P.o.v. Roos
Ik ben geschokt door het verhaal van Fran dus loop ik weg naar mijn kamer om daar even te kalmeren. Maar veel tijd heb ik niet want er komt iemand binnen: James.
"James?" Ik schrik, "Je weet dat je kan geschorst worden als je in het meisjesgebouw bent, eh?" Ik kijk hem vragend en ook een beetje bang aan. "Ja", zegt hij "maar als ik jou kan troosten, maakt het mij niet uit" Hij kijkt me lief aan. "Wat is er?", vraagt hij, "Ik zag dat je een beetje overstuur was na een gesprek met Fran, is er iets?" "Nee James, er is niks", zeg ik hem met een afwezige blik. Kon hij nu maar gewoon niet weggaan? Hij komt dichterbij en gaat naast me op bed zitten dus schuif ik een beetje op naar de andere kant. "James, ik zou liever willen dat je weggaat" Hij twijfelt. "Zeker? Je gaat jezelf toch niks aandoen? Eh?" "Ja, het gaat weer goed met me" Hij staat recht en loopt naar de deur maar voordat hij helemaal wegloopt zeg hij: "Je weet me te vinden als er weer iets is eh!" En na die woorden loopt hij weg. En ik zit met mijn gevoelens in de knoop. James is zo lief en bezorgd en langs de andere kant... als ik de verhalen hoor voorspelt het niet veel goeds... Ik besluit vroeg te gaan slapen maar er komt nog iemand binnen: de directrice.
"Dag mevrouw Manners", zeg ik beleefd. "Rosalie, we moeten praten", zegt zij op een formele toon en ik begin bang te worden. Ze gebruikt mijn volledige naam..
JE LEEST
BADBOY ✅
ChickLitHij duwt me tegen de muur en met zijn zachte lippen begint hij me te kussen. Zijn handen verdwijnen onder mijn t-shirt naar mijn borsten maar voordat hij ze kan vastgrijpen duw ik hem weg. "Wat doe je nou, Roos?! Jij wou dit toch ook?", roept hij kw...
