Til Death Do us Part [Under C...

By ladyrapunzel08

44.9K 676 235

Guys Thanks For Reading this :))) Sobrang Naappreciate ko yunnn! ^_^ More

Til Death Do us Part
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Epilogue

Chapter 19

985 20 12
By ladyrapunzel08

Everything went well last following days. Walang gulo. Away. Kung meron lang saming dalawa na lang yun at hindi naman gaano kalaki. Dito na nag-almusal, nag-luch at nagdinner si Jed. Umuwi nga lang siya para maligo at magbihis. Paminsan-minsan rin bumibisita ang barkada paisa-isa. 

At paminsan-minsan din nagtataka na sila kung bkit nadadatnan nila si Jed sa bahay. Pagtinatanong nila ako hindi ako makasagot ng derecho, buti na lang at sinasalo ako ni Jed at sinasabi na lang na pinapa-check ako nila Mamu. Tumataas na lang yung kilay nila pero walang sinasabi. Hindi na lang din ako nag-cocomment pagdating don. Minsan may konting asar din pero ngumingiti na lang ako at dinadaan sa biro yung asar nila. Tawa lang din naman yung ginagawa nila.

Sila Mamu nga pala nag-extend ng ilan pang araw sa Davao. Okay na naman daw yung kapatid niya pero gusto lang daw muna niyang manatili don para mabantayan at makasama ng mahaba-habang panahon. Nag-offer naman ako na sumunod sa kanila na agad namang sinimangotan ni Jed buti na nga lang at sabi ni Mamu na wag na lang daw at baka maabala pa nila yung bakasyon ko at yung homecoming na pupuntahan ko.

Si Marky naman.. Si Marky.. Ano bang ibabalita ko sa kanya? Wala naman na akong balita tungkol sa kanya. Wala na akong text na narereceive. Ni kumusta. Natanong ko tuloy sa sarili ko kung may babalikanpa ba ako don. Kung may naghihintay pa ba sakin. Alam naman yun ni Glady kaya maski siya nag-aalala din. Tinext daw niya pero hindi na daw nagrereply. Ako naman ayokong-ayoko na ako ang mauna magtext lalo pa ngayon nagui-guilty ako sa pinag-gagawa ko.

Monday na nga pala ngayon. 

1week na ako dito sa probinsya. Okay lang din naman. Masaya. 

Monday na ngayon bukas homecoming na. Kaya nandito ang barkada. Attendance is almost perfect. Wala kasi si Chereese. Napaisip tuloy ako kung pinagbabawalan siya ni Jed. Nong tinanong ko naman sila kung asan siya sagot lang ni Sharmane eh..

"Natural. Hindi naman natin yun ka-batch nasa ka-batch niy siguro.." 

 "Saka nahiya na rin siguro yun sa pamamaratang niya."'sa pamamaratang niya..' I echoed on my mind. Hindi na lang yun basta-bastang pamamaratang eh.

"Okay. So anong plano natin bukas?"

"Mag-papacater na lang kaya tayo?"

"Okay lang sakin."

"Puro ka okay Jaz ah?!" comment ni Queennie. "Good Mood lang teh?"

"Baka naman Inlove?" sabay tingin ni Naiza kay Jed. Tinawanan ko na lang. Si Jed naman yumuko na lang.. Ang Pinaka-Weird tinignan ako ng Masama nina Andrei at Glady. What was that?

"So Jaz ikaw magbabayad sa 50 %  ng pagpapa-cater tapos kami na yung maghahati sa other half. Okay ang ba yun?" suggestion ni Simon.

"Okay.." teka! mali. "ANO????" Nagtawanan naman sila.

"You're out of your mind Jaz! I think you're bothered. Do you mind sharing it?" sabi ni Simon saka nag-flash ng naughty smile niya sakin then tinignan si Jed. Tinaasan ko lang din naman siya ng kilay.

"You guys should stop that." saway ni Glady na parang naiirita.

"May MARKY na yan!" pagdidiinan naman ni Andrei.

Himala yata nagka-sundo ang dalawa. Pinagtataka ko lang bakit parang iritado sila? Akala ko ba sasaya sila ano man ang pipiliin ko basta masaya lang din ako?

***********

Naglalakad kami papuntang Park katapos nong meeting namin. And nagtagumpay nga sila na papayagin ako na ako magbabayad ng 50%. Ang sama nga eh kasi ginagamit nila yung 8 years na wala ako.

"Ano yun?" turo ko sa isang di kalakihang building.

"Yan.. Hotel ng tito mo." oh, really. "Bago lang yan last year eh. Simula ng dumami yung turista dito dahil sa enchanted River ginawa niya yan." yan yung sinagot ni Carl.

"Ang yaman talaga nila noh?"

Tumango naman si Carl bilang pag-sangayon. "Nangungumusta nga pala si Mama sayo. Bumisita ka naman daw." Oo nga pala. Mama kasi ni Carl yung naging teacher ko sa 2nd year dati nong transferee pa lamang ako. Ang bait-bait non. 

"Sure!" nagsmile naman kami sa isa't isa, bago siya lumapit kay Orlando.

"sabi din ni Mama bumisita ka daw sa bahay.." bulong ni Jed mula sa likuran ko. Sinimangotan ko nga. 

Alam naman niyang hindi ganon kadali na pumunta sa bahay nila. Kasi Nandon si Chereese nakatira. Nag-explain naman ako sa kanya na hindi namin matitiis yung presence namin ni Chereese sa isa't isa kaya sa ayaw at gusto niya may mag-aalitan at mag-aaway talaga. 

Akala ko maiintindihan niya eh pero siya naman yung sumimangot. Saka tumingin sa ibang dereksyon. kaya napa-oo na lang ako.

"Basta kasama sila.." sabay turo ko sa mga barkada na nagpatiuna na sa paglaakad.

"Okay.." tapos hinila niya ako somewhere saka tumakbo. Kaya tumakbo na lang din ako. Alangan naman na tumayo na lang ako don eh di wasak yung tuhod ko.

Kung saan-saan kami nagsusuot. Liko dito. Straight. Lakad. Takbo ulit. Yung mga tao nga nagsisipaglingonan na samin. Yung iba nagbubulongan na lang. Ano kaya yung iniisip nila sa Eksena.

"Jed! pwede maglakad na lang tayo?" niakasan ko yung boses ko. Kaya lang hindi siya nakikinig at tumatakbo pa rin siya.

"Malapitt na."

Hawak-hawak niya pa rin yung kaliwang kamay ko kaya wala akong magawa kundi sabayan ang pagtakbo niya. I'm not sure kung saan na kami nakalimutan ko na kasi yung mga lugar dito.

Nong huminto siya nasa tapat na kami ng Foodshoppe I mean Carshop.. I actually don't know. Naco-confused ako.

"Ano yun?" tinuro ko naman habang nagalakad kami.

"Foodshoppe." tapos dumerecho na siya ng tingin. "na parang Cars yung theme. Gusto mong Pumasok?"

"wag na. Hindi ko dala yung pera ko eh."

"Para papasok lang naman. Wag kang mag-alala di ka pipiliting bumili diyan."

Ang Ganda ng design sa labas. Manebela na iba't ibang kulay. Saka yung waiting area na yung talagang upuan ng sasakyan na colorful. May mga tires din sa gilid-dilid. Parang nagpapark ka lang ng Kotse mo eh. Talagang Catchy sa mata ng mga tao. Lalo na't Neon colors yung mga ginagamit niya. 

"Good Evening Ma'am." bati ng crew. "Table for one??"

"No. She's with me." tapos ngumiti siya sa crew. 

"Ay. Sorry po Sir." Nagtaka naman ako don. Bakit parang takot yung crew sa kanya?

"Caresto as they say.." simula ni Jed. "It's actually Carlisle's Restaurant. He likes cars kaya deni-sign ko to para sa kanya." Saka lang bumalik sa isip ko na may restaurant na pala sila dati.

"Ang Ganda. Hindi ko agad nakilala." Really, hindi pampalubag loob lang yung sinabi ko.

Sa loob kung ano yung upuan ang ginamit nila yung pang-car talaga. Yung may stand na kung saan nakasabit yung side mirror. Yung lamesa eh Manebela yung Design. Yung Paligid nakakrelax yung kulay na ginamit nila. May mga road-road pa para ma-feel mo na nagbabiyahe ka talaga. Basta super. Sa Comfort Room naman Puro maliliit na mirror lang makikita mo na pinagdikit-dikit. 

"This is Cool! You really did a great Job." Sabi ko pagkalabas ko ng Comfort Room tapos inikot ko pa sa paligid yung paningin ko.

"Sino siya??" agad naman na nilingon ko yung pinanggalingan ng boses. 

Karga niya pala yung maliit na bata, na tinuturo ako. Nakasmile siya sa bata sabay sabi.. "Si Tita Jazmyn yan."

"Hi Tita Jazmyn. I'm Carlisle Jean." sabay smile at abot ng kaliwang kamay niya.. Ang cute nga eh.

"Hello Carlisle.." inistretch ko naman yung kamay ko sa kanya tapos nag-shake hands kami.

"Siya nga pala Jaz.. Si Carlisle.." tinignan ko naman siya saka sinabi ko na alam ko na. Nag-smile lang din siya.

"Anak ko."

Uh-oh. Nagfade yung smile ko non. I feel Jealous seeing this little boy. Ewan ko kung bakit. Siguro kasi Minsan Nangarap din ako ng ganito kacute na bata.

Continue Reading