsalita ka! hawak niya ang pamilya mo. tama ba?." tumango lang siya.
"Nik tara na ilang minuto na lang... sakay ng van si Charity naisakay na rin niya ang dalawa at tulog pa.
"pasok! huwag kang gagawa ng ingay kung ayaw mong hindi ka na makalabas dito." pumasok sa gitnang upuan ang babae tinabihan siya ni Abby.
"grabe! ginawa akong driver... sabay tingin sa salamin ngumiti lang ito sa kanya.
"okey lang yan! punta na tayo dun... baka naghihintay na sila." tumawa ng mahina.
tahimik lang sa tabi niya yung babae.
nakarinig siya ng boses sa kabilang linya.
"Abby! anong nangyayari diyan? babe are you okey! dito na kami sa field hanap ka na ng anak mo."
"yes! were coming... were okey! don't worry kasama na namin sila." sabay tingin sa babae.
"bakit? my gusto ka bang sabihin... mag-isip isip ka na ng iaalibi mo dahil pagdating natin sa manila sa rehas ang bagsak mo kapag hind kayo nakipagcooperate." yumuko lang siya.
"kung makikipagcooperate kami sa inyo may chance ba na hindi kami makulong?" tumango siya.
"depende sa magiging statement niyo, kaya huwag niyo akong lolokohin dahil baka hindi na sa kulungan ang bagsak niyo kundi sentence na kayo." nanlumo siya dahil sa narinig.
"meron lang sana ako ipapakiusap maari ba na bigyan niyo ng protection ang pamilya ko kaya ko lang naman kasi nagawa ito dahil kailangan ng nanay ko ng operasyon dahil nga din sa utang na loob namin kay Mr de Guzman hindi ako pwede tumanggi."
"Alam mo bang sa ginawa mo ikaw na rin ang nagpahamak sa pamilya mo at sa anak ng boss mo. ngayon ano sa palagay mo ang gagawin niya sa anak niya." nakatingin siya ng masama sa babae.
"anak niya yun kaya hindi niya sasaktan." kumuyom ang kamay ni Abby.
"alam mo ba sa kasakiman ng taong yun nawala ang taong mahalaga sakin ang taong kakampi ko! pinatay niya ang kuya ko at ang anak na sinasabi mo ay binlackmail din niya. pano ka pa? pagkatapos kayo pakinabangan papatayin rin kayo kapag wala na kayo silbi." napatingin siya kay charity tingin na parang inaawat siya.
"Nik... enough malapit na tayo.... calm down in time makukuha na natin ang hustisya para kay kuya." tumingin na lamang siya sa labas at tinatanaw papalapit ang kanyang mag-ama.
habang sa malayo ay kumakaway ang anak niya bigla na lang siya napaluha.
"were here!... pinatay na ni cha ang makina.
"mommy! akala ko hindi na kita makikita... tumakbo papalapit si chloe sa kanya pagkababa niya ng van. lumapit din sa kanila ang mga kaibigan kasunod ni chloe si Harold.
niyakap siya nito ng mahigpit.
"babe sobra akong nag-alala. okey ka lang ba? bakit ka umiiyak!" nakita niya ang asawa na may bakas ng luha sa pisngi niya.
"im okey... kunin niyo na ang dalawa sa likod at isakay niyo na yan! tulog pa yan nakarating na tayo ng manila tulog pa yan! grabeng pampatulog ang sinaksak ni cha diyan."
"ikaw babae ka! sinisira mo ang bakasyon namin. anong problema mo ha!" si zyrille nanggigigil na gustong sabunutan inawat lang siya ni Abby.
"tama na yan zy! makakaganti ka rin pero hindi ngayon." hinawakan nito sa braso at pinasakay na sa plane.
"Ate nakakainis kasi siya. hindi pa nga ako masyado nakakalibot dito sa paris." nagmamaktol at napailing na lang si Abby sa inaasal ng kaibigan.
"babe... anong plano niyo?" umupo siya sa tabi nito at kalong si chloe.
nakasakay na sila ng plane lahat any moment aalis na.
"sa manila na natin pag-usapan niyan! ititurn-over na muna natin sila sa PNP para mabigyan sila ng protection. victim pa rin naman sila dala ng pangangailangan." inakbayan niya ang asawa at ipinaling ang ulo sa balikat niya.
"that's why i love you.. ang bait mo kahit na ginawan ka na ng masama iniisip mo pa rin ang kapakanan nila." hinalikan nito ang buhok ni Abby.
nakatulog siya sa ganoong posisyon pati si chloe na nakakalong sa kanya.
gising ang lahat ng lalake para kung sakali na magising man ang dalawang lalaki na bihag nila.
magkatabi sina Zyrille na nasa tabi ng bintana, Charity naman sa gitna habang si Zack ay nasa aisle.
katapat ng upuan nila ang babae na tulog na din dahil sa pampatulog na binigay ni Charity.
sa unahan naman nila ang dalawang lalake na katapat na upuan ay si Miguel ang matalik na kaibigan ni Harold.
ang yaya at si tatay ay malapit sa unahan.
Ilang oras din ang nilakbay nila at nakarating na sila ng pilipinas. bumaba ang plane malapit sa Villa ng Meyer. Dun muna nila itatago ang tatlong suspect.
"Mom were na po. namis ko po ang manila. bakit dito po tayo sa Villa bakit hindi po tayo sa bahay natin?" sabay linga sa paligid malawak ang villa may malawak na parang'
ang villa ay pagmamay-ari ng mga Meyer ang pamilya ng kanyang ina.
"baby kasi hindi tayo pwede umuwi ng bahay natin. pansamantala lang naman pero bukas uuwi tayo ng mansion dadalawin natin sina lolo at lola mo sabik na sila makita ka." lumungkot ang mukha nito.
"why my princess, ayaw mo ba makita ang lolo at lola mo?" si Harold nilapitan ang anak.
"daddy pano po kung hindi ako gusto? ngayon pa lang naman nila ako makikita. baka galit sila sakin." nagkatingin sila ni Abby.
"Baby.. hindi yan totoo mahal na mahal ka nila.. i promise walang sinuman ang hindi ka magugustuhan ang ganda-ganda mo kaya, matalino at bibo, mana ka sakin eh!" ngumiti siya sa anak para mawala na ang lungkot nito.
ngumiti ang anak niya at yumakap sa kanya.
lumapit si Charity sa kanila
"Nik.. aalis na muna ako, ako na ang magrereport sa PNP kakausapin ko si Tito para siya na ang humandle ng kaso natin. pupunta na rin ako sa firm natin para makausap ko ang co officemate natin." kumalas siya sa pagkakayakap sa anak.
"babe papasok na muna kami sa loob." tumango lamang siya at humalik sa asawa.
"magpahinga na muna tayo.. hindi ka ba pagod?" sabay sila naglakad at nagtungo ng groto. may malapit na groto sa likod ng villa at may upuan sa ilalim ng puno.
"hindi naman! nakatulog naman ako sa biyahe kailangan ko rin makontak si Christian baka kung ano na ang nangyari dun siya ang major witness natin." bigla siya natahimik ng mabanggit ang pangalan ng ex.
"Abby bakit natahimik ka? huwag mong sabihin na... inawat siya sa sasabihin niya.
"naisip ko lang kung dun pa lang sa airport ay napasundan siya ano na lang ng dumating siya dito after nun hindi pa siya tumatawag sayo?" napaisip din si Charity.
"oo nga! ang sabi niya babalitaan niya agad tayo pagkadating niya dun... huling usap natin nung tumawag si Harold na magpapakasal kayo pagkatapos nun wala na. kaya mas lalo na umalis ako ngayon. hindi ako kilala ng tatay niya." ----
"mag-iingat ka pa rin baka maya nakilala ka na niya. dala mo ba lagi?" tumango siya.
"don't worry Nik-nik mag-iingat ako suot ko ang mic para kung sakali alam mo kung saan ako hahanapin." yumakap si Abby sa pinsan.
"aalis na ako. balitaan mo rin ako kapag nagising na yang tatlo!" nagpaalam na at umalis na sumakay ito sa isa sa sports car ni Abby.
pumasok na din sa loob si Abby.
Alam niyang mahirap kalabanin ang taong pailalim kung tumira. ang isang traydor na katulad niya ay hindi nagpapalamang.
nagring ang phone niya...
bigla siyang kinabahan ng kukunin na niya sa bag.
nakita niyang si Christian ang tumatawag, nagdadalawang-isip siya kung sasagutin ba o hindi. baka mamaya ang tatay nito ang nasa kabilang linya.
mabilis siyang pumasok sa loob at kinuha ang laptop kinunek niya ang port nito sa fone niya.
lumapit naman si Harold sa kanya sumunod ang mga kaibigan nito.
"si Christian tumatawag.., huwag kayong maingay! asan si Chloe?" ---
"nasa kwarto na tulog pa rin pinapabantay ko sa yaya niya ang tatlo tulog pa rin si tatay at ibang tauhan dito sa bahay ang nagbabantay." tumabi ito sa asawa.
sinagot niya ang tawag pero gimamit siya ng fake voice.
"hello.... nakaconnect ang gps at nalolocate nila kung asan si Christian.
"Abigail? ikaw ba to? bakit iba ang boses mo? si Christian ito. kanina ko pa kayo kinukontak lahat kayo naka cannot be reach. may importante akong sasabihin. mag skype tayo." nagkatinginan silang lahat at sabay na bumuntong hininga.
"sige... nakao.l ako ihang mo lang ang fone mo."
tinawagan niya si Charity na makinig sa usapan nila habang papunta siya ng PNP.