Hoofdstuk 18
Pov. Louise
Wij wachten in de vergaderzaal op The Moonlight. Een aantal leden van The Moonlight zijn er al. We wachten allemaal geduldig *kuch* op Katelynn af. Lucy word affentoe aangestaard door haar muts.
Het eind resultaat was goud waard of moet ik zilver zeggen?
Laten we zeggen dat Lucy voortaan zichzelf in de toekomst geen conclusies moet trekken dat mensen zwanger zijn. Nu hoef ik tenminste Lucy niet meer terug te pakken van wat ze deed op de bruiloft van Jake en Rose. Dat heeft ze namelijk zelf al gedaan. Hehe.
'Luus het is 28 graden. Een muts is overbodig.' Grijns ik. 'Ik houd het liever op.' Een aantal zilveren plukken zijn niet goed verstopt in haar zwarte muts. 'Bekijk het van de zonnige kant. Ik hoef je niet meer terug te pakken voor de handboeien.' Ik weet dat mijn grijns erg groot is op dit moment, want Lucy ergert zich nu dood aan mij. Hahahaha. Had ze maar geen permanente haarverf moeten halen.
'Hoe wil je Jake, Rose en Nate gaan terugpakken?' 'Iets met 20 kg glitter.' Grinnik ik. Nate maakt je borst maar nat, want dit gaat je namelijk niet verwachten. Mwuahaha.
'Waarom lach je zo eng.' Justin kijkt me aan alsof ik een gestoorde professor ben. 'Ik weet al hoe ik Nate moet terugpakken. Rosella en Jake kunnen het net eng terugkrijgen.' Ik wrijf in mijn handen. 'Voor dat gebeuren met dat handboeien?' 'Ja.' 'Ik zei het toch dat het niet werkte Lucy. Hunter en Louise hebben nog nooit elkaar verliefd aangekeken.' Werpt Justin naar Lucy toe. Terwijl ik met een grote grijns een hapje neemt van mijn tosti. Hmm.. Zou ik het huis van Jake en Rosella verhuren aan een moterbende?
Lucy kijkt verontwaardigd. 'En wie past dan wel bij Louise?' 'Aiden.'
Ik stik in mijn tosti. Lucy slaat op mijn rug. Na een hoestbui draai ik me naar Justin toe. 'Moet je me dood hebben Justin!' Zeg ik verontwaardigd. Voor het effect leg ik mijn hand op mijn hart. 'Ja, hoe kom je daarop? Hunter en Louise hebben veel dingen gemeen. En zij en Aiden niet!' Lucy geeft Justin een klap op zijn achterhoofd. Waardoor ik moet grinniken.
'Tegenpolen trekken elkaar eenmaal aan.' En met deze woorden kijk ik Justin dodelijk aan. Ik zie Justin slikken. Lucy hoor ik lachen. Haar werp ik ook een dodelijke blik toe. Justin haalt onschuldig zijn handen omhoog. Mijn ogen vallen op een geknopen armband om zijn linkerpols. Iets zegt me dat dit niet klopt. 'Wat is dat?' Ik wijs wantrouwens naar zijn armband. 'Een armband.' 'Er staat iets op!' Ik frons met mijn wenkbrauwen.
Justin zwijgt en probeert mijn blik te weigeren. 'Justin? Justin, Justin. Justin!' Hij blijft mij ontwijken. Dan maar zo.. 'Laat het armband nu zien.' Beveel ik met mijn alpha-stem. Hij kan het moeilijk negeren. Justin laat zuchtend het armband zien.
'O my god.' Hoor ik Lucy zeggen. 'Waarom ben ik daar niet eerder opgekomen.' Gaat ze verder. Mijn ogen worden groot. 'Justin als ik jou was zou ik gaan vrezen voor je leven.' Ik knoop het armband los van zijn pols en stop het in mijn broekzak. 'Wat wil je met mijn armband doen?' Justin doelt naar zinn armband die nu verborgen zit in mijn broekzak. 'Verbranden.'
'Why?' 'Omdat er Aidison op staat! Heeft Hunter en Jill ook zulke armbanden?' Vraag ik met een lichte kwade ondertoon. 'Ja.'
Op dat moment loopt Kate heupwiegend het vergaderzaal binnen. 'Wees voortaan optijd.' Reageert Hunter op Kate's late aankomst. 'Toon respect voor je luna.' Ze houd haar hand voor Hunter's gezicht.
'En dat noemt zich een luna?' Hoor ik Lucy naast me zeggen. 'Inderdaad.'
Het vergaderzaal valt stil. Als niemand het woord neemt begin ik. 'Het contact en reisverbod. Hoe zit dat?' Ik richt mijn aandacht op The Moonlight. 'Ja ik dacht dat wij vrienden waren.' Zucht Lucy.
'Wij weten er niks van.' Hunter wijst naar Jill, Rose, Jake en zichzelf. Iedereen staart nu Aiden aan. 'Jullie kunnen nu wel naar mij gaan kijken. Maar ik heb dat nooit gedaan.'
'En dat moeten we geloven.' Snauw ik hem af. 'Zoiets belachelijks doe ik niet.' Roept hij naar mij. 'Je meent het!' Het sarcasme spat er van af. 'Ik ben bloedserieus! Zit je me te spotten?' 'Waarom het reis en contactverbod?' Negeer ik zijn vraag.
'Ik heb het niet geregeld. Dat kan ik niet maken.' Probeert Aiden uit te leggen. 'En waarom hebben sommigen van ons een reis en contact verbod?'
'Dat kan ik namelijk niet weten, omdat ik er ook niks van afwist!' 'Je bent de alpha van The Moonlight. Hoor je niet te weten dat jullie bondgenoten een freaking verbod hebben?' Roep ik kwaad. 'Precies! Wij hielpen jullie 3 jaar geleden. De vampierenoorlog is voorbij. It's done. En wat krijgen wij als voor dank? Namelijk stank.' Lucy doet haar muts af. Door het warmte. Haar zilveren haren komen tevoorschijn.
'Ja mag ik bijvoorbeeld mijn ouders niet meer zien.' Jade staat kwaad op. 'En onze dochter.' Zeggen de ouders van Rosella. 'Willen jullie weten waarom er een verbod is.' Kate legt haar mascara weg. 'Zat je nou te make-uppen! Leer eens godverdomme dat dit geen schminkles is.' Roept Julian naar haar. Kate gooit een pen naar Julian toe. 'Indrukwekkend.' Hoor ik Jade sarcastisch zeggen.
'Leg dit onmiddellijk uit! We hebben geen tijd voor mooie praatjes. Wij willen de waarheid en wel nu meteen.' Grom ik. Vanuit mijn ooghoek zie ik mijn moeder dit geschokt volgen. Zij wist dit ook niet. Niemand reageert hierop. Er hangt een gespannen sfeer in de vergaderzaal.
'Katelynn. Jij wou net toch gaan uitleggen waarom wij een verbod hadden?' Grijnst Lucy. Iedereen kijkt gelijk Kate aan. Kate begint te stamelen. 'Leg het eens uit.' Zeg ik. Kate kijkt een beetje angstig om zich heen. 'Leg het onmiddelijk uit Johnson!' Roep ik met mijn alpha-stem. Kate krimpt in elkaar.
Grappig dat mijn alpha-toon effect heeft op Kate. Normaal gesproken kan dit niet. 'Het was voor jullie best wil.' Stamelt ze. Lucy staat kwaad op en loopt rechtstreeks naar Kate toe. Als alpha zijnde moet ik de goede voorbeeld geven aan mensen en dat is frusterend. Maar het geld ook voor mijn gamma en bèta. En mijn gamma loopt dreigend op Kate af. Als een goede alpha laat ik dit natuurlijk gebeuren. Niks tegenhouden. Dit moet doorgang! Victory!!!
Lucy gooit met opgekropen agressie alle spullen van Kate's bureau af. Lucy buigt zich voorover naar Kate. 'Voor ons best wil? Zal ik jou eens vermoorden voor iedereens best wil?' Lucy's stem klinkt gevaarlijk en genadeloos.
Waar is mijn popcorn?
'Het is leuk wat je gedaan heb met je haar.' Slikt Kate angstig. 'Ga je het nog vertellen of wat!' Schreeuwt Lucy met haar gamma-stem in Kate's oor. 'Ik kan het niet.'
'Wat voor luna ben jij.' Roept Hunter naar Kate. 'Ja vertel het eens Katelynn. Dit willen wij namelijk ook graag weten.' Rosella knakt met haar vingers. Kate's roedleden komen tegen haar in opstand. Nice. Rosella loopt dreigend op Kate af. Kate loopt stamelend naar Aiden toe.
'Kate je heb mij iets uit te leggen.' Aiden kijkt Kate teleurgesteld aan. 'Het is namelijk allemaal haar schuld!' Kate wijst naar mij.
'Serieus? Ga je gelijk iemand anders de schuld geven!' Roep ik. 'Ja want het is ook jou schuld hoer.' Slingert Kate naar me toe. Kate loopt dreigend naar me toe. Moet ik bang zijn? Nope. 'En waarom is het oppeens mijn schuld.'
Kate haalt naar mij uit. Ik draai mijn gezicht weer naar Kate toe. Ik ga met minn hand naar mijn linkerwang. Als ik bloed zie op mijn vingers worden mijn ogen zwart. Ik grijp naar haar keel en knijp haar keelgat dicht.
Kate begint druk om zich heen te bewegen. Haar hoofd loopt langzaam rood aan. 'Lukt het nog met adem halen?' Spot ik. Kate probeert zichzelf te bevrijden. Maar tegengeefs. Het lukt haar niet.
Plots word ik van achteren opzij geduwd, waardoor ik tegen de muur aanknal. Een helse pijn schiet door mijn schouder heen. Aiden kijkt mij kwaad aan. Hij omhelst Kate. En zo ziet je het maar weer. Stank voor dank.
Ik wrijf over mijn pijnlijke schouder heen. Hij is denk ik gebroken. Justin helpt me met opstaan. Ik pak zijn hand beet en sta vermoeid op. Uit het niets word er plots naar mijn haren gegrepen. Ik geef degene een rake klap met mijn vuist in haar oog. Kate doezelt een beetje naar achteren. Dat word een mooie blauwe oog. Ze springt op me af en trekt aan mijn haren. Ik lig op het grond met Kate op mij. De dikke olifant.
Ik duw haar van me af. Waardoor ze met haar hoofd tegen het rand van een tafel aankomt. Daarna werd alles een waas. Op een gegeven moment stonden we aan elkaars haren te trekken. En toen werd ik naar achteren gegrepen door iemand. En Kate werd ook door iemand naar achteren gegrepen. Ik voel een naald in mijn arm gaan. En raak buiten bewustzijn. Overal hoor ik stemmen om me heen. Voordat ik niks meer hoor of voel.
-
Ik open langzaam mijn ogen. Mijn schouder doet geen pijn meer. Het is geheeld. Als ik overeind ga zitten, zie ik mijn ouders aan mijn bed. Shit.. Hier ben ik niet voorbereid.
'Schat, wij moeten dringend met elkaar spreken.' Mijn moeder zucht diep en kijkt me teleurgesteld aan. Ze wilt het waarschijnlijk over mijn gedrag hebben. Ik knik en stap mijn bed uit. 'Je werd met een verdovingsmiddel uit bewustzijn gebracht.' Vertelt mijn vader.
'Madison en Daniël willen jou dringend spreken. Wij namelijk ook.' Mijn moeder houd het deur voor me open. 'Waar gaan we naartoe?' 'Dat zie je zo wel.'
Al gauw zitten we in de auto. Mijn vader rijd en wij zitten op de achterbank. Mijn moeder steekt haar hand uit waar Kate mij heeft geslagen. Ze kijkt mij erg bezorgd aan. Heb ik blijvende schade aan mijn gezicht? 'Heb ik littekens?' Vraag ik. Mijn moeder schudt met haar hoofd. 'Nee gelukkig niet.'
Na 20 minuten in het auto te hebben gezeten stappen we bij een villa uit. 'Waar zijn we?' Ik bekijk het grote gebouw voor me. Het is belachelijk groot, maar wel mooi. 'Bij het huis van Madison en Daniël.' Antwoord mijn moeder. Mijn vader drukt op het bel. En niet veel later word het deur open gedaan door mevrouw Williams. Ze laat ons binnen. Ik loop mijn ouders achterna.
We worden gelijk naar een of ander werkkamer gebracht. Mijn ouders gaan aan een lange houten tafel zitten. 'Ga tegenover je ouders zitten.' Mevrouw Williams duwt me zachtjes richting een stoel. Ik ga zwijgend zitten. Mevrouw Williams gaat naast mijn moeder aan tafel zitten.
Ik pulk aan mijn nagels. Deze situatie is erg gênant. Ik krijg zeker te horen dat mijn gedrag onacceptabel was. 'Gaat het Allison?' Vraagt mijn moeder. 'Ja het gaat.' Er word op de deur geklopt. De deur wordt open gedaan en 2 mannen lopen naar binnen. Aiden en ik kijken elkaar gelijk vuil aan.
'Aiden kan je naast Allison gaan zitten?' Mevrouw Williams wijst naar het lege stoel naast mij. Fijn, mag ik naast een bacil zitten.
Aiden gaat met tegenzin naast mij zitten. Ik schuif mijn stoel een aantal centimeters van hem vandaan. Mijn ouders en de ouders van Aiden lijken dit te merken.
'We wouden eens praten over jullie.' Begint mijn vader. Weten mijn ouders het al? Of.. 'Jullie gaan niet vriendelijk met elkaar om. Louise jij sloeg zelfs zijn vriendin in zijn gezicht. Waarom deed je dat?' 'Omdat ze het verdiende.' Ik haal mijn schouders op.
Mijn vader slaat op zijn hoofd. 'Jij en Aiden lijken elkaar al sterk niet te mogen. En dat hadden we deze week erg goed gemerkt.' Mijn moeder zucht diep. 'En dat kan niet. Jullie verpesten daarmee het bondgenootschap.' Gaat mijn moeder verder.
'Dat was al verpest door het reis en contactverbod.' Mompel ik. Ik staar naar een porseleinen vaas op de vensterbank. 'Ja maar jullie leken elkaar te behandelen als vijanden.' 'Dat kan.'
'Dus daarom hebben we besloten dat jullie 10 afspraakjes gaan houden met elkaar.' Vertelt mam.
'Dat kan niet.' Zegt Aiden. 'Ik heb een vriendin.' 'Het spijt me, maar je heb pech. Jullie hebben er geen keuze in.' Zegt mijn vader. Ik kijk de ouders van Aiden aan. 'Hebben jullie hier ook mee te maken?' Vraag ik. 'Nee.' Antwoord de vader van Aiden op mijn vraag.
'Louise houd je aandacht bij. Jullie gaan vanavond al op een afspraak met elkaar.' 'Mam je begrijpt het niet. Ik had dit al veel eerder moeten zeggen.' Roep ik hopeloos uit. 'Jij snapt dit juist niet!' Roept mijn moeder naar me. 'Jullie twee zijn degene die het niet snappen!'
'Dus je had zijn vriendin geen blauwe oog gegeven en een een lok uit haar hoofd getrokken?' 'Ik geef het toe, dat ik dat heb gedaan. Maar dat bedoelde ik niet.' Probeer ik. 'Jullie gaan alsnog samen tien keer op een vriendschappelijke date.'
'Nee.' Ik staar mijn moeder aan. 'En waarom niet?' Mijn vader kijkt mij een beetje chagrijnig aan. 'Omdat het niet kan.' Antwoord ik.
'En waarom kan het niet? Begrijp je dat dit voor het belang is voor beide packs? Begrijp je dit!' Mijn vader spreekt de woorden rustig uit. 'Jullie begrijpen dit niet!' 'En waarom zouden wij dit niet kunnen begrijpen?' Vraagt mijn moeder.
'Wij.' Ik wijs naar Aiden en naar mij. 'Zijn exmates.'
_____________
Jeey 16 juni begint toetsweek..
Drie vraagjes:
• Wat vinden jullie van deze hoofdstuk?
•Wat voor momenten willen jullie graag lezen/zien gebeuren in The Heaven?
• Hebben jullie een leuke shipnaam voor Julian en Jade?