De les wiskunde is nu zo een tien minuten al bezig als ik plots gehijg hoor in mijn oren. "Ik krijg je wel te pakken, Rosalie'tje" Ik huiver en besluit hem te negeren. "Mmm, je ruikt zo lekker naar vanille, een zoete geur voor een sweet meisje" Ik zet mijn stoel een beetje naar voren zodat het gehijg minder hard klinkt en ik hoop dat hij me gerust laat. "Pas maar op!", zijn de laatste woorden die hij hijgend in mijn oor zegt en de rest van de les laat hij me gerust.
"OMGG ROOS, VANAVOND IS ER EEN BAL OP DE HOEK VAN DE KEIZERLAAN!" Fran komt rond mij hangen zo enthousiast als maar zijn kan. "Sorry Fran, maar mijn hoofd staat er echt niet naar. Je kan alleen gaan?", stel ik voor. "Wat? Nee, je hebt wat afleiding nodig!! Je komt mee, punt uit", zegt ze vastberaden en vertrekt naar de volgende les.
"Kam", commandeert Fran me. Ik zit op mijn bureaustoel voor de spiegel terwijl Fran mijn haar doet. Ze heeft er twee vlechtjes ingedaan die langs achter samenkomen. "Oke, ik denk dat we klaar zijn", zucht ze uiteindelijk. "We kunnen gaan", zegt ze daar direct achter. "Ga jij maar alvast, ik kom zo" "Weet je het zeker Rosalie?" "Ja hoor, ga maar!" "Je weet zeker dat je komt eh?" "Jaha, ga nu maar!" Ze loopt mijn kamer uit terwijl ik mijn haar nog wat goed leg en mezelf in de spiegel bekijk.