INFFTP 12
September 03
First monthsary namin ni Alex ngayon. Handa na yung regalo ko sakanya. Ano kayang plano niya ngayong monthsary namin? Ehh. Naeexcite ako.
Naligo ako, nagbihis, nagkulot at naglagay din ako ng light make up since special tong araw na to. Masaya akong bumaba ng hagdan. Andito na nga pala sila Mommy at Daddy Albie. Okay naman si Alex kay Daddy Albie. Pero nung una tinakot pa ni Daddy si Alex. Hahaha. Protective eh.
“Good Morning Mom. Dad. Sky.” Bati ko sakanila tapos isa isa ko silang bineso.
“Good Morning Baby.” Bati ko kay Alex. Kasabay namin siya nagbbreakfast madalas.
“Good Morning Baby.” Tapos binigyan niya ko ng smack. Ehh. Kahit araw araw nya to ginagawa, nahihiya parin ako pag kaharap sila Mommy. “Ang saya mo ata ngayon ah? Anong meron?”
Luh. Anong meron daw. Loko to ah. Nakalimutan? Tss.
“Wala.” Tas nagstart na ko kumain. Ayokong masira tong araw na to.
Kakadating lang namin sa school ni Alex. Nasa sasakyan parin kami.
“Baby. Whats with the smile? You’re creeping me out.” Sabi ni Alex sabay acting na parang rarapin ko siya.
“Creeping me out bla bla. Whatever. Hahaha. Baby. Wala kabang naaalala ngayong araw?” Sabi ko. For sure maaalala na niya yan.
“Bakit baby? Birthday mo ba? Di pa naman diba? Pagkakaalala ko, December naman birthday mo. Di ko naman din birthday. Hmm.” Medyo nagiisip pa siya. “Ahm. Wala akong maalala. Sino ba may birthday?”
“Walang may birthday. Psh.” Tas bumaba na ko ng sasakyan.
Nakakaasar naman. Talaga bang nakalimutan niyang monthsary namin.
Alam ko namang bago sakanya to kasi di naman siya umaabot sila umaabot sa 1st monthsary ng mga ex niya. Pero bago din naman to sakin, first boyfriend ko siya. Pero ako nageeffort sa gantong special occassions, nakasulat pa to sa planner ko, nakabilog sa calendar ko, nakaalarm sa cellphone ko tapos siya kinalimutan niya lang. Sino ba namang matutuwa.
“Baby!” Hinabol niya ko. Kinakapos pa siya ng hininga. “Woo! Ha! Baby naman. Anong problema? Ano ba talagang meron ngayon? Bakit nagagalit ka?”
“Forget it!” Tas pumasok na ko ng room. Umupo na ko sa upuan ko. Pinuntahan naman ako agad ni Sam tas niyakap ako.
“Happy 1st Monthsary bessy!” Buti pa siya naalala.
“Shh. Wag ka maingay. Tara sa CR.” Tas hinila ko siya papuntang CR.
Pagpasok palang namin, niyakap ko na agad si Sam. Tas naiyak na ko agad.
“B-bessy.”
“Ohmygee. Bakit ka umiiyak? Anong nangyari?”
“B-buti ka pa naalala mong monthsary namin. Si Alex h-hindi.” Sabi ko sakanya. Naiinis talaga ko sakanya. Kahit Happy Monthsary lang matutuwa na ko eh. Atleast alam kong naalala niya.
“Sigurado ka bang nakalimutan niya?”
“Oo. Paulit ulit ko siyang tinatanong kung wala ba siyang naaalala ngayong araw. Ang sagot ba naman, di ko naman daw birthday at di naman din daw niya birthday. Fuck it!”
“Chill. Di pa naman tapos yung araw. Mamaya maaalala din niya yun.”
“He’s impossible. How can he forgot the date I said yes! Bullshit.”
“Stop cussing! Cmon! Maaalala din niya yun mamaya.”
Kinalimutan niya? Then fine. Kakalimutan ko din. Bahala siya sa buhay niya. Andito kami sa canteen, lunch na. Di ko siya pinapansin simula kanina.
Ganto pwesto namin oh.
Sam-Sky-Ysa
Alex-Ako-Ethan
Yes nakikisabay samin si Ysa kumain. Okay narin naman kami sakanya. She’s being friendly and all. Medyo ilag si Sam sakanya pero civil naman sila sa isat isa.
“Baby. Kanina mo pa ko di pinapansin.” Nagpout si Alex. “May nagawa ba ko?”
I rolled my eyes. Pout pa. Kala mo naman cute ka.
Cute ka nga. Pero kahit na. Galit ako sayo.
“Ethan. Samahan mo naman ako, naiwan ko kasi wallet ko sa room.” Sabi ko kay Ethan. Naiinis kasi ako. Baka pag nagtagal pa ko dito ng isang minuto maiyak na ko sa harap nila.
Wala parin siyang idea na monthsary namin. Ganun ba talaga yun? Wala lang sakanya yung monthsary thing?
“Sige tara.”
“Baby ako nalang sasama sayo. Pre ak-“ I cut Alex off.
“Ethan tara na.” Gamit ang cold kong boses.
Pagdating namin sa room. Niyakap ako ni Ethan. Naiyak ako agad.
“Alam kong di mo naiwan wallet mo. Nakita ko nasa bulsa mo kanina eh. Sige lang Cass. Iiyak mo lang yan. Andito lang ako.” Siguro mga 2 minutes din ako umiyak habang yakap ni Ethan. “Makikinig ako.”
“Monthsary kasi namin ngayon eh.” Sabi ko kay Ethan.
“At di niya naalala?”
“Oo.”
“Tapos naba yung araw?”
“Hindi pa.”
“Magtiwala ka lang kay Alex. Gago lang yun pero mahal ka nun.” Napatingin ako sakanya sa sinabi niya. Oo nga naman, gago lang yun pero mahal ako nun. Napasmile nalang ako.
“Salamat Ethan. The best ka talaga!”
“Mag-ayos ka na sa CR! Baka sabihin pa nun ni Alex pinaiyak kita! Para ka kasing batang inagawan ng lollipop.” Hinampas ko siya.
“Ang sama neto!”
Uwian na. Pinansin ko narin si Alex kanina after lunch. Pero di parin niya naaalala. Siguro nga nakalimutan niya. Hayaan na. Marami pa namang monthsary na dadating eh.
Pagdating namin sa may gate namin, di muna kami bumaba.
“Baby.” Panimula niya “Sorry na kung ano man kinagalit mo kanina.” Hinawakan niya yung kamay ko. “Alam mo namang mahal na mahal kita diba. Lahat gagawin ko para sayo.”
Naluha na ko. Pinunasan niya yun.
“Happy 1st monthsary. Kahit na nakalimutan mo.” Inabot ko sakanya yung regalo ko.
Pinaghirapan ko yun. Scrap book yun, nandun lahat ng pictures simula nung nanligaw siya sakin hanggang naging kami. Maraming empty pages yun kasi pupunuin pa namin yun sa maraming taon na magsasama kami.
Bumaba na ko pagabot ko sakanya. Tapos tumakbo na ko paakyat sa kwarto ko at ibinaon ko yung mukha ko sa unan at umiyak.