Okula 20 dakikada vardım aslında okul uzak ama hız yapmayı severim. Arabadan indiğimde gözler üzerimde tabiki de güzelliğine bakmıyorlar alayla bakıyorlar artık alıştım hemen sınıfa gittim hocanın gelmesini beklerken test çözmeye başladım yanıma Ezgi ve arkadaşları geldi
-Kalk yerimizden ezik
+Git başımdan Ezgi seninle uğraşmak istemiyorum
(diğer wattpad hikayelerindeki gibi onların her dediğini yapan bir kız degil) tam o sırada içeri hoca girdi ve yanımdan gittiler... ders bitti ve kantine gittim ve boş bir masaya oturdum ve müzik dinlemeye başladım ve tam o sırada başımdan aşağıya soğuk şu döküldü ve hemen aya kalktım ve o an gördüğüm kişi Ezgi ve onun ayakçı takımı
-Ah canım üzgün değilim ve bilerek yaptım.
+Biliyorum ama bir gün bu yaptıklarını ödiyceksin.
Dedim ve tabi Ezgi durur mu? Durmaz bi kahkaha at tıp bana baktı
-Sen mi? Bana ödeticeksin gülelim de boşa gitmesin. Bu süprizimin sebebi yerimden kalkmadığın içindi inşallah beğenmemişsindir.
Sinirle ona bakarken herkes bana alayla bakıyordu daha da sinirlenip çantamı alıp eve gittim siz tabiki de ağladığımı düşündünüz ben ve ağlamak uzaktan yakından bir alakasız yok. Hemen düş alıp giyinip babamın şirketine gittim ve direk babamın odasına çıktım kapıyı çalıp girdim hemen söze başladım
-Ben değişmek istiyorum kimsenin bana alayla bakmasını istemiyorum
-Kızım emin misin?
-Evet baba istiyorum ben artık gerçek Mina olmak istiyorum.
Sizi seviyorum kendinize iyi bakın öpüldünüz 😙😙😙