Search 15: Her backstory
Liz' POV
Sabay na dumating sina Juls at Kirs kaya agad na inumpisahan ang bonfire party.
We told stories and tackled about it which made us laugh. Lalong-lano na yung mga kwento nina Seth, Ella at Kats. Si DJ, nag-eenjoy din naman. Buti na lang at nag-work ang plano. I hope DJ will enjoy until the end of the vacation. He needs space for sure.
Nahagip naman ng mga mata ko na nag-uusap sina Kirs at Juls sa di kalayuan sa may isang puno. Tumayo ako sa upuan at pumunta sa kanila. I want to surprise these two. Kanina pa sila seryoso, eh. Tapos ngayon naman parang may pinag-uusapan na dapat hindi namin malaman.
Babalik na lang sana ako nang accidentally, narinig ko ang sinabi ni Kirs.
"Paano tayo makaka-alis dito mamaya? Eh panigurado ako na magtataka sila."
Aalis mamaya? Bakit? Bawal ba kami dun sa pupuntahan nila? Naging interested ako sa pinag-uusapan nila leading me para makinig na lang sa pinag-uusapan nila.
Nagtago ako dun isang malaking bush sa may likod nila which is just nough to hear everything that they're going to utter.
"Yun na nga Kirs. Pero diba 10:00 PM ang sleeping time?" -Juls
"Oo. Para safe na daw at tsaka para makatulog at makapag-reserve tayo ng energy for tomorrow." -Kirs
"Ayun! Samantahin na natin yun! Lumabas ka ng room mag 10:15 okay? Mauna ka na sa labas tapos mga ilang minutes susunod ako sayo at pumunta na tayo dun." Juls
"Eh anong alibi naman ang sasabihin natin?" Kirs
"Sayo, sabihin mo na nagkaroon ka ng emergency call galing kay tita at pinapapunta ka niya sa ospital niyo dito to check some stuffs at ako naman, sasabihin ko na ibabalik ko yung sobrang sukli ko kanina kasi 'di ko na nabilang yung money dahil sa nagmamadali ako at ngayon ko lang nalaman na sobra pala at may bibilhin na din ako. Okay ba yun?" -Juls
"Well, kinda. Pwede na din yun. Let's get inside already. Nagliligpit na ang iba." -Kirs
"Sige..." -Juls
Kailangan ko yatang mag-ala Detective Conan ngayong gabi, eh.
Julia's POV
Nandito ako ngayon sa room. Ready na si Miles at Flore na matulog at ako naman ay kunwari nagbibilang ng pera ko.
"Naku! Sobra yung nasukli sakin kanina!" I almost shouted with matching kunot ng noo pa para maukha ang atensyon nila.
"Ha? Eh bakit ngayon mo lang nalaman?" Miles asked while making ready of her bed.
"Eh sa nagmamadali na ako kanina eh! Kailangan kong isauli 'to." sabi ko.
"Ipagpabukas mo na lang yan Juls. Gabi na oh..." –Flore
Naku... Flore naman eh!
"Eh, gusto kong mag-enjoy bukas! Ngayon na lang okay?"
Dali-dali ko namang kinuha ang bag ko at naglakad papunta ng pinto.
"Tama si Flore, Juls. Bukas na lang." -Miles
"Ngayon na lang okay? At tsaka may bibilhin din naman ako eh." I grabbed the door knob and opened the door. I heard Miles made a deep sigh.
"I can't stop you anyway. Sige na. Larga! Bumalik ka kaaga, ha?"
"Okay! Bye!" I said to Miles and Flore.
At kumaripas na ako ng takbo papunta sa labas kung saan nandun si Kirs naghihintay.
"Let's go?" -Kirs
"Okay. Tara na."
At pumunta na kami sa aming destinasyon.
Kath's POV
Nandito na ako ngayon sa harap ng store kanina. It's 10:32 PM.
Saan na kaya yung dalawang yun?
"Kath!"
Napatingin ako sa tumawag sakin and immediately smiled as I saw Kirs and Juls walking towards me.
"Saan na tayo ngayon?" -Juls
"Dun tayo sa coffee shop..."
Naglakad na kami papuntang *** Cofee Shop at naupo na doon sa bakanteng table.
"Nasaan si Ate Chrys?" Juls asked while we sit.
"Nasa house ng tita namin.." sagot ko.
"So mag-oorder ba tayo?" -Kirs
"Sige. Order tayo. Parang nakakahiya naman na pumunta tayo dito pero hindi naman pala tayo bibili..." -Juls
Si Kirs na ang nagpresenta na mag-order. Tahimik lang kaming nagkamustahan ni Juls habang nasa counter na si Kirs at nang makabalik na siya we made little conversations.
"Here's your order Miss Celino." Nilapag na ng staff ang order na tatlong hot choco at marshmallows.
Umiinom ako nang konti sa hot choco nang biglang magsalita na si Kirs.
"Nga pala Kath, bakit ka nandito sa Bora? Gusto mong makita si DJ?"- Kirs
"Ha? Hindi ko nga alam na nandito din pala kayo eh. But... I'm here to have some rest." Sabi ko.
"About your problems. Tama ba ako?" I smiled a little. Juls really knows me.
"Explain everything to us Kath. Every little detail of your problems and what happened to you for the last 4 months." Juls said while looking at me straight in the eyes.
"But promise me na wag kayong magsasalita habang ine-explain ko ang lahat sa inyo..." I said.
"Promise! I'm a good listener..." Kirs said while Juls just nodded.
I breathed out a deep sigh before starting to tell.
"A threat from a phone call." Paninimula ko. "Isang threat ang nagpakaba sakin 2 months before namin i-celebrate ni DJ ang 15th monthsary namin. Akala ko nung una, isang jowk lang yun pero hindi pala. Sabi niya kasi, layuan ko daw si DJ kung hindi, pati daw pamilya at mga kaibigan ko mapapahamak. Akala ko kasi wrong number lang eh, o trip lang talaga niya kasi agad naman niyang ibinaba pagkatapos niyang sabihin ang mga yun. Days after that phone call, muntik na akong mahulugan ng isang malaking bagay na for sure ay ikakamamatay ko..."
Nakita ko ang pagkagulat sa mga mukha nila. Well, nakakagulat nga naman talaga kasi hindi ko sinabi sa kanila yun noon.
"Pero... hindi lang dun natatapos yun. One time habang naglalakad kami ni DJ papuntang bahay ko, bigla na lang may isang motor na nagpaharurot ng takbo papunta samin pero buti na lang at nakatakbo kami ng mabilis kung saan man sana papunta ang motor na yun. Mas kinabahan na ako noon. Buti nga lang hindi kami napahamak si DJ noon dahil panigurado, ikakaguho yun ng mundo ko." I looked at their eyes and their tears were almost falling.
"Pati buong pamilya ko pinagbantaan nila at sabi pa nila mayroon silang alam na paniguradong ikakabagsak ng company namin. Ayaw naman maniwala ng pamilya ko kasi nga wala naman kaming tinatagong masamang bagay. 2 days after, may dalawang investors ang nag-quit sa company namin. Isa pa naman sila sa mga napaka-importanteng investor sa company namin. Nainis si daddy. Mukhang makapangyarihang tao yata ang tumatawag sa amin. Then, one night, habang kumakain kami ay may letter kaming natanggap. It says 'Pinagbantaan ko na kayo. Hindi kayo naniwala. Kaya ayan ang napala niyo! At siya nga pala, kapag hindi nilayuan ng anak niyong si Kathryn Chandria si Daniel Padilla, sisiguraduhin kong walang makakaligtas sa lahi niyo at sa mga kakilala niyo'. Parang nasisiyahan yata siya sa mga nangyayri samin eh. Ha-ha."
Napatigil ako sa pagsalita. Naiiyak na ako.
"Kath..please continue..." Kirs said and she grasps my hand on the table.
Pinigilan ko muna ang mga luha ko at nagpatuloy na.
"My parents planned na lumayo muna kami sa inyo. Sa una, ayaw ko kasi ayaw ko kayong iwanan dito a-at s-si DJ. Mahal na mahal ko siya eh. Pero habang sinasabi nina mommy sakin ang mga pwedeng mangyari sa inyo at sa kanya, doon na ako natauhan. Kailangan kong lumayo para maligtas kayo. Pinapa-imbestigahan na din ni daddy yung caller at ang nagpadala pero ang tinik ng nagbabanta samin. Hindi siya makita ng imbestigador na hinire ni daddy. Hanggang ngayon, nag-iimbestiga pa din siya. Until our celebration of our 15th Monthsary and our flight the next day..."
My tears fell as I remembered that day.
"Feeling ko napakamasamang tao ko kay DJ nun kasi hindi ko sinabi sa kanya ang lahat tapos bigla na lang akong aalis nang walang paalam..."
I'm such a fool. A coward. A selfish stupid. If only I just had the strength to say goodbye to him even though I knew that he'll be hurt, I did it.
"Pumunta kami sa Canada. Nagpalipat-lipat din kami ng lugar doon kasi nga may mga small threats pa din kami na natatangga. Then finally, we came back here. Ewan ko nga kung bakit pero sabi nila mommy, hihingi na sila ng tulong sa mga kakilala naming at para harapin na din siguro kung sino man ang nagbabanta samin. Nagdecide si ate na magbakasyon muna kami dito sa Grande Bora and that's why I'm already here." I paused. "Sorry guys if I didn't told all of these things to you. Sorry."
They hugged me and I just can't help it but to cry myself out.
"Kath, thank you for telling us what really happened. We understand. You don't need to say sorry. You know that we're here for you right? You can trust us." Juls said while comforting me.
"We won't tell the others about this. For you." Kirs said.
I'm really lucky to have understanding best friends like them.
"Naiintindihan din kita Kath..."
Lahat kami ay napahiwalay sa pagyayakapan nang may isang babae ang nakatayo na ngayon sa harapan namin. She made our eyes grew wider.