CHAPTER XXII
**YURI's POV**
Nanatili pa rin akong nakatayo rito ngayon habang ang luha ko eh patuloy pa rin sa pag-agos.
May iilan sa mga kaklase ko ang nilapitan ako at pilit na kino-comfort ako. Yung iba naman na walang pakialam at nag-enjoy lang kanina sa panonood ng away namin ay kasalukuyang nagsibalikan na sa kani-kanilang mga "monkey business."
Pero wala akong pakialam ni isa man sa kanila, basta ang tanging alam ko lang sa mga sandaling ito ay tuluyan na nga akong kinamumuhian ng taong mahal ko. Hinde lang pala basta mahal, kundi pinakamamahal ko.
“Ayos ka lang?”-tanong sakin ni Daphney, isa sa mga kaklase ko na lumapit sa akin matapos maganap ang eksenang iyon.
Binatukan naman siya ni Darlene, ang kakambal niya na kaklase ko rin.
TOINK!(sound effect po yan ng pagbatok!HAHA, sensya na di ako marunong)
“ARAY KO!”pag-angal ni Daphney sabay himas ng ulo niya.
“Tanga ka ba? Kita mo na ngang umiiyak na yung tao tapos tatanungin mo pa ng “ayos ka lang?” at ginaya pa talaga ni Darlene yung boses ni Daphney.
Tong kambal na to oh, kita na nga nilang nag-eemote ako rito tapos dito pa sila sa harap ko nagbabatukan.
Sa wakas at tumigil na rin ako sa pag-iyak . Pero di ibig sabihin na hindi na ko umiiyak eh okay na ako.
Pinahid ko na yung mga luha sa mukha ko, saka kinausap yung dalawa.
“Ayos lang ako” sabi ko sa kanila saka binigyan sila ng pilit na ngiti. Tapos nun eh naglakad na ako papunta sa upuan ako. Narinig ko pa talagang sinabi ni daphney kay Darlene na, “Sabi ko sayo eh, ayos lang siya.”
Sana nga, sana nga eh ayos lang ako. Pero hinde eh, ang sakit na nararamdaman ko ngayon eh walang sino man ang makakatanggal nito.
Nang makaupo na ako eh agad ko namang nilublob ang ulo ko sa bag.
Ilang minuto na kong nakaganito pero di ko pa rin naririnig ang pagdating nina Ren at nang malanding Kaycee na yun.
San kaya dinala nang babaeng yun si Ren??
Nagpalabas na lang ako ng isang malalim na “sigh” sa pagitan ng pagkalublob ko.
“KYYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH” sigaw ng mga kaklase kong babae.
Siguro andiyan sina Alexis at Raven kaya maingay ang mga yan.
Di ko na lang sila pinansin. Tutal di naman ako ang kailngan nila eh, baka hinahanap nila si Ren.
Naramdaman kong may lumapit sa akin,pero di naging dahilan yun upang iangat ko ang aking ulo.
Wala akong pakialam sa mga oras na to, ang tanging gusto ko lang ay ang magpahinga.
Ngunit tila di yata ako makakapagpahinga neto dahil ang ingay-ingay ng mga kaklase kong babae kakalandi dun kila Alexis.
“Natutulog na yata siya.”rinig kog sabi ni Darlene.
“Hindi yan, tara gisingin natin.”
“Wag na, halika na.”saway naman ni Darlene.
Hayyy, heto na naman tong kambal na to oh. Dahil ramdam na ramam ko na naghihilahan na sila eh inangat ko na lang ang ulo ko at tinanong sila.
“Bakit?”tanong ko.
“Ah-eh”--Darlene
“Sabi ko sayo di yan natutuulog eh.”dinig kon bulong ni Daphney kay Darlene sabay siko pa.
“Ano yun?” tagal nilang magsalita naiinip na ko.
“May naghahanap sayo, andun siya sa labas.” Sabi ni Darlene.
May naghahanap sakin? Sino naman daw kaya?
Tumayo na ako at saka naglakad palabas.
“Gwapo yun”pahabol pa ni Daphney sakin.
Gwapo? Eh sino naman kaya yun?
Kung hindi yun sina Alexis edi sino pala yung pinagsisigawan ng mga kaklase ko kanina?
Nang makarating ako sa labas nakita kong may pinagkakaguluhan ang mga kaklase ko sa corridor. Lumapit ako sa may crowd at nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko.
Si Fizz, nandito siya ngayon. Magulong-magulo ang buhok at mukhang nag-stretch masyado ang suot niyang shirt dahil sa pinagkaguluhan siya ng mga kaklase kong babae.
Kawawa naman, para siyang ginahasa sa itsura niya ngayon. Pano ba naman kasi masyado siyang hot. ^_^
Nang makita na niya ako eh agad naman niyang pinilit na makaalis na dun sa crowd.
Medyo nahirapan nga siya eh. Ayaw siyang paalisin ng mga girls. But still he managed to find his way out.
He released a very deep sigh nang makalapit na siya sakin.
“Tch, ano ba kasing ginagawa mo rito? Alam mo namang ang mga isang tulad mo ay isang pang-akit sa mga babae.”pabiro kong sabi sa kanya.
He chuckled a bit then he answered me saying, "Talaga?"
Narinig ko namang nagbulung-bulungan na naman ang mga kaklase ko rito.
“Siya na naman?”
“Ang galing naman niya, bilis niyang magpalit.”
“Oo nga, nakahanap agad siya ng replacement ni prince ren natin.”
“Pano ba naman kasi ang landi-landi.”
Ano raw? Malandi? Sino? ako ba?
Aba naman tong mga chismosa na to oh. Sarap putulin ng dila para di na makapagchismis.
“Pano naman niya mapapalitan si Prince Ren natin eh di naman naging sila.”
“Oo nga, siya lang yung habol ng habol kay Prince Ren.”
WAAAAAH.. ano ba? Kung makapagalita sila parang wala ako rito huh.
Hello!? Andito lang kaya ako, kaya pwede be kung pagsasalitaan niyo lang naman ako yun sanang wala ako rito. Kabadtrip. >_______<
Dahil ayaw ko na nang gulo eh niyaya ko na lang si Fizz dun sa school cafeteria namin.
Kakain muna kami. Di kasi ako kumain kanina dahil wala kaong gana at wala rin akong kasama kasi nga absent si Heina. Eh siya lang naman ang ka-close ko rito eh.
At isa pa, wala rin namang masyadong tao dun sa cafeteria kasi class hours ngayon. Sadyang yung section lang namin ang di nagkaklase sa mga oras na to kasi nga absent ang teacher namin.
“Tara, dun tayo sa cafeteria. Kain muna tayo.”yaya ko sa kanya.
Tahimik namang sumama si Fizz sa akin. Di naman na niya tinanong sakin kung ako ba yung pinag-uusapan ng mga chismosang yun kanina.
Nang makarating na kami dun, pinaupo ko na siya dahil bibili lang ako ng makakain namin.
“Bili muna ako.”pagpapaalam ko sa kanya.
“No, you take your sit. Ako na ang ang bibili.”pagtatanggi niya.
Siya na, siya na ang gentleman.
“Wag na a---“-aangal pa sana ako, pero hindi na niya ko pinatapos.
“I insist”sabi niya at naglakad na.
Umupo naman na ako since siya na ang bibili ng makakain namiin. Kinuha ko muna yung cell phone ko para i-check kung may text ba ni Heina.
loka-lokang babae yun, di man lang nagpasabi sakin na magliliban siya ngayon. Edi sana nag-absent na lang din ako.
“Oh look who’s here.” Rinig kog sabi ng isang malanding boses.
Inangat ko ang ulo ko at nakita ko si Kaycee.
Mag-isa lang ba siya? Si Ren pala? Iniwan siya?? Buti nga kung ganun.
“Don’t worry, I won’t harm you. kaya lang naman ako nandito kasi niyaya ako ni ren na kumain kami.Well if you’re looking for him, wag kang mag-alala dahil andito na rin yun saglit. May sinagot lang siyang phone call.”pagpapaliwanag niya sakin at nag-evil smile.
Kakain silang dalawa? As in silang dalawa lang? bakit? Kelan pa sila naging close ni Kaycee at nagyaya siyang kumain silang dalawa?
Gusto ko na naman sanang sabunutan ang babaeng to kaya lang maswerte siya at dumating na si fizz dala-dala ang pagkin namin.
“Oh, I guess may bago ka na namang nilalandi huh.HAHAHA”she said with an evil laugh.
“Infairness ang galing mo talagang pumili. Puro mga gwapo talaga ang pinipili mong landian. Pero ingat ka, baka mamaya niyan eh maagaw ko siya sayo at masapit mo na naman ang nangyari sa paghabol mo kay Ren.” Bulong niya sakin.
“By the way, I’m kaycee.”pagpapkilal niya kay Fizz at siya pa mismo ang kumuha ng kamay ni Fizz para magshake hands lang huh. Kapal talaga.
Pero hindi naman siya sinagot ni Fizz at agad din niyang binawi ang kamay niya kay Kaycee.
Tapos bumalik na naman ang mga tingin niya sakin dahil pahiya siya kay fizz.HAHA
“Guess I’ll be seeing you around.”pagpapaalam niya sakin tapos naghanap na rin siya ng table.
“sino yun?”tanong sakin ni Fizz
“Wala, wag mo na lang pansinin yun.”
“Wow! Dami mon inorderhuh.” pag-iiba ko ng topic.
“HAHA, oo nga. Pansin ko kasi pumapayat ka na eh. Kaya umorder ako ng madami.
Hala sige,kumain ka lang ng kumain para tumaba ka ulit.”pabiro niyang sabi sakin.
“Bakit? Mataba pala tingin mo sakin.”
“Hmmmmmnn…”sabi pa niya na parang nag-iisip.
“Di kaya, ang sama mo!:3” at nagpout pa ko.
“HAHA, joke lang. ang cute mo talaga.”sabi pa niya sabay pisil sa pisngi ko.
“Aray! Alamko na yun, kaya di mo na kelangan sabihin sakin.”sagot ko naman. Tapos sabay kaming tumawa.
"HAHAHAHA" para kaming sira dito. Ang iingay namin.
Hayyy,buti na lang talaga at nandito si Fizz ngayon, kahit papano eh nakakalimutan ko yung sakit na nararamdaman ko.
At saka, mali pala ako sa sinabi ko kanina. kala ko walang sinuman ang makakapagtanggal netong sakit na nararamdaman ko. Although hindi naman talaga natanggal ni Fizz yung sakit pero kahit papano eh nakakalimutan kong broken hearted nga pala ako ngayon. At salamat naman na andito siya sa tabi ko ngayon para patawanin ako. =))
“HAHAHAHAHA, ikaw huh nagiging joker ka na.”sabi niya sakin.
“Hindi rin.”-ako
“Ren, babe, here!”
Natigilan ako at the same time napalingon ako nung sumigaw si Kaycee at kumaway pa siya na waring sinesenyasan niya si Ren na dun siya nakaupo.
At ano raw yung tawag niya a Jin Ren ko?
BABE? bakit? Sila na ba?
Tumingin ako sa kinaroroonan ni Ren at saktong pagtingin ko sa kanya eh nakatingin din siya sakin. Narinig kong nag-ehem si Fizz kaya naman umiwas na ko ng tigin sa kanya at saka binalik ang tingin ko kay Fizz.
“Here, I already ordered your favorite food.”rinig kong sabi ni kaycee kay Ren. Siguro nakaupo na rin si Ren dun a table nilang DALAWA ni kaycee. >_<
Pero di ako tumingin sa direksyon nila dahil ayaw ko. Ayaw ko dahil alam kong kapag tumingin ako sa kanila eh mas lalo lang akong masasaktan at magseselos pag nakita ko silang sabay na kumakain at mukhang si kaycee pa mismo ang nagseserve sa kanya.
Isa pa, ako lang ang magmumukhang kawawa.
Paborito? Alam niya kung ano ang paboritong pagkain ni Ren? Samantalang ako ni kahit ano eh wala akong alam na paborito niya. ='(
“Hey, are you alright?’tanong sakin ni Fizz. Muli namang bumalin ang atensyon ko sa kanya nang tinanong niya ako.
“Ah, o-oo naman. HAHAHA” sagot ko sabay tawa na parang sira.
Oo alam ko, para akong tanga dito na tumatawa ng mag-isa kahit wala namang nakakatawa. Because at this moment, laughing isn’t something that I do for fun, but an instant ecape when I’m hurting too much.
Siguro nga ganun ang ginagawa ko sa mga oras na to. T__T
“Wag mong piliting tumawa kung hindi ka masaya.”seryosong sabi sakin ni Fizz.
“Ano ka ba,hindi naman yun pilit eh.”pagsisinungaling ko sa kanya.
Ako na, ko na ang sinungaling. Nagiging sinungaling na talaga ako.
“Wag mo nang i-deny dahil yung mga tawa at ngiti mo sa mga oras na to eh halatang MADE IN CHINA. Peke na peke!”
Tapos tumawa siya dun sa sinabi niya.
Joke ba yun? Tatawa ba ko? Corny naman.
Pero dahil sa ayoko siyang mapahiya eh tumawa na lang din ako kahit na pang made in china daw tong tawa ko.
“HAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHHA”—kaming dalawa.
Natigilan kami sa pagtawa nang marinig naming sumigaw si Kaycee.
“Babe, sandali lang. San ka pupunta?”sigaw niya.
Nakita kong tuluyan na ngang umalis nang cafeteria si Ren habang habol-habol naman siya ni Kaycee.
Nangyari dun?
"Nagselos yata." sabi ni Fizz.
HUH?????