*SPG*
Claire
Agad na dinala nina Sophie at Eunice si Steph sa ospital. Naiwan naman kami nina Elise at Chloe.
"What happened to her, love?" Kinakabahan kong tanong.
"I don't know.." Si Elise.
"At anong ginagawa niya dito? Ang sabi ni Eunice, nasa New York din siya kasama si Matt, nagkita ba kayo doon?" Tanong ni Chloe kay Elise.
"Yeah, nagkita kami nila Matt, pero saglit lang. Ah love, kumain ka na ba? Nagugutom na kasi ako." Sagot naman ni Elise.
"Ah oo, hindi pa nga kami kumakain, tara bes sabay kana samin?" Pang-aalok ko naman kay Chloe.
"No thanks. Susunod na lang ako sa ospital. May kakaiba kasi akong nararamdaman." Ngumisi naman si Chloe ng tipid.
"Ano naman yun Chloe?" Si Elise.
"Nevermind. Dito muna ako ha? Bye." Sabay beso naman sa akin ni Chloe at kumaway naman siya kay Elise bago tuluyang makaalis.
"San mo gustong kumain?" Pag baling naman ng tingin sa akin ni Elise.
"Dito na lang love, hindi ko feel kumain sa labas ngayon.." I replied.
Umorder si Elise at nag pa delivers ng favorite namin na mga pagkain sa malapit na Korean restaurant at dito na kami kumain sa unit.
"Kamusta na kaya yung lagay ni Steph?" Naisip ko naman bigla. Hindi nga kami ganun ka-close pero nag aalala parin ako. Kahit alam kong gustong-gusto niya si Elise, wala naman akong hatred kasi alam ko naman na kahit anong gawin niya, ako lang ang mahal ni Elise. If anything, I feel bad for her.
"Hindi ko alam love." Tipid na sagot naman ni Elise.
"Wala bang text or tawag man lang galing kay Eunice? Or kay Sophie?" Tanong ko ulit.
"Wala." Tipid parin na sagot niya habang kumakain.
"Hindi ka man lang nag aalala? Kababata mo si Steph at saka may pinag samahan naman kayo kahit papaano." Pangungulit ko naman. Hindi sumagot si Elise kaya inagaw ko yung isusubo sana niya na kimchi.
"Bakit ba kasi interesado ka sa babaeng yun?" Iritableng tanong ni Elise sa akin.
"Gusto ko lang malaman, kanina ka pa kasi tahimik diyan, akala mo ba hindi ko napapansin?" I raised an eyebrow.
"Excuse me, nawalan na ako ng gana." Tumayo na ako at nag banyo na muna. Baka mag away lang kami kung ipipilit ko pa.
Nag half bath na lang ako, maalis man lang kahit papaano yung inis ko.
Paglabas ko ng banyo, nagulat ako kasi naka upo si Elise sa sofa at para bang nang aakit sa suot niyang damit. Iniwas ko naman yung tingin ko.
"Love." Naglakad naman siya palapit sa akin. Hindi ko maiwasang mapatingin sa kanya. Paano ba naman kasi, sobrang sexy ng suot niyang damit. Tumalikod na lang ako para hindi niya mahalata.
"Wag ka ng magtampo please?" Nag back hug naman siya. Ayan na naman ang init ng hininga niya sa leeg ko. Bigla naman niyang kinagat ng bahagya yung earlobe ko. Sh*t! Who can stand a seduction from this gorgeous woman?
"Ugh! Elise.." Ipinihit ko naman ang ulo ko palayo.
"Come on love. Sorry na po." Sinusundan naman niya ako kung saan ako magpunta hanggang sa na corner niya ako sa gilid ng kama at niyakap.
"Pag hindi mo pa ako kinausap hahalikan na kita?" Sabi naman niya habang naka titig sa mga labi ko.
"Suit yourself!" Sabay hampas ko ng hawak kong unan sa braso niya. Bigla naman niya akong tinulak sa kama.
"Elise!" I uttered bago niya tuluyang angkinin ang mga labi ko. Pumatong siya sa akin at hinawakan niya ang dalawang kamay ko. Palalim ng palalim ang mga halik niya at lalo pa niyang dinidiin. Maya-maya ay pinasok naman niya ang dila niya.
"Ugh! El.." I moaned.
Ibinaba naman niya ang halik sa leeg ko habang unti-unting gumagapang ang kamay niya sa ilalim ng damit ko. Napakagat naman ako sa labi ko nang maramdaman ang kamay niya sa dibdib ko.
Saglit niyang hinalikan ulit ang labi ko bago bumaba sa dibdib ko. Papalit palit habang nilalaro ng isang kamay niya ang isa.
Nang magsawa ay dahan-dahan namang bumaba ang halik niya hanggang sa puson ko.
"Sh*t! Love?! Stop teasing me." I almost whispered.
"Not yet love." She grinned. Sinimulan naman niyang halik-halikan ang legs ko pataas.
"Love may tumatawag." I said while looking at her phone. Nasa side table lang naman ang cellphone niya at abot ko yun.
"Hayaan mo muna yan love! We're busy." She groaned.
"Baka importante." Kinuha ko naman ang phone niya at tinignan kung sino ang tumatawag.
"Si Eunice.." I uttered.
"Wag! Wag mong sagutin." Sinubukan naman niyang agawin ang cellphone niya pero huli na. Nasagot ko na ang tawag.
"El, you need to come here as soon as possible!" Rinig ko naman na sabi ni Eunice sa mahinang boses.
"Hi, it's Claire, bakit anong nangyari? Kamusta naman ba si Steph?" I curiously asked.
"Oh Claire, ikaw pala yan.. Where is Elise? Can I talk to her?" She asked in a low tone. Nag tataka man ay binigay ko din naman ang cellphone kay Elise. Why do I have a bad feeling about this?
"Hey sis.. Why?.. Just tell me why?.. So?.. What?! That's not true!.. Come on, you know me better than that, don't tell me naniniwala ka?!.. Fine!" She hung up the phone.
"Ano daw yun? Bakit parang gulat na gulat ka diyan?" I asked in confusion.
"Ah wala, pinapapunta kasi ako ni Eunice sa ospital.." She nervously smiled.
"Oh? Bakit daw?" Curious na tanong ko ulit.
"I don't know." Tumayo naman siya at kinuha ang leather jacket niya sa closet.
"Samahan na kita." Sabi ko at tumayo na din.
"No!" Madiing pag pigil naman niya sa akin.
"At bakit hindi?!" Nagtatakang tanong ko naman. Sandali naman siyang napaisip.
"Kasi malalim na rin ang gabi. Ako na lang muna love please?" Pagkasabi ay humalik ito sa labi ko.
"Saglit lang ako." At naglakad na siya palabas ng unit. Hindi talaga maganda ang pakiramdam ko sa nangyayari. Parang may hindi sinasabi sa akin si Elise.
Elise
Nakarating naman agad ako sa ospital na pinag dalhan kay Steph. Hindi mawala sa isip ko ang sinabi kanina ni Eunice sa tawag.
"El." Bungad naman ni Chloe pag pasok ko sa room kung nasaan si Steph. Tumapik naman si Sophie sa balikat ko.
"Sa labas lang kami." Si Eunice.
"El.." Pag tawag naman sa akin ni Steph na nakahiga sa kama.
"Is that true?" Bungad ko naman sa kalmadong tono ng boses. Tumango lang naman ito.
"Hindi ako naniniwala!" Mariing sabi ko ulit.
"El, alam mo kung anong nangyari way back in New York." Halos pabulong na sabi naman niya.
"How is that possible? The success rate is very uncertain! I researched it!" Galit na sabi ko rin naman.
"Please El, wala naman akong balak na sirain ang kung anong meron kayo ni Claire, gusto ko lang din naman na magkaroon ng anak sayo.. And I just wanted you to know.. Ayoko namang itago sayo ang totoo." Halos maluha luhang sabi naman niya na hinawakan pa ang kamay ko.
"Anong totoo?!" Nagulat kaming pareho ni Steph ng makita kung sino ang nagsalita sa pintuan.
"Claire? Anong ginagawa mo dito?" Natatarantang napa lapit naman ako sa kanya.
"Sorry El, sinubukan namin siyang pigilan pero.." Si Chloe ulit.
"Tell me the truth, what is it?" Tanong naman ulit ni Claire.
"Come on love, wag tayong mag usap dito." I almost whispered.
"Bakit hindi? Anong sinasabi ni Steph na totoo?" Pag pupumilit naman niyang tanong.
"I'm pregnant Claire." Lumingon naman si Claire kay Steph.
"With Elise's baby." Hindi ko na alam ang gagawin ko. Paano ko ba kakausapin si Claire? Paano ko ba ipapaliwanag sa kanya ang lahat?
Kahit na hiyang-hiya ako kay Claire ay tumingin parin ako sa mukha niya at hinawakan ang kamay niya. Nakatulala lang siya sa direksyon ni Steph.
"Claire I'm so sorry. Alam kung kulang pa ang salitang sorry.." Tumutulo na ang mga luhang kanina pa gustong pumatak sa mga mata ko. Binitawan niya ang kamay ko at lumapit kay Steph.
"Claire!" Nataranta naman ako at lumapit ulit sa kanya. Hinawakan ko ang braso niya at marahang hinihila palayo kay Stephanie.
"Claire, I'm so sorry.. Wala akong balak na.." Natigilan naman si Steph nang iaangat ni Claire ang kamay niya. Is she going to slap her?
"Congratulations.." Sabi naman ni Claire sa nanginginig na boses while extending her hand for a handshake.
"H-Hindi ka ba.. Galit?" Tanong ni Steph kay Claire.
"Galit? What's the point? Nandiyan na yan. The baby is a blessing." Ngumiti naman ng peke si Claire.
"S-Salamat Claire.." Inabot naman ni Steph ang kamay ni Claire at nakipag shake hands. Pagkatapos ay tumalikod na si Claire.
"Love.." Pag tawag ko naman ng pansin nito.
"Sa condo na tayo mag usap." Pagkasabi ay naglakad na ito palabas ng room. Sumunod naman agad ako sa kanya without looking back.
**
Habang nasa biyahe pabalik ng condo, tahimik lang na tinatanaw ni Claire sa bintana ang mga nadadaanan namin. Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin.
Alam kong sobrang sakit ng nararamdaman niya ngayon. Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin para mabawasan ang sakit na ako mismo ang dahilan.
"Claire.." Pag tawag ko ng pansin niya pero hindi siya lumingon.
Pagdating sa condo unit namin, tahimik parin siya at hindi man lang niya ako nililingon.
"Love.." Umupo ako sa tabi niya. Nakasandal lang siya sa headboard ng kama.
"Explain everything." Pabulong na sabi niya sa akin.
"Claire.. Hindi ko alam kung paano ko sisimulan to pero sige.. Kinagabihan ng pagdating ko sa New York, nag lasing ako sa isang bar doon. Nag rent ng room sa hotel. Then suddenly she's there, but I know na wala namang nangyari sa aming dalawa Claire, I assure you. Tapos pag gising ko na lang nasa ospital na kami.. And they said w-we underwent in-vitro." Sa mga narinig ay bumuhos na din ang luha sa mga mata ni Claire na alam kong kanina pa niya pinipigilan.
Wala naman akong ibang magawa kundi ang yakapin siya ng mahigpit na mahigpit.
"Claire I'm so sorry.." Yun lang ang nasabi ko dahil umiiyak na rin ulit ako.
"Hindi ko gusto yung nangyari Claire at alam kong alam mo yun." Dugtong ko pa.
"Patawarin mo ako Claire please, love please."
"Hindi ganun kadali yun Elise." Pinunasan naman niya ang mga luha sa mata niya.
"Ang mabuti pa, simula ngayon ituon mo na ang pansin at ang pag aalaga kay Steph at sa magiging anak niyo." She sighed.
"Are you breaking up with me?" Natatarantang tanong ko naman.
"For God's sake, Elise no! Hindi ba sabi ko sayo, hindi kita iiwan?" Lalo akong naiyak sa sinabi ni Claire. Sa kabila ng nagawa ko, pilit parin niya akong inintindi at hindi parin niya ako iiwan.
"Maraming salamat Claire. Maraming maraming salamat." I cried habang nakayakap sa kanya. Sobrang swerte ko dahil may Claire na pilit paring nagpapaka-tatag para sa relasyon namin.
"Kasalanan ko din naman ang nangyari. Kung hindi dahil sa akin, hindi ka mag pupunta sa New York." Malungkot na sabi nito.
"Wala kang kasalanan Claire. Kung pinakinggan ko lang sana ang sasabihin mo ng gabing iyon. Kung hindi sana ako umalis.." Sagot ko naman dito.
"Anong balak mo ngayon?" Maya-mayang tanong naman ni Claire.
"Honestly, I don't know." I replied.
"Siguro mas maganda kung tayo tayo lang muna ang makakaalam sa nangyari." Dugtong ko naman.
"Itatago mo ang pagbubutis ni Steph?" Tanong niya ulit.
"Ganun na nga siguro. Kapag nalaman ni Dad ang tungkol dito baka--" Natigilan naman ako sa sasabihin ko sana. Baka doon na matapos ang relasyon natin Claire.
"Baka?" She curiously asked.
"Hindi natin alam kung anong mangyayari." I released a deep sigh.
Alam kong hindi tama ang gagawin ko pero ayokong mawala sa akin si Claire. Is it wrong to be selfish for her?
Mahal na mahal na mahal ko siya at hindi niya deserve ang iwanan ng dahil lang sa kalokohang ito. Alam ko rin naman na hindi sapat ang sagutin ko lang ang lahat ng gastusin at lahat-lahat ng kakailanganin sa pagbubuntis ni Steph at pag papaaral sa bata pag lumabas na siya.
Hindi ko nga pababayaan si Steph at ang bata pero alam ko sa sarili ko na hindi ko maibibigay ang pagmamahal na kailangan nila. Kung pwede ko lang sana ibalik ang nakaraan, hindi na sana ako nag punta sa New York.
°°