Surlarla çevirdim ruhumu
Acıyla, hasretle, gözyaşlarıyla tutunmuş taşları
Yıkılmaz, ayakta, dimdik, sağlam görünür
Oysa öyle çok darbe yedi ki
Bir top patlasa tozu dumana götürür
Dışardan bakınca öyle zorum işte
Öyle anlaşılması güç
Kararlı, ne dediğini, ne yaptığını bilen biri
Kimse görmedi henüz belki de
Zayıf, narin, kırılgan kimliğimi
Sır saklamak ne kadar zor
Peki kendini kendinden saklaması insanın
Bır yanını başka bir yanından
Birilerini aldatmak kolay mı mesela
Ben kendimi çok aldattım da
İçim yanardı belki
Umrumda değil derdim
Ağlardı sözlerim
Mutluyum ben böyle dedikçe
Kıvrılan yalancı dudaklarıma inat
Gülmedi gözlerim
Şimdi söyle
Ben kimim
Tanıdığın insan kim
Kim bu aynada bana hırsla bakan kız
Kim onun içindeki ürkek zavallı
Benim...
Sıradan bir kız
Tek farkı, sözleri gözlerine saklanmış
Ama ne var biliyor musun
Kimse, hiçkimse henüz o sözleri okuyamamış