Chapter 38
Amethyst's POV
"Hmmmmm..."
I can hear someone humming, and her voice is beautiful.
"Lalalala...." there's the humming again. Where is it coming from?
Binuksan ko ang aking mga mata ata, narealize ko na nakahiga pala sa sa field ng mga bulaklak, where am I? Napaka ganda dito, napaka laki ng lugar at punong-puno ito ng mga bulaklak.
"Lalalala...." I heard the humming again, where is it coming from?
Sinundan ko kung saan nangga-galing ang boses, at nadala ako ng aking mga paa sa isang balon at doon ko nakita si Persephone na nakatingin sa ilalim ng balon. Naglakad ako sa harapan niya, pero parang di niya ata ako nakikita?
"Persephone?" I called. But she didn't answer. Lumapit pako sa kanya para hawakan ang balikat niya, ngunit tumagos lamang ang kamay ko sa katawan niya? What the hell?
"Napaka lungkot sa isla nato, tanging ako lamang at ang mga halaman at hayop." sabi niya habang nakatingin sa ilalim ng balon, nakita ko ang bakas ng lungkot sa kanyang mga mata at boses.
"Kelan ba dadating ang magiging may ari ng puso kong ito?" tanong niya pa sa sarili niya.
Nakita kong pina ikot-ikot niya ang kanyang kamay at may namunong paro-paro doon, napaka ganda nito at parang gawa sa ginto ang mga pakpak nito.
"Napaka ganda naman ng iyong bagong binuhay na nilalang." narinig kong sabi ng isang lalaki, at nanggaling ang boses na iyun sa isang puno na medyo malapit sa balon.
"S-sino ka?! Mag pakita ka sakin ngayun din!" gulat na sabi ni Persephone.
Lumabas mula sa likod ng puno ang isang makisig na lalaki. Ang lalaking nasa painting, si Hades.
"Pasensya na kung ikaw ay nagulat ko. Di ko sinasadyang magulat ka." sabi niya at ngumiti. Kahit sino mang babae ay matutunaw sa ngiti niyang iyun.
"D-diba ikaw si Hades? Ang dyos ng kamatayan at mundong ilalim? Anong ginagawa mo dito sa ibabaw?" nakita kong namang nag lakad papalapit si Hades kay Persephone habang nakangiti.
"Bakit sa tuwing pumupunta ako sa ibabaw yan ang itinatanong niyo sakin? 'Bakit ka nandito?' 'Ano ang iyong pakay?' Yan nalang lagi ang aking naririnig. Hindi ba ako pwedeng pumunta sa ibabaw?" sabi niya at.may halong lungkot ang kaniyang ngiti.
"P-paumanhin." tanging nasabi ni Persephone.
"Wala kang dapat ikabahala, sanay na ako at wala akong dalang gulo. Nasabi lamang ni Ares na kung gusto ko daw tumakas sa malungkot kong kaharian dito daw ako pumunta sa iyong isla dahil napaka ganda daw dito, at totoo nga ang kanyang sinabi. Pwede ba dumito muna ako?" sabi niya saka umupo habang nakapalibot sa katawan niya ang mga bulaklak.
"W-walang problema." sabi ni Persephone. Nakita ko namang nginitian ulit siya ni Hades.
"Maraming salamat, pwede mo ba akong samahan umupo dito? Napaka bango ng mga bulaklak at ang gaganda pa ng mga kulay nito." sabi ni Hades habang hinahawakan ang mga bulaklak na para bang mga porselana ito at madaling mabasag.
Sumunod naman si Persephone at dahan-dahang umupo sa tabi ni Hades.
"Ikaw lang ba ang gumawa ng isla nato?" tanong ni Hades habang nakatingin sa kapaligiran.
"Oo. Ayokong tumira sa Olympus, dahil wala silang ginawa kundi ang mag palakasan ng kapangyarihan. Nakakasawa. Mas gusto ko tahimik at magagawa ko lahat ng gusto ko. Medyo malungkot lamang dahil ako lang mag isang naka tira dito." kwento ni Persephone.
"Tama ka. Nakakasawa puro kapangyarihan nalang ang kanilang bukang bibig. At dahil sa kapangyarihang din yun pinatapon ako ng mga kapatid ko sa underworld para pamunuan at di na manirahan sa Olympus. Akala nila tatapatan ko ang mga kapangyarihan nila at tatalunin, at isa ang ina mong si Demeter at umayon na ipatapon ako. Pero wala na sakin yun, sa totoo nga maganda na din yun, kahit papaano nakilala ko ang mga may ayaw sakin, kahit mismong mga kapatid ko ayaw sakin." malungkot na kwento ni Hades.
Mga kapatid niya? Si Zeus, Poseidon, Hera, Demeter, at Hestia?
Ang parehong magulang ni Persephone na si Zeus at Demeter ang isa sa mga nag kaisa para ipatapon si Hades? Kumbaga tito ni Persephone si Hades. Pero pwede nga pala dati na ibigin ang sarili mong kadugo.
"Alam ko ang kwento na yun, na kwento ito sakin ni Eros. Ako na hunihingi ng tawad sa mga nagawang masama ng aking mga magulang sa iyo, kung gusto mong mag higanti pwedeng ako nalang ang pag higantihan mo, maluwag ko itong tatanggapin kahit sarili ko pang buhau kunin mo ngayun. Makabawi lang sa kasakiman ng mga magulang ko." sabi ni Persephone. Nanlaki naman ang mga mata ni Hades halatang nagulat, maski ako nawindang aa mga sinabi ni Peraephone.
Ngumiti nalang ulit si Hades at ginulo ang buhok ni Persephone.
"Mabuti nalang di ka nag mana sa mga magulang mo. Napaka buti ng kalooban mo, natutuwa ako at hindi pa pala nauubusan ng kababaan ng loob ang lahi ng mga Dyos. May isa pang maaring magsalba sa ating lahi ng nawalan ng kababaan ng loob. Dahil Dyos tayo at mga Dyosa nasanay tayong tinitingala lagi at nawala ang ating kababaang loob. At kahit kelan man di ko magagawa yun, ang mag higante. Wala din namang akong mapapala kung mag higante man ako, di ako sasaya." nakangiting sabi niya.
"Napaka layo ng kwento nila sayo ang nasasaksihan ko ngayun. Sabi nila masama ka daw, walang awang pumapatay ng mga tao, libangan mo daw ang kumuha ng buhay ng mga tao at kinakain mo daw mga kaluluwa ng mga tao sa palasyo mo sa ibaba para mas lalo kang lumakas. Malayong-malayo sa mga nakikita ko ngayun." sabi ni Persephone. Tumawa naman ng malakas si Hades sa narinig niya.
"Huhulaan ko kung sino nag kwento niyan sayo, si Apollo tama ba?"
"P-paano mo nalaman?" nag tatakhang tanong ni Persephone sa kanya.
"Siya lang naman ang laging nagpapakalat ng masasamang kwento tungkol sakin." natatawang kwento niya.
Nag kwentuhan lang sila ng kung ano-ano habang ako nakaupo malapit sa balon at pinapanood dilang dalawa at di nila nakikita.
Nasa past ba ako nilang dalawa? O nananaginip lang ako?
"Itong isla ko ay napaka lungkot dahil mag isa lang ako dito, mabuti nalang dito ka nadalaw at may nakausap ako." naka ngiting sabi ni Persephone.
"Kung gusto mo dumalaw ako dito araw-araw para may makausap ka? Kung pahihintulutan mo ko." sabi ni Hades sa kanya.
"Oo naman, nagahalak akong paunlakan ka lagi dito sa aking isla."
Unting-unti namang nag dilim ang paligid na parang hinihigop ako ng ibang dimensyon.
"Anong nangyayari?" tanong ko sa sarili ko. Napa takip ako ng aking mga mata ng biglang nag liwanag ang paligid, nakakasilaw!
"Hahaha! Tama na Hades!"
"Hahahaha!"
Nang marinig ko ang mga pamilyar na boses inimulat ko ang aking mga mata, nasa ibang lugar na kami. Sa isang sapa dito pa din sa isla.
Nagbabasaan silang dalawa at halatang na sisiyahan sila sa kanilang paglalaro.
Maya-maya din tumigil sila at umupo aa batuhan habang naka babad ang kanilang mga paa.
"Isang taon na din pala simula ng unang dumalaw ako sa iyong isla." sabi ni hades habang nakatingin sa asul na kalangitan.
"Kay bilis ng panahon." sagot ni Persephone.
"Kasing bilis ng tibok ng puso ko pag nakakasama kita." sabi ni Hades. Tumiingin siya kay Persephone at halatang nagulat naman si Persephone sa sinabi ni Hades.
"A-anong ba yang pinagsasabi mo? Puro ka kalokohan." sabi ni Persephone at umiwas siya ng tingin kay Hades. Hinawakan naman ni Hades ang mga kamay ni Persephone dahilan para mapatingin si Persephone.
"Mukhang alam ko na ang mangyayari." naka ngiti kong sabi.
"Noong unang kita ko pa lang sayo ay parang natutunaw ang nag yeyelo kong puso, di ko alam pero nung makita kita nun sa balon at nakatingin sa ilalim gamit ang malulungkot mong berdeng mata ay gusto kitang samahan. Sa araw-araw na pamamalagi ko dito, sa buong buhay ko naranasan ko na may kasama at maging masaya. Lagi nalang akong mag isa sa aking palasyo sa ibaba walang kausap malungkot sa pag iisip na pina tapon lamang ako dito ng aking mga kapatid, na walang tatanggap sa akin. Ngunit ikaw, tinanggap mo ko sa isla mo ng buong pusa at walang pag aalinlangan. Ngayun lang may tumanggap sa akin." ubod ng lungkot na sabi ni Hades. Nakita ko nang naluluha si Persephone, maski ako ay naluluha sa kwento ni Hades. Napaka lungkot pala niya.
"Sa loob na isang taon na pamamalagi ko sa isla mo ay sa wakas naka ramdam ako ng saya at pagiging malaya, malaya sa sinasabi nilang kaharian ngunit isang kulungan para sakin. At higit sa lahat naramdaman ko ang mag mahal." hinawakan ni Hades ang mag kabilang pisngi ni Persephone at pinahid ang mga luha nito gamit ang kaniyang kamay.
"Ikaw Persephone ang unang nag paramdam sakin na buhay pa pala ako. Ikaw ang nag hatid sakin ng saya, takot na baka mahulog ka sa puno, pag aalala, at higit sa lahat pag mamahal. Oo mahal kita Persephone, mahal na mahal. Ikaw ang unang tumanggap sakin, nag tiwala, at hindi humusga sakin. Lahat ng nasa isip mo ay sinasabi mo sakin wala kang tinago. Pasensya kana kung ikaw ang inibig ng isang walang kwentang tulad ko." hinawakan din ni Persephone ang mga pisngi ni Hades at nag salita.
"Shh.. Diba sabi ko sayo wag na wag mong mamaliitin ang sarili mo. Wala kang kasalanan na ipatapon ka nila sa underworld. Ikaw si Hades, ang hari ng underworld. Malakas ka kahit anong gawin nilang pag papatapon sayo malakas ka, at yun ang hinahangaan ko sayo. Di ka nag palamon sa galit sa lahat ng ginawa nilang masasama sayo. At dahil dun minahal na din kita." sabi ni Persephone saka inilapit ang kaniyang mukha sa mukha ni Hades at hinalikan ito. Noong una ay nagulat si Hades, pero agad naka bawi at hinawakan si Persephone sa kamya bewang at sinabayan ang pag halik ni Persephone.
Maya-maya pa ay naghiwalay sila at tinignan ang isat-isa.
"Mahal mo din ako?" masayang tanong ni Hades. Nginitian siya ni Persephone.
"Mahal na mahal kita." hindi naman napigilang ngumiti ng napaka laki ni Hades sa sobrang sayang nararamdaman niya.
"Mahal na mahal din kita." sabi ni Hades at muling hinalikan ang dalaga.
----------------------------
Hades and Persephone on the side^^^^
A/N
Early update para maka bawi! Hahaha(͡° ͜ʖ ͡°)
So maybe next week nako mag update.
Bye! (^(エ)^)
Please vote! :)