CHAPTER 50
A/N: so yeah.. now lang let ako nag- UD. Vacation na paeo hectic sched pa din T^T
onve in a week ako mag- UUD ah? pero 2-3 Chap. okay na ba yun?
please.. "GRAMMARS", "TYPO's errors" kindly understand.. ^_^ yun lang..
miss u! xD
---------------------------------------------------------------------------
Xiv’s POV
Galing ako sa lobby para kunin yung pinadala ko sa katulong namin. Naglalakad na nun ako papasok ng unit ni Chinchin ng makita kong nakabukas ‘toh. Nakakapagtaka lang. Bakit bukas yun? Hindi ko ba naisara kanina?
Dumiretso na lang ako papasok..
“Chinchin eto na nga p--- Jana!!” dahil sa pagkagulat ko nabitawan ko yung basket na dala ko. Paano nakarating si Jana dito?!
“Xiv?! Alam mo ‘toh?!” galit na galit sya. Ngayon ko lang nakita ang maamong mukha nya na ngayon ay galit.
“J-Jana kasi..” nalintikan na! ayan na nga yung sinasabi ko e! si Kevin hindi alam kung anong gagawin ganun na din ako.. pati si Chinsei halata na din na naguguluhan sa kung paano magpapaliwanag. Paano ba kasi napunta si Jana dito?!
“yeah! You need to explain this !@#% to me!”
Galit na galit talaga sya.. naiintindihan ko yung nararamdaman nya…
“Jana please calm down” hahawakan sana ni Kevin si Jana pero.. sampal ang nakamit nya..
*SLAP!*
“Kevin! Bakit mo nagawa sa’kin ‘toh?! Alam mo namang mahal na mahal kita diba? Sabi mo magtiwala ako sa’yo! Ginawa ko yun pero sinira mo! Hindi mo na dapat pinaramdam sa’kin na mahal mo din ako Kevin kung sya!...” tinuro nya si Chinsei na katabi ko “kung sya pa din ang mahal mo!!!” kasabay nun ang pagtulo ng mga luha nya sa kanyang mata
“hindi ganun” hindi nya pinansin si Kevin lumakad sya palapit sa amin ni Chinsei..
“Jana” lalapitan ko sana sya
*SLAP!*
“how dare you Xiv?! Lakas ng loob mo sabihing magtiwala ako kay Kevin tapos kasabwat ka pala nila?! Xiv naging mabuti naman ako sa’yo diba? Wala naman akong ginawa sa’yo!” pinunasan nya yung mata nya saka nagpatuloy “sinabi mo sa’kin na mahal mo ako, ano yun? Tulad din ni Kevin? Pinaglalaruan nyo ba ako?! ano bang ginawa ko sa inyo huh!”
“Jana mali ka ng sinasabi!” ramdam ko dun sa sampal nya ang sobrang galit. Iniisip nya na niloloko namin sya na wala naman katotohanan.
“HB please, makinig ka muna sa’kin..” mula sa likod niyakap sya ni Kevin “pakinggan mo ako, please makinig ka”
“bitawan mo ako!! manloloko kayo!” pilit syang nagpupumiglas pero hindi sya hinayaan ni Kevin, napagod na din siguro sya kasi tumigil sya sa pagpupumiglas at napaupo na sa sahig habang patuloy na umiiyak. Tsk! Shit lang ! sabi na nga ba walang sikretong hindi nabubunyag e! dapat kasi maaga pa sinabi na ‘toh sa kanya!
“wala naman akong ginawang masama sa inyo e, bakit nyo ako niloko” umiiyak pa din sya habang yakap- yakap sya ni Kevin sa likod nya..
“Jana.. I love Kevin” bigla kaming napatingin kay Chinsei
“what the..Chinsei anong pinagsasasabi mo?!” bulong ko sa kanya habang hawak ko sya sa kanang braso nya. Hindi ko na talaga alam gagawin ko sa kapatid kong ‘toh! Nagkakagulo na nga, sarili pa rin ang iniintindi! Tss!
“ano ba!.. mahal ko nga kasi si Kevin!” inalis nya yung pagkakahawak ko at tumingin kay Jana, “ Oo pinaglalaruan ka lang namin! So what? Now you know our secret you can leave now!”
“Chinsei ano ba! Tumigil ka nga!” ano ba talaga trip ng isang ‘toh?!
“nahuli na tayo. So don’t deny! You can go now Jana” hindi ko na talaga napigilan nakaladkad ko na si Sei palabas. Kuya nya ako kaya dapat hindi ko sya hinahayaan sa mga maling ginagawa nya!
“Kuya! Ano ba!”
“hindi na tama ginagawa mo Chinsei! Ano bang pinagsasabi mo dun?!”
“wei?! I want my Kevin back!”
“you’re crazy Sei! Whether you like it or not..tomorrow you’ll take your operation!” hinila ko na ulit sya sa braso nya, wala akong pakialam kung masaktan sya. Mali na kasi ginagawa nya..
“no!! let me go Oppa! Don’t wanna!!!” hindi ko pinansin ang sinabi nya
“O-Oppa! N-no!....... “
“fck! What did I do?! Chinchin!”
***mw’s POV
“bitiwan mo sabi ako! aalis na ako!” pilit na kumakawala si Jana sa pagkakayakap ni Kevin..nasa loob pa rin sila ng unit ni Sei
“no.. no.. I’ll never let you go!” mas lalong humigpit ang yakap nito sa kanya
“ano ba! Diba niloloko nyo lang ako?! ayan naloko na ako! kaya bitawan mo na ako Kevin!”
“no.. HB no, hindi kita niloloko”
“inamin na nga ni Chinsei e! bitawan mo sabi ako! gusto mo pa ba masaktan?!” pagbabanta ni Jana na nagpupumiglas pa din..
“saktan mo ako.. pero hindi kita pakakawalan.. mahal na mahal kita Jana”
“t-tigilan mo na ako Kevin..” *sniff*
Iniiharap ni Kevin si Jana sa kanya at niyakap muli, “Jana, believe me.. hindi kita niloloko.. mahal na mahal kita.. sorry..”
“sinungaling ka.. sinungaling ka!” ngayon naman ay dibdib ni Kevin ang hinahampas nya at patuloy syang umiiyak “sinungaling ka e.”
“I’m not…” niyakap nyalang ito ng mas mahigpit at hinalikan ang ulo ng dalaga “totoong mahal kita Jana, yung nangyayari ngayon dahil lang yun sa sakit ni Chinsei.. she’s dying Jana..”
“a-ano? Ano na namang kalokohan yan Kevin ha!” isa pa uling hampas ang ginawa nya bago sya bitiwan ni Kevin sa pagkakayakap.
“she had heart failure and she needs heart transplant.. 2 months.. 2 months na lang ang sabi ng doctor na itatagal ng puso nya”
“b- bakit hindi agad sya magpa- opera?!”
“ayaw nya” napatungo ito
“anong ayaw nya? Mamamatay sya kapag hindi nya ginawa yun! Teka mamamatay ba talaga sya?! Hindi naman halatang may sakit sya e! niloloko mo lang ako Kevin!” tumayo na ito at nagsimulang maglakad palabas ng pinto
“sabi nya papayag syang magpa- opera kapag binalikan ko sya” nakatungo pa din ito habang si Jana naman ay nakatayo sa tapat ng pinto.. natigilan sya sa sinabing yun ni Kevin..
“SIR!! *pant* Sinugod po sa hospital si ma’am Chinsei! Kasama nya po si Sir Xiv!!”
Hingal na hingal na sabi ng isang lalaki na kinabigla naman ni Jana dahil nasa tapat na sya ng pinto..
“k-kuya.. t-totoo ba yan?”
“opo ma’am.. ngayon- ngayon nga lang po e”
Hindi pa rin makapaniwala si Jana sa narinig nya..
“Jana, umuwi ka na lang muna.. gabi na” malamig na sabi ni Kevin habang palabas na ng pinto
“sasama ako!” biglang sabi ni jana. Napalingon si Kevin at tumingin sa kanya ng nagtataka kaya naman umiwas sya, pinunasan muna nya ang pisngi nya bago muli nagsalita, “g-gusto kong malaman kung.. t-totoo”
“wala kang tiwala sa’kin…” nagtuloy sya sa paglakad nya palabas, “sige sumama ka” sumunod na lang si Jana sa kanya hanggang makarating sila sa parking lot at sumakay sa kotse ni Kevin. Walang nagsasalita sa kanilang dalawa habang nasa byahe.
***sa hospital
“Doc! Gawin nyo na, wala ng oras! Operahan nyo na sya!”
“Mr. dela Cruz, ilang beses ko na bang sasabihin at ipapaliwanag sayo na hindi pu-pwede”
“bakit kasi hindi pwede!” napahampas na lang sya sa pader ng hospital.. nasa labas sila ng kwarto ni Chinsei. Sinasabi ni Xiv sa doctor na ituloy na ang operasyon ni Chinsei kahit ayaw pa nito.
“may heart donor na naman diba?!”
“hindi problema ang heart donation dahil meron na.. ang problema ay ang pasyente” huminga ito ng malalim tsaka nagpatuloy, “mahirap pilitin ang ayaw Xiv, yung kapatid mo alam mo naman na ayaw nya pang magpa- opera diba? We can’t do operation with her until she’s not convinced. Kailangan ng partisipasyon ng pasyente sa operasyon nya, malaki ang tendency na mag- failed kapag inoperahan sya tapos ayaw nya dahil maaaring hindi nya gugustuhing mag- survive! Kaya hindi pupwede!”
Napaupo na lang si Xiv sa floor habang nasa mukha nya ang dalawang kamay nya, “anong dapat gawin?!” gigil na sabi nya
Tinap ng doctor ang balikat nya, “gawin ang gusto nya.. sige mauna na ako tawagan mo na lang ulit ako kapag may problema”
Pagkaalis ng doctor ay sya namang pagdating ni Kevin at Jana
“Jana!” napatayo ulit si Xiv sa gulat dahil kasama si Jana
“nasan sya?”
“s-sino?”
“sya!” galit pa rin ang tono ng boses nya..
“n-nasa loob”
“papasukin nyo ako.. gusto kong makita sya! Gusto kong siguraduhing may sakit sya!!” pagpupumilit nito sa dalawa..
“pero Jana”
“let her in” yun lang ang sinabi ni Kevin at hinayaan na nilang makapasok si Jana.. sumunod na lang silang dalawa
“bakit may kung anong nakalagay sa bibig nya? At sa katawan nya?!” hindi makapaniwalang tanong ni Jana sa nakitang babaeng may oxygen sa bibig at may ilang tubo sa katawan..
“she’s sick.. and she’s dying” si Xiv ang sumagot sa tanong nya at pumunta sa kabilang side ng kama ni Chinsei “hindi ka namin niloko o pinaglaruan Jana.. itinago lang namin sayo para hindi ka madamay”
“hindi madamay? E kahit anong pagtatago gawin nyo damay at damay pa din ako e!”
“sinabi ko naman kay Kevin na sabihin sayo nun pa pero ayaw nya”
Napatingin si jana kay Kevin na nakatayo at nakasandal sa pader.. umiwas na lang ng tingin si Kevin..
“e bakit hindi pa sya magpa- opera? Bakit ba kasi ayaw nya?!”
“I’m sorry to say this Jana pero…” *sigh* “baliw na baliw pa din sya kay Kevin.. ang dahilan kaya sya pumuntang Korea ay magpa- opera pero hindi sya pumayag dahil natakot sya.. gusto nyang bumalik ng pilipinas dahil ni Kevin pero hindi sya pinayagan ng magulang nya.. at sa huli nga hindi sya napapayag at umuwi sya dito.. the only thing that can convinced her to take the operation is---“
Hindi na pinatapos ni Jana ang sasabihin ni Xiv dahil sya na ang tumapos, “balikan sya ni Kevin.. right?”
Madahang tumango si Xiv at napatingin kay Chinsei..
Pagkatapos ng pag- uusap nilang yun ay lumabas na si Jana ng kwarto.. napapaisip sya..
Hindi nga nagsinungaling sa kanya si Kevin at si Xiv.. pero mas masakit ang nalaman nya na..
Kailangan pang balikan ng taong mahal nya si Sei para lang mapapayag ‘toh..
“ihatid na kita pauwi” napalingon sya sa nagsalita, “gabi na” lumapit ito sa kanya at sumabay
“p-pero si Sei”
“nandun naman si Xiv, ihahatid na muna kita” hinawakan nito ng mahigpit ang kamay ni Jana habang naglalakad sila paalis ng hospital..
***
“bakit hindi mo agad sinabi sa’kin?” tanong ni Jana habang nasa byahe
*sigh* “ayaw kitang madamay dun, ayaw kitang mamroblema”
“pero girlfriend mo ako.. dapat sinasabi mo sa’kin”
“Jana, hindi lahat ng bagay sini- share lalo na kung komplikado”
“pero paano naman yung satin? Nasisira dahil hindi mo sinasabi e!”
Nag-preno na si Kevin sa tapat na bahay nila, “oy teka.. bakit dito kaagad sa bahay mo? Hatid mo na ako samin”
“samahan mo muna ako ngayong gabi, pwede ba?” yung mga mata nya mukhang nagmamakaawa..
“p-pero Kevin”
“ngayong gabi lang? HB please?”
“h-ha.. okay” umikot na si Kevin sa side ni Jana at pinagbuksan ito ng pinto. Sabay silang pumasok ng bahay.
*click* binuksan nya ang ilaw sa sala at dumiretso ng kusina at binuksan din ang ilaw dun. Hawak- hawak pa din nya ang kamay ni Jana.
“nagugutom ka ba? Anong gusto mong pagkain?” tanong nito habang tinitingnan ang laman ng ref at naglabas ng pagkain at inilagay sa microwave para painitin.
“k-kahit ano na lang” tanging naisagot ni Jana. sunod na pinuntahan ni Kevin ay ang kwarto nya at dahil nga hindi nya binibitawan ang kamay ni Jana kasunod nya ito hanggang sa loob ng kwarto.
“a-ano Kevin labas muna ako..” sabi nya habang hindi nakatingin dahil nagsisimula ng maghubad si kevin ng damit nya..
“bakit?”
“ka-kasi.. ano… kailangan kong mag-cr” >//<
“samahan na kita”
“h-ha?! Hwag na!” O___O
“dito cr ko” naglakad ulit sya papunta sa cr ng kwarto nya
“dyan ka na lang sa labas!” agad syang pumasok sa cr at ni-lock yun “whew! Bakit ba ako pumayag mag-stay dito? Baka hanapin ako ni Mama!” sabi nya sa sarili nya habang nakasandal sa pinto..
***Jana’s POV
Hindi naman nagtagal lumabas na din ako ng cr. Nagtanggal na ako ng heels ko kasi masakit na talaga yung paa ko..
Wala na si Kevin sa kwarto nung lumabas ako.. nasa kama yung damit na hinubad nya kinuha ko iyon para iayos..
“hhmmnn” ano ba yan.. ang bango pa din ng damit nya.
Bumaba na din ako ng sala.. wala din dun si Kevin kaya trinay kong tawagin sya
“Kevin?” walang sumagot, “Kevin!!?”
“nandito sa kusina!”
Ahh.. sa kusina.. pumunta na ako dun and…. 0____0
*gulp!*
>///<
Ang HOT! Brr! Kasi naman naka- black sando lang sya at white shorts. Kitang- kita ko yung muscles nya kahit nakatalikod sya.. >//< ang manyak ko naman.
“lika na dito. Kain na tayo” inilagay na nya yung pagkain sa table. Waaa! Ang cute nya slash hot kasi naka- apron pa sya.. >3< nawawala ang galit ko kapag nakikita ko ang body nya..
Umupo na ako sa tapat nya. Nilagyan na nya ng pagkain yung plate ko.. tulad ng dati ang dami nyang nilagay na pagkain, pinapataba nya yata ako =__=
Pagkatapos naming kumain hinugasan na nya yung mga plato, nagulat ako kasi nag-huhugas din pala sya ng pinagkainan? Pinapanood ko lang sya nun. Pero ang awkward lang kasi hindi kami masyadong nag- uusap. Kani- kanina lang kasi heavy drama ako sa condo e.. -__-
***
“okay na ba ‘toh?” ipinakita nya sa’kin yung isang t- shirt nya..
“try ko” kinuha ko iyon at pumunta ulit ng cr para magbihis. Dhu! Naka- dress pa ako >__<
Malaki yung t-shirt pero hindi ganun kahaba mga 1 inch above the knee tapos kapag tinataas ko yung kamay ko nataas yung t-shirt lagpas hanggang kalahati ng hita ko.. take note! Hwag itataas ang kamay!
Lumabas na ulit ako ng cr, nanonood si kevin ng tv sa tapat ng kama nya
“ayos na ‘toh” sabi ko tapos hinila ko pababa yung damit kasi nataas e..
“hwag mong hilahin. Ma- loose tread yan sayo e”
“nataas e” hinila ko ulit. Nataas talaga sya kahit hindi ko tinataas yung kamay ko.. >.<
“nakita ko na naman yan, kaya hwag mo ng itago” hawak nya lang yung remote ng tv at nilipat ang channel
>//< asar!
“tse! Dun ako sa ibang room” lumakad ako sa harap nya para lumabas.. hawak ko na yung doorknob e pero pinigilan nya ako sa pamamagitan ng isang pananakot
“dun tumutulog si the grudge at saka yung anak nya.. gusto mo pa maki- share?”
Feeling ko nagtindigan yung balahibo ko sa sinabi nya at napatakbo ako palapit sa kanya tapos nayakap ko sya ng sobrang higpit..
“uwaa~ mama!” nakayakap ako sa likod nya tapos yung mukha ko tinatakpan ko gamit din yung likod nya.. pinaka kinatatakutan ko kasi ay si the grudge e! hindi ako nakakatulog kapag naiisip ko yun.. T^T
“gotcha” humarap sya sa’kin at niyakap din ako.. teka! Hindi pa kami okay ng isang ito e!
“tse!” itinulak ko sya palayo sa’kin “hindi pa tayo bati!”
“HB naman.. wala naman akong ginawang masama e” ginamitan pa ako ng matamis nyang boses.. hindi uubra sakin yun noh! Tch!
“anong wala.. kaya ka pala laging nawawala sa hapon kasi hinahatid mo yung babaeng yun!”
“kailangan kasi e.. hindi ba alam mo na naman?”
Oo nga alam ko na pero masakit pa din e.. feeling ko pinagtaksilan pa rin nya ako.. T^T
“kahit na! hindi mo pa din sinabi sa’kin!” pinaypayan ko yung mata ko kasi feeling ko papatak na naman luha ko. Ano ba! Hindi ka na ba mauubusan ng luhang mata ka?!
“Jana sorry” habang busy pa ako sa pag- eemote bigla nya akong niyakap sa bewang pamula sa likod ko. Mahigpit na naman yung yakap nya na as in hindi na ako makahinga.. pero joke lang.. gentle lang pag hug nya.. “sorry kung nasaktan kita.. pwede mo na akong saksakin.. balatan ng buhay.. padaanan sa pison basta kahit ano.. mawala lang yung galit mo sakin”
-___-
*thug!*
“adik ka ba?”
“aray” napaurong sya kasi siniko ko sya ng hindi naman kalakasan. Yung tama lang para maramdaman nya “bakit mo naman ako siniko?”
“para siniko lang e! yun ngang mga sinuggest mo mas malala!” as if naman kaya kong gawin sa kanya yung mga sinabi nya.. kahit gaano ako kagalit sa kanya hindi ko sya kayang saktan.. Ugh.. okay hindi na ako magsisinungaling.. nasasaktan ko sya.. like.. suntok.. kurot.. hampas.. and that elbowing.
“HB seryoso.. sorry talaga” nag- Indian seat sya since nakaupo kami sa kama saka sya lumapit sa’kin “promise hindi na ako lalapit dun.. sabihin mo lang yung gusto mo, gagawin ko”
YEES! SA WAKAS! HINDI NA SYA LALAPIT SA KOREANANG HILAW NA YUN! YEEEY! HAPPILY EVER AFTER NA ULIT KAMING DALAWA.. pero
Magiging masaya na sana ako e kung hindi lang dahil sa sakit nya…
“pero Kevin, she needs you” nakayuko ako saka ko nilaro yung kamay ko. Kailangan sya ni Sei. Mahal na mahal ko si Kevin at madamot ako pagdating sa mga taong mahal ko pero.. ang daming pero sa buhay. Tss =___=
Kung buhay naman ng ibang tao ang nakasalalay.. magiging madamot pa ba ako?
Kung magiging madamot ako, ako ang magiging dahilan ng pagkamatay ng isang tao. Madaming malulungkot.. kapatid sya ng kaibigan ko.. naging mabuti syang kaibigan.. nagkamali ako sa sinabi ko kanina sa kanya.. ano na lang sasabihin ng ibang tao kapag nalaman nilang dahil sa pagiging selfish ko namatay si Sei? Hindi yata kakayanin ng konsensya ko.. haaay
“sabihin mo lang na tumigil na ako.. ititigil ko talaga, ayaw kong masira tayo ng dahil lang dun” nakikita ko sa mga mata nya na sincere sya sa mga sinasabi nya..
“how many months you need to be with her?”
“ha?”
“how many months you need to be with her? To convince her to take her operation?”
Kumunot yung noo nya at tumaas pa ang kilay, “bakit?”
“e sagutin mo na lang!”
“2 months.. pero 2 weeks ko na syang inaalagaan”
O_____O
“WHAAAT?! 2WEEKS NA?!” ibig sabihin matagal- tagal na pala?! Kaya pala weird sya nung nagdaang linggo e!
“ah shit!” nasabunutan nya yung sarili nya.. nadulas yata sya. Wala talagang balak sabihin sa’kin? -___-++
tumango na lang sya.
“haay….” Napahiga na ako sa kama kasi ang sakit na din ng ulo ko. Tapos pagod pa ako ngayong araw. “Kevin kailangan ka nya, ikaw lang yung makaka- convince sa kanya. Yeah it’s hard to say, accept and although I also don’t want this thing, but if it costs someone’s life, I don’t wanna be selfish” bumangon ulit ako at hinawakan sya sa magkabilang pisngi nya, “convince her.. I don’t wanna her die”
“but…”
“I understand now Kevin.. I trust you”
“sigurado ka ba HB?” alam kong nag- aalala sya para sa’kin.
“yeah” niyakap na naman nya ako ng mahigpit
“ang bait mo talaga Jana, ang swerte ko dahil ikaw ang mahal ko.. magtiwala ka lang sa akin” sabi nya habang yakap- yakap nya ako.. sa totoo lang natatakot ako e, kasi binigyan ko sya ng permiso na maging malapit muli kay Sei.. sessh! Sana makumbinsi nya ng mas maaga yun para hindi naman umabot ng exact 2 months pagiging feeler nya -___- pasalamat sya mabait talaga ako.
Pagkatapos namin mag- bati. Opo bati talaga parang ang childish lang ng term, pero mas better na yun. Napagpasyahan naming maglaro ng hide and seek, hwag nyo kami tatawanan kung para talaga kaming mga bata.. ayaw pa kasi namin matulog kahit malapit na mag-12am..
Ngayon ako yung kailangan maghanap..
“Waaa~ ! bakit patay ang ilaw?!” nasabi ko nung imulat ko na yung mata ko.. nandito kasi ang ‘base’ sa hallway sa taas.. scary >.<
“LD???” tawag ko.. ang tahimik naman e, kinapa ko yung switch nung ilaw kaso hindi ko makapa e.. ano ba naman yan! Natatakot ako sa dilim!
“LD?” naiiyak na ako dito T^T bumaba ako ng hagdan ng dahan- dahan kasi bawal naman magtago sa kwarto sa taas e..
Liwanag lang galing sa buwan na tumatagos sa kurtina ang nagsisilbing ilaw ko. Shet na bahay ‘toh oh! Ang laki- laki tapos isang tao lang nakatira?!
Nangangatal na yung tuhod ko.. hindi ko pa din sya makita.. waaah!
“LD ui.. asan ka na?” natatakot na talaga ako.. ang daya naman nya e, ako nung nagtago ako kanina nasa likod lang ako ng kurtina.. wah epek din yung pagtatago ko kasi kita dahil ng liwanag ng buwan..
“a-a-a-ahhh”
“e-LD naman e! nasan ka na ba?!” uwaaa~! Parang may narinig akong impit na tunog e.. yung kay—kay the grudge! >_____<
“a-a-a-ahhhh” naulit pa!
“UWAAAA~~~!!!!! Wahuhuhuhuhu! LD! LD! KEVIIIIIIIIIIN!” naiyak na talaga ako ng sobra.. T^T
“BOO!” hindi na ako nagulat kasi umiiyak na talaga ako.. “u-uy HB! Ba’t ka umiiyak?”
“waahhhuhuhu.. papa.. mama! PAPAAAAAAA!” Papa help me! Uwaaahh!
“u-uy HB ako ‘toh si Kevin”
“Papa! Huhuhuhu” nung bata ako sa tuwing natatakot ako at hindi makatulog sa gabi sinasabi ni Mama hwag na daw ako matakot kasi binabantayan daw ako ni Papa T^T
“andito ang papa” tumigil ako sa pag- iyak ko
“Papa?”
“ehh.. para ka namang bata Jana e” napakamot sya sa ulo nya saka nya ako itinayo
“am bad mo talaga! Alam mo naman na takot ako e! tinakot mo pa din ako!” T^T
“hahaha! Sorry na.. tara tulog na tayo?” aawayin ko pa ulit sana sya pero bigla nya akong binuhat..
“uy.. teka lang ibaba mo ako!”
“ayaw”
“eehh!! Ibaba mo sabi ako” teka.. dejavu ba ‘toh? Parang may ganito ding nangyari nun ah?
*ting!* may bigla akong naalala..
O_O hala! Hindi.. hindi namin pwede ulitin yun ngayon! Waah! Dapat kapag kasal na kami saka na ulit namin yun gagawin!
“lay my princess” dahan- dahan nya akong binaba ng kama..
“te-teka.. uy.. ano yang ginagawa mo?!”
“naghuhubad?”
“e bakit?! Uy!”
“mainit, sanay na ako matulog ng naka- boxer lang”
“hala! Uy hwag mong hubadin short mo!”
“bakit naman?” ^_-
“e basta!” tinakip ko yung unan mapalit sakin.. adik ba sya?! Haller.. babae ako at lalaki sya.. atska hindi pa kami kasal noh!
“oo na.. eto naman atsaka nakita mo na naman ‘toh e” *grin*
Pwhew! ~_~ akala ko mare- rape ko na naman sya ng wala sa oras.. ang hawt kasi e.. >.<
humiga na din sya sa tabi ko at pinulupot ang paa nya sa binti ko at niyakap nya ako palapit sa kanya.. o sige para na akong suman sa ginawa nya.. -__-
“HB” he said huskily.. waah! Yung boses nya..
“b-bakit?”
“bukas…. haayy” he heave a sigh
“oh? Anong problema mo?”
“wala.. tulog ka na.. yayakapin lang kita ha?” husky pa din yung boses nya.. >3<
“eehh?”
Hindi na sya nagsalita, hinaplos lang nya yung buhok ko gamit yung isa nyang kamay.. at parang narinig ko syang nag-hahum?
♪♫Give me more loving that I never had…. Hmmnnn..~♪♪
hinaplos nya lang yun ng hinaplos ang buhok ko habang nag-huhum sya or kumakanta or whatsoever.. hanggang sa maramdaman ko na lang na pumipikit na yung mata ko at natahimik na ulit ang mundo..