Ve beklenen final...Umarım beğenirsiniz. ♥ Son paragraf önemli okuyun lütfen...Uzun bir finaldi 1200 kelime ...
KEYİFLİ OKUMALAR...
Hastaneye gelmiştik ve herkes gibi bende telaşlı idim lakin neler olduğunu az-çok anlayabiliyordum.Yine olmuştu.Yine düşük yapmıştım.Aklıma o iğrenç hastalık yalanı geldikçe delirecek gibi oluyordum.İçimden kendim onlara bela okumamak için cebeleşirken kendi sağlığımı boş verip karnımdaki bebeği düşünmeye başladım.Tabii karnımda da bebek varsa...Hala ağrıyordu.Bu nedenle beni ameliyathaneye aldılar.Ben ise o an kendimde değildim neredeyse.Arda'nın birkaç sözü nedensiz kulağımda çınlıyordu.''İyiyleşeceksiniz,sende bebeğimiz de.'' '' İyileşeceksiniz,sende bebeğimiz de... '' '' İyiyleşeceksiniz,sende bebeğimiz de... ''
Üç kez bunları duyduktan sonra artık gözlerim beni uykuya emanet etmişti.Hayallerimin ötesinde bir yerdeydim.Yemyeşil ve bir o kadar ürkütücü bir yerde...Ağaçlar ve diğer zararsız bitkiler,çiçeklerden başka hiçbir canlı yoktu.Sanki bir tek ben vardım.Arkamda soğuk bir el hissiyle arkama baktım fakat kimseyi göremedim.Bedenim ruhuma savaş açmıştı.İçimdeki o kötü hisler tek tek havalanıyordu.Ayaklarım ciddi anlamda yerden kesilmişti.Saçlarım uçarak yüzüme çarpıyor ve gözlerimi kısmama neden oluyordu.Ayaklarım ve başım daha aşağıda fakat belim daha yukarıdaydı.Sanki bir güç beni yükseğe çekiyordu ve bu işi benim canımı acıtmadan yapıyordu.Nasıl olduğunu bilmiyorum ama etrafa yayılan bu güzel koku tanıdık geliyordu.Yeşillikler sanki güzellikleriyle bu kokuyla birleşiyordu...Fakat aniden her yer simsiyah oldu.Sadece siyah...Hiçbir yeşil renk kalmamıştı.Sanki tüm bitkiler siyaha bürünmüştü.Koku ise kendini değiştirip kan kokuyordu.Bu çok iğrenç bir kokuydu.Kan,kan,kan...Sonra yukarı çıkmama rağmen durdum ve görünmeyen bir yerin üstüne oturtuldum.Ben bu nasıl olur diye düşünürken anında karşımda iki bebek belirdi.Daha yüksekteydiler.Bir tanesi kumral diğeri ise Arda gibi esmer idi.Korktum.Bunlar benim düşük yaptığım bebeklerim idi.Ağlamaya başlamıştım.Birden kumral olan yavaş yavaş yere düşmeye başladı.Ben oturduğum yerden kalktım ve yakalamak için koştum.Hala ayaklarım görünmez tabanda idi.Koştum cesurca.Fakat o siyahın derinliklerinde kaybolmuştu.Ağlaya ağlaya gitmişti.Hemen dizlerimin üstüne çöküp ağlamaya başladım.Diğer esmer olan bebek ise galiba bugün düşük yaptığım bebek idi.O ise sanki bir şeyler anlatmaya çalışır gibi suskundu.Saki kanatları varmış gibi uçuyordu.Yanıma geldi ve ağladığım gözyaşlarımı sildi.Ve bir anda elinde beliren kalem ile önümdeki yere bir şeyler yazdı.Sonra o da aşağı bıraktı kendini.Kanadı kırılmış kuş misali...Onu da tutmaya çalıştım.Ama yine olmadı.Tekrar o yazdığı yazının yanında geldim ve yabancı bir dilde yazılı olduğunu gördüm.Bu Arapça idi.Beynim tüm harfleri kazıdım.Sonrasında yemyeşil alan tekrar belirdi ve gözlerim yavaş yavaş açılmaya başladı.Bir odadaydım.Yanımda Arda vardı.Oksijen maskesini çıkardım ve hemen Arda'dan telefonunu istedim.O ise şaşkındı.Hemen çeviriye girdim ve o harfleri yan yana getirip Türkçesine baktım.İki cümleydi bu.Yazan şeye inanamadım.
'' Bizim için üzülme.Evlat edin! ''
Gözlerim dolmuştu.Arda telefonu aldı ve hemen baktı.Her şeyi bir bir ona da anlattım.Şaşırdı ama inandı da...Bende o küçük minnacık elleriyle yazdığı cümleyi doğrulayacaktım.
***
Hilal'den
Kendimi Hilal yerine koymuyor değildim.Küçükken mutluluğunu kıskandığım canım arkadaşım şimdi ikinci bebeğini de kaybetmişti.Ben ise sadece kendime şükrediyordum.Onun yerinde olsaydım ruh sağlığımı kaybederdim.Ama o iyi dayanıyordu.Allah canım Hayat'ıma bir daha hiçbir acı yaşatmasın.Bir an bunu dedikten sonra kendimi garip hissetmiştim.Aldırmadım ve Hayat'ın uyandığını duyunca hemen odaya girdim.
***
Hayat'tan
Birkaç Gün Sonra...
O rüyada da söylediği gibi yapacaktım.Evlat edinecektim.Tabii ki Arda ile.Çocuk Esirgeme Kurum'una gittiğimizde etrafta bir sürü çocuk vardı.Daha küçükleri de...Yeni doğan bebekler,farkında olmadan eğlenen çocuklar...İnsanlar bunlara nasıl kıyabiliyorlardı?Biz Arda ile biraz 3-5 yaş çocukların arasında oyun oynamaya dalmışken sarı saçlı bir kız geldi yanıma.Elindeki tokayı işaret ederek konuştu.
Saçımı yapar mısın?
Gülümsedim ve elindeki siyah tokayı alıp ona güzel bir saç modeli yaptım.Daha sonra gidip bir çanta aldı ve yanıma oturdu.Çantanın fermuarlarını açtı ve içinden çıkardığı bir ruju kendine sürmeye başladı.
Ne yapıyorsun?
Bu soruyu sormaktan kendimi alıkoyamamıştım.
Makyaj yapıyorum görmüyor musun?Ben bir prensesim.
Evet öylesin.
Bende büyüyünce senin gibi olacağım.
Ben nasılım ki?
Çok güzelsin...
Güldüm ve konuştum.
Sende çok güzelsin.
Arda'ya baktığımda bir çocuk ile araba sürüyordu.Çocuk o küçük elleriyle kırmızı arabasını bir ileri bir geri getirirken Arda ise onu izlemeye dalmıştı.Saate baktım ve çocuklarla vedalaşıp müdür yardımcısı ile birlikte birkaç aylık bebeklerin yanına gittik.Orası sanki saklı bir cennetti...Arda ile bizi kendine çeken mavilerle giyinmiş bir erkek çocuğu dikkatimizi çekti.Hemen onu gösterdik ve evlatlık alma işlemlerini başlattık.
***
1 Hafta Sonra...
Resmen kimliğini çıkarmıştık evlat edindiğimiz o tatlı bebeğin.Adını da Ekin koymuştuk.Çünkü ondan önceki iki çocuğumuza da o ismi vermek istiyorduk.Salondan aşağı indim ve Arda'yı gördüm.Ekin'in altını değiştiriyordu,daha doğrusu değiştirmeye çalışıyordu.Hemen gidip romantik bir şekilde ona gösterdim.Bu iş çok güzeldi.Bebek kokusunu içine çekebilmek...Onu gözünden sakınmak...Her şey çok güzeldi.Ben çok mutluydum.Hayat akışına girmiş ve bana kötü olan her şey uzaktaydı.Tek korkum anne ve babam gibi bir ebeveyn olmaktı.
6 Yıl Sonra...
Her şey tıkırında idi.Ekin bu sene okula başlamış ve babasına özenmeye başlamıştı.Arada babası ve annesinin takımı arasında gidip gelse de kendi zekasıyla bunu çözmüştü.Yarısı Beşiktaşlı yarısı Galatasaraylı bir forma diktirmiş ve her maç sırasında onu giyiniyordu. Ee tabii zeki olacak benim oğlum.Şimdi şöyle bir şey var.Zeka anneden gelirmiş.Yani bende zeki olduğum için bu normal şaşırmayın yani.Ha yoruma kesin birkaç kişi çocuk benden zeki gibi şeyler yazılacaktır.Siz bilirsiniz.
( EKİN )
***
Pazar günüydü ve tüm ekip toplanıyordu.Zaman çabuk geçmişti.Size bir özet yapayım...
--> Hilal ile Egemen'in bir kızı olmuştu ve o da beş buçuk yaşındaydı.Berk evlenmişti karısı Selin çok tatlı biriydi.Ekibimizin de yeni üyesiydi.Oğuz ve Gizem küsüp barışsalar bile yeni nikahları olmuştu.Yaman ise kendine birini bulmuştu ama onun da sonu ne olur bilemem.Neyse yeşil bahçemizde hep birlikte bir mangal partisi yapmayacak mıyız yani?Ha siz zenginler barbekü der ama beni bilirsiniz ruhum fakir. ( şasdjdsa ) Ekin ile Ecrin ( Hilal ve Egemen'in kızı ) Etrafta koşuşurken erkekler de mangal başındaydı.Kızlar da sofrayı hazırlıyorlardı.Yemeğimizi yedikten sonra büyük bir balon getirdim.Üzerine ' İHANET ' yazdım ve biraz alta geçip bir söz yazdım.Bu da şöyleydi.
'' Hep mi masum olur baş karakterler? '' ( Benim bu kitap için yazdığım şarkıdan bir dize... )
Hep birlikte balonu tuttuk ve üçten geriye sayıp bıraktık.Herkes sevdiğine sarılıyordu.
Ertesi sabah hem ev hem de iş kadını olduğum için bir yandan menajer ile gündelik toplantıları konuşurken bir yandan da kahvaltı hazırlıyordum.Büyük bir moda şirketini yönetmek bu kadar zor olmasa gerek?İki anne yani Hilal ile benim kendi şirketimiz vardı söylemeyi unutmuşum.Günlerimiz aynıydı.Hep sabah menajerle konuş kahvaltı hazırla sonra işe git gel evi topla.Merdivenden inen Arda'yı gördüm ve telefonu kapattım kahvaltı hazırlamaya devam ederken konuştum.
Günaydın aşkım.
Günaydın hayatım...
Kravatını bağlamaya çalışan Arda'yı yanıma çağırdım ve kravatını bağladım.O ise belimden tutup sarılmıştı.Bende onun kokusunu içime çektikten sonra farklı bir koku vardı.Etrafıma baktım ve Ekin babasının diğer parfümünü sıkmış ve okul üniformasıyla yanımıza dikilmişti.Çok komik duruyordu.Hemen Arda onu kucakladı ve üçümüz birden sarılıp durduk.Sonrasında Ekin'in bir yanağından ben öbür yanağından Arda öptü.Yere indirdim ve kokladım.
Size de parfüm dışında başka kokular gelmiyor mu?
Biraz durdum ve hemen koklamaya devam ettim.
Eyvah,tost!Gitti güzelim tost!
Arda biraz kahvaltı yapıp gitti ve Ekin sofradan kalkıp çantasını almaya gitti.Ben ise ona yapıp yaktığım tostu tekrar yapmaya başlamıştım.Saate baktığımda servisin gelmesine iki dakika kalmıştı.Hemen tostu tost makinasında sıkıştırmaya başladım.Çıkarıp bir kaba koydum ve Ekin mutfak kapısının önüne gelip sitem yağdırdı.
Anne tostum nerede kaldı servis bekliyor!
FİNAL...
Arkadaşlar çok uzun bir zamandır beraberiz.Sizi çok sevdim siz beni sevdiniz mi bilmiyorum ama alışkanlığım oldunuz.Sizi özleyeceğim.Kitabı çıkarmayın kütüphaneden çünkü özel bölümler gelecek ve birazdan en iyi okur testi yayımlayacağım.Bu bir test puanına göre kitap hakkında bilgini öğreneceksiniz ve sonra en yüksek puan alanı yada alanları paylaşacağım.Cevapları da sonra atacağım.Daha sonra yazarla ilgili test var bunun da cevabını attıktan sonra en yüksek puan alanı paylaşacağım.Neyse görüşmek üzere.
--> Hemen arkaya çevir ve test sorularının cevabını bir kağıda yaz.Tekrar çevir ve bu sefer cevaplarını kontrol edip puanları topla yoruma bırak.Unutma!En yüksek puan alan kitabın bölümünde paylaşılacak... / 21.05.2017 /
--> Katılacağım Wattys2017 yarışmasında desteğinizi esirgemeyin ne olur...Hoşça kalın!