"How beautiful is it that someone could make your heart
beat so fast when you don't want it to beat at all"
Ένιωσα τις καυτές ακτίνες του ήλιου να μου αγγίζουν το πρόσωπο. Έκαιγαν το δέρμα μου με έναν εκνευριστικό τρόπο. Δεν την ήθελα τόση ζέστη. Το κρύο μου ταίριαζε περισσότερο. Έβρισα κάτω από την ανάσα μου ενώ αναγκάστηκα να ανοίξω τα μάτια μου. Τυφλώθηκα αμέσως από το φως. Έβαλα τα χέρια μου μπροστά και σηκώθηκα πάνω. Κοίταξα το κρεβάτι της Jennys και ναι κοιμόταν του καλού καιρού.
Είδα την ώρα από το ρολόι του κινητού μου. 8. Καθόλου άσχημα. Πήρα το νεσεσέρ μου ανοίγοντας την πόρτα για να πάω στα ντουζ. Εκεί άνοιξα την βρύση και μια ικανοποιητική ποσότητα κρύου νερού μαστίγωσε το πρόσωπο μου. Ότι έπρεπε. Καθάρισα τις μουτζούρες του μαύρου μολυβιού και επέστρεψα γρήγορα πίσω στο δωμάτιο. Έβγαλα τις μπιτζάμες μου και φόρεσα καθαρά ρούχα.
Στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη για να δω τα μαλλιά μου να πετάνε προς όλες τις κατευθύνσεις. Πήρα την μαύρη μου βούρτσα και άρχισα να τα χτενίζω. Αγανακτώντας για το πόσο χάλια δείχνουν, τα έπιασα σε έναν απλό κότσο. Όχι που θα σκάσω για κάτι τρίχες. Πήρα την τσάντα μου και άνοιξα την πόρτα. Μόλις βγήκα έξω, την άφησα να κλείσει δυνατά. Δεν με ενδιέφερε αν ξυπνούσε με αυτό η Jenny.
Καθώς περνούσα την είσοδο του κτιρίου ένιωσα το κινητό μου να δονείται. Ποιος με έπαιρνε τηλέφωνο πρωινιάτικα; Πάτησα το πράσινο εικονίδιο και άφησα το άτομο πίσω από την γραμμή να μιλήσει. Κατάλαβα την φωνή του αμέσως.
"Rose;" Ήταν ο Grey. Μόνο αυτός είχε το συνήθειο να με έπαιρνε τηλέφωνο τέτοια ώρα για να μου πει κάτι σημαντικό.
"Έλα" Απαντάω ενώ περπατάω προς τις καφετέριες.
"Έχω να σου πω"
"Τι πράγμα;" Απόρησα.
"Χθες βγήκα με την Maria" Μάλιστα! Και εγώ βγήκα με τον αδερφό της αλλά τι κατάφερα; Έναν θυμωμένο Harry να θέλει να κάνει ιδιαίτερα στην ηλίθια. Καθόλου καλό αυτό. Μπορεί να τον κάνει ότι θέλει και εγώ δεν θα βρίσκομαι εκεί για να το εμποδίσω.
"Και;"
"Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα είμαι στην καφετέρια" Μου λέει και εγώ στριφογυρίζω τα μάτια μου.
"Έρχομαι" Είχα ήδη φτάσει έξω και μπορούσα να τον δω να κάθεται σε ένα τραπέζι. Μπήκα μέσα και κατευθύνθηκα προς το μέρος του. Έκατσα απέναντι του βλέποντας τον να τρώει ένα σάντουιτς.
"Τόσο γρήγορα;" Μονολόγισε καθώς δάγκωνε ένα κομμάτι.
"Είμαι γρήγορη" Ειρωνεύτικα και στο μυαλό μου εμφανίστηκε ο Harry. Κούνησα γρήγορα το κεφάλι μου σταματώντας κάθε σκέψη που αναφερόταν για εκείνον." Θα μου πεις; " Είμαι αρκετά περίεργη να μάθω τι του είπε. Δεν νομίζω να ήθελε να βγει μαζί του μόνο και μόνο για να γνωριστούν καλύτερα. Κάτι ήθελε να μάθει...
"Βιάζεσαι;" Του χάρισα ένα δολοφονικό βλέμμα κάνοντας τον να σταματήσει να χαμογελάει σαν κανένα καθυστεριμένο. Κανένας δεν με ειρωνεύεται. Αν όμως το κάνουν τους το κόβω με την καλημέρα.
"Πολύ" Συνέχισα σταυρώνοντας τα χέρια μου πάνω στο τραπέζι. "Λέγε όμως" Γιατί το καθυστερεί τόσο;
"Καλά πως κάνεις έτσι, θα σου πω!" Έβαλε στο στόμα του την τελευταία του μπουκιά και σηκώθηκε για να πετάξει ένα χαρτάκι.
"Θα σ'αγαπάει η πεθερά σου" Του φωνάζω αναφερόμενη στην τελευταία του μπουκιά. Γελάω με τα λόγια μου.
"Σε ευχαριστώ" Λέει ενώ κάθεται πίσω στην θέση του. " Χθες ,λοιπόν, βγήκα με την Maria"
"Κάτι που να μην ξέρω;" Στριφογυρίζω τα μάτια μου.
"Θα με αφήσεις να μιλήσω;" Θύμωσε το πουλάκι μου;
"Ότι πεις"
"Πήγαμε σε ένα μπαράκι.Δεν είπαμε πολλά. Βασικά τι να πεις κάτω από την δυνατή μουσική" Εξήγησε. "Δεν ήπια τίποτα...Εκείνη από την άλλη ήπιε όλον τον Βόσπορο. Δεν ήξερε τι έλεγε ούτε τι έκανε. Άρχισε να τρίβετε πάνω μου ενώ χόρευε. Rose δεν έφταιγα εγώ που με τράβηξε στις τουαλέτες και το πράγμα προχώρησε αρκετά "Από την μία αυτό είναι καλό, πιστεύω τώρα να μην την γουστάρει άλλο. Συνήθως έτσι κάνει ο Grey. Κολλάει σε κάποια και όταν αυτή αρχίζει να ενδιαφέρεται, ξενερώνει και σταματάει να την κυνηγάει.
"Τουλάχιστον τώρα σταμάτησες να την θέλεις;" Ρώτησα.
"Ναι" Τι έλεγα; Τον ξέρω καλύτερα και από τον εαυτό μου.
"Ωραία! Δεν χρειάζεται τότε να συνεχίσω να κάνω παρέα μαζί τους!"
"Είσαι ελεύθερη να κάνεις ότι θέλεις. Εμένα πάντως με βοήθησες και σε ευχαριστώ" Απαντάει και εγώ απλά νεύω. Σηκώνομαι πάνω και βγαίνω από την καφετέρια. Δεν χρειάζεται να κάτσω κι άλλο με τον Grey. Ότι ήθελε να μου πει μου το πε και μπορώ να πω πως είμαι αρκετά ευχαριστημένη. Τώρα αυτό που χρειάζομαι είναι να κερδίσω το στοίχημα για να σταματήσει η Maria να μπαίνει ανάμεσα στα πόδια μου. Την βαρέθηκα να χώνει την μύτη της παντού.
Καθώς έμπαινα μέσα στο κτίριο, το σώμα μου συγκρούστηκε πάνω σε κάποιον. Σήκωσα το κεφάλι μου και συνάντησα τα καφέ μάτια της. Χίλια χρόνια θα ζήσει η πουτάνα! Ηρέμησε Rose...Αντιμετώπισε την με ηρεμία. Βαθιές ανάσες.
"Ετοιμάσου να χάσεις" Ήταν τα λόγια της. Την κοίταξα γεμάτη απορία. Τι εννοούσε το βούρλο;
"Πώς είσαι τόσο σίγουρη;" Στράβωσα ένα χαμόγελο.
"Ο Styles συμφώνησε να μου κάνει ιδιαίτερα σήμερα το απόγευμα και ξέρεις τι θα πει αυτό! Η νίκη είναι στο τσεπάκι μου"
"Αυτό θα το δούμε" Σφίγγω το σαγόνι μου και κάνω μεταβολή για να φύγω. Με εκνευρίζει η ηλίθια σιγουριά της. Σιγά μην το αφήσω αυτό να συμβεί. Αρκετά εκμεταλλεύτηκε τον φίλο μου, δεν θα επιτρέψω να πάρει στο πλευρό της και τον Harry.
Μπαίνω μέσα στην τάξη και κάθομαι στο πίσω θρανίο. Σιγά μην παρακολουθήσω το μάθημα. Το μόνο που θέλω αυτή την στιγμή είναι να βρω ένα τρόπο να εμποδίσω αυτό που μπορεί να συμβεί το απόγευμα. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα πως θα το κάνω αυτό αλλά δεν θα την αφήσω να κερδίσει. Δεν μ'αρέσει να χάνω, ειδικά από κάποιες σαν του λόγου της.
Ακόμα να καταλάβω γιατί η Maria βγήκε με τον Grey. Τι ήθελε να αποδείξει με το να πάει μαζί του; Ότι μπορεί να έχει όποιον άντρα θέλει στο τσεπάκι της; Ο καιμένος ο Grey, πάλι καλά που σταμάτησε να ενδιαφέρετε. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να τον στεναχωρήσω με το να του έλεγα την αλήθεια για το στοίχημα. Χαίρομαι που σκέφτηκε για πρώτη φορά καθαρά.
Ούτε που κατάλαβα τι ώρα τελείωσε το μάθημα. Όλα τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια έτοιμα να φύγουν. Τους ακολούθησα κάνοντας το ίδιο. Βγαίνοντας έξω από το κτίριο αποφάσισα να μπω στην επόμενη μου τάξη. Κάποιος όμως με σταμάτησε.
"Rose" Είχα αρκετές ώρες να ακούσω την φωνή του. Γύρισα να τον αντικρίσω. Δεν περίμενα να τον δω καθόλου σήμερα. Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε ήταν αρκετά θυμωμένος για να συζητήσει το οτιδήποτε μαζί μου.
"Κύριε Styles;" Στάθηκα να τον παρατηρώ καθώς με πλησίαζε.
"Σήμερα δεν θα μπορέσω να έρθω στο μάθημα" Κατάπια απότομα. Προτείμησε εκείνη αντί για μένα. Γαμώ τον εγωισμό του! Τον μισώ όταν κάνει το εντελώς αντίθετο από αυτό που θέλω να συμβεί.
"Καλά που μου το είπες, έχω σημαντικότερα πράγματα να κάνω " Προσπαθώ να δείξω πως δεν με επηρέασε καθόλου αυτό που μόλις είπε. Είναι πολύ δύσκολο. Θέλω τόσο πολύ να του φωνάξω να μείνει μαζί μου, να του πω για το στοίχημα αλλά μένω ήσυχη.
"Ποια είναι τα σημαντικά πράγματα; Να βγαίνεις ραντεβού;" Ξεφυσώ δισαρεστημένα. Το συνεχίζει. Δεν καταλαβαίνει το ξεροκέφαλο μυαλό του πως ο Luke είναι ένας απλός άγνωστος που απλώς βγήκα μαζί του για να μάθω πληροφορίες για την αντίπαλό μου.
"Μην ανυσυχείς για μένα, εσύ θα περάσεις πολύ πιο καλά" Του λέω και πηγαίνω να φύγω. Δεν θέλω να μείνω άλλο κοντά του. Εγώ δεν πρέπει να αισθάνομαι τίποτα, ούτε την παραμικρή ζήλια. Το μόνο που με απασχολεί είναι να νικήσω το στοίχημα. Δεν με νοιάζει από εκεί και έπειτα τι θα κάνει με την άλλη.
Ας την πηδίξει...Χέστηκα, αρκεί να είμαι η πρώτη και η νικήτρια. Δεν με εμποδίζει να φύγω και αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό ή όχι.Περπατάω γρήγορα προς την επόμενη μου τάξη και όταν κάθομαι στην θέση μου παίρνω μια βαθιά ανάσα. Γαμώτο σου Harry! Γιατί είσαι τόσο ξεροκέφαλος και χαλάς όλα μου τα σχέδια;
Το απόγευμα
Επιτέλους βρίσκομαι πίσω στα δωμάτια έπειτα από τα βαρετά μαθήματα που περνούσαν ευτυχώς γρήγορα. Ακόμα δεν βρήκα μια λύση στο πρόβλημα που με τυρρανούσε από το πρωί. Δεν ήξερα καν τι ώρα είχαν μάθημα. Λες να ρωτούσα τον αδερφό της; Ας το προσπαθήσω και ότι γίνει έγινε.
"Γεια σου Luke, ξέρεις που είναι η αδερφή σου;" Πληκτρολόγησα γρήγορα το μύνημα. Έπειτα από δύο λεπτά το κινητό μου δονείθηκε με την απάντηση του.
"Από ότι μου είπε, θα έκανε ιδιαίτερα" Μας διαφώτισες τώρα.
"Ξέρεις τι ώρα;" Πιστεύω να μην ήταν πολύ απότομο αυτό.
"Κατά τις 7...Γιατί;" Ααα ωραία, τώρα είναι 6...Προλαβαίνω!
"Θα κάναμε μια εργασία σήμερα αλλά δεν ήξερα ότι είχε μάθημα" Προσπαθώ να τα μπαλώσω κάπως τα πράγματα.
"Αν θες πέρνα από την αδελφότητα τώρα, μπορεί να την προλάβεις" Διαβάζω.
"Γιατί δεν θα κάνει μάθημα στην αδελφότητα;" Μην μου πεις πως θα την καλέσει και στο σπίτι του;
"Όχι, θα πάει στου Styles" Γαμώτο..." Θέλεις μήπως να της πω κάτι;" Πληκτρολογεί.
"Όχι, δεν χρειάζεται να πεις κάτι...Η εργασία έτσι κι αλλιώς είναι για την μεθεπόμενη βδομάδα." Απαντάω γρήγορα. Μην κάνεις καμιά μαλακία Luke και μετά ψαχνόμαστε. Σηκώνομαι γρήγορα από το κρεβάτι μου και τρέχω προς την ντουλάπα μου. Την ανοίγω και βλέπω μέσα στοιβαγμένα ρούχα, το ένα πάνω στο άλλο. Πρέπει να βιαστώ. Την έχω ικανή την ηλίθια να τον βιάσει μόνο και μόνο για το στοίχημα.Πρέπει κάποιος να με πάει. Αν πάω με τα πόδια θα καθυστερήσω. Ο Grey. Πώς δεν το σκέφτηκα;
"Grey μου χρωστάς χάρη" Λέω μόλις αποδέχεται την κλήση μου.
"Τι θέλεις να κάνω;" Χαίρομαι που είναι πρόθυμος να βοηθήσει.
"Να έρθεις να με πας κάπου" Του εξηγώ.
"Έγινε, είμαι κοντά....Σε λίγα λεπτά είμαι από κάτω." Ευτυχώς. Παίρνω το κινητό και τα κλειδιά και βγαίνω έξω. Κατεβαίνω τις σκάλες τρέχοντας και καθώς βγαίνω έξω, το γνωστό του αμάξι έρχεται. Μα τόσο συγχρονισμό ρε παιδάκι μου; Μπαίνω στην θέση του συνοδηγού και του λέω ένα απλό γεια πριν του πω που θέλω να με πάει.
"Σπίτι Styles"
"Τι δουλειά έχεις εκεί;" Απορεί.
"Θα σου εξηγήσω μόλις φτάσουμε" Βάζει μπρος και το αμάξι γρήγορα βγαίνει στην άσφαλτο. Περιμένω λίγα λεπτά στο αμάξι καθώς ο Grey σταθμεύει το αυτοκίνητο λίγο πιο κάτω από το σπίτι του. Πριν ανοίξει την πόρτα τον σταματάω.
"Βρε βρε καλώς την" Σχολιάζω βλέποντας την μαλάκο να περπατάει προς το σπίτι του προκομένου. Ούτε FBI να μην είμασταν.
"Τι θέλει αυτή στο σπίτι του Styles;" Απορεί. Αυτό θα έχουμε τώρα; Κάθε τρεις και λιγάκι θα με πρήζει με τις ερωτήσεις του;
"Μεγάλη ιστορία" Του απαντάω ενώ την βλέπω να χτυπάει το κουδούνι. Εκείνος ανοίγει γρήγορα την πόρτα και την αφήνει να περάσει μέσα. Κοιτάει προς το δρόμο και ευτυχώς που το αμάξι μας δεν φαίνεται.
"Δεν μου είπες, τι θέλεις να κάνεις εδώ;" Με ρωτάει. Ανοίγω την πόρτα και βγαίνω έξω.
"Να πλέξω πουλόβερ" Ειρωνεύομαι. Περνάω τον δρόμο και κρύβομαι σε έναν τοίχο. Ο Grey με ακολουθάει και έρχεται δίπλα μου.
"Μην είσαι τόσο καλή, θα σε παρεξηγήσουν" Η ειρωνεία στάζει στα χείλη του. Τον αγνοώ και εστιάζω την προσοχή μου στην μεγάλη τζαμαρία. Μπορώ να δω τα μαλλιά του Harry. Πρέπει να πλησιάσω.
"Λοιπόν για να σου εξηγήσω πως έχουν τα πράγματα...Αυτή η ηλίθια που μόλις είδες έβαλε στοίχημα μαζί μου για το ποια θα καταφέρει πρώτη να ρίξει στο κρεβάτι τον Styles...Και τώρα προσπαθεί να του δωθεί" Του ανακοινώνω όσο πιο συμπυκνωμένα μπορώ. Δεν έχουμε ώρα για πολλά λόγια." Και θα ρωτάς τώρα τι δουλειά έχουμε εμείς εδώ να στέκουμε σαν τους μαλάκες...Ε λοιπόν παρακολουθώ αν κάνει κίνηση" Συνεχίζω κοιτώντας προς την πλευρά του παραθύρου.
"Και τι θα κάνεις αν κάνει κίνηση;" Με ρωτάει αρκετά ήρεμα. Περίμενα να είναι κάπως στεναχωρημένος. Τελικά καλά έλεγε πως την ξεπέρασε. Αυτό με συμφέρει. Τώρα θα είναι με το μέρος μου και θα με βοηθήσει.
"Δεν έχω ιδέα... Θα κάνω ότι μου κατέβει στο μυαλό." Του απαντάω και σκύβω καθώς περπατάω προς το παράθυρο. Τώρα τους έχω σε πλήρη θέα. Πρέπει να προσέχω γιατί μπορεί να με δουν. Εκείνη κάθεται στον καναπέ και ο Harry όρθιος. Κρατάει απόσταση, καλό αυτό. Ξαφνικά κάθεται και αυτός δίπλα της. Δεν μπορώ να τους ακούσω καθόλου και αυτό δεν μ'αρέσει.
Ο Grey έρχεται από πίσω μου και κοιτάει μαζί μου. Η Maria ακόμα να κάνει κίνηση και περιμένουμε εδώ και 15 λεπτά. Κοιτάω την γειτονιά γύρω μου όταν νιώθω κάποιον να με τσιμπάει.
"Αουτσ αυτό πόνεσε" Ψυθιρίζω.
"Σκάσε Rose και κοίτα" Μου λέει και εγώ τον υπακούω. Ο ρε πούστη μου, εγώ κάθομαι και βλέπω τα πουλάκια και οι άλλοι θα βγάλουν σε λίγο τα μάτια τους. Τι θα κάνω γαμώτο! Αυτό δεν το είχα σκεφτεί...Θα κάνω ότι μου κατέβει στο μυαλό....Δεν θα είναι και τόσο δύσκολο.
Αυτό ήταν παιδιά!! Χθες καταλάθως πάτησα την δημοσίευση χωρίς να το έχω ολοκληρώσει! Μουτζώστε με ελεύθερα! Αλλά τώρα είναι ολοκληρωμένο! Πείτε μου πως σας φάνηκε; Και τι λέτε να γίνει στην συνέχεια;;😈😂