Ik liep naar beneden. Ik werd tegengehouden door 2 mannen. "Laat me los" zei ik. Ze keken me aan, vervolgens keken ze elkaar aan en uiteindelijk lieten ze me los. Ik liep naar de kelder waar Youssef zat.
Youssef :
Ze kwam de kelder in. Ze was boos, dat zag ik aan haar blik. "Wat is er? Wat hebben ze gedaan? Hebben ze je aangeraakt?!!" vroeg ik bezorgd. "Hij is mijn broer" zei ze. "Wie is jou broer?" "Adnane" "Adnane?? De chef?" Ze knikte. Haar broer...
Ik kon het niet geloven. Ze kwam naar me toe en maakte me los.
Ilham :
"Wat denk je dat je aan het doen bent?" hoorde ik iemand zeggen. Ik draaide me om en zag die man van de vorige keer die me probeerde te verkrachten. Hij kwam naar me toe en trok aan mijn haar. "AUWW STOOPPP!" riep ik. "LAAT HAAR FILS DE PUTE!" riep Youssef. "LAAT ME LOS!" schreeuwde ik van de pijn. "Denk je nu echt dat je nog een keer zal kunnen weglopen?" zei hij lachend. "WAT DOE JE?!" hoorde ik. Hij liet mijn haar los en draaide zich om. Ik zag Adnane aan de deuropening. Hij liep razend naar hem toe en gaf hem een paar klappen. "RAAK HAAR NOG 1X AAN EN KOGEL DOOR JE HOOFD"
Hij keek me aan. "Jullie gaan morgen terug naar België" zei hij zonder gevoel en liep de kamer uit. Ik ging weer bij Youssef en maakte hem los. "Is dat je broer?" Ik knikte.
Ik maakte hem los en we gingen allebei zitten op de grond. "Ik ben blij dat we er goed vanaf zijn gekomen" zei hij en nam mijn hand vast. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder zonder iets te zeggen.
Halfuur later :
We zaten nog steeds in dezelfde positie. Ik was moe, had pijn en honger. Heb al bijna 24 uur niks gegeten of gedronken. Ik kan elk moment flauwvallen.
"Jullie moeten naar boven komen" zei een man die naar binnenkwam. Youssef stond op en trok me ook recht en we volgden de man naar boven.
We kwamen aan in de woonkamer. Een supergrote luxueuze woonkamer. We gingen zitten aan tafel. Alles wat je maar verlangde, lag er. Ik wachtte op iedereen en begon meteen met aanvallen because food is baaaeeee
Erna mocht ik me gaan douche, ik had kleren gekregen van Adnane en een slaapplek. Ik ging in mijn bedje liggen en voor ik het wist viel ik in slaap. Ik was KO.