Vice's POV
Vice: Hahahahahahaha (malakas nyang tawa habang palalabas sila ng gym kasama ang boys and girls)
Vhong: Grabe ka brad, pinanindigan mo talaga na bangko tayo sa buong laro ah!
Billy: Kaya nga, kating-kati pa naman ang kamay kong magshoot ng bola, maaga pa akong nagising kasi ganado akong maglaro tapos bangko tayo?
Vice: Hahahahaha mga tol, sabi ko naman sa inyo eh, walang wala yung mga kalaban natin. Tignan nyo nga, kahit di tayo naglaro mas marami pa ang lamang natin kesa sa score nila.
Anne: Nakakainis naman, akala ko pa naman mapapanood ko na kayong maglaro tapos wala rin lang pala.
Vice: Sa championship na kayo manood girls.
Coleen: Sigurado ba kayong makakapasok kayo sa finals.
Vice: Mga tol oh! Mukhang walang tiwala sa atin ang mga girls ah!
Echo: Magtiwala lang kayo sa amin.
Ryan: Oo nga.
Eruption: Team Vice? (Sabi nito habang nakaunat ang back hand nya. Tumingin naman kaming lahat at sabay-sabay naming pinatong ang mga kamay namin.)
All boys: TEAM VICE?!!! FIGHT!!! FIGHT!!! FIGHT!!! AHOOOO!!! AHOOO!!! (sigaw namin lahat. Napatingin naman sa amin ang mga taong nasa labas ng gym at nag che-cheers samin.)
People: TEAM VICE! TEAM VICE! TEAM VICE! (Sigaw nila habang nakataas ang kanang mga kamay nila na parang nagrarally. Nakakatuwang makitang kahit di kami naglaro, kami parin ang bida sa paningin nila.)
Anne: OMG! Ganyan naba talaga kadami ang mga fans nyo? (Itong si Anne talaga ang arte-arte magsalita. Pero kahit ganyan ka-arte yan, mahal na mahal sya ng kaibigan ko.)
Anne: Why do we create a fan club for you guys.
Angel: Anne, have you visiting social site? Andami na kaya nilang fan club.
Anne: Bakit hindi ko alam yan?
Angel: Ewan ko sayo Anne.
Vhong: Hindi naman namin kailangan pa ng maraming fans eh, kasi kayo palang sapat na para sa amin. Diba, mga brad?
Billy: Oo nga. (Pag-sang-ayon naman nito.) We won in our first game. Why don't we celebrate?
Ryan: Bar?
Vhong: Tama. Let's drink. (Itong mga kaibigan ko talaga pag dating sa alak dyan sila malakas. At dahil sa kanila, natutuo akong uminom.
Billy: Game ako dyan.
Anne: Bar?! Madaming babae dyan ah!
Vhong: Hon, wala noh!
Anne: Hoy! Vhongskie, wag mo nga akong pinagloloko, anong wala? Saan ka nakakita ng bar na walang babae ha?
K: Anne, ano kaba! They have to celebrate their success, why don't you allow him to go?
Anne: K, wala naman akong sinabi na hindi ko sya pinapayagan, in fact, I wanna join.
Vhong: Ha?
Vice: We don't allow you girls to drink. Baka mamaya isipin pa ng parents nyo kami ang bad influence sa inyo.
Angel: They will never say that. Sanay kami noh. Besides, matagal-tagal narin kaming hindi umiinom. Right girls?
Coleen&Anne: Yes! (Hindi ko alam kung bakit kakaiba magsalita tong dalawa na ito, ma-arte. Pero hindi yung nakakainis, nakakatuwa nga sila eh. Lalo na pag inaaway nila sila billy at vhong.)
Coleen: Hey! K. Don't you want to join? (Tumingin naman si K sa akin. Hindi ko alam, pero tama bang isama namin sila sa inuman? Baka magalit ang parents nya.)
Vice: Kayo nalang. Hindi nalang kami sasama ni K. Baka kasi pagalitan sya ng parents nya.
K: I'm okay babe, pinapayagan naman ako nila mommy eh, basta light drinks lang.
Anne: Wag ka ngang OA Vicey. This is the first time you're going out with us, huh? (Sabagay, ito nga ang unang pagkakataon na makakasama namin sila sa inuman. Sige na nga)
Vice: Okay! Basta light lang sa inyo ha?
Coleen&Anne: Okay! (Sabay nilang sabi)
Vice: Sige, una na kami ni K.
Vhong: Saan kayo pupunta?
Vice: Sa amin nalang yun. Doon nalang tayo magkita, same time guys. (Hindi ko na sila hinintay magsalita, hinila ko nalang si K at ginuide papunta sa kotse ko.
---
K: Babe, saan tayo pupunta?
Vice: Sa orphanage. Matagal na kasi akong hindi nakakadalaw doon eh. Tsaka may ibibigay din ako kay Sam.
K: Napamahal na talaga sila sayo noh? (Sabi nito habang nakatingin kay vice na busyng nagdadrive.)
Vice: Nakakaawa kasi yung mga bata, wala na silang pamilya. Gusto ko silang tulungan, gusto kong ipakita sa kanila na kahit wala na silang pamilya, may mga tao paring nagmamalasakit at nagmamahal sa kanila.
K: I'm proud of you, Babe.
Vice: Thank you, babe. Hindi ko lang naman ginagawa ito dahil na-aawa ako sa kanila eh. Gingawa ko to kasi dito ako masaya. Sila ang isa sa mga nagpapasaya sakin sa mga oras na malungkot ako.
K: Babe....?
Vice: yes?
K: If you don't mind, can I ask you about you and your dad?
Vice: Bakit naman napasok sa usapan natin si daddy?
K: Nothing. Kasi diba you're planning to meet me your parents? If you're still not okay with your dad, how can you tell them about us?
Vice: Wait! How would you know that my dad and I are not good? (Napatakip naman ng bibig si K after ko syang tanungin.) Are you hiding something to me?
K: Amp! (Sabay pause nito.) Amp! Babe, i have something to tell you, but promise me, you will not angry.
Vice: Ano ba yun? (Sabay tingin sa kanya)
K: Promise me, first.
Vice: Depende. Ano ba yun?
K: Sige na, magpromise ka nalang.
Vice: Paano kung magagalit ako sa sasabihin mo?
K: Kaya nga mangangako ka diba? If you say promise, whatever I tell to you, you will do your promise.
Vice: Tell me! Dali na!
K: Ayoko! Mangako ka muna. Sige na kasi. (Hininto ko sandali ang sasakyan at tinignan sya ng ilang segundo)
Vice: Sige na! Promise. What is that?
K: Amp! Ano kasi babe. Hindi naman kasi talaga sinasadya. Basta ano lang.
Vice: K, deritsuhin mo na ako. Paano nyo nalaman? Sinabi ba nila Vhong?
K: Oo! (Sabay nod nito. Napahaplos naman ang kamay ko sa mukha ko sa sinabi nya.)
Vice: Ano pang sinabi nila?
K: Lahat-lahat. About sa daddy mo, sa pagrerebelde mo, sa pagtulong mo sa mga bata at sa pagkamatay ng kuya mo.
Vice: ANO?! (Walang hiya yung mga yun, wala akong kaalam alam na alam na pala nila ang buong kwento ng buhay ko. Ang babait talaga nilang kaibigan kahit kailan.)
K: Babe. Wag kana magalit. Dapat kasi hindi nila sasabihin yun kung hindi dahil sa sinabi ko tungkol sa iyo.
Vice: Anong tungkol sa akin?
K: Eh kasi, naalala mo yung time na binigyan mo ako ng gagamba? Inis na inis ako sayo, galit na galit, actually. Sa sobrang inis at galit ko sayo, nasabi ko na ang sama-sama mong tao, na sana mawala kana.
Vice: Sinabi mo yun?
K: Babe, I got angry with you that time. Wala akong magawa kundi ang magalit sayo. Pero dati naman yun eh.
Vice: Pero, sinabi mo parin.
K: Babe, naman eh. Wag kana magalit please?
Vice: Nakakalungkot lang kasi na mang-galing yung salita na yun sa taong mahal mo.
K: Babe, naman eh. Dati yun. The important is now. (Pinakinggan ko lang sya at pina-andar na ulit ang sasakyan. Hindi na ako nagsalita, wala rin naman akong sasabihin eh)
Namutawi ang katahimikan sa loob ng sasakyan hanggang sa makarating kami sa orphanage. Bumaba ako at pinagbuksan sya ng pinto. After nya makababa, pumunta ako sa likod ng kotse at kinuha yung plastic bag na may lamang mga groceries.
---
K: Babe, galit ka ba sakin?
Vice: Mabigat ba yan? Akin na nga yang isang plastic bag. (Sabi ko sa kanya. Pero tinignan lang nya ako at sobrang lungkot ang mukha nya. Hindi ko alam pero hindi ko talaga kaya na makita syang nalulungkot. Para bang doble yung bigat na nararamdaman ko sa tuwing nakikita ko syang ganun.)
K: Babe, sorry na. (Binaba ko ang plastic bag na dala ko at kinuha ang dala nya para ibaba rin ito. Hinawakan ko ang dalawang kamay nya.)
Vice: Alam mo! (Sabay tingin sa mga mata nya.) Ang cute-cute mo talaga pag ganyan ang itsura mo. (Sabay pinch sa ilong nya) Hindi ako galit sayo noh?! Hahaha yung kanina? Wala yun. Ang sarap mo talagang pagtripan. Hahaha (sabay yakap ko sa kanya. Hindi ko malaman ang itsura nya nung sinabi ko yun sa kanya.)
K: Nakakainis ka talaga. (Sabay hampas sa braso ko. Pero ako natatawa lang sa itsura nya) Bakit kaba ganyan? I was so worried about your feelings tapos ikaw you just playing my emotion.
Vice: Hahaha. Of course not!
K: Kung hindi ka pala galit bakit ang tahimik mo sa car kanina.
Vice: That's part of my plan. How can it be so true kung papansinin kita diba? Hahaha
K: Hmp! I hate you, Mr. Yabang. (Sabay talikod nito sakin. Hinawakan ko naman ang kanang kamay nya at tsaka ko sya binack hug.)
Vice: You hate me, huh?!
K: Oo. (Pagtatampo nya)
Vice: Really? (Sabay tusok sa tagiliran nya.)
K: Aaaaaay! (sigaw nya tsaka humarap sakin.) You don't love me!
Vice: I love you. You know that.
K: Eh bakit lagi mo akong pinagti-tripan?
Vice: Because I love you.
K: Mahal ba ang tawag dun?
Vice: Oo naman. Sayo ko lang ginagawa ito, kasi gusto ko sayo lang ang atensyon ko. Gusto ko ako lang gumawa nun sayo para nasakin din atensyon mo. Gusto mo ba sa ibang babae ko gawin yung mga ginagawa ko sayo?
K: Ayoko! Subukan mo! Lagot talaga sakin yang mga babae na yan. (Seryoso ba talaga sya sinasabi nya? Ang seryoso kasi ng mukha nya eh.)
Vice: Oh see? Ayaw mo pala eh. I love you.
K: Hmp! (Sabay talikod ulit sakin. Nagtatampo ba talaga to sakin? O pinagtitripan din nya ako?)
Vice: Ay ganyanan na ah! Tinatalikuran mo na ako? Ha? (Sabay kiliti sakanya. Napasigaw naman sya ng malakas at humarap sakin. Hindi ko naman tinigilan ang pagkikiliti sa kanya hanggang sa di namin napansin nasa likod na pala namin sila sister.)
Sister: Akala ko pa naman kung ano nang maingay ang naririnig ko, kayo pala. (Napatigil kami at humarap kay sister.)
Vice: Good afternoon sister.(sabi ko sa kanya)
K: Good afternoon sister. (Sabi rin nito.)
Sister: Good afternoon naman sa inyong dalawa. Oh! bakit kayo dito naglalaro. (Naglalaro? Kami? Nakakatawa talaga tong si sister rose kahit kelan.)
Vice: Ah! Kasi po sister, wala kaming mahanap na bata kaya kaming dalawa nalang muna. (Sabay siko sakin ni K. Alam nya kasing nagbibiro na naman ako. Napangiti nalang ako sa ginawa nya sakin.)
K: Amp! sister asan po yung mga bata?
Sister: Nasa likod na naman naglalaro.
Vice: Sige po puntahan muna namin sila.
Sister: Okay sige.
Vice: Amp! sister ito po pala para sa inyo. (Sabay abot ng isang plastic bag. At dahil ilang bags yung dala namin, nasa baba yung naman yung iba.) Sister (sabay hawak ng kamay ni K. Mahalaga sakin sila sister kaya gusto kong ipakilala sa kanila si K as my girlfriend.) Sister si Karylle nga po pala.
Siater: Ano kabang bata ka, eh diba kilala ko na sya.
Vice: Amp! ibig ko pong sabihin, si Karylle po girlfriend ko.
Sister: Akala ko ba hindi mo sya kasintahan?
Vice: Nung unang punta po nya dito hindi pero ngayon po girlfriend ko na. (Nakangiti kong sabi kay sister)
Sister: Ay kung ganoon ay maganda. Masaya ako para sayo Vice. Alam kong magiging mabuti kang kasintahan sa kanya. Alagaan mo itong si K huh? Ikaw din Karylle.
Vice: Babe, alagaan mo daw ako. (Biro kong sabi.)
K: Opo, alalagaan po kita, baby ka pa kasi eh. (Sabi nito sakin)
Vice: Dapat lang.
Sister: Kayong mga bata kayo, sige na, pumunta na kayo sa mga bata at alam kong miss na miss kana nila Vice.
Vice: Sige po sister.
After naming makipag-kwentuhan kay sister pumunta na kami sa playground. As usual naglalaro na naman ang mga bata. Ang iitim na nila, sobra kasi sila kung makapagbabad sa araw. Ang bata nga naman, hindi mahalaga sa kanila kung anong kulay na nila basta ang importante nag-eenjoy sila at syempre masaya.
Pumunta kame sa canteen para magmeryenda. Nakipag-kwentuhan lang kami sandali tsaka bumalik na ulit sila sa paglalaro.
Vice: Sam, para sayo. (Sabay abot ko sa kanya ng box)
Sam: Ano po to kuya pogi?
Vice: Buksan mo kasi para malaman mo. (Binuksan nya ito at natuwa ng makita.)
Sam: Kuya pogi, akin po ba talaga to?
Vice: Oo naman. Gamitin mo yan ha? Para kahit di ko kayo nabibisita dito lagi, makausap at makatext man lang kita okay na.
Sam: Thank you po talaga dito sa cellphone ha kuya pogi. (Sabay yakap sakin. Hindi ko alam pero sa lahat ng napulot kong bata si Sam ang pinakamalapit sakin.)
K: Hayan Sam may Cellphone kana, pwede ko bang makuha ang number mo para makatext din kita?
K: Oo naman po ate K.
Nang matapos kaming bumisita sa orphanage, hinatid ko muna si k sa bahay nila para makapag-handa dahil ipapakilala ko na sya sa parents ko. May time pa naman para makapag-handa sya kaya naman nang makauwi na sya, umuwi narin muna ako at sinabihan sila mommy at daddy.
---
Sinundo ko si K sa kanilang bahay at pinaalam narin na ipapakilala ko siya sa family ko then magsi-celebrate kami para sa pagkapanalo namin kanina. Pumayag naman ang parents nya at sinabing ihatid ko daw ng maayos at ligtas ang kanilang anak.
Vice: ready ka na ba? (Tanong ko sa kanyang habang papasok na kami sa bahay)
K: Oo (sabay hinga ng malalim) Ngayon nararamdaman ko na yung naramdaman mo nung pinakilala kita kanila daddy.
Vice: Hahaha. Parang mas kabado naman ata ako nun kesa sayo ngayon, mukhang di ka naman kinakabahan ah!
K: Sabi kasi ni daddy wag daw akong kakabahan at dapat relax lang.
Vice: Madali lang naman kasi sabihin ang relax pero mahirap i-apply pag nasa sitwasyon ka na tulad ng ganito.
K: Basta, relax lang ako. Tara na? (Yaya nya sakin. Hinawakan ko naman ng mahigpit ang kanyang kamay at nagpatuloy na kami sa paglalakad papasok sa bahay namin.)
Rosario: Oh! Nandito na pala kayo. (Nakangiting salubong sa amin ni mama.)
Vice: Hi! Ma.
K: Good evening po. (Nakangiting bati naman nya)
Rosario: Good evening naman sayo, hija.
Vice: Amp! Ma, where's dad?
Rosario: Nasa taas pa, sandali lang at tatawagin ko.
Nag-nod lang ako tsaka na sya umakyat papunta kay daddy. Pinaupo ko muna si K sa sofa tsaka ako nagpaalam na kukuha na muna ng water for her.
Vice: Oh! (Sabay abot ng glass of water)
K: Thanks!
Vice: Akala ko ba relax lang. Eh bakit parang di ka mapakali dyan?
K: Ewan ko ba. Parang nawala yung confidence ko kanina. (Hinawakan ko ang kamay nya ng mahigpit at tsaka hinaplos ang pisngi nya.)
Vice: Relax babe. Ito ang tatandaan mo, magustuhan ka man nila mama at papa o hindi, hindi magbabago ang nararamdaman ko para sayo.
K: Promise? Walang susuko?
Vice: Promise! Ikaw at Ako. Habambuhay. (Sabay hug ko sa kanya)
Roberto: Ahem! (sabay bitaw namin ni K at tumayo para harapin sila papa.)
Vice: Hi! Dad, good evening.
K: Good evening po. (Nahihiyang sabi naman nito.)
Roberto: Good evening naman sa inyo. Amp! kumain na ba kayo?
K: Tapos na po kanina sa bahay.
Vice: Tsaka dad, hindi naman po kami magtatagal kasi may pupuntahan pa po kami.
Roberto: Ganun ba? Sayang naman.
Vice: By the way dad, mom I would like you to meet Karylle, my girlfriend. (Sabi ko habang nakahawak ang kamay ko sa likod nya.)
Rosario: Anak! Sa wakas may pinakilala ka rin sa amin ng daddy mo.
Tuwang-tuwa si mama nung sinabi kong girlfriend ko si K, pero si Dad, hindi ko alam, tahimik lang sya habang nakatingin sa amin. Hindi ko mabasa ang nasa isip nya. Namutawi ang katahimikan ng ilang segundo sa aming apat. Nagkatingin naman kami ni K at tsaka binaling ang tingin kay papa.
Roberto: I'm happy for both you, then. (Nung sinabi ni papa yun, hindi ko alam kung anong mararamdaman at sasabihin ko, basta napatingin lang ako kay K at hinalikan ang noo nya.)
Roberto: Take care of her, son. I know, you will be a good boyfriend for Karylle. (Gusto kong lumapit kay papa para yakapin sya, pero hindi ko magawa. Kaya naman ngumiti nalang ako bilang tugon sa kanya. )
Rosario: Come! (sabi ni mama kay K, hinawakan naman nya ang kamay nito at inakay na umupo sa sofa tsaka nakipagkwentuhan. Naiwan naman kami ni Papa na nakatayo, nakatingin sa kanila at walang imikan.
Hindi parin nagsi-sink in yung sinabi ni papa.
Take care of her, son
Take care of her, son
Take care of her, son
Para syang echo na paulit-ulit nagpi-play sa aking tenga. Masarap palang marinig ang salitang anak. Kay tagal kong hinintay na tawagin nya akong anak, akala ko hindi na mangyayari yun. Pero tila isang panaginip para sa akin. Panaginip na ayoko nang magising kung sakali man.
Roberto: JM, can we talk later? (Bigla nalang akong napatingin kay papa nang maputol ang pag-iisip ko)
Vice: Yes, Dad. (Tsaka ngumiti si papa sakin.)
Roberto: What time you will leave? Baka malate kayo sa pupuntahan nyo?
Vice: Mamayang kunti pa kami alis, Pa. Mga barkada ko naman po kasama namin. (Sabay tingin kay papa) Amp! Dad, is it okay if I go out with them? We just want to celebrate for our winning a while back.
Roberto: Sure! But promise that you will be back early. We have to talk.
Vice: Yes, Dad.
Roberto: Congrats, pala! (Pangiti lang ako at tsaka tumingin ulit kay K at mama)
After a minutes, we decided to leave.