"Γεια" είπε η φωνη
"Γεια" είπα και γύρισα. Χαμογέλασα
"Σε έχω βαλει στο μάτι εδω και ώρα αν δεν το εχεις καταλαβει ήδη" λέει
"Ναι βασικα κατι εχω καταλαβει" λέω και γελάει λιγο
"Μανος"
"Ελπίδα"
Ειπαμε ταυτοχρονα και γελασαμε ξανά.
"Χάρηκα" είπε μετα.
"Κι εγώ" απάντησα
Μετα απο λιγο βγηκαμε έξω να ξεσκασουμε και κατσαμε σε ένα παγκακι.
"Εδω μενεις;" με ρώτησε
"Οχι, στην διπλανη γειτονια"
"Αα λέω κι εγω να μενεις εδω και να μην σ'εχω ξαναδει" Χαμογέλασε
"Πες μου κατι για σενα" συνεχισε και με κοίταξε στα μάτια
"Λοιπόν ειμαι 17. Ειμαι ταινιομανης, μ'αρεσει η μουσικη και ξερω 2 πράγματα απο κιθαρα, αλλά οχι πολλα μην φανταστεις. Θέλω να γινω φιλολογος....τωρα ομαδα αιματος, βιβλιαριο και τα λοιπα δεν νομιζω να χρειαζονται" είπα και μετα γελασαμε.
"Χαχα. Όχι απαιτω εδω και τωρα να μου πεις την ομαδα αιματος σου, αλλιως θα σε σκοτωσω. Ναι ειμαι και serial killer!" εκανε μια σοβαρη φατσα, αλλά δεν αντεξε και εσκασε στα γελια. Μαζι του κι εγω.
"Λοιπόν, εγω ειμαι 21, σπουδαζω Χημικος, βλεπω κι εγω πολλές σειρές και ταινίες, ειμαι απο δω αλλα λογω σπουδων μενω Θεσσαλονικη και οπως ειπα για χομπι ειμαι serial killer." είπε και γελασαμε."παντως αν θες βοηθεια
με την κιθαρα μπορω να σε βοηθησω...ξερω να παιζω" μου είπε και ενθουσιαστηκα
"Βεβαια" είπα και ενα χαμογελο απλωθηκε στο πρόσωπό του.
"Εισαι πολυ όμορφη, Ελπίδα" είπε και εσκυψε για να με φιλησει, αλλά εγώ τραβηχτηκα
"Ωχ, συγνώμη τι ηλιθιος που ειμαι, εχεις αγόρι;" με ρώτησε και εδειχνε ανήσυχος μηπως εκανε καποια βλακεια....που παραλιγο να κανει...
Τωρα τι του λες; Σαν πως ξερω κι εγω;
Ξέρεις εχω αλλα δεν εχω...Αστειο εεε; Ουτε εγω δεν ξερω...
"Εεε οχι...βασικα ειναι περιπλοκο" ήταν ο,τι καλυτερο θα μπορουσε να χαρακτηρισει την κατασταση
"Εχω χρονο. Αν θες παμε μια βολτα να μου πεις"
"Δεν νομίζεις πως είναι λιγο αργα για βολτα;" ρώτησα
Η ώρα ηταν 2:30 το πρωι
"Εεε και τι φοβασαι; Εδω τόση ώρα μιλάς με εναν serial killer"γελασα
...και μια πορτοκαλιά βασικα...
"Καλά παω να ενημερωσω και ερχομαι" είπα και μπήκα μέσα
Και κάπως έτσι βρεθηκαμε να κανουμε βολτα γύρω στη γειτονια και καθισαμε στην αμμουδια.
Του εξήγησα την καταστασηυμε τον Χρήστο, αλλά παρελειψα ενα κομματι.
Ομως το βρηκε μονος του...
"...αλλα εισαι ερωτευμενη μαζι του ετσι δεν ειναι;" με ρώτησε
"Ναι" είπα δειλα και κοίταξα τη θαλασσα.
Μου έπιασε το χέρι
"Δεν ειναι κακο να εισαι ερωτευμενη. Ελπίδα. Κι αν αυτος δεν βλέπει ποσο αξιζεις, αυτος χανει. Από όσο σε ξερω σήμερα εισαι καλη κοπελα, όμορφη, ευγενικη. Αν δεν το καταλαβαινει ειναι ηλιθιος!"
Τι ωραια που τα λέει! Γιατι να μην ερωτευτω εναν τετοιο;
"Ευχαριστω" του είπα χαμογελαστη
"Τιποτα. Και θα σου πω κατι αλλα ξερεις δεν ειναι σιγουρο...νομίζω πως κι αυτος νιωθει κατι για σενα απλα ισως να φοβαται να το παραδεχτει..."
Κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου και ανταλλαξαμε τηλεφωνα πριν γυρισουμε πίσω.
Θα καναμε καλη παρεα με τον Μανο. Φαινεται καλο παιδί!
▪~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Γεια σας παλι!🎀
Να το το κεφαλαιο που υποσχεθηκα❤
Ελπίζω να σας άρεσε 💞
Πώς σας φαινεται ο Μανος;
Αυτα λοιπον😊
Τα λέμε...καληνυχτα 💜😉
Μανος:❤👇