Με το μου το είπε κοκκίνισα, αλλά νευρίασα. Γαμώτο δεν χρειάζονται όλοι ένα φιλί. Εγώ χρειάζομαι. Από εσένα. Γιατί δεν το καταλαβαίνεις;
Δεν του απάντησα. Κατευθύνθηκα προς το δέντρο και έκατσα στην πολυθρόνα που βρισκόταν δίπλα. Ήρθαν δίπλα μου τα παιδιά και ανταλλάξαμε δώρα.
Ε-"Αχ αγαπούλα μου είναι τέλειο! Σε ευχαριστώ τόσο πολύ" μου είπε όταν είδε τα παπούτσια και την κολόνια.
Κ-"Τίποτα ρε συ" έπειτα έδωσα στον Άλεξ.
Α-"Ρε μικρό καθυστερημένο τόσο καιρό θέλω να πάρω μια τέτοια μπλούζα και δεν μπορούσα να μαζέψω τα λεφτά. Είσαι ότι καλύτερο ρε"είπε και με αγκάλιασε.
Τα παιδιά μου έδωσαν τα δικά τους. Η Έλλη μου πήρε ένα πράσινο μακρύ φόρεμα, αληθινά υπέροχο.
Κ-"Άλεξ τι είναι αυτό του είπα δείχνοντας του ένα χαρτάκι."
Α-"Αυτό κολλητούλα είναι μια πληρωμένη επίσκεψη για να κάνεις το τατουάζ που ήθελες."
Κ-"Αχ αλήθεια ευχαριστώ,ευχαριστώ,ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ" του είπα και έπεσα στην αγκαλιά του. Επίσης μέσα στην σακούλα υπήρχε ένα μισοτελειωμένο παζλ το οποίο απεικόνιζε μια φώτο που είχαμε βγάλει μαζί. "Τι γλυκό που είναι το παζλ ευχαριστώ, θα το τελειώσω και θα σου το δείξω" του είπα και έγνεψε.
Ο Άλεξ πήρε από το χέρι την Έλλη και την πήγε στο δωμάτιο τους λέγοντας της πως το δώρο της είναι επάνω. Μμ πονηρούλη Άλεξ. Και έτσι μείναμε εγώ και ο Παναγιώτης. Στάσου δεν του έδωσα το δώρο του.
Κ-"Εμ αυτό είναι για εσένα και αυτό να το δώσεις στην Φαίη"
Π-"Δεν χρειαζό..."δεν ολοκλήρωσε την πρόταση γιατί είδε το περιεχόμενο της σακούλας και έμεινε με το στόμα ανοιχτό.
Π-"Είναι τέλειο. Μα πως το σκέφτηκες; Βασικά πως θυμήθηκες ότι μου άρεσε;"
Κ-"Κάποια πράγματα που αφορούν ανθρώπους που νοιάζεσαι δεν τα ξεχνάς" του είπα.
Με κοίταξε με βουρκωμένα μάτια. Συγκινήθηκε ρε 😭😳. Άπλωσε το χέρι του και χάιδεψε το μάγουλο μου. Έσυρε τον αντίχειρα του και ακούμπησε τα χείλη μου. Τον κοίταξα στα μάτια και το ίδιο και αυτός και αμέσως έστρεψε το βλέμμα του ξανά στα χείλη μου. Ω κάντο αφού το θέλουμε και οι δύο. Φίλα με. Σε παρακαλώ. Με πλησίασε περισσότερο και το τέλος μηδένισε την απόσταση μας. Τα χείλη του ήταν μαλακά, απαλά. Ταίριαζαν με τα δικά μου απόλυτα. Εφάρμοζαν ακριβώς το ένα με το άλλο. Απομακρύνθηκε και με κοίταξε στα μάτια με ένα βλέμμα ανησυχίας.
Του έριξα ένα χαμόγελο και ηρέμησε.
Π-"Εμ σειρά έχει το δικό μου." είπε κάπως αμήχανα.
Παναγιώτης pov
Μετά το φιλί που της έδωσα, ένιωθα για κάποιο περίεργο λόγο αμήχανα. Ήταν η μόνη που θα σκεφτόταν να μου πάρει ένα τέτοιο δώρο. Όταν μου είπε ότι νοιάζεται για εμένα ένιωσα την ανάγκη να την φιλήσω. Το ήθελα. Το χρειαζόμουν. Και ρε μαλάκα γιατί της είπες πριν ότι όλοι χρειάζονται ένα φιλί τα Χριστούγεννα αφού εσύ το χρειαζόσουν. Το ξέρω μαλακία μου αλλά πως να το έπαιρνα πίσω;
Σειρά είχε το δικό μου δώρο τώρα. Τις έδωσα δύο σακούλες. Με κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας.
Κ-"Γιατί δύο;"
Π-"Γιατί δεν ήξερα ποιο να διαλέξω και είπα να τα πάρω και τα δύο" της είπα και μου χαμογέλασα. Ήταν χαρούμενη, φαινόταν χαρούμενη. Ελπίζω εγώ να την κάνω τόσο χαρούμενη.
Άνοιξε την πρώτη σακούλα και το χαμόγελο της μεγάλωσε.
Κατερίνα pov
Ανοίγω την σακούλα και ήδη έχω ενθουσιαστεί. Μέσα έχει ένα πανάκριβο άρωμα. Για μισό αυτό ήταν το άρωμα που είχα δοκιμάσει όταν είχαμε πάει μαζί για ψώνια τότε όταν ήμασταν μαζί. Του είχα πει ότι μου άρεσε πάρα πολύ. Μα το θυμόταν; Του έριξα ένα μεγάλο χαμόγελο και πήγα στην άλλη σακούλα. Είχε μέσα 3 κουτιά. Το μικρό είχε ένα κατακόκκινο κραγιόν, το μεγάλο είχε ένα ζευγάρι κόκκινες γόβες και το μεσαίο ένα τάμπλετ.
Κ-"Τάμπλετ;"του είπα απορημένη.
Π-"Βασικά δεν είναι τάμπλετ είναι ένα e-book reader. Ξέρω πόσο σου αρέσουν τα βιβλία και σκέφτηκα ότι θα σου αρέσει. Ότι θα σου αρέσουν."
Κ-"Είναι πραγματικά υπέροχα όλα ευχαριστώ τόσο πολύ" του είπα και τον αγκάλιασα με τόση δύναμη όπως καμία άλλη φορά.
Π-"Μου αρέσει να σε βλέπω χαρούμενη. Ελπίζω ο Μάρκος να σε κάνει χαρούμενη"
Κ-"Και εσύ με κάνεις χαρούμενη." Τι λέω θεέ μου αυτό έπρεπε να το πω από μέσα μου. Πάρτα τώρα ηλίθια. Τι πας και λες καλή μου; Πας καλά γιατί το είπες αυτό μπροστά του; Δεν ξέρω δεν το σκεφτόμουν. Μου βγήκε εντελώς αυθόρμητα.
Δεν μου απάντησε απλά μου χαμογέλασε. Εντάξει τώρα νιώθω ακόμα πιο άβολα.
Κ-"Εμ πρέπει να πάω επάνω. Είμαι λίγο κουρασμένη"
Π-"Ε ναι ναι πήγαινε, εγώ θα κάτσω λίγο ακόμα."
Πήγα στο δωμάτιο και με πήρα ο ύπνος αμέσως.
Παναγιώτης pov
Αφού έφυγε και πήγε στο δωμάτιο της πήγα στην κουζίνα. Αφού ρε ηλίθιε θες να πας επάνω μαζί της άντε πήγαινε. Όχι δεν γίνεται. Άνοιξα το ντουλάπι και πήρα μια βότκα που είχε εκεί.
Έκατσα στον καναπέ και κοιτούσα το τζάκι πίνοντας την βότκα. Γαμώτο αφού την κάνεις χαρούμενη σου το είπε. Όχι απλά της ξέφυγε. Πες της το. Όχι δεν μπορώ, όχι ακόμα. Μα γιατί; Γιατί έτσι. Γαμώτο μου πόσο την θέλω δεν το έχει καταλάβει ακόμα.
Ήπια το μισό μπουκάλι και πήγα στο κρεβάτι μου.
Ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει.
Τι μου κάνετε; 👋👋😉
Λοιπόν τι θα γίνει με αυτούς τους δύο, δεν γίνεται άλλο κουράστηκα.😔😒😌
Μην ξεχνάτε σχόλιο και αστεράκι.💗
Τα λέμε στο επόμενο σύντομα.😘😘💖
~Κατερίνα