HALEY'S POV
I was sitting between Russell and Ralph. Napaka awkward ng feeling. Pakiramdam ko ingat na ingat ang mga magulang nila Russell sa mga salitang binibitawan nila. Siguro dahil nandito ako at si sandok.
Hindi pa alam ng parents ko na nakabalik na si Ralph. Baka magkaroon daw ulit ng isang dinner para makilala ni Ralph ang parents ko. Ano kaya magiging reaction ng nanay ko? She likes Russell for me. Kaya payag na ito na magpakasal kami.
The wedding is set. Ang kasal namin ni Ralph. Humingi ng paumanhin si Tita Cecille sa nangyari. Naintindihan ko naman. That was the original plan. Tama si sandok, kapag lumitaw si Ralph, siya ang pakakasalan ko.
But what about Russell? Magiging bestman na lang siya ganun ba 'yun? Matutuloy ba ang kasal nila ni Camille? Hindi ko malunok ang kinakain ko. Parang may nakabara sa lalamunan ko. Hindi ko nga maimagine ang sarili ko na ikakasal kay Ralph. Pero mas hindi ko matanggap na ikakakasal si Russell kay Camille.
" Of course there will be major changes....."
Napatingin ako kay tita Cecille nang magsalita ito. She was looking in my direction kaya feeling ko ako ang kausap niya. At umayos ako ng upo at nagkunwaring busy sa pagkain. I can't look at her straight.
Of there will be changes. Nagyong nagbalik na si Ralph, marami ang kailangang baguhin. Like the name of the groom sa invitation. Size ng singsing. Mga legal documents like marriage license. Ayoko nang pakinggan pa angg iba pang mga detalye. They don't matter anymore.
At ang nakakagulat sa lahat, may nakabook na honeymoon package for Hawaii. Papalitan na lang daw ang name sa ticket.
Nagkatinginan kmi ni Russell. Halatang wala rin siyang alam tungkol dito. Napahawak si Russell sa ulo niya na parang sumasakit ito. Napapikit siya nang madiin. Pareho kaya kami ng iniisip? Na hindi ko maimagine ang sarili ko na kasama si Ralph sa honeymoon.
Nabuhay ang galit sa dibdib ko. Galit sa mga magulang ni Russell at sa mga magulang ko. Hindi ba nila alam na ang pinag uusapan dito ay isang arranged marriage lang. Bakit kailangan pa nilang pakialaman ang mga intimate na detalye ng kasal ng dalawang tao na hindi naman talaga personal na magkakilala. Gaya ng honeymoon. Akalaing mong pati yun naisip pa nila talaga.
Since naging masunurin naman kaming mga anak, sana labas na lang sila kung ano man ang mga plano namin after ng kasal. Sinunod na naming ang gusto nilang mangyari, ano pa ba ang gusto nilang gawin namin?
Pasalamat nga sila, walang madugo at madramang confrontation gaya ng ibang nasa sitwasyon ng arranged marriage. It so happened that Russell and I met before all of these plan were set. And that made their plan a whole lot easier.
Pero ang isama pa nila ang honeymoon sa plano? Sino ba naman ang hindi magagalit? Pipilitin ka na nga nlang magpakasal, pipilitin ka pa rin nilang makipag sex? Para ano, to secure an offsfring? Para maging mas matibay ang bond ng two families pag nagkaanak sila. I've been temping to flip a bird to all of them. I just held my hand in place, and rolled it in one hard fist.
Walang nagsalita maski isa man sa amin ni Russell. Kanina pa siya seryoso at mukahng galit. Ganun din si Ralph, hindi ito nakikisali sa usapan nila. Dalawang beses ko pa lang yata siyang narinig na nagsalita. Halatang hindi rin niya nagugustuhan ang mga nangyayari.
Kanina ko pa gustong umiyak. Napatingin ako kay Russell na hindi man lang ginalaw ang pagkain niya. And beside him is sandok, sitting and feeling pretty, eating with gusto. Ang sarap saksakan ng pagkain sa bibig hanggang sa hindi na siya makahinga.
Isang palaisipan sa akin ang biglaang pagsulpot ni Ralph. Kasabay din nito ang pagsulpot ni sandok. Naalala ko ang sinabi nito dati. Na kaya siya andito ay para makasiguro na makikita si Ralph. Na tutulong siya sa paghahanap kay Ralph para hindi matuloy ang kasal namin ni Russell. Siya ba ang nakahanap kay Ralph? Tumingin ulit ako sa kanya. At nahuli ko siyang nakatitig sa akin. Nagulat ito nang pandilatan ko siya. Akala siguro niya mabubully niya ako.
Kaya kong ipakita sa kanya na hindi ako apektado. Pero malapit na akong bumigay. Baka tululo na ang mga luha ko. Iniisip ko pa lang na hindi matutuloy ang kasal naming ni Russell naninikip ang dibdib ko. Ang gusto kong magrebelde tuwing naiisip ko si Camille at sa posibleng pagpapaksaal nila ni Russell.
Naalala ko naman ang mga salitang binitawan ni Russell dati. He was confident that Ralph won't show up. Ayon sa kanya masaya na daw ito kung nasaan man siya. Rebelde ito. Mas gugustuhing mamuhay ng simple lang kesa maging sunod sunuran sa gusto ng mga magulang nila. Now, what's the reason for the return?
I can see Ralph in my pheriperal view, watching me intently. At nagsimula ulit akong mailing. Napapadalas kasi ang tingin niya sa side ko. Parang may tinititigan siya sa akin na hindi ko malaman. And when I caught him doing that, he would just smile. Hindi siya nag attempt ng conversation between me and him not even once. Alam ko tutol din siya sa kasal pero gaya ko wala rin siyang magagawa.
Hindi ko sila maiwasang ikumpara ni Russell. Pareho silang maputi. Matangkad. Mas singkit lang ang mga mata ni Ralph. Si Russell kasi medyo pahaba ang mga mata nito. Magkasing built sila ng katawan. Magkasing tangkad din. Pero mukhang magkaiba ang personality ng dalawa. Mas seryoso lang itong isang ito. Yung tipong hindi mo magagawang biruin basta basta. Mukhang hindi approchable. Si Russell kasi medyo suplado lang tingnan, pero siya pero approachable naman kahit papano. Pareho silang malakas ang appeal. Parehong gwapo. Ano pa ba ang hahanapin ko? Anyone could the best groom for me.
But everything's changed when I met Russell. Napamahal ako siya sa akin sa loob ng maikling panahon. Kaya siguro nahihirapan ako ngayon na tanggapin na sa iba ako ikakasal. Nung una kong malaman na ikakasal na ako, at hindi ko alam na si Russell ang groom, madali kong natanggap ito kasi wala na kami ni Vince. Sa tingin ko it's the best way to forget him. Pero iba ang sitwasyon ngayon, my mindset was to marry Russell, he's someone I love. At ngayon ikakasal ako sa iba? Hindi ko yata kayang isipin ang ganun.
Taas kilang kong tinitigan si sandok na panay ang papansin kay Russell. Panay ang lagay sa pinggan ni Russell ng kung ano ano. Is she stupid? Can't she see his plate filled with food is still untouched. Bwisit na'to. Panay pa ang hawak dun sa braso ni Russell, nakakairita. Si Russell naman parang wala sa sarili kaya hindi siguro nito napapansin ang mga pinaggagawa ni sandok. Hindi ko matagalan ang eksena . Ang sarap lang saksakin ng tinidor 'tong babaeng 'to.
"Haley, gusto ko sana dalasan mo ang pagdalaw dito. Gusto naming maging palagay kayo ni Ralph sa isa't isa bago man lang kayo ikasal." nakangiting sabi ni Tita Cecille.
Gusto nila kaming bigyan ng chance na magkakilala. Ngayon lang ba nila narealize na ganun naman talaga? Na dapat magkakilala muna ang lubos ang dalawang tao bago ikasal. At sa tingin nila sapat yung isang lingo para makilala naming ng lubos ang isa't isa?
Gusto rin nila na si Ralph ang susundo sa akin sa school pag uwian. No comment. Susunduin pa niya ako, eh ang lapit ng condo ko sa school. Ngumiti lang ako.
Napaisip ako. Wala silang kaalam alam nakatira na si Russell sa condo ko ngayon. Pa'no kung biglang sumulpot sa condo ko si Ralph para dumalaw? Anong gagawin ko? Ayokong umalis sa condo si Russell. Kailangan makaisip agad ako ng paraan.
Russell insisted to take me home. Hindi naman na nagpumilit si Tita Cecille na ihatid ako ni Ralph. Malamang may pag uusapan pa ang mga ito kaya hindi na sila nakipagtalo pa kay Russell. At ang makapal na mukha na si sandok gustong sumama. Para masiguro na babalik si Russell. At natuwa naman ako kay Russell. Isang simpleng "no need" ang sinabi nito at tiningnan niya ng masama si sandok. Buti nga sa kanya.
Wala kaming imikan ni Russell sa byahe. Hanggang sa makapasok kami sa loob ng unit. Umupo ako sa sofa at tumabi siya. Wala pa rin gustong magsalita.
"Akala ko di na siya babalik?" ako ang unang nakapagsalita.
Sumandal siya sa sofa. "That's what I thought." sagot niya.
Humarap ako sa kanya. "Russell...."
Tumingin siya sa akin. "...ayokong magpakasal sa kanya." sabi ko.
Ngumiti siya at inakbayan ako. "Ayoko rin namang magpakasal ka sa kanya."
Humarap ako sa kanya ng tuluyan. "Why don't you tell them? Nahihiya kasi ako eh. Pero pag nauna ka, magsasalita na rin ako". I was hopeless. Kahit ano, gagawin ko para lang hindi matuloy ang kasal naming ni Ralph.
Tumawa siya. "It's not that simple. Isa pa, hindi ko pa nakakausap si kuya. I need to know his reasons kung ba't siya bumalik at pumayag na magpakasal sa'yo."
Naalala ko si sandok. "Siguro ang babae na yun ang may pakana ng lahat ng ito."
Tumawa ulit siya. "We'll see." sabi niya. "Ikaw talaga si Camille na naman ang nakita mo." pinisil niya ang ilong ko
"Sige ipagtanggol mo ang babaeng yun. Kanina panay pa ang papansin sa'yo. Siguro sa kanya mo gustong magpakasal." nakasimagot kong sabi.
Tumawa siya ulit at niyakap ako. "Selos ka naman." biro niya.
Pero hindi na'ko kumontra. Totoo naman kasi.
"Forget about her. There are more important things na kailangan nating pagtuunan ng pansin." dagdag nito
Napangiti ako. Hindi parte si sandok sa mga importanteng bagay na tinutukoy ni Russell. Pero dapat nga ba akong matuwa? At tumingin ako sa kanya. Nakapikit ito. Sumandal ako sa diddib niya then I wrapped my hand around his waist.
"Russell..." tawag ko.
"Hmnnn..." nakapikit pa rin siya.
"Anong gagawin mo kapag natuloy ang kasal namin ni Ralph?" tanong ko.
Dumilat ito. He held me tight.
"I'll do everything I can para hindi mangyari yun, I promise..."
Bakit hindi ko maramdaman ang conviction sa boses? Is he losing hope too?
" I need to go back. I need to talk to him." he said after checking his watch.
" Can't it wait 'til tomorrow?" tanong ko.
I don't think I can afford to be alone now. With these things going on, baka maloka ako.
"I have to. I can't wait 'till tomorrow to find out what's going on." paliwanag nito.
"Dun ka ba matutulog?" tanong ko ulit.
Baka pikutin siya ni sandok.
"Do you want me to go back kahit na late na?" lambing nito at niyakap ulit ako para magdikit lalo ang mga katawan namin.
Tumango ako. "I'll wait for you." sabi ko.
"You don't have to. Baka mapuyat ka." sabi nito na parang isang bata ang kausap.
Ngumiti ako sa kanya.
"Sige, basta babalik ka ha." kulit ko dito.
Tumawa ito. "Promise." sabi nito.
Ako naman ang tumingin sa kanya.
"Huwag ka didikit dun kay sandok ha baka mamaya kung anong gawin sa'yo nun." sabi ko.
Tumawa siya ng malakas.
"Are you serious?" natatawang tanong nito.
Sumimangot ako.
"Pinagtatawanan mo'ko eh." inalis ko ang pagkakayakap ng kamay ko sa beywang niya at tumayo ako.
Hinila niya ako paupo ulit. Tumatawa pa rin siya. Pero this time nakakandong ako sa kanya. Nakayuko lang ako. Iniangat niya ang ulo ko.
"Don't be mad, may itatanong ako." sabi nito.
Nangingiti siya.
"Ano yun?" tanong ko.
Pinipigilan nito ang tawa niya. "Nagseselos ka ba?"
Tumingin ako sa kanya ng masama.
"Hindi! Ba't naman ako magseselos!" inis kong sabi.
Di ko malaman kung manhid ba siya o gusto niya akong pagtripan. O gusto niyang marinig na sabihin ko na ngseselos nga ako. Tumatawa pa rin ito.
"Wag ka nang mainis. O sige na hindi na ako lalapit sa knya. Ok na ba yun?" nakangiting sabi nito.
At ang bilis mawala ng inis o galit ko sa kanya pag nginingitian niya ako. Ngumiti ako tapos niyakap ko siya ng mahigpit. Mayamaya lumayo siya at tiningnan ako.
"Bakit ganyan ka makatingin?" tanong ko.
"I'm just wondering. You never initiated a hug, or even a kiss. Pero kanina you kissed me. tapos ngayon niyakap mo'ko."
Err. Bakit nga ba? Kasi mahal kita at bobo ka.
"Uhm, kailangan bang may dahilan para gawin yun? Sige nga bakit mo ko niyayakap at hinahalikan?" biro ko sa kanya.
Nawala yung ngiti niya. Sumeryoso yung mukha niya. Nagalit ba siya? Tumingin siya sa mga mata ko. Hinawakan niya ang mukha ko.
"Because I like you.' derechong sabi nito.
Ngumiti ito.
"How about you?" nang aasar naman na tanong nito.
Ouch! Kaya lang nadisappoint naman ako. He likes me. Like lang.
Ako naman ang sumeryoso. Tumingin ako sa mga mata niya. Hindi ko na kaya pang itago ang nararamdaman ko.
"I.....l...like you too."
Shet. Hindi ko talaga masabi. Nilagay niya ng kamay niya sa batok ko at hinalikan niya ako. It always feels like the first time.Napapikit ako. I put my arms around his neck and enjoyed his kisses.
I know his kiss. I knew it by heart. That even if someone else kisses me with my eyes closed I can tell whether it's Russell's kiss or not.
And each time we kiss, we wanted something more. We want more of each other. He broke our kiss and looked at me.
"Are you happy?" tanong nito.
I smiled and nodded.
"Good. But I can't promise that I won't hurt you. And if I do......... please don't let me go."