KATH
"Kathryn Bernardo, will you take Daniel Padilla as your husband, in happiness and with patience and understanding, through conflict and tranquility?"
Bago pa ko sumagot tinignan ko muna yung Pari. Sunod lumingon ako kela papa at mama at huli tinignan ko yung katabi ko. Napalunok ako, kinakabahan.
"Sorry. I can't do this." Umiling ako. Napa-awang naman ang bibig niya. Binitawan ko ang kamay ko na hawak niya atksa tumakbo.
"KATHRYN!" Sigaw ng malakas ni mama pero hindi ko pinansin at patuloy tumatakbo parin palabas ng simbahan.
Sorry ma and pa kung sisirain ko plano ninyo pero I can't do this anymore. Ayoko pang mapakasal..
Tumatakbo lang ako. Hindi ko narealize agad na nasa kalsada na pala ako. Napastop ako bigla. Napalingon ako sa may gilid. Hindi ko namalayan na may kotse pala sasalubong sa akin nang biglang....
"Teka.. Teka.. May mali eh." Inalog ko ang aking ulo. Nagdadaydream kasi kami dito ng barkada. Nagiisip ng paraan kung paano hindi na matuloy yung kasal namin ni Daniel.
"Anong balak mo? Maging runaway bride insan?" Natatawang sabi ni kuya Neil. Inirapan ko lang siya.
"Tapos ano mababangga ka ng kotse?" Napakagat ako ng aking labi dahil sa sinabi ni EJ. Kailangan ba talaga maaksidente ako para lang makaiwas dito?
"Irene ang peg mo girl?" Ngumisi si Julia pero agad din ito nawala nang tinignan namin siya nakakusot ang aming mga kilay. Ano nanaman ba pinagsasabi nito?
"Irene? Sino naman Irene yan?" Iritadong sabi ni kuya Neil. Halatang walang kaalam alam sa pinagsasabi ni Julia.
"Si Irene. Si Toni Gonzaga.." Humalukipkip si Julia sa amin.
"Toni Gonzaga? Paano naman naging si Toni yun?" Tanong ni EJ
"Ano ba kayo! Si Irene yung sa My Amnesia Girl na palabas! Dba siya bida dun?" Napa-iling nalang kami at tumawa sa sagot ni Julia.
"Hay! Isa nanaman yan sa mga kinaadikan mong love story ano?" Tumango tango ako sa sinabi ni kuya Neil, natatawa parin. Ang aking bestfriend na nagiging hopeless romantic dahil ang hilig manuod at magbasa ng mga lovestory!
"Oo naman. Ang ganda kaya nun! Try ninyo panuorin." Nakasmile na sabi ni Julia habang tinataas baba pa niya yung mga kilay niya.
"Sige sa susunod!" Sarkastiko kong sabi. Lalo lumakas ang tawa ko. Nakisabay sa akin sila EJ at kuya Neil sa pagtawa kaya naman nakakuha kami ng simangot at irap kay Julia. Atska lang kami tumigil. Baka kasi magalit pa.
Andito pala kami naglalakad papunta dun sa art school na sinasabi ni EJ. Nagsimula na nga yung klase sabi niya. 3 weeks lang naman daw ito. Free yung tuition kapag summer kung sino yung mga nakapasa magkakaroon ng scholarship sa pasukan. Astig din nitong school na ito. Kung sino naman may ari nito, madiskarte.
Ang pangalan pala ng Art School na ito ay University of Pure Arts. Hmm.. Wala pa din ako alam about this school pero according to EJ ang mga course lang dito ay dalawa. Whether you'll be a designer or modeling. Nagreact nga si insan eh, kasi bakit daw ganun? Kung alam lang daw niya na ganito lang ang course dito edi sana daw hindi nalang siya sumali. Wala siya talent sa pagdedesign plus hindi rin siya marunong magmodel. Masyado daw yun pangbakla! Si Julia naman ok lang. Pangarap din daw kasi niya maging model habang kami naman ni EJ pangarap talaga namin ang pagdedesign. Siguro kung magusto namin dito baka ituloy nalang namin ito. Tutal hindi pa naman din kami nakakapagenroll. Nalaman palang namin na pasok kami sa unibersidad kung san kami nagentrance exam.
"Nga pala, kamusta na pala ang pagiging tutor? Nagsimula na kayo?" Bigla kong tanong. Dahil naging busy kami nito nakaraan na araw dahil may iba't iba kaming lakad, ngayon nalang ulet kami nagkasama sama at makapagcatch up.
"Ay! Oo nga pala. May nalaman ako." Bigla naglaki ang mga mata ni Julia na parang bang may naalala.
"Ano naman yun?" Tanong ni EJ. Nakatingin kaming tatlo kay Julia. Naghihintay ng kwento niya.
"Kasi ganito yun..."
JULIA
"Kasi ganito yun..." Bumuktong hininga muna ako bago alalahin ang nangyare nung isang gabi.
"Bru / Bok" Sabay pa namin sinabi. Parang ako nalaglagan ng panga. Si-siya si bokbok ko? Yu-yung lalaking nakita ko sa Hard Rock Cafe. Yung lalaki nahuli ako sa may men's room. Yu-yung lalaking naka-all blue na sinabi ng barkada na ka-meant-to-be ko daw? Atska yu-yung nakabunggo ko sa restaurant kanina?
Si-siya si bok?
What a small world?! Unti-unti ako napangiti. I never thought destiny will find us.
Natigil lang ang titigan namin dalawa nang bigla humalakhak si tita Daniella. Sabay kami lumingon sa kanya.
"Nakakatawa kayo parehas! I think you don't know each other anymore." Napabuktong hininga siya. "Anyway, sige maiwan ko muna kayo dyan. Dito nalang kayo sa sala magusap. Para naman makapagcatch up kayo sa isa't isa."
Ngumisi si tita sa amin. Kumindat pa! Natawa nalang ako sa kanya. Parang parin siya bagets kung umasta. Akala mo kung sinong teenager na kinikilig sa amin.
"So, you're the girl I bump with at Cafe earlier?" Napalingon na ko sa kanya. Nakatingin siya sa akin. Pinagmasdan ko siya. Wala parin nagbabago. He's still that quiet and mysterious guy I've known.
"Ah, yeah." Ningitian ko siya atska umupo ulet sa sofa. Tumabi naman siya sa akin.
"And you're my tutor?" Tumango ako sa kanya hindi inaalis ang ngiti sa kanyang harap. Napansin ko siya suminghap. "I should've known! I thought the nerd girl inside the Cafe was my tutor. So I got back to my car fast so that I could avoid her befor she found me."
"Wait, what?" Bahagya ako napatawa pero agad na umiling. "Did you know that I've been waiting for you like for hours? And you just plan to ditch me?"
"I'm sorry. I really don't like this tutor thingy."
"No," Bahagya ako napabuktong hininga. "If you know that I'm the one who's going to tutor you, will you still going to ditch me?"
Napatitig siya sa akin parang nagiisip. Ako naman napakagat ng labi at kinakabahan. Eh kung mapaganda man or nerd pero ayaw niya magtutor. It still the same way dba? Tatalikuran niya rin ako. Parang may kung ano tumutusok sa aking puso dahil sa naiisip ko.
"Ofcourse not," Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. "I know you. You're an old friend. I couldn't just turn my back to the person who's important to me. And.... You're beautiful."
Biglang kumalabog ang aking puso. Tama ba narinig ko? Hindi daw niya kaya tumalikod sa akin. Importante daw ako sa kanya. At.. maganda daw ako. Feeling ko namumula na ako dito. Napa-iwas ako ng tingin. Nakakahiya makita pa niya yun.
"I didn't even know my childhood friend will be the one who will tutor me." Napasulyap ako sa kanya. Gulat. Hindi niya alam? "I don't know if my mom like to surprise me or what but she didn't tell me. That's why I came up with these thoughts that what my tutor would like and I don't want to be tutored. But if only I knew it before, I would not let you wait for me that long and I would really like to have tutor if it will be you."
Lalo bumibilis ang tibok ng puso ko. Parang gusto ko nalang lumabas bigla at magtatalon talong habang tumitili sa kilig. Napakagat ako ng aking labi ng pagkadiin diin. Nagpipigil ng kilig.
"If you don't know, how come you know I'm your bru?" Naalala ko kanina pagpasok ng pagpasok niya sa loob ito agad ang binungad niya sa akin. Kung hindi niya pala alam na ako ang pagiging tutor niya paano niya ako nakilala? Years had passed and hindi ko siya kaagad namukahan kahit ilang beses na pala kami nagkatagpo.
"Ah, my mom texted me while I'm driving back home. She told me that my bru is in the house. I drive as fast as I can so that I could meet you again."
Napangiti ako. For some reason, alam ko hindi pa niya ako nakakalimutan at excited siya makita ako katulad lang din ako sakanya. I feel so overwhelmed right now. Kung sabagay, kung namukhaan naman niya ako agad na ako ang kanyang bru edi sana kanina palang sa may Cafe ay binanggit na niya yun. Bakit kaya yung sa Hard Rock hindi niya nasabi? Naalala pa ba niya yun? Sana wag na. Nakakahiya ginawa ko yun!
Nagkaroon bigla ng katahimikan. Walang gusto umimik sa amin hindi ko alam kung bakit. May iniisip rin kaya siya? Ano kaya yun?
Nawala ang katahimikan ng biglang may tumahol sa labas. Buti pa yun nagawa magingay! Tutal kanina pa naman din siya nagsasalit siguro kailangan ako naman ngayon.
"How are you? Long time, no see, no talk."
"I'm fine. How about you?"
"Fine too. Hey! I miss youuuuu!" Kinurot ko ang kanyang pisngi ng hindi ko na mapigilan manggigil sa kanya. I feel so comfortable now that I know he still remember me. Natawa ako ng bigla siya napadaing.
"Ouch! Hey Stop it! Ah!" Sinagi niya ang kamay ko nakakurot sa kanya. Natigilan ako. Akala ko nainis siya sa ginawa dahil seryoso ang mukha niya. Pero nagulat ako ng bigla siya ngumisi at kinurot ang magkabilang pisngi ko. Nanggigil din. "I miss you too! I miss your chubby cheeks."
Tumawa siya habang nakatingin sa mukha ko alam ko panget na dahil sa kurot niya. Ngumisi ako sa kanya. Ganyan pala gusto niya ha! Kinurot ko din ang magkabila niyang pisngi at nagpapatigasan kami ng kurot.
"Ah! Stop it!" Bumitaw na ko. Agad din naman niya binitawan ang pisngi ko. Hinawakan ko ang magkabila kong pisngi at hinimas himas ito. "Ang sakit na ng cheeks ko."
Bigla siya humalakhak kaya napatingin ako sa kanya na kusot ang aking mga kilay. Patuloy parin sa paghimas ng aking pisngi.
"You're still the same. You're still my bru!" Aniya. Kinukurot kurot ng sobra yung braso ko para bang nanggigigil siya sa akin.
"AAHHHHHH! Stop it!" Hinawi ko ang kamay niya. "Oy! Pumayat na ko! Pumayat na din mga braso ko!" Dipensa ko pero natatawa. Naalala ko kasi dati lagi niya ako inaasar sa braso ko. Mataba kasi ako nung bata pa ako. Kaya nga bru ang tawag niya sa akin, panglalaki daw kasi braso ko!
"Braso? What is braso?"
"Lol. Braso you don't know? You know braso before ha!"
"Ganyan talaga yan hija!" Nagulat ako ng biglang nagsalita si tita Daniella. Kanina pa kaya siya dito? Nakita kaya niya yung harutan namin ni Diego? Nakakahiya! "Yung mga tagalog before nakalimutan na niya lalo na kapag deep yung tagalog pero nakakaintindi naman din siya kahit papano."
"Oww I see. Kaya pala gusto ninyo parin siya magkaroon ng tutor tita?"
"Oo. Napagusapan namin niya ng mama mo. Magtatagal kasi dito si Diego kaya gusto ko masanay na siya magtagalog. Nagkataon naman sabi ng mama mo magaling ka daw sa English at sinuggest niya na ikaw nalang ang piliin ko." Tumango ako kay tita. Napagusapan namin ito ni mama. Nabanggit niya sa akin na kausapin ko daw si tita Daniella and the story went on.
"So you mean si Diego siya yung kababata mo na matagal mo nanghinihintay at matagal mo nang maha--" Hindi na natuloy yung sinasabi ni Kath kasi tinakpan ko yung bibig niya.
"Shhhh! Secret lang natin dba? Walang nakakaalam?" Saway ko. Tumango siya kaya tinanggal ko na din yun paghawak ko sa bibig niya.
"Psh. Akala ninyo naman! Alam din namin yan!" Dinalaan pa ko ni kuya Neil.
"Huh? Paano ninyo naman nalaman?" Pagtataka ko.
Tumawa siya. "Dba siya naman ang rason kung bakit adik ka manuod ng mga love story na yan. Sa sobrang miss mo sa kanya dinadaan mo nalang ang lahat sa panunuod at pagbabasa ng love story. Am I right?" Ngumisi siya sa akin.
"Ano ka ba nakalimutan mo na ba na sinabi mo yun sa amin? Tsk." Umiling si EJ sa akin sabay abot ng ID. "Oh suotin mo ito."
"Ano ito?" Tinignan ko lang yung inabot sa akin ni EJ. Hindi na niya hinintay pa ang pagkuha ko nito at agad niya sinuot sa akin.
"Wow naman! May ID na kaagad? Paano sila naglagay ng pic?" Kumusot ang kilay ni Kath habang tinitignan ang kanyang ID.
"Binigyan ko sila ng 1x1 pic natin na meron ako... Oh!" Ani EJ. Binibigay niya yung isa pang ID kay kuya Neil. "NO ID NO ENTRY eh. Halina!"
Sinuot na niya ang kanyang ID at nauna na maglakad sa loob ng gate. Sumunod naman kami sa kanya. Pagpasok namin sa loob wow! As in wow! Ang ganda at ang laki ng place! Isang malaking campus siya. Daanan sa gilid habang sa kabilang gilid nito ay ang malaking field nila. Sa harap nito ay ang nagtatayuang isang malaking building. Hindi kami kaagad nakapasok dahil may humarang sa amin.
"I think you're new here lang guys bago lang kasi ang mga face ninyo dito sa University. Well anyway, hi my name is Aria. I'll be your tour guide here in school. Hope we will get along." Nakakahawa ang kanyang ngiti. Kapag nakita mo siya parang automatic na mapapangiti ka na rin. Bungisngis siya atska mukhang masarap kasama. Friendly siguro ito.
Isa isa na din kami nagpakilala habang nakikipagshake hands sa kanya. After that, tinour na niya kami around the school.
"Nga pala ba't parehas kayong Bernardo?" Tanong ni Aria kay Kath at kuya Neil habang naglalakad kami dito sa may field.
"Ah, magpinsan kasi kami." Nagkapit balikat si kuya Neil sa kanya.
"Uhm... Yung papa ko at mama niya yung magkapatid." Ngumiti naman si Kath kay Aria at tumango lang ito sa kanya. Tinuturo niya ulet ang bawat kalugaran dito sa school at sinabi sa amin kung ano itong mga ito.
Ang laki pala nitong school na ito. Magkahiwalay pa ang gym sa basketball court nila tas my isa din room na malaki para singlaki lang din ng court. Siguro dun sila nagphophotograph sa mga model.
After namin libutin ang buong unibersidad, bumalik na ulet kami sa harap nito. Habang naglalakad may mga babaeng nasisitakbuan, naguunahan. Lahat sila ay iisang direksyon lang ang pinupuntahan at yun ay ang gate 1 kung san kami pumasok. Ano kaya meron dun? May aksidente kaya nangyayare?
"Aray! Aray! Aray ha! Ano ba yan? Tatakbo na nga lang kailangan pa mamangga? Ano ba meron?" Iritado na sabi ni Kath. Nako, mukhang mapapaaway pa ata ito ha! Wag naman sana!
"Andyan na ata sila.." Ani Aria. Nakatingin lang sa may gate.
"Sinong sila?" Tanong ni EJ.
"Ang FF"
YEN
"Uy babe! Tabi ka dito naiinitan ka na oh!" Sabi ni Sam habang pinapayungan niya ako. Ganyan siya. Protektado sa akin. Tinuturin din niya akong isang prinsesa that's why I love him. And yep, nagkaayos na din kami. Nung araw din ng aking kaarawan.
"Anak tama na sa pagcry!" Comfort sa akin ni mommy. Andito kami sa kwarto ko nagmumukmok at umiiyak parin. Andito naman sa tabi ko si mommy kinocomfort ako.
"Princess stop crying na nabigla lang siguro si Sam sa mga nakita niya." Ani Dad
"Oo nga ate siguro kung ako din yun, magagalit din ako seloso pa naman yun si kuya" Duktong naman ng nakakabata kong kapatid na lalaki.
Wala dito ang dad at little brother ko. Nasa states sila pero lagi kami naguusap sa skype lalo na kami ni dad. Daddy's girl pa naman ako. Kaya naman sila nasa states ng kapatid because of some business. Habang kami naman ni mommy nagaasikaso ng business namin dito sa Pilipinas.
"Kasi naman eh." Humihikbi nanaman ako. "Sana man lang nagtanong muna siya bago niya ako sinabihan ng masasamang salita. MALANDI? Ang sakit kaya masabihan ng malandi."
"Anak, I know Sam very well. Hindi ko naman siya papayagan maging boyfriend mo kung alam ko din naman na sasaktan ka lang niya. There's always misunderstanding in relationship princess and in every misunderstanding you'll get to know each other more." Ani Dad. Seryoso siya.
Sa gitna ng usapan namin biglang nagvibrate cellphone ko. Agad ko tinignan kung sino ito.
Babe <3
"Sorry na kung nagalit ka hindi naman sinasadya kung may nasabi man ako init lang ng ulo pipilitin kong magbago pangako sa iyo.."
Hindi ko nireplyan yung text niya. Maya maya nagvibrate nanaman phone ko.
Babe <3
"Sorry na.. nakikinig ka ba? Malamang sawa ka na.. sa ugali kong ito na ayaw magpatalo at parang sirang tambutso na hindi humihinto.."
Hindi ko parin siya nireplyan. Hindi nagtagal, nagtex nanaman siya. Ano ito flood?!
Babe <3
"Sorry na talaga kung ako'y medyo TANGA hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit.. Sorry na talaga sa akin nagawa tanggap ko na mali ako wag sanang magtampo SORRY NA" :(
Babe, andito ako sa tapat ng bahay mo. Can we talk about this please? Hindi ako aalis dito hangga't di moko kinakausap. I'll wait for you here. I LOVE YOU!
"Go na anak! Talk to him para magkaayos na din kayo." Nagulat ako sa sinabi ni mommy nabasa niya pala yung text sa akin ni Sam.
"Oo nga princess. Si Sam ba ang nagtex? Magusap na kayo princess its for the better."
Nagbuktong hininga ako at tumayo na. Bumababa na ko ng hagdaan atska lumabas ng bahay. Exacto pagbukas ko ng gate siya agad ang bumungad.
"Babe" Yan ang una ko narinig na sabi niya sabay yakap sa akin. "Akala ko hindi ka na lalabas"
"Tigilan mo nga ako.." Bigla ko tinanggal yung pagkakayakap niya sa akin "Akala mo hindi ko alam yun? Yung mga text mo sa akin? Kanta yun dba? Sana man lang kung makikipagsorry ka yung sarili mong gawa hindi yun copy and paste paano ko malalaman kung sincere ka?"
"Uy! Sorry na kasi babe.." Hinawakan niya yung kamay ko.
"Seryoso na ko. Sincere ako sorry na kasi babe alam ko nagkamali talaga ako hayaan muna ako magexplain please? Nung nakita ko kasi kayo nung lalaking yun sobrang lapit ng mukha ninyo sa isa't isa at para bang hahalikan ka na niya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya nagawa ko yun. Nasaktan kasi ako babe sorry na ayaw ko kasi na sweet ka sa ibang lalaki pwera lang sa dad mo at kapatid mo. Alam mo naman seloso ako dba? Sorry na talaga babe. I LOVE YOU!"
Magsasalita na sana ako pero nagsalita ulet siya.
"Oops! Bago ka muna magsalita may surprise muna ako sayo.." Bigla siya ngumiti sa akin. Nagtaka na ko at hindi na nakapagsalita pa ulet. Hinawakan niya yung kamay ko at hinila niya ako palabas ng bahay. Pagkalabas namin biglang nagkaroon ng fireworks! Ang gaganda iba't iba kulay at after ng mga ilang minutes ang ending nung fireworks ay ang pangalan ko.
Happy Birthday babe, Liliyen "Yen" Santos <3
Bigla ako hinarap ng nakangisi na si Sam. Parang bigla nalang naglaho lahat ng galit ko sa kanya.
"Sorry kung natagalan ako. Sorry kung late ako. Ito ang reason kung bakit.. Ginawa ko itong surpresa para sayo sana hindi pa ko too late at sana maging memorable itong araw na ito sayo.."
Nagulat ako ng bigla nalang siya kumanta.
"Mahal kita.. Sobrang mahal kita.. Wala na akong pwedeng sabihin pang iba kung hindi.. SORRY NA.." Kinuha niya yung roses sa sahig at inabot sa akin. "I LOVE YOU BABE FOREVER AND EVER"
Ngumiti ako sa kanya.
"Thanks for making this day so memorable. I LOVE YOU TOO BABE FOREVER AND EVER"
Nilapit niya yung noo niya sa noo ko at nagnose-to-nose kami.
Papasok na kami ng gate ng UPA at ang daming mga babaeng nagsisitakbuhan at para bang nagmamadali.
"Anong meron?" Tanong ni Sam
"Baka andyan na ang FF." Aniko.