AYRILIK DEDİĞİN

121 17 18
                                    

Oturuyorum
Balıkçı teknelerinin arkasında
Bir bankta geceleyin
Yıldızların ışıkları altında

Ellerimi kenetledim önümde
Biraz hüzünlü biraz da bitkin ruh halim
Aklıma o güzel gamzelerin geldikçe
Yaşardı gözlerim
Galiba hüzünlendim

Kabullenemedim
Belki de sensizliği içime sindiremedim
Kolay değil
Demir atmışım ben senin varlığına
Söylesene nasıl alışırım yokluğuna

Gördüğüm her çift göz senin maviliklerin
Esen her rüzgar sesin
Bir vazgeçiş mi ayrılık dediğin
O zaman neden ben senden vazgeçemedim

SONSUZA BEŞ KALA #WattysTR2016KazananıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin