LÜTFEN OKUYUN
Öncelikle bölüm geç geldiğinden dolayı her okuyucumdan çok özür diliyorum.
Ama asıl söylemek istediğime gelelim çok yazım hatam varmış böyle yorumlar alıyorum bundan dolayı yine özür diliyorum. İlk böyle bir yorum geldiğide bunun açıklamasını yapmıştım ve okuycum da bunu anlayışla karşıladığı için teşekkür ediyorum.
Ama yine böyle bir yorum aldım başka bir okuyucumdan ve o kadar kırıcı bir şekilde bunu dile getir miş ki gerçekten çok üzüldüm. Tamam yazım hatalarım varsa bunu yorumlarda dile getire bilirsiniz bunu kabul ediyorum ama lütfen kırıcı bir şekilde yapmayın bunu.
Şimdi de neden bu kadar yazım hatam olduğuna gelelim. Ben Türkiyede yaşamıyorum ve türkçe eğitimi almadım. Bazı kelimelerde yanlışım ola bilir, hatalarım ola bilir ama elimden geldikçe yanlışsız yazmaya çalışıyorum bilmediğim kelimelerin tek tek nasıl yazıldığına bakıyorum gerçekten çok emek veriyorum sırf siz okurken zorlanmayın diye. Tekrardan yazım hatam varsa ÖZÜR DİLİYORUM her birinizden tek tek.
Benim için her okuyucum çok değerli. Güzel yorumlar yapan güzel okuyucularıma da çok çok teşekkür ediyorum hepinizi çok seviyorum, hepiniz benim için gerçekten değerlisiniz.
Sanırım biraz uzattım ama bunun açıklamasını yapmam gerkiyordu.
Bu bölüm pek fazla içime sinmedi ama umarım beğenirsiniz.
Azranın anlatımından :
O olaylı ve sonunda güzel biten günün ardında birkaç gün geçmişti. Diğer günler hep aynıydı okul- ev, ev-okul. Bu birkaç gün olaysız ve çok güzel geçmişti. Arese daha da bağlandığımı hisedebiliyordum. Dışarıya karşı be kadar sert olsada bana ve arkadaşlarına karşı öyle değil di. Şu birkaç gün için kurşun döktüre bilirdim. Zaten Meriçte görünmüyordu ortalarda. Sadece canımı sıkan şey Aslının Arese yaklaşma çabalarıydı. Ne kadar uyarsam da hala devam ediyordu resmen gel beni döv diyor.
Yine her sabah ki gibi uyanıp, hazırlanıp, okula gitmiştik. Sınıfa girdiğimde Aresin sıraya kafasını koymuş uyuduğunu gördüm. Önce yanına gidip bir kaç fotoğrafını çektim. Sonra tam günaydın diye bağrıcaktım ki.
Ares "Seni gördüm" dedi
Ben de yanına otrup "Neyi gördün" diye sordum. Bilerek anlamamazlıktan geliyordum.
Ares "Fotoğrafımı çektiğini gördüm güzelim" dedi
"Görürsen gör zaten senden gizleyiceğimde yok. Sanki ben bilmiyorum benim de senin telefonunda fotoğraflarımın olduğunu"
Ares "İyi tamam bir şey demedim" dedi gülerek sonra kolunu omzuma atıp beni kendisine çekip omzuna başımı yasladı benim kafamın üzerinede kendi kafasanı koydu. Şu an çok rahattım ve uykum gelmeye başlamaıştı bile. Sadece birkaç dakikalına gözlerimi kapata bilirdim sanırım.
Kulağıma gelen seslerle istemeden de olsa gözlerimi açmak zorunda kaldım.
Gözlerimi açar açmaz Aresle göz göze geldik. Ve işte o an acı gerçek yüzüme vurdu tüm ders boyunca uyumuştum ve Ares benim bu tip halimi görmüştü. İşte listeye eklenen yeni bir rezillik daha.
Ares gülümseyerek "Niye uynadın?" diye sordu.
"Sen niye beni uyandırmadın. Ustelik benim bu tip halimle gördün" diyerek ellerimle yüzümü kapattım.
Ares ellerimi yüzümden çekip "Çok tatlıydın" dedi. Şu an kızardığıma emindim. Ama şu an yanaklarını sıkıp 'oy oy oy iltifat ta edermiş' dememek için kendimi zor tutum.
"Şey ben bi ellimi yüzümü yıkıyım" diyip gülümseyeren kalktım sıradan.
Ellimi yüzümü yıkayıp birazda saçımı falan düzeltip tam çıkıyordum ki kapı açılıp içeriye Aslı ve yandaşı Aleyna girdi.
Aslı üzerime doğru gelip "Sana Aresten uzak dur demim" diye tekrar bir uyarıda bulundu. Ben de gözlerimi devirip cevap verdim "Asıl ben seni kaç kere uyardım bu defa şöyle söyliyim bak benim tehtitlerim senki gibi boş çıkmaz ona göre bu da son uyarım olsun" diyip tam kapının koluna elimi koymuştum ki dedikleriyle yerimde durdum. Sinirden elimi yumruk yaptığımı yere düşen kan damlasından anladım sanırım tırnaklarım batmıştı ama bu şu an için umurumda bile değildi.
Aslı "Anlayamıyorum Aresin senin gibi biriyle ne işi olduğunu o senin gibilerle değil de benim gibi sarışın ve mavi gözlülerden hoşlanırdı, benim gibi doğal güzellerden" dediğinde kahkahayı patlatım
"Senin gibi doğal güzelerden mi" diyip kakahamı biraz da olsun hafifletim "Doğal güzel mi? Bunu bana saçları boya gözleri lens her tarafı estetik olan birisimi söylüyor" dediğimde deminki yüz ifadesinden eser yoktu kapıyı çarparak çıkıp gitiler sanırım beni sinirlendirmeye çalışırken ters tepti. Onalrın arkasından ben de çıkıp sınıfa girdim. Ares endişeli endişeli bir o tarafa bir bu tarafa yürüyordu. Beni görünce hemen yanıma gelip "Neredeydin ?" diye sordu. Hemen elimi arkada saklayıp cevap verdim "Söyledim ya ellimi yüzümü yıkayıp geldim"
Ares "Tamam biraz abartmış ola bilirim ama seni merak ettim" diyip sarıdı. Bende ona sarılıdım Aslıyla olan konuşmamızdan ona bahsedip canını sıkmak istemiyordum. Ayrıldığımızda direk gözleri elimi buldu hafiften hala kanıyordu. Hemen elimi ellerinin arasına alıp "Peki bu nasıl oldu? " diye endişeli endişeli sordu.
"Ben de anlamadım tırnaklarım batmış" deyiverdim sanırım benim kadar kötü bir yalancı yoktur.
Ares "Yalan söylediğini bu saçma yalanından değil gözlerinden anladım" niye beni bu kadar iyi tanıyordu ki. Elimi ellerinin arasından kurtarıp "Önemli bir şey değil" dedim daha fazla bu konuyu üstelemesini istemiyordum.
Ares "Nasıl önemli bir şey değil"
"Önemli değil endişelenme"
Ares "Peki tamam ama bari temizleseydik"
"Tamam eve gidince ben temizlerim"
Ares "Tamam ama mutlaka temizle bak kontrol edicem" gülümseyerek "Tamam" dedim.
Böyle beni düşünmesi hoşuma gidiyordu aslında.
Dersler biter bitmez hemen çantamı alıp çıkmıştım okuldan. Kimseyi beklemiştim sanırım biraz düşünmeye ihtiyacım vardı. Bu gün Aslının dedikleri kendimi kötü hisettirmişti. Aresin sevgisinden gram şüpem yoktu. Ama yinede kafama takılmıştı. Aresi seviyorum onunda da beni sevdiğinden eminim.
Düşünürken fark etmesem de bir kuaförün önünde durduğumu daha yeni fark etmiştim. İceriye girdiğimde sevecen bir kadın "Merhaba hoş geldiniz" diyerek beni karşılamıştı
"Merhaba şey ben saçımın rengini açtırmak istiyorum da" işte başlıyorduk
Gözlerimi kapatmış sadece ne olucanı bekliyordum bu yaptıma hala inanamıyordum ama o kadar çabuk karar vermiştim ki umarım pişman olmazdım. Yaklaşık bir iki saat sonra gözlerimi açıp aynaya baktığımda bu benmiyim diye sordum. Saçımın rengini çok açtırmamış olsam da sanki bir başkasıymış gibi hisediyordum. Bu ben olamazdım ağlamamak için kendimi tutuyordum. Parayı ödeyip hemen çıktım kuaförden. Eve nasıl geldimi anlamamıştım bile. Odama çıkıp kapıyı kilitledim. Telefonumu kapatmıştım Ares kesin merak etmiştir ama şu an eğer onunla konuşursam ağlayacağımı bildiğimden dolayı telefonumu açmadım. Ustümü değiştirip uyumaya çalıştım. Birkaç defa Irmak kapımı çalıp neyim olduğunu sorsada ona yarın konuşuruz demiştim. Ve sanırım Ares bana ulaşamayınca Irmağı aramış ve nerede ve nasıl olduğumu sormuştu Irmakta evde odama kapandığımı ve yarın konuşacağımı söylemişti.
Sonunda zorlada olsa uyuya bilmiştim.
Sabah uyanınca okula gitmek için hemen hazırlandım. Saçımı taramak için aynanın karşısına geçtiğimde ellerim benden bağımsız saçlarıma gitti. Sanki ölü gibiydiler sanırım iyice delirmeye başlamıştım. Çabucak saçımı tarayıp kapımı açtım. Aşaya inerken homurdanmayıda ihmal etmiyordum "Aptal ne diye gidip saçının rengini açtırırsın ki. Sonra işte böyle depresyonlara girersin. Salak kafam bemin"
Irmak mutfakta kahvaltı ediyor du. Beni görünce gözlerini açıp "Saçların" diye bildi sadece.
"Tek kelime bile söyleme saatli bomba gibiyim şu an"
Irmak "Niye böyle bir şey yaptırdın ki. Hem bence güzel olmuş"
"Valla ben hiç beğenmedim. Aresin tepkisinden de korkuyorum"
Irmak "Bence abartıyorsun güzel olmuş hem Ares ne diye bilir ki"
"Bilmiyorum. Hadi tıkınmayı bırak ta gidelim"
Irmak "Tamam ya sen git ben geliyorum hemen"
Irmak tıkınmaya devam ederken bende ayakkabılarımı giyip merdivenlerden inmeye başladım. Dışarıya çıktığımda onunla göz göze geldim. Gözlerinden bile şaşkınlığı okuna biliyordu. Yavaş adımlarla yanına yaklaşıp önünde durdum. İkimizde gözlerimizi kırpmadan bakıyorduk bir birimize. En sonunda benim gözümden bir damla yaş aktı elini kaldırıp yavaşca o yaşı sildi.
Ares "Neden saçını boyattın ki"
"Bilmiyorum"
Ares "Umarın düşündüğüm gibi değildir" anlamıştı işte
"Düşündüğün gibi desem"
Ares "Güzelim benim ben seni sen olduğun için seviyorum" diyip sıkıca sarıldı bende kolarımı boynuna doladım.
Bu an hiç bitmesin beni hiç bırakmasın istiyordum. Bırakmayacağınıda biliyordum.