Day 1 : Breakfast is ready
Last night, I have signed the marriage contract.
Today, I am legally Mrs. Alexander Montero.
Ang bilis ng pangyayari. Ni hindi ko nga alam kung aware ba ang mga magulang ni Xander. Jusko, feeling ko makilatis si Mrs. Charmaigne.
Alam na alam ko kase na karamihan sa mga designers ay makilatis.
Gumising ako ng maaga para ipagluto siya.
Ngunit nagulat ako ng makita kong walang laman ang ref. Jusko! Ano bang kinakain ng billionaryong iyon ha. Puro nalang ata alak ang diet nun. Halos alak lang ang laman ng ref niya.
I looked at the time. It's 5:30 in the morning. Siguro naman may 24/7 na nakabukas na grocery stores malamit dito.
Nagdamit ako ng panlabas saglit bago ako lumabas at dumiretso sa isang supermart na nakabukas. Bibilhin ko lamang ang mga gagamitin ko ngayon. Mamaya na ako mag gogrocery.
Habang naglalakad, I find it creepy. Parang may sumusunod sa akin. Ngunit ipinagwalang bahala ko nalamang iyun. I can manage. If ever that I get to come face to face with a stranger, marunong naman akonsa self defense.
Bumili ako ng isang tray ng itlog, talong. Jusko pati bigas bumili pa talaga ako. Bilyonaryo ba talaga yung taong iyun? Walang laman ang ref eh.
Binili ko na lahat ng puwede kong bilhin at bumalik na rin sa bahay. Medyo nag-uumaga narin ng makabalik ako kaya dun ko lamang napagtanto ang kagandahan ng bahay ng Montero na 'yun. His house is huge and so fragile when looked at. Mahilig siya sa glass windows at lightings kumbaga.
I went inside at nagsimula ng magsaing ng bigas at magluto ng ulam.
I've decided to cook tortang talong with red eggs and kamatis. I don't know if he eats those kinds of food but I do.
I was busy cooking when I suddenly felt someone walking towards the kitchen.
" Good morning-"
" You went out" Hindi iyon tanong. It was an accusation
" Bakit ka lumabas mag-isa? You should have waken me up" Ang aga aga mukhang bad mood 'tong Akexander na 'to ah.
" Jan lang naman. And if you saw the time on your private CCTV monitor, it's almost six in the morning. Come on Akexander, umagang umaga mainit iyang ulo mo." Wika ko sa kanya.
" Paano kung may nangyari sa 'yo. You're a woman for pete's sake" Nakapameywang niyang wika sa akin
" Oo nga, babae naman talaga ako." Pinilosopo ko pa talaga siya. Nagulat na lamang ako ng biglaan niya akong hapitin sa beywang sabay gawaran ng mainit na halik.
Shocked crossed over me.
" Ano 'yun?" Tanong ko sa kanya.
" Morning kiss. What. I am entitled for a morning kiss my wife" He smirked. I smiled.
" Ikaw ah. Maharot ka talagang Montero ka. Just make sure that that kiss means nothing but just a kiss. Ay nako talaga sinasabi ko na sayo ngayon din Mr. Montero, huwag na huwag kang magkakamaling mahulog sa kagadahan kong 'to" Paliwanang ko sa kanya.
" Paano kapag ikaw ang mahulog sa akin?" Tanong niya sa akin pabalik.
Feeling 'to ah.
" Hindi ako mahuhulog sa 'yo no Mr. Montero" I'm used to having conversations like this with boys. Sisiw na lang 'to sa akin.
Saglit siyang napatingin sa mesa kung saan ko inilapag lahat ng naluto ko.
He somehow looks amazed.
" Pasensha na asawa ko, iyan lang naluto ko. Nag-uulam ka ba ng tortang talong at pulang itlog na hinaluan ko ng kamatis?" I asked him.
He slowly nodded.
I let him sit before placing infront of him his coffee.
" Do you drink coffee in the morning or you prefer tea?" Ayoko naman kaseng magtimpla ng kape niya tapos hindi niya din pala iinumin.
" I drink coffee wife" Sagot niya
" Okay, let's eat then" Masigla kong wika sa kanya. 'Tong lalaking 'to, parang wala sa sarili.
Naglagay na din ako ng kanin sa plato niya.
" Sa umaga, gusto ko kumain ka palagi. Kase mapapagod ka buong araw sa trabaho. At chaka sa tanghali dadalhan kita ng baon mo para masigurado ko rin na kumakain ka. Huwag yung puro trabaho na lang." Okay fine Jerry, ikaw na ang dakilang asawa. Puri ko sa aking sarili.
Sunod kong nilagyan yung plato niya ng ulam.
" Ang galing mo palang magluto. I'm amazed" He voiced out.
" Shempre naman. Nakakahiya naman daw sa 'yo kung hindi ako marunong magluto" Wika ko sa kanya.
" Si Yani kase, marunong magluto pero hindi siya nagluluto para-. She always let others cook our dinner. But she's good at decorating" He smiled. I felt sorry for it. Alam ko kase na kahit hindi niya sabihin, gusto niyang pinaghahanda siya. Nilulutuan kumbaga.
" Okay lang iyon. Mayaman ka naman eh. At chaka kung mahal mo edi tanggap mo siya diba. And you know what. Love doesn't choose. Hindi choosy ang love." Saad ko sa kanya.
Wala siyang ibang sinabi. Tinitigan lamang ako ng loko.
We prayed before we both ate.
" Mamaya pala mag gogrocery ako. May gusto ka bang ipabili?" Tanong ko.
Hindi siya nagsalita. Diretso lang siyang kumakain.
Patay gutom. Untag ko ulit sa aking sarili.
" Huy dahan dahan lang Mr. Montero. Baka mabilaukan ka niyan" 'Ang bilis kumain, parang mauubusan ng pagkain.
" You cook well Wife" Gusto kong pumalakpak dahil sa sinabi niya.
" Well thanks. Ikaw talaga. Pinapalaki mo ulo ko" Maarte kong wika sa kanya.
" Sasamahan na kitang magrocery. Then tonight mom and dad will be joining us for dinner" Napalakihan agad ako ng mata.
" Seryoso ka! Alam ba nila na pansamantala lang 'to." Tanong ko sa kanya.
" Dad knows but mom doesn't. Women think differently. You think differently. Kaya hindi ko sinabi sa kanya" Oh really. So like father like son.
Iba nga talaga mag isip ang lalaki.
" Okay. So ganon magiging set - up natin. Si Yani pala. Alam na ba niya na kasal ka na?" Abay dapat lang na sabihin na niya para naman gumalaw din yung girl. Huwag yung kami lang nakakaalam na kasal na kami.
" It will become a big issue today. I told my lawyer about everything to do. The public already knows you as my wife." He said.
Nabilaukan tuloy ako sa sinabi niya.
" Ha! Ang bilis naman ata?" Wika ko sa kanya.
" Don't worry. It's all on me." He said while eating.
" Si Yani mo. Asaan siya ngayon?" Tanong kong mulinsa kanya. Baka naman kase wala pala siya dito sa Pilipinas.
" She already knows I'm married. She might come home from New York" Wika niya sa akin. Ramdam ko ang pag-asa sa boses niya.
" Hopefully, umuwi na din si Yani mo para naman gumalaw galaw na din siya. If she loves you. She can still have you. After all, sabihin man nilang kasal tayo, we aren't in reality." I told him.
Pareho kaming natahimik sa mesa.
Pagkatapos naming kumain iniligpit ko na yung pinagkainan namin at chaka dumiretso na din ako sa kuwarto upang ayusin yung gagamitin niya.
Jusko! Pati pa ba pamamalansya ng damit niya ako pa talaga ang gagawa.
" Ginawa mo na akong katulong mo neto Mr. Montero." Wika ko sa kanya ng ilapag ko sa kama niya ang naplansya ko ng damit niya.
" Thanks wife." He said then winked at me.
Pasalamat siya at guwapo siya.
He came out from the bathroom afterwards.
Agad akong mapamura sa utak ng makita kong nakatuwalya lang siyang lumabas. Kitang kita ko tuloy yung katawan niya. He has a body to die for no wonder why a lot of women are up to making this man fall in love with them. May dahilan naman pala sila.
It's already eight in the morning when I saw him fix his things. He's leaving I know for sure.
" You wanna come?" He asked. Agad akong natameme sa tanong.
Ano daw? He's asking me if I wanna come?
As in bang come na come talaga. The heck, Nagiging green minded na ata ako dito.
" Silly. Do you wanna come with me in the office?" What the heck! Sa office pa talaga
" Sa office? I'll come in the office" Then he literally laughed at me.
" It's so early for you to think about sex wife. But you tell me if you need it, I'll gladly give it to you" He said then winked at me.
" You perverted dimwit! Kasalanan ko bang hindi klaro iyang tanong mo. May pa come come ka pa kase. Alam mo namang babae lang ako. Marupok" Joke lang iyun.
" Hindi, mainwan nalang ako dito. Ayusin ko pa 'tong bahay mo." Walang kakulay kulay 'tong bahay ng Montero na 'to. I told him.
" At chaka, mamaya na ako magogrocery kung kailan available ka na." Wika ko sa kanya.
" Okay then wife." He said. Sinamahan ko siya palabas ng bahay niya. I don't know how to act as a wife but I'll try. Dibale at thirty days lang naman.
Nang nasa front door na kami, biglaan siyang napatingin sa akin.
" Kiss me" Bulong niya.
" Ayoko nga. Hoy Mr. Montero, hindi 'to toto-" But he kissed me.
The heck!
" Para halik lang ipinagdadamot mo pa" Bulong niya.
" I'm leaving. Nanay Imme will be accompanying you in the house. Even though you don't need one. Kailangan mo din ng kasama. And by the way. A guard is in the front gate. He was the one who followed you this morning." He said.
I made a face.
-----