Hello ebrebade! *kaway kaway. xD* sorry ngayon ko lang napost. Busy kasi ako eh. Tapos babalik pa kaming Cavite bukas. Hanggang Sat kamil Gurabe. What a busy week. Di ako nakapag relax! Haha. Anyway, THANK YOU SO MUCH PO SA MGA NAG ADD NITO SA LIST NILA, NAG VOTE, NAG COMMENT AND NAG FAN. I really appreciated it. You made my week so happeeeeeeey! xD And kung di ko nasasagot comment nyo or napi-PM, sorry ha? Di ako nakapag computer ng maayos. :( Haha. Sorry po napahaba yung speech.
Thanks for waiting! Happy 45k views pala. :"""> Godbless. I love yowszx ebrebade! :>
nasa external link po pala yung page ng Shut Up and Marry Me! sa FB. paki like naman. tenkyuuu. xD
**
*Gianna's POV*
God. I feel so restless. Eversince nung narealize kong gusto ko si Nathan. But, there's something bothering me.
Am I really in love with Nathan?
Oh. I don't know. And it drives me crazy. Damn it.
"Huy, Gi," a voice behind me called. I turned and saw Destiny. "Kanina ka pa tahimik ah. May problema?"
I sighed. Nandito ako ngayon sa kwarto ni Destiny. After lang naman ho kasi akong kantahan ni Nathan, biglang dumating si Des at kinidnap ako. Nadatnan ko pa nga si Sam pag dating ko dito eh.
"Wala naman. Bakit?" I asked.
Des rolled her eyes. "Ano ba yan. Mukha kang may problema. Si Sam, ayun sa kusina, nagmumukmok. Pinagdidiskitahan yung cake na gawa ni mama. Ano bang meron sa bahay na to at mukhang problematic lahat ng tao?"
I chuckled when I heard her ranting about Sam. "Napano yung lalaking yun?"
"Brokenhearted. Tapos hinihintay ka bumaba. Puntahan mo na nga at baka masipa ko yun palabas ng bahay ng wala sa oras. Inuubos yung mga desserts na ginawa ni mama!"
Tumawa nalang ako at tumayo sa pagkakaupo sa kama nya. "O sige. Bababa muna ako."
Tumango nalang si Des tapos pumunta sa banyo. Maliligo siguro.
I headed to the kitchen. Napano kaya si Sam? Simula ata nung start ng class this year, wala na yun sa sarili. Ang tahimik eh. Di na rin pinagdidiskitahan yung pagkain ko.
"Oi, bes." I greeted Sam when I found him sitting on a high chair in front of the bar while eating a cake. "Napano ka?"
"'la." he said not looking at me.
I frowned. "Napano ka?! Oh, shocks! Brokenhearted ka nga ata!"
Bigla syang napatingin sa akin. "Waaaaaaaaaaaa! Sino nagsabi sayo?! Di ko na nga pinapahalata eh."
Lumapit ako sa kanya at binatukan ko sya. Lalaking to. "Oi lalaki. Naglilihim ka na ngayon? Gusto mong masapak?"
Hinawakan nya yung part kung saan ko sya binatukan tapos pinakatitigan ako. Owemgee. Napalakas ba pagbatok ko?! Tapos biglang nagka-amnesia tong bestfriend ko?! Tapos, nalimutan nya na lahat!? Kaya ang alam nalang nyang gawin eh titigan ako?! Oh no!!!!
Teka...
Sumumpong po ang aking ka-OA-an. Pwede pakibatukan?
"Bes!!" he cried then hugged me. "Ang sakit!"
OWEMGEE!! BROKENHEARTED NGA TONG LALAKING TO!
"Sabi na eh! O, hala! Sino nagpaiyak sayo!?" I asked while patting his back.
"Malamang babae. Ano ba nes. Alangan naman lalaki. Ikaw talaga." he said then let me go.
I just rolled my eyes. Brokenhearted nga be ire? Mukhang hindi! "Pero, di nga bes? Brokenhearted ka? Ba't di mo agad sinasabi sa akin na may pinopormahan ka pala?! Eh di sana natulungan kita!"
"Adik! Di pa man ako nakakaporma, nabasted na ako! Sakit lang no? Hahaha."
Ay, sows. Inaartehan ako ng lolo nyo. "Ay nako. Bitter ka dre? Haha. Teka. Sino ba yung girlalush na nangbasted sayo?! Gusto mo resbakan ko?! Ang gwapo mo palang! Tapos matalino, mabait, matangkad, magaling kumanta, matakaw, batchoy dati, isip bata, makulit at parang baliw pa! Ano pa bang di nya gusto sayo?!"
"Ah. So, tatawa na ako non bes? Ano ba yon, pinupuri mo na ba ako non? Feeling ko kasi iniinsulto mo ako eh. Iiyak na ba ako nyan?" he said with much sarcasm. Aray! Tagos ah!
I made a face. "Tss. Ganyan. Wag mong sabihing brokenhearted ka, gaganyanin mo na ako. Ang bitter mo bes!"
He just smiled bitterly and sighed. Mukhang brokenhearted nga ang aking pinakamamahal na bestfriend. Kawawa naman. :(
"Halika nga dito." he said.
"O bakit?!"
"Pa-hug."
I sighed at his pout. Sa lahat ng brokenhearted, tong lalaking to yung pinaka-isip bata. "Halika. Dali."
"Thanks, bes," he told me. Then, he pulled me and imprisoned me into a tight hug.
"Sht bes. Ang sakit pala pag nabrokehearted ka." he said bitterly.
"Ay bes. Alangan naman masarap. Adik ka?"
"Bes naman eh." reklamo naman nya.
Tumawa nalang ako. "Ano bang kulang sayo at binasted ka nun? Gusto mo gayumahin natin? Haha."
He patted my head then smiled. "Adik ka bes. Haha. I'll be ok. It's ok if she didn't choose me. As long as she's happy, I'm happy."
"You'll give her up?"
"Bes, it's not about giving up. It is knowing about what she feels. What's the point of fighting for her if she doesn't love me?"
I slowly nodded. Grabe lang bestfriend ko. Ang tapang! Mahal nya siguro talaga yung girl. Kasi willing syang masaktan, makita nya lang na masaya yung girl na yun.
"Teka..." I said. "Sino ba yung girl na yun? Tsaka ba't di ka pinatulan? Haba ng hair nya huh."
Sam chuckled. May nakakatawa ba sa sinabi ko? Parang baliw lang eh. xD "Well, she's in love with her husband."
Owemgee, nagkagusto si Sam sa taong kasal na?! Iba rin tong bestfriend ko eh. Unique ang gusto.
"Kasal na gusto mo?! Sino ba yun?!"
He just rolled his eyes. Tapos bumaba na sya sa high chair na kinauupuan nya. "You're a bit dumb, aren't you bes?"
Ha? Anong connect ko sa gusto nya? Gandang sagot ah. -_____-
"Alis na ako bes." he told me. "Paalam lang ako kay Des. Papakumusta ko pa mga kuya nya eh. Bye bes."
"Bye." I just said then waved.
In love bestfriend ko. Pero hopeless case pala. Eh ako kaya? Ay ewan. Magulo lagay namin ni Nathan. Di ko alam kung totoo yung pinapakita nya o acting lang. Mahirap umasa. Baka masaktan ko lang sarili ko.
**
I entered inside the bar where I usually hang out with my friends. Yung sina Ashley yung may-aari. Hay. nung huli ko atang punta dito, inis na inis ako kay Nathan. Ngayon, naguguluhan ako kung inlove ako sa kanya o ano.
"Sure kang dadating si Ashley my loves ko, Gi?" tanong sa akin ni Destiny.
I just took her hand and squeezed it slightly. "Andito na kaya sila."
Nung kasing sinabi kong kailangan kong advice, pero gusto ko kasama sina Denice, gora agad si Des. kaya nga napadpad kami dito eh. Pero kanina pa nangungulit to kung ano hinihingan ko ng advice. Pero, instead na sumagot, nag-smile nalang ako sa kanya.
Nung nakita na namin sina Ashley, bigla akong hinila ni Des tapos tumabi agad kay Ashley. xD
"Emegeeeeed! What are you doing here?! Owemgee! Help me mga bakla!!" tawag agad sa amin ni Ashley nung marealize nyang si Des yung nkapalupot sa kanya. xD
"Yihh. Ano ba. Wag kang malukot. May sasabihin si Gi." sabi naman ni Des habang yakap-yakap si Ashley.
Natawa nalang ako at umupo. Tapos humarap nalang ako kina Denice at Aaron kasi baka di ko mapigilan pagtawa ko sa expression ni Ashley. Parang hihimatayin anytime! xD
"Ano problema, Gi?" tanong ni Denice.
"Problema? Meron ba? Dejoke. Haha." I took a deep breath. "Guys, I think I'm in love."
"Hala! Bawal yan! Kasal ka eh!" sita naman ni Aaron.
I just rolled my eyes. Tapos bigla syang siniko at tinignan ng masama ni Denice. xD
"Kay Nathan?" tanong naman ni Denice.
"Ba't alam mo?" I asked back.
"Lucky guess?" she shrugged.
"Owemgee bakla. Eh di umamin ka na nyan sa kanya para happily ever after na!" singit naman ni Ashley.
Nagsumiksik si Destiny kay Ashley. "Tapos, tayo naman gagawa ng story ha, Ashley?"
"Yuck! So kadirdir! Nevah!" nangingilabot naman na sagot ni Ashley habang pilit lumalayo. Haha.
Umiling nalang si Denice tapos kinuha yung kamay ko. "Kaya mo naman bang umamin?"
I sighed but smiled at them. "Ewan. Nakakatakot kasing umamin na mahal mo yung isang tao. Kasi baka di ka naman pala nya mahal at magkaroon pa ng komplikasyon."
Aaron nodded behind Denice. "Oo nga. Minsan lang kasi yung tao na katulad nitong si Destiny na kahit anong gawing reject sa kanya ng taong gusto nya eh wala parin syang pakelam at nagpupursigi pang lalong mapansin nung gusto nya. And I salute you for that, Des."
Des smiled. "Thanks."
"Ah sige. Gora lang kayo sa pagkukwentuhan. Mga hampaslupang ito. Ako ang nagdudusa." drama naman ni Ashley.
Pero di na namin sya pinansin at pinaubaya nalang kay Des. xD
"So, how can you say that you're inlove with Nathan?" tanong bigla ni Des.
Napatigil ako. Pano nga ba? Ewan eh. Bigla nalang pumasok sa isip ko. "I dunno. I'm not sure if this is love. All I know is I love the way he touches me, the way he looks at me, the way he holds my hands, the way he calls my name, the way he teases. And how he touches the tip of my nose and kisses my forehead. And the way he... kisses me? It makes my stomach flutter and make my heart beat faster. And, I dunno. Titigan ko lang sya, contented and masaya na ako. It's like; I just realized that I want to keep him forever."
I sighed and smiled. Bigla kong namiss si Nathan. Hay. Am I really inlove? What do you think? Help naman. Chos.
"You're inlove." sabi ni Ashley bigla.
"Huh?"
"Inlove ka bakla!" sabi nya ulit.
I frowned. "Sure ka? Inlove ba talaga ako?"
"Duh, bakla! Enebe Destiny. Lumayo ka muna sandali. Di ako makahinga." reklamo muna nya kay Destiny bago humarap ulit sa akin. "The way you describe about how you feel whenever he do those things to you? Ay bakla. Kulang nalang lumutang ka na dyan!"
I hid my face behind my hands. "Eh? Talaga?"
"TALAGA!" sabay-sabay naman nilang sabi.
Then, we ended up laughing together. xD
Grabe. Now that I "realized' that I'm "inlove" with Nathan, my heart feels lighter. Parang walang mangyayaring mali. Parang lahat, ten times brighter and happier. Parang kinikilig pa nga ako eh. Ganyan ba talaga pag inlove? Hay. :>
"Pero, Gi, be careful ha? Nathan was a casanova. You never know what his former flings might do to you." paalala naman ni Des. "Pero no matter what you do, we'll support you."
I took her hand and squeezed it. "Thank you, Des. Thanks guys."
**
*Nathan's POV*
I tossed out of my bed then phased back and forth. Darn. Ba't di ako makatulog? =_____=
I sighed. Then, stared at my bed. Ba't ganyan? Parang ang laki ng kama ko ngayong hindi ko tabi si Gianna? Aysht! Ang gulo lang ha. Naiinis na ako. dapat pala di ko pinayagan si Gianna na kina Destiny matulog. Tsk.
Inis akong napakamot ng ulo tapos lumabas ng kwarto. Kakain nalang nga ako ng kung anong makain sa kusina. Baka sakaling mawala sa isip ko si Gianna.
Pagdating ko sa kusina, nilabas ko agad yung unang pagkain na nakita ko sa ref; chocolate cake.
Lalantakin ko na sana yung cake nung napatigil ako. Fave nga pala to ni Gianna. Sayang di ko sya makakasabay kumain ngayon. Ano kaya ginagawa nya? Kumain na kaya sya? O kaya baka natutulog na sya. Hay. I miss her sleeping face. Actually, sya yung tinutukoy ko kanina sa Regal. She's really beautiful. Like a queen that lives in my heart.
Wait...
What did I just say? Oh, damn. Ba't puro si Gianna laman ng utak ko?
"Is there a problem?"
Napalingon ako bigla sa likod ko nung may nagsalita. Nakahinga naman ako ng maluwag nung si tita Marian lang pala yung nagsalita.
I smiled at her. "Wala naman."
"Miss mo na asawa mo?" she asked.
I didn't answer. Instead, I just stared at the cake. Because the answer is: Yes. Yes, I already miss her and I don't know why.
Tita Marian patted my head then smiled at me. "If you want to say something, I'll be here to listen."
Di na sana ako sasagot pero nakita ko nalang sarili ko na nagtatanong. "I wonder if I'm in love with Gianna."
Napapikit ako nung narealize ko kung ano yung tinanong ko. Una, baka mahalata kami ni Gianna. At pangalawa, ba't ngayon ko lang naisip yung possibility na gusto ko si Gianna? Yeah. I'm a bit dumb. =_____=
Pero nung nagulat ako nung biglang tumawa si tita Marian. "Oh, God. Haha. You're so slow! Ang tagal naman bago mo marealize yun! So, tell me, how can you say that you're inlove with Gianna?"
I shrugged. "Ewan. Bigla ko nalang nasabi yun. And ang gusto ko lang, nakikita sya na masaya."
Tita Marian laughed merrily. "Haha. Sinasabi ko na nga ba at ganito ang kalalabasan ng set up ni kuya eh!"
I frowned. "Alam mo? Oh, come on."
"Oo naman."
"Pano?"
"I have my ways." she winked.
"Ay sus."
"So, Nathan. Ang kailangan mo nyan gawin ay, make Gianna fall for you."
I gave her a what-are-you-talking-about look. "Para namang mangyayari yun, tita."
"Syempre mangyayari! Tutulong ako eh. Hehe." she grinned mischieviously.
Haha. May pagkamischievious ata talaga ang mga Miguels' ah? xD
"Bahala ka tita." napailing nalang ako. " Ba't nga pala hindi ka nagwala nung nalaman mo na fixed marriage kami ni Gianna?"
She patted my head the smiled. "Life's like a story while we are the writers. When something goes wrong or becomes disappointing on it, you must do your very best to make them go alright. So, instead na magsabi-sabi ako ba't ganon ginawa nya, ba't di ko nalang kayo tulungan na magkagustuhan at maging totoong lovestory ang story nyo di ba?"
I pondered at her words. "Pano kung di pala lovestory?"
"But it's worth a try, right?" she headed for the kitchen door. "And Nathan, I think you can say that you're in love with someone when you just love watching her smile, when you can just sit beside her doing nothing but feeling happy and contented and when she can make you feel forever is too short to be with her."
I watched the air as those words ring into my ears.
I think you can say that you're in love with someone when you just love watching her smile, when you can just sit beside her doing nothing but feeling happy and contented and when she can make you feel forever is too short to be with her.
Loving Gianna's smile? Check.
We're quiet but I'm contented? Check.
Wishing that she can stay beside me always? Check.
Oh, God. If this is love, please make it sweet and true.