(A.N: Pic po ng necklace nasa gilid. -------------------------------------------------------------->)
(---YUMI’S POV---)
Dumating na kagabi si Jen. Hindi ko na siya kailangan sunduin dahil ihahatid naman daw siya ni Adrian. Excited na akong marinig ang mga kwento niya. ^_^
“Jen! Bilisan mo. Mag-rereview pa tayo sa school.” May long test kami ngayon araw kaya dapat mag-aral ng mabuti. Lalo na si Jen, dahil scholar siya. Maya-maya lang, lumabas na si Jen.
“Wow. Ang blooming mo ngayon ha.” Bungad ko kay Jen paglabas niya ng kwarto.
“Thank you!” pagkasabi niya noon ay bigla naman nya akong tinitigan.
“Naglagay ka ba ng makeup?” tanong ni Jen.
“Ahm, oo. Hindi ba bagay?”
“Bagay. Nagtataka lang ako dahil may makeup ka ngayon samantalang hindi ka mahilig mag-makeup. Something’s fishy.” Hindi talaga ako mahilig mag-makeup. Naisip ko lang magpaganda ngayon. Wala naman masama diba? Hahaha!
“Anong something’s fishy?”
“May nangyari ba habang wala kami ni Adrian dito?” lakas talaga ng instinct ni Jen.
“Wa-wala. Bakit mo naman naisip na may nangyari, andito lang naman ako sa condo.” Pagsisinungaling ko kay Jen. Saka ko na lang ikwekwento sa kanya ang mga nangyari.
“Wala talaga? Sigurado ka?” nakangisi nyang tanong sa akin.
“Wala nga. Tara na nga. Ang dami pa natin rereviewhin pagdating sa school.” Yaya ko kay Jen. Agad naman akong lumabas ng pinto. Inhale, exhale.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(---JIRO’S POV---)
Pagkabalik na pagkabalik ni Adrian, nagkwento na kaagad siya sa akin tungkol sa mga nangyari sa resort. Nai-kwento din niya ang tungkol sa lalakeng lasing na bumastos kay Jen. Naku, kung andun lang din ako, baka tinulungan ko pa si Adrian.
Maryland Academy
Nandito kami sa isang cottage nila Adrian kasama si Yumi at Jen. Nag-aaral ng mabuti si Jen. Scholar siya kaya mas matinding pag-aaral ang ginagawa niya. Kami naman nila Adrian, chill lang. Pare-parehas naman kaming matatalino. Pero, syempre, hindi naman kami nagpapabaya sa pag-aaral. Magkatabi kami ni Adrian, si Yumi nasa kanan ko at si Jen nasa kaliwa naman ni Adrian.
“Yumi, ang ganda mo ngayon.” Bulong ko sa kanya. Nag-blush naman siya. Kahit may blush-on na siya, namula pa rin ang mukha niya.
“Thank you.” Lihim kaming naka-holding hands sa ilalim ng mesa ng cottage. Hindi naman nag-reklamo si Yumi nun hinawakan ko ang kamay nya.
Hindi ko pa nakwekwento kay Adrian na nagsimula na ako ng first move ko kay Yumi noon wala sila. Kinalimutan na ata ni Adrian ang tungkol sa usapan namin. Lalo na ngayon at sila na ni Jen.
“Jiro!” nagulat ako ng biglang sinigaw ni Adrian ang pangalan ko.
“Pinsan naman, ang lapit-lapit ko lang sayo, bakit kailangan mo pang sumigaw?”
“Kanina pa kaya kita tinatawag. Kung hindi pa kita sinigawan hindi babalik yun kaluluwa mo sa katawan mo. Kanina pa kaya lutang yang kaluluwa mo at saka ano ba yang tinatago mo dyan ha?” agad kong binitawan ang kamay ni Yumi. Hindi ko pa din kasi nakwekwento kay Adrian ang tungkol sa first move ko.
“A-h. Wala. Bakit mo ba kasi ako tinawag ha?” nakakunot ang noo ni Adrian. Tiningnan niya ang ilalim ng mesa at saka tumingin sa akin. Nakakahalata na si Adrian.
“Sabi ko, kung pwede mo ba ako samahan mamaya sa mall. May kukunin lang ako.”
“Yun lang pala. Sige. Pagkatapos ng klase natin, dumiretso na tayo sa mall.”
“Pwede kaming sumama?” sabay na tanong ni Yumi at Jen.
“Hindi pwede, love. Saka saglit lang naman kami.” Sambit ni Adrian. Ang sweet naman. Nilalanggam na kami ni Yumi. Kami kaya? Sana ganyan na din kami, soon.
Inirapan ni Jen si Adrian. Agad naman siyang sinuyo ni Adrian. Mga babae talaga, matampuhin.
“Love, may kukunin lang ako. Para sayo din naman yun. Tanda mo ba, nun nasa resort tayo, sabi ko, may ibibigay ako sayo?” Adrian, kailan ka pa naging sweet? Hahaha!
“Ok. E teka lang, ano pa bang kukunin mo kung nakabili ka na pala bago tayo pumunta ng resort?” huli ka, Adrian.
“May pinagawa lang ako. Kulang kasi kung wala yun. Yun pa naman ang importante." Kulang lang ng picture dahil isa yun locket necklace. Bago siya pumunta sa condo ko ay pinagawa na niya locket.
“Ok.”
“Ang sweet nyo naman. Sana magka-boyfriend na din ako.” Singit ni Yumi at halatang kinikilig kay Adrian at Jen.
“Ahem, ahem.” Kunwaring nauubo ako. Hahaha!
“Yumi, nasa tabi mo na oh. Sunggaban mo na.” Biro ni Adrian. Oo nga naman. Ayaw pa akong sunggaban ni Yumi. Bibigay naman ako once na sunggaban niya ako.
“Tumigil nga kayo. Magsipag-aral kayo.” Lahat naman kami sumunod sa sinabi ni Jen. Maya-maya lang ay nag-ring na ang school bell. Goodluck sa amin. Sana tama ang mga isasagot namin sa test.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Lunch Break
Habang kumakain sila sa cottage, si Jen, aral pa din ng aral. Kahit kumakain ay nag-aaral pa din. Kaya sinarado muna ni Adrian ang mga libro ni Jen at pinakain siya.
“Jen, tama na muna yan. Kumain ka na muna ng maayos. Hindi ka makakapag-concentrate niyan kung pinagsasabay mo ang pagkain at pagrereview.” Itinabi muna ni Adrian ang mga libro ni Jen at sinubuan siya ng pagkain.
“Hai. Sige na nga. Ayoko lang kasi bumagsak sa kahit anong subject. Maapektuhan ang scholarship ko.”
“Wag kang mag-alala. Anong ginagawa ng boyfriend mo na si Adrian Lee? Kung bumagsak ka man, pwede ko naman kausapin ang head na huwag tanggalin ang scholarship mo.”
“Ano ka ba. Baka sabihin nila ginagamit kita. Ayoko. Hindi ko aabusuhin ang kabaitan mo, Mr. Adrian Lee.” Pinisil ni Jen ang ilong ni Adrian.
“Ah! Aray! Tingnan mo, namumula na ang ilong ko. I-kiss mo para mawala.” Reklamo naman ni Adrian sabay nag-pout. *3*
“Asus, pa-cute pa tong boyfriend ko. *CHUP~*” hinalikan naman ni Jen ang ilong ni Adrian.
Si Yumi at Jiro naman ay tahimik lang na kumakain at nanonood kanila Adrian at Jen. Tinext ni Yumi si Jiro.
To: <3 <3 <3
Nag-kwento ka na ba kay Adrian tungkol sa nangyari nun sabado?
From: <3 <3 <3
Hindi pa. Ikaw? Nag-kwento ka na kay Jen?
Reply to: <3 <3 <3
Hindi pa. Ikaw naman dapat magkwento eh. Ikaw na bahala.
From: <3 <3 <3
Ok. Kausapin ko si Adrian mamaya sa mall. :D
“Sino yang ka-text mo, Yumi?” sabay tingin ni Jen sa cellphone ni Yumi. Buti na lang at na-lock niya kaagad ang screen ng Iphone niya at saka ibinulsa.
“A-ah. Wala. Kaklase ko nun highschool. Nangangamusta lang. Hehe.”
“Ok. Sabi mo eh.”
“Love, pansin ko lang, hindi mo ako tinatawag sa term of endearment natin. Tampo na ako.” Reklamo ni Adrian. *3*
“Ikaw talaga. Naninibago lang ako saka hindi ako sanay. O, sige, simula ngayon, tatawagin na kitang LOVE. Happy?” tumango-tango naman si Adrian.
*KRRRIIINNNGGG*
“Tara na, guys. Ayoko ma-late.” Sabi ni Yumi. Ang forever early bird.
Naglalakad na ngayon sila Adrian at Jen sa hallway na magka-holding hands nang biglang may isang lalake na bumangga kay Adrian.
“Sorry. Hindi ko sinasadya.” Sambit ng lalake. Tiningnan siya ng masama ni Adrian.
“Sa susunod, tumingin ka sa dinadaanan mo.” Sagot nman ni Adrian. Habang si Jen naman ay tulala sa lalake.
“Jeremy, is that you?” pagkabanggit ni Jen nito ay kumunot naman ang noo ni Adrian.
“Hi Jen! See you around! Sorry ulit, Pare.” pagpapaalam ni Jeremy at agad itong umalis.
“Love, kilala mo ba yun?” tanong ni Adrian.
“Oo, he’s Jeremy. An old friend of mine. Love, pigilan ang pagseselos.” Tumango naman si Adrian at pumasok na sila sa classroom.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(---ADRIAN’S POV---)
Natapos na ang klase namin kaya dumiretso na kami ng mall ni Jiro. Sobrang na-drain ang utak namin sa long tests namin kaya mabuti na rin at makakapag-relax kami sa mall. Habang nasa kotse, pinilit ko siyang magsalita tungkol sa nangyari kanina sa cottage.
“Jiro, ano yun tinatago mo kanina sa ilalim ng cottage?” akala siguro ni Jiro nakalimutan ko na yun. Na-sesense kong may nangyari noon wala kami ni Jen at ayaw niyang sabihin sa akin.
“Ah, yun ba. Wala yun.” Naku, ayaw pang umamin.
“Spill it out!” nabigla siya ng sinigawan ko siya. Hahaha!
“Oo na! Eto na nga eh. Atat ka naman masyado.” Ako pa ang sinisi.
“Ayaw mo kasing magsalita kahit halatang may tinatago ka.”
“Eto na nga, diba? Magsasalita na. Niyaya ko makipag-date si Yumi nun sabado. Kaso, may shooting pala ako kaya sinama ko na lang siya sa shooting. Tapos kanina, magka-holding hands kami.” Kung hindi nyo, naitatanong, commercial model si Jiro.
“Buti naman at nagkalakas ka na ng loob. Hahaha!”
“Oo. Ang bagal mo din kasing kumilos eh. Nakalimutan mo na un usapan natin. Haist. Di bale, wag mo na intindihin yun. Tutal, tumigil ka na din sa pag-DDJ diba?”
“Oo at buti na lang nagawan ko ng paraan yun ginawa ni Lian.” Agad ko naman pinalitan yun Iphone ni Lian. Pinaalalahanan ko na lang siya ulit tungkol sa promise niya. Nagpatuloy sa pagkwekwento si Jiro.