Έβαλα την ταινία να παίξει απο την αρχή και αυτη τη φορά είπα πως θα συγκεντρωθώ για να την δω.
Κλειδιά ακούστηκαν στην εξώπορτα και έπειτα φωνές.
Κοίταξα την ώρα και ηταν 18:20.
Α μπα αποφάσισαν να έρθουν?
Άκουσα χτυπήματα στην πόρτα αλλά δεν έδωσα σημασία.
-Εύα? άκουσα την φωνή του Βασίλη αλλα δεν απάντησα. Εύα άνοιξε σε παρακαλώ. Ξέρω ότι είσαι μεσα! Ακούω το λάπτοπ να παίζει! συνέχισε.
-Εύα άνοιξε! είπε τώρα η Άννα.
Εγώ απλά συνέχισα να βλέπω την ταινία.
-Ρε Εύα άνοιξε, σταμάτα να κάνεις σαν επτάχρονο! φώναξε απέξω η Αλεξία.
Α μάλιστα τώρα με λενε και επτάχρονο!
Σηκώθηκα απο το κρεβάτι και πήρα τα ακουστικά απο το γραφείο μου.
Τα συνέδεσα με το λαπτοπ και τα έβαλα στα αυτιά μου για να μην ακούω τι λένε οι άλλοι από έξω.
Ακόμα εχω νεύρα μαζί τους.
Συγκεντρώθηκα ξανά στην ταινία μέχρι που ένιωσα κάποιον δίπλα μου.
Έβγαλα μια τσιριδα τρομου και γύρισα να δω Ποιος είχε μπει στο δωμάτιο.
Ανακουφιστικα Μόλις είδα τον Φίλιππο αλλά την θεση την πήρε ο θυμός.
-Τι θες εδώ?! Και πώς μπήκες εδω μέσα?! τον ρώτησα και σηκώθηκα απο το κρεβάτι.
-Πας καλα κοπέλα μου? Γιατί δεν ανοίγεις την γαμημένη πόρτα τόση ωρα σου χτυπάμε! φώναξε νευριασμένος.
-Κάτι σε ρώτησα! Πως μπήκες εδώ μέσα?!
-Σκαρφάλωσα από το δέντρο και μπήκα από το παράθυρο! Τι ήθελες να κάνω?! Φοβηθήκαμε μην έπαθες τίποτα!
-Τίποτα δεν έπαθα τώρα τσακισου βγες απο το δωμάτιο μου! φώναξα πάλι και του έδειξα την πόρτα.
-Γιατί έφυγες έτσι από την παραλία?! Έχεις ιδέα Πόσο ανησυχήσαμε?! Και γιατί δεν σηκώνεις αυτό το γαμημένο τηλέφωνο να μας πεις έστω ότι είσαι Καλά?!
-Γιατί να πω ψέμματα?
Σταμάτησε να μιλάει και με κοίταξε στα μάτια.
Το στέρνο του ανεβοκατέβαινε από την ένταση όπως και το δικό μου.
-Τι εννοείς θα έλεγες ψέμματα? ρώτησε πιο ήρεμα.
-ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΕΝΝΟΏ ΓΑΜΩ?! ΆΜΑ ΣΉΚΩΝΑ ΤΟ ΤΗΛΈΦΩΝΟ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΌΤΙ ΕΊΜΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΨΈΜΜΑΤΑ ΔΙΌΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΚΑΛΆ! ΑΛΛΆ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΆΒΕΤΕ?! φώναξα Και πήγα να ξεκλειδώσω την πόρτα μιας και που ήμουν σίγουρη ότι όλοι οι υπόλοιποι ήταν απέξω. ΠΡΟΣΠΑΘΗΤΕ ΝΑ ΜΕ ΚΆΝΕΤΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΏ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΥΜΆΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΊΠΑ ΠΩΣ ΤΟ ΘΕΛΩ ΑΥΤΟ! ΟΎΤΕ ΌΤΙ ΘΈΛΩ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΆΣΩ ΣΑΣ ΕΊΠΑ! ΆΜΑ ΘΈΛΑΤΕ ΤΌΣΟ ΠΟΛΎ ΝΑ ΠΆΤΕ ΘΆΛΑΣΣΑ ΑΣ ΠΗΓΑΊΝΑΤΕ ΕΜΈΝΑ ΤΙ ΜΕ ΘΈΛΑΤΕ ΜΑΖΊ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΛΆΩ ΤΗΝ ΔΙΆΘΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΆΚΕΣ ΜΟΥ?! συνέχισα να ουρλιάζω κοιτώντας τους όλους εναν εναν.
-Ευα
-ΜΗΝ ΜΙΛΆΣ! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΎΣΩ ΤΊΠΟΤΑ! διέκοψα τον Νεκτάριο που πήγε να μιλήσει. Φιλιππε βγες έξω! ειπα πιο σιγά αλλά δεν έκανε καμία κίνηση παραμόνο με κοίταξε. ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΎΧΗ ΜΟΥ! επέστρεψα στον προηγούμενο τόνο μου και αυτή τη φορά με άκουσε.
Βγήκε έξω και εγώ έκλεισα την πόρτα και Αφού την κλείδωσα, έκλεισα τελείως και το παράθυρο ώστε να μην ξανά μπει κανεις.
Άνοιξα το ερ κοντισιον για να μην σκάσω και έκατσα στο κρεβάτι κρύβοντας το πρόσωπο μου στα χέρια μου.
Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν στα μάγουλα μου.
Νιώθω χάλια αυτή τη στιγμή.
Νιώθω ότι είμαι σε ενα δωμάτιο που οι τοίχοι κλείνουν όλο και πιο πολύ και με πνίγουν.
Δεν αντέχω άλλο!
Έκλεισα το λάπτοπ και το έβαλα στη θέση του.
Ξάπλωσα Κοίταξα το ταβάνι.
Η ζωή μου φέτος πάει απο το κακό στο χειρότερο.
Πρώτα πέθανε ο κύριος Δημήτρης...
Μετά τσακώθηκα με τον Φίλιππο υπερασπιζόμενη την κολλητή μου.
Αργότερα άρχισα να ερωτεύομαι τον Φίλιππο.
Κατέληξα στο νοσοκομείο επειδή είχα δει τον Φίλιππο να φιλάει μια άλλη και δεν πρόσεξα τον δρόμο που πέρασα.
Και ήταν ο Μάνος αυτός που με χτύπησε με το αυτοκίνητο.
Είχε το θράσος να μου πει να πάω μαζί του στην Κύπρο για να γνωρίσω την καινούργια του οικογένεια.
Τα έφτιαξα με τον Ορέστη αρκετό καιρό μετά.
Πήγε να με βιάσει.
Τα έφτιαξα με τον Φίλιππο.
Εκείνος έμπλεξε με τις μηχανές και τους παράνομους αγώνες.
Πήγε να με ξανά βιάσει ο Ορέστης.
Το έκανα με τον Φίλιππο.
Μετά έμαθα πως ήμουν απλά ένα στοίχημα.
Μετά απο μια εβδομάδα έμαθα πως ήμουν έγκυος.
Έχασα και την 5ημερη.
Ο Μάνος με βρήκε και με χτύπησε που δεν πήγα ποτέ στην Κύπρο για να τον δω.
Έχασα το παιδί.
Και τέλος τσακώθηκα με τους φίλους μου.
Ποιος εχει καλύτερη ζωη από την δικη μου μου λέτε?
Όχι πείτε μου Ποιος?!?!
Γειααααα σαςςςςςς
Τι κάνετε?
Ελπίζω να περνάτε τέλεια στις διακοπές σας...
Λοιπόν ήθελα να μιλήσω για δύο πράγματα...
Πρώτον, η Luccy199 ξεκίνησε την πρώτη της ιστορία, άμα θέλετε να πατε να την δείτε λέγεται 'Συγκατικω με τον απαγωγέα μου"...
Δεύτερον, ήθελα να μιλήσω για ένα άλλο θέμα που μπορεί να μην συμφωνείτε αλλά εγώ θα το πω...
Εδώ και αρκετό καιρό διαβάζω μια ιστορία (Δεν θα πω πια) και μου άρεσε αρκετά (όπως μου αρέσουν ολες οι ιστορίες που έχω στην βιβλιοθήκη).
Αυτη η συγκεκριμένη ιστορία που σας λέω φτάνει στο τέλος της και η συγγραφέας έχει σκοπό να έχει κακό τέλος.
Εμένα δεν μ'αρέσουν ΚΑΘΌΛΟΥ τα bad ends.
Οπότε όταν ξέρω οτι μια ιστορία θα έχει κακό τέλος απλά δεν την διαβάζω Γιατί δεν εχω καμία όρεξη να κλαίω.
Και μερικές φορές που ρωτάω "Γιατί να βάλεις κακο τέλος?" Πάντα μου απαντάνε πως "δεν είναι πάντα όλα καλά, δεν τελειώνουν ολα ωραία".
Και σου λέω εγω ρε φίλε...
Άμα θέλω εγω να βλέπω και να ακούω για άσχημα και στενάχωρα πράγματα θα άνοιγα την τηλεόραση να δω ειδήσεις δεν θα ειχα wattpad!
Και ναι Οκευ θα μου πείτε τώρα ότι ο καθένας εχει δικαίωμα να βάλει οτι τέλος θέλει στην ιστορία Του.
Ας προειδοποιήσει τουλάχιστον στα πρώτα κεφάλαια ότι δεν θα έχει καλο τέλος το βιβλίο να μην το διαβάσουμε εμείς που δεν θέλουμε το άσχημο Τέλος!
Δεν μας έφταναν να προβλήματα έξω από το wattpad έχουμε και τέτοιες ιστορίες να μας γαμησουν την Ψυχολογία!
Τέλος πάντων...
Ας παμε τώρα στο κεφάλαιο Γιατί αρκετά μίλησα για αυτό το θέμα.
Σήμερα είδαμε την Εύα εκτός εαυτού...
Τι γνώμη έχετε για Αυτό?
Πιστεύετε ότι έχει κάποιο δίκιο?
Ή είναι λίγο υπερβολική?
Πατήστε ☆ και κάντε και ένα 💬 για να μου πείτε την γνώμη σας για το κεφάλαιο.
Τα λέμε!⏳
Φιλιααα😘