"Teka lang, lalabas muna ako. Hahanapin ko yung nawawala kong folders. Kukuha na rin ako ng snacks natin." - April
"Ano? Wala ba tayong gagawin ngayon?" - Me
"Ano ba dapat gawin natin ngayon? Ehh nakalimutan natin na hindi ka na pala magtatrabaho sa dormitory." - Meg
Andito kami ngayon sa bahay ni April. Since may malaki siyang bedroom, ito na ang ginagawa naming 'meeting place'.
Hindi pa namin nasisimulan ang dare kasi nga nakalimutan naming lahat na hindi na ako nagtatrabaho sa dormitory.
"Punta na lang kaya tayo sa school?" - Josh
"Para saan?" - Me
"Mag b-boy hunting AKO!" - Meg
-.-
Biglang pumasok si April.
"Saan ang snacks?" - Meg
"Kailangan kong pumunta ng school. Parang may naiwan pa akong gamit sa locker ko. Josh? Hatid mo naman ako oh." - April
"SAMA NA KAMI!" - Meg
***
Tinext ko na si Ivan.
"Josh, Meg. Doon na lang kayo sa cafeteria mag-antay. Si Jess nalang ang sasama sa'kin." - April
Dumiretso na kami pero parang nagdadali si April kaya nasa unahan ko siya.
Lumingon-lingon ako sa mga students. Marami din pala ang nag s-summer classes ngayon.
*BLAG!*
"Ahck. Forehead ko." - Me
"Sorry Miss. Nagmamadali ako."
Sino ba naman itong hambog na 'to?
o_O
Ah shoot!
"Sorry talaga miss..."
"O-okay lang."
"Jess?! Ikaw ba yan?"
"H-hi Troy. E-eh k-kasi--"
"Faith!"
Hinihila na ako ngayon ni Ivan papunta sa cafeteria. AISH.
***
"Talaga? Anong facial expression niya? HAHAHAHAHAHA!" - Meg
"N-nabigla." - Me
-.-
Mukhang bitter na talaga sila kay Troy.
Continue lang sila sa pagtawa nila.
...
...
...
...
"Faith. Let's go eat ice cream."
"Sige. Parang mahahawa na ako dito sa kanila."
Sa busy nilang pag-uusap kay tungkol Troy, hindi nila namalayan na umalis na kami ni Ivan.
***
"May kotse ka na agad?" - Me
"Yes. My parents surprised me this. Just a day after we arrived here."
Gaano na ba sila katagal dito? Nag-migrate ang pamilya niya sa America for two years for a still-unknown reason.
Binuksan niya ang pinto sa front seat para sa akin. Hinintay niya akong makaupo bago niya isinara.
"Buckle your seatbelt Faith."
"H-ha? Ahh. Oo! Haha!"
Ang first two minutes namin ay tahimik.
"So..."
"So...?"
"First car mo 'to?"
"Yes. Actually my parents were supposed to buy me one before we left...but..."
"But?"
"The America migration thing is sudden. So that's why."
"Hindi ka binilhan doon?"
"Nope. While I studied there, I also went into a driving school."
"Ahh. Pero di ba marunong ka naman mag-drive?"
"We're here."
Binuksan na niya ang pinto ng car niya pero napansin niyang hindi ako gumalaw sa pwesto ko.
"Faith, are you still waiting for me to unbuckle your seatbelt?
"Hindi mo pa sinagot ang tanong ko."
Lumapit siya sa akin na as-in sobrang lapit na halos magkadikit na ang mga mukha namin. Konting movement lang niya ay talagang...uhh...you know na.
"Automatic cars are different from manual cars okay? What I learned to drive here are the manual ones."
*CLICK!*
In-unbuckle pala niya ang seatbelt ko at lumayo na siya. Bumaba na din ako.
Pagtingin ko sa ice cream parlor...
Family business nila.
Oo, madami silang negosyo. Sa pamilya niya, si Ivan na lang ang walang sariling negosyo.
"Good afternoon! Welcome to Cherries & Cream's!"
"Have you reserved a table?" - Ivan
Nag-nod lang ang waitress at hinatid kami sa isang table-for-two.
"I have already ordered a mocha sorbet for you." - Ivan
"Okay." - Me
"You don't like mocha? Deedee! Change the ord--"
"W-wag na. I like mocha. You know naman I like mocha diba?"
"Hmm. I thought you changed your taste."
"Sa ice cream lang naman hindi ako nagbago ng taste. Haha!"
...
...
...
...
KATAHIMIKAN.
...
...
...
Kahit sa mga wall paintings lang ako nakatitig, pansin ko na sa akin si Ivan tumitingin.
<__<
>__>
"Tell me about your life. How are you now? Are you dating already?" - Ivan
"My life? Nothing changed naman eh. Answer to first question, okay lang ako. May summer job sa dormitory kung napansin mo..."
"Answer to my second question?"
"U-uhh. G-ganito kasi eh..."
"You like Troy."
"N-NO! Hindi yun."
Nakatingin siya sa akin ng seryoso at nakataas ang isang kilay.
"Excuse me Sir and Ma'am. Here are your orders. Mocha sorbet and chocolate parfait."
"You tell Mina to get me some Snickers. Faith, you want some chocolate?"
"B-but sir, her order doesn't include a chocolate."
"Just get her the chocolate she wants."
"W-wag na. Hindi naman pala pwede eh." - Me
"O-okay. Just ring the bell if you need anything Sir...Ma'am." nag-nod nalang ang waitress at umalis na
...
...
...
...
-.-
...
...
Eto na naman kami, katahimikan na naman. Pero ngayon kumakain na siya. Dumating na ulit ang waitress at inilagay na ang Snickers niya.
"You have never changed at all..." - murmur niya
"Ano?"
"That was supposed to be my...what is that term? Palubong?" - Ivan
"HAHA! Pasalubong." - Me
"Oh. That was supposed to be my pasalubong since I bought nothing for you."
Anong nangyari sa kanya? Dalawang taon lang nawala at nakalimutan na mag-Tagalog.
"Kanino negosyo 'to?" - Me
"Mina's. You remember her right? She was still 14 when you've met."
"Si Mina? Eh 17 pa siya di ba?"
"She wants an ice cream parlor so bad that she literally kneeled and cried in front of my parents...I have a question."
"Oh?"
"Since when did this ice cream parlor opened?"
"Hindi mo alam?"
"No."
"Hindi ko rin alam eh. Pero sabi nina Meg at April 7 months ago daw. Haha! Palagi silang pumupunta dito."
"S-so, this is your first time here?"
"Oo!" ^U^ habang kumukuha siya ng tissue na cherries ang print. At pinunasan ang magkabilang side ng bibig ko.
"You're cute. You know that?"
"Ngayon mo lang alam?"
"Yes. Because the Faith I met before was really serious and didn't have time to fix herself."
O.O
>///////<
"Ha..ha...ha"
"HAHAHAHAHAHA!"
"Ano?"
"You're blushing."
"No I'm not!"
"Yes you are."
"No!"
"Yes."
"No!"
"Yeah. You're so pink."
"W-what? I...I AM NOT BLUSHING!"
"Yeah yeah...whatever you say."
"Walang patutunguhan ang pag-uusapan natin!"
"What?"
Tinapos ko na pagkain ang ice cream ko at tumayo na ako.
"W-where are you going?" - Ivan
"Aalis na malamang."
Lumabas na ako. Takteng lalake, hindi ako sinundan? Makahanap na nga ng taxi.
Bwisit! Nakabalik lang galing America...
Ano ba naman 'tong lugar na 'to? Wala man lang taxi?
Di bale na. Maglalakad nalang ako.
"Faith!'
Binilisan ko ang lakad ko.
Pero ano ba naman yan. Mabilis din siyang lumakad.
Hinawakan niya ang braso ko.
"Ano ba?"
"Don't be mad. I'm sorry. I was just teasing you."
"Che."
"Faith."
"Bitiwan mo'ko."
Binitawan nga niya ang kamay ko. Patuloy lang ang paglakad ko.
...
...
...
...
May mga taxi ba dito na bakante? Ano ba naman 'to! Kada taxi na pinapara ko, puno.
What a way to start this dare!
>.<
Lumingon ako sa likod. Malayo-layo na pala ang nilakad ko pero asan na si Ivan? Malamang bumalik na sa ice cream parlor.
Tumigil nalang ako at naghintay kung may taxi pang dadaan.
*WHOOSH*
"Aaaah!"
Ang damit ko! Puno na ng putik! Aish!
Ano ba ang problema ng driver ng sasakyan na yun?!? Ang malas ko naman!
Tinitigan ko lang ang damit ko.
(__'___)
Siguradong pagtatawanan ako nito.
Biglang may tumigil na sasakyan sa harap ko.
"Faith. Get in."
"Kasalanan mo 'to. Kung hindi mo ko iniwan eh sana di ako magkaganito."
"What?! You're blaming me? You were the one who told me to let go! I went back to the ice cream parlor to pay and get my keys."
"Eh ba't ang tagal?" (sabay sakay)
"Mina was there. We talked for a while."
"For a while?! Tignan mo kung anong nangyari ng 'for a while' mo."
"Come on Faith. It's just a blouse..."
Tumingin siya pababa.
"...and a skirt. Damn. I'll get you home. You really are a mess."
Pero imbes sa apartment ko, sa isang apartment kami tumigil. Binuksan niya ang pinto at hinila ako.
"T-teka. Saan mo'ko dadalhin?"
Hindi siya sumagot.
May kinuha siyang susi sa bulsa niya at binuksan ang front door ng bahay.
Continue din ang paghila niya sa'kin papasok.
Tumigil kami sa living room na malinis at maganda. Beige ang color ng wall at naka carpet ang sahig.
"Stay there." - Ivan
"O-okay." - Me
*BEEP.BEEP.BEEP*
Text message galing kay April.
[Jessica Faith Feliciano! Asan ka na ba? Tagal mo din nawala no?]
Bahala sila. Ayokong mahawa sa kanila.
"Here." (sabay abot ng damit)
"Ano?"
"You can change in the bathroom."
Tinuro niya ang isang pinto sa may kusina.
Kanino kaya damit 'to? Kanino naman bahay 'to?
.
.
.
.
Gasp! Baka bahay 'to ng girlfriend niya!
.
-.-
Hindi naman siguro. Bakit siya pumayag sa dare kung may girlfriend naman siya?
Saktong size naman ang t-shirt na Minnie Mouse at ang denim shorts na sobrang short.
Lumabas na ako ng banyo. At nakita ko siyang nanonood ng TV.
"Do they fit?"
"Oo. Pero hindi ako nagsusuot ng ganito eh."
Tinignan lang niya ako from head-to-toe.
"You are now."
In-off niya ang TV at hinila na naman ang braso ko. Pero this time hindi na siya nagmamadali at unti-unting bumaba ang kamay niya sa kamay ko. At hinawakan niya ang kamay ko na parang totoong boyfriend ko siya.
>//////<
"Faith?"
"Y-yes?"
"This time don't try to be indenial okay?"
"Anong ibig sabihin mo?"
"Haha."
"Hoy."
"You're blushing again."
O/////O
"Gutom lang 'to."
Tumawa siya at pumasok na naman kami sa sasakyan niya after niya ini-lock ang front door ng apartment.
"Asan tayo ngayon?"
"I'm going to buy you some shoes."
"Ano? Hindi na kailangan."
"You know what? You are so confusing. Earlier, you blamed me because you got dirty and now, you won't let me make it up to you?"
"Hindi naman kasi ako nag-expect na bibilhan mo ako ng bagong sapatos eh. At tapos dinala mo ako sa isang bahay?"
"Then what do you want?"
"A simple 'sorry'."
"No."
"What?"
"I'm going to buy you a pair of shoes okay?"
"Ikaw bahala...oo nga pala, kanino bahay yung kanina?"
"My apartment."
"E-eh kung nag-apartment ka pa ba't kumuha ka pa ng dormitory room?"
Hindi niya ako sinagot.
Bahala nga siya.
***
"Sis! Ivan!"
"Get her some shoes."
Andito pala kami ngayon sa boutique ni Ate Ashley.
"Ate Ashley, how much?"
"1,770."
"There. Keep the change." (sabay labas ng 2,000)
Sinuot niya sa akin ang flats.
Tapos nangyari na naman...hinawakan niya ang kamay ko.
"Let's go Faith."
"Saan tayo? T-thank you nga pala Ate Ash."
Naglabas lang si Ate Ash ng abot sa tenga na smile.
"We're going to eat."
"Hindi pa ako gutom."
"Seriously?"
"Yes...?"
"You told me earlier you're hungry. So that really proves that your were blushing."
"H-ha? Sinong maysabi hindi ako gutom? Tara na nga!"
Pagkatapos naming kumain, umuwi na nga kami. Pero nagtalo muna kami kasi gusto pa niyang manood ng sine at ako naman gustung-gusto na talagang umuwi.
Hindi siya nagsalita habang nagmamaneho siya hanggang sa dumating na kami sa tapat ng apartment ko.
"Thanks for the time...and shoes...and blouse...and shorts. See you later." - Me
"Faith."
"Oh?"
"I'm sorry."
"For what?
"What happened to you today."
"Hahahaha! Okay lang yun."
"Good to know."
Naka unbuckle na ako at bababa na sana...
"Ivan?"
"Oh?"
Lumapit ako sa tenga niya.
"Alam ko naman na marunong ka mag-Tagalog. Nag-Tagalog ka nga nung first time natin nagkita eh."
"Haha. Okay. I will start tomorrow. Oh and one more thing Faith."
"Yes?"
...
...
...
O////O
He kissed my left cheek.
"Goodnight."