(A.N: Dedicated to JellicaCampo. Thank you for adding my story to your reading list. :3)
Kararating lang nila Jenny at Yumi sa condo. Ang daming nangyari sa kanila ngayong araw na ito. Pano pa kaya sa mga susunod na araw? :))
“Oi, Yumi! Umamin ka nga. Crush mo ba si Jiro, ha?” singhal ni Jenny kay Yumi na nanonood na ng tv sa sala.
“A-anong pinagsasasabi mo dyan?” sagot ni Yumi kay Jenny na nasa kusina para magluto ng hapunan nila.
“Nakita kita kaninang umaga, nakatitig ka kay Jiro.”
“A-ah. Yun ba. Wala yun.”
“Sigurado ka? E nakita din kaya kita kanina nun pabalik na ako sa classroom na kausap si Jiro sa cottage tapos sabay pa kayo dumating sa classroom.”
“Haist. Ano bang gusto mong malaman ha? Ang dami mong tanong.” Naiiritang sagot ni Yumi.
“Sabihin mo na kasi ang totoo. Crush mo si Jiro no?” tumabi si Jenny kay Yumi sa sofa at kinukurot-kurot siya sa tagiliran.
“Ano ba. Masakit ka mangurot. “
“H-hindi ko alam. Basta, kaninang umaga, bigla na lang napatitig ako sa kanya at bumilis ang heartbeat ko. Nun sa cottage naman, siya naman ang unang lumapit. Nun hinatak ka ni Adrian, dumiretso ako sa cottage. Hindi ko naman alam na sinundan pala niya ako.” Dugtong ni Yumi.
“Ayiieee. Ibig sabihin nun, gusto mo siya at may gusto din siya sayo. Hindi naman yun lalapit kung wala din siyang gusto sayo. Bongga yan, bff. Magkaka-lovelife ka na!” kilig na kilig si Jenny na bumalik sa kusina para ipagpatuloy ang pagluluto.
“A-ano ka ba. Kakakilala pa lang namin. Pwede ba yun?”
“Tingnan mo nga yang sarili mo sa salamin. Nangangamatis ka na sa sobrang kilig dyan.” Pang-aasar ni Jenny. Tiningnan naman ni Yumi ang sarili niya sa salamin at tama nga ito. Nag-blublush siya. *.*
“Teka nga. Bakit ba ako ang nasa hot seat? Ano bang nangyari sa inyo ni Adrian nun hinatak ka nya kanina?” biglang iniba ni Yumi ang usapan.
“Ah, yun ba. Tatanga-tanga pala yun Adrian na yun eh. Akala niya, ako si Lian. Pagdating namin dun sa park, tinawag pa nya akong amazona. Nakakainis. Sa susunod talaga, babawian ko na yun.” Inis na sagot ni Jenny.
“Uuyyy, si Jenny. Aminin mo na, nagwagwapuhan ka din naman kay Adrian diba?”
“Excuse me. Hindi no. Mas gwapo pa din ang Papa Adrian ko. “
“Pano mo nalaman na gwapo yun, e hindi mo pa nga nakikita. Kaloka ka.”
“Ah, basta. Nararamdaman kong gwapo si Papa Adrian.” Nagtwinkle-twinkle ang mga mata ni Jenny. Makalipas ang ilang minuto, tapos na sa pagluluto si Jenny at kumain na sila ni Yumi.
“Goodnight, Jen!” Sigaw ni Yumi habang papunta na sa kwarto niya para matulog. Habang si Jenny naman ay nasa kama na niya at patext-text.
“Night!” tipid na sagot ni Jenny. Ka-text niya kasi si Papa Adrian niya habang nakahiga sa kama niya. Hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya kaya hindi na niya nasagot ang text ni Adrian.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Krrriinnggg*
Break time.
Napagdesisyunan ni Jiro na kausapin si Adrian tungkol sa nakita niya kanina sa YG CLUB. Pumunta sila sa isang bahagi ng school na hindi masyadong pinupuntahan ng mga estudyante.
“Adrian. Bakit ka ba nag-DDJ sa YG CLUB ha?”
“Please, Jiro. Huwag mo sabihin kanila Mom at Dad.” Bungad ni Adrian kay Jiro with matching puppy eyes.
“E, teka nga. Bakit ka nga ba andun ha?”
“Ah, eh, gusto ko lang. Ang boring kasi sa bahay at sobrang higpit nila Mom at Dad sa akin. Hindi naman sa nagrerebelde ako. Syempre, gusto ko din naman gawin yun mga bagay na gusto ko katulad ng pag-DDJ.”
“E, parang ganun na din yun. Nagrerebelde ka.”
“Oo na. Kahit hindi naman. Hmp. Basta huwag na huwag mong sasabihin kay Mom at Dad na nag-DDJ ako ha. Kundi, lagot ka talaga sa akin.”
“Sige, pero sa isang kondisyon.”
“What?! May kondisyon pa. Tch.”
“Ikaw bahala. Anytime pwede ko tawagan sila Tita at Tito.”
“Huwag! O sige na. Ano bang kondisyon yan?”
“Kilala mo ba si Yumi?”
“Sino naman yun?”
“Yun kaibigan ni Jenny. Un amazona na hinatak mo kahapon.”
“Yun kasama ng amazona na yun?”
“Oo. Gusto ko kasi siya. Pwede mo bang pakiusapan si Jenny na ilakad ako kay Yumi? Baka pwede ka din kumuha ng inside information tungkol kay Yumi.”
“ANO?! AKO?! LALAPIT DUN SA AMAZONA NA YUN?! ASA!” sigaw ni Adrian.
“Oo. Ikaw. Ano? Game ka ba? Kung hindi, tatawag na ako kanila Tita ngayon.” Nakangising sagot ni Jiro.
“Anak ka talaga ng magulang mo! Sige na nga!” asar na asar na sagot ni Adrian habang si Jiro naman ay abot tenga ang ngiti sa mukha.
“Nga pala, kelan mo nga pala balak mag-set up ng eyeball dyan sa ka-textmate mo? Mahigit isang buwan na din kayo magka-text pero hindi mo pa rin siya nakikita.”
“Anong eyeball ang pinagsasasabi mo dyan?”
“Pinsan naman. Hindi mo alam kung ano ang eyeball? Yun ang tawag sa pagkikita ng dalawang tao na magka-textmate.”
“Tch. Yun lang pala. Gusto ko na nga din siyang makita. I-tetext ko na lang siya mamaya kung payag siya. Tamang-tama, wala akong gagawin sa sabado.”
*Krrriiingg*
“Tara na nga! Baka malate tayo sa klase.” Yaya ni Adrian kay Jiro.
“O, basta. Yun usapan natin ha. Ang hindi tumupad. Alam na.” Natatawang sabi ni Jiro.
“Oo, paulit-ulit ka naman.” Inis na sagot ni Adrian.
“Naninigurado lang. Hehe.”
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(---ADRIAN’S POV---)
“Kung hindi ko lang pinsan si Jiro, hinding-hindi talaga ako papayag sa kondisyon niya.” tinakpan ko ng unan ang mukha ko habang nakahiga sa kama. Bigla ko naalala na yayayain ko palang makipag-eyeball si Jen. Agad-agad ko kinuha ang cellphone ko at nag-text.
To: Jen :D
Hi, Jen! May lakad ka ba this Saturday?
From: Jen :D
Wala naman. Hapon pa naman ang shift ko sa coffee shop. Bakit?
Reply to: Jen :D
Pwede ba tayo magkita? Naisip ko kasi, isang buwan na din tayo mag-textmate. Siguro naman pwede na tayo magkita sa personal.
From: Jen :D
Sure. Saan mo ba gusto magkita? :)
Reply to: Jen :D
Ikaw. May naiisip ka bang place na tahimik kung saan tayo makakapag-usap ng maayos?
From: Jen :D
Hmmm. Sa Starsky Coffee Shop. Ok lang ba sayo?
Reply to: Jen:D
Ok. Malapit yun sa JYP condominium diba? See you there at 3 pm.
From: Jen :D
Ok. See you! :3
“Ayos! Buti na lang at hapon pa ang shift ni Jen sa work niya.” Sa sobrang tuwa ko, hindi ko namalayan na pumasok pala si Manang Ising para sabihin na nakahain na ang hapunan. Nauna na daw kumain si Mom at Dad kaya ako na naman mag-isa ang kakain.
“Sige po, manang. Susunod na po ako.” Tumayo na din ako pagkalipas ng ilang minuto at bumaba para kumain. Ang laki-laki ng bahay namin pero parang ako lang ang nakatira dito. Hindi ko madalas makita at makasama si Mom at Dad dahil sa sobrang busy nila pareho sa pag-aasikaso ng business namin dito sa Pilipinas at abroad. Kaya siguro ayaw nila akong bigyan ng condo dahil walang maiiwan dito sa bahay. Ang hirap din pala maging mayaman. Hehehe.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(---JENNY’S POV---)
“YUMI!!! MAGKIKITA NA KAMI NI PAPA ADRIAN KO!!!” sigaw ko kay Yumi na katabi ko lang sa sofa. Hahaha. Kinikilig kasi ako. Finally, after a month, ma-memeet ko na din siya.
“Aray ko naman, Jenny! Kailangan talagang ipagsigawan? E magkatabi lang naman tayo.”
“YUMI!!! THIS IS IT!!!” kilig na kilig na sabi ko kay Yumi. Ang saya-saya ko talaga. :D
“Goodluck sa eyeball nyo ha. Sana tama yang instinct mo na gwapo si Papa Adrian mo.” Asar ni Yumi. Kahit kalian talaga, hindi naging supportive sa akin si Yumi pagdating sa Papa Adrian ko. *pouts*
“Samahan mo ako, Yumi.”
“Ano?! Bakit pa kita sasamahan? Ang lapit lang naman ng Starsky dito sa condo ko.”
“Yun na nga eh! Malapit lang kaya samahan mo na ako.” Bagong branch ng Starsky ang nag-open malapit dito sa JYP condominium. Nilipat din ako ni Tita Beth doon para hindi na daw ako mahirapan bumyahe ng malayo at makakatipid din daw ako sa pamasahe. Buti na lang at alam naman pala ni Papa Adrian yun. Siguro madalas din siya mag-coffee. Ayieee. *3*
“Ocia, para matigil ka lang sa kakatili mo dyan. Sasamahan na kita. Tutal wala naman akong gagawin dito sa sabado.”
“Thank you, bestfriend!” niyakap ko si Yumi ng mahigpit hanggang sa hindi na siya makahinga. Joke lang. Hahaha!
“Tama. Pasalamat ka at bestfriend kita. Kundi, hindi talaga kita sasamahan. Gusto ko din makita yang si Papa Adrian mo.”
“Kita mo to! Papilit pa, gusto din pala makita.” Sabi ko kay Yumi sabay hampas sa balikat nya.
“Aray!” Sabay kurot nman sa akin ni Yumi sa tagiliran ko. Ganito talaga kami ng bestfriend ko. Mahilig magharutan. Kaya nga madalas ay nababasag namin ang vase sa ibabaw ng center table dito sa sala. Kaya ngayon, hindi na kami naglalagay ng vase. Sayang din naman kasi kung mababasag lang.
“Tara na nga! Kumain na tayo. Nagluto ako ng braised chicken soup. Meron din buttered corn and carrots.” Yaya ko kay Yumi.
“Buttered corn and carrots na naman? Hindi ka ba nagsasawa kakakain ng mais?”
“Ay, hindi no! Mahal na mahal ko ang mais.” Nagtawanan na lang kami ni Yumi.
*BEEP*
“Uy, nagtext si Mam Santos. Sa quadrangle daw tayo dumiretso bukas pagkapasok natin sa school. May important announcement daw.” Close kami ni Mam Santos kaya tinetext na lang nya ako kapag may mga announcements. Chos! Lahat kami ay required na ibigay ang number kay Mam Santos para kapag may mahahalagang announcement ay i-tetext na lang niya kami. Bongga ni Mam Santos no? Dami nyang load.
(A.N: Ayan! May pangalan na si class adviser. Hehe.)