CHAPTER XX
**HEINA”s POV**
.....................
............
......
BE MY GIRL…..
BE MY GIRL…..
BE MY GIRL…..
Paulit-ulit na nag –eecho sa utak ko yung mga sinabi niya sakin.
Did I just heard it right?
I mean, Alexis Meryer, the hottest guy in this school or maybe in town just asked me to be his girl?
Woah… lucky me huh.
LUCKY?!
Ano ba naman tong pinagsasabi ko. Eh demonyo nga yang lalakeng yan, pano naman ako magiging maswerte? Ergh >___<
Pero di nga? talaga bang sinabi niya yun sakin? Baka naman nabibingi lang ako?
“Oops, did I surprised you? my bad”sabi pa niya at ngayo’y kasalukuyan na siyang naglalakad papalapit sa akin.
At nung tuluyan na nga siyang nakalapit sa akin, eh hinila niya ako papalapit sa kanya. Then he locked me through placing his both arms around my back.
Kung is kayong passersby na walang alam, eh aakalain niyong niyayakap niya ako. Or should I say na yakap-yakap niya nga ako, pero fce to face pa rin kame.
I don’t know what happened to me all of a sudden. Para akong nawala sa sarili ko. Yun bang kahit gusto mong magpumiglas mula sa pagkakayakap niya eh di mo magawa kasi mismong katawan mo eh trinatraydor ka. Para bang nasisiyahan ka pa sa ginagawa niya.
Shet lang! ganito pala talaga kalupet tong lalakeng to? Kaya ba wala ni isang babae ang umaayaw sa kanya? Kaya ba halos lahat eh patay na patay sa kanya?
Hindi ko inakalang ganito pala kainit ang yakap niya.
But wait! Ano ba tong sinasabi at ginagawa ko?
NOOOOOO!!!
I don’t wanna be like those other girls na madaling nahulog sa patibonng niya.
No! this isn’t right.
Pero wala. Wla pa rin akong nagawa. Nnaramdaman ko na lang na mas humihigpit pa ang pagkakayakap niyasakin at papalapit pa ng papalapit ng mukha niya sa…..
sa.....
Sa gawing tenga ko.?
Tch.>__<
HUH?
Nasayangan ba ako?
Mali. Mali talaga tong iniisip ko.
Right now he was very close to me that I can even feel his breath. Tapos may binulong siya sakin.
“I shouldn’t be asking you anymore. Cause from this moment, you are already my girl.”sabi iya akin sa mapang-akit na tono habang todo-todo ang pagngiti iya ng pandemonyo..
Shet lang, kung ibang babae lang talaga ako. Marahil kanina pa ko kinikilig ditto sa mga pinaggagagawa at pinagsasabi niya sakin.
Halos di ako makapaniwala sa mga pinagsasabi niya sakin.
Ano ba? There’s a side of me na sinasabing why should I be his girl? Ayoko nga noh!nek nek niya! >__<
Pero meron ding nagsasabi na, Sure. I’m happy to be your girl ^___^..
errgh.. ayoko na talaga! Baka naman ginayuma na ko ng lalakeng to.?
“What? Should we start already what does a lovers do?” sabi niya ulit sakin habang naka-evil smile pa rin.
What a lovers do? Eh ano bang ginagawa nila?
“W-what do you mean?”sabi ko ng nauutal. Eh sa kinakabahan ako sa mga pinagsasabi niya.
“You know... KISSING .”
WAAAAAAAH.. O////////////O
KIIIIISS???
Nasisiraan na ba siya?
Syempre di ako papayag noh!! I won’t give my first kiss to an evil.
Biga ko siyang naitulak nang marinig ko yung sinabi niya.
Nahihibang na nga siguro talaga tong lalakeng to. Tapos bila naman siyang tumawa.
“HAHAHAHAHHAHAHAHAHA”-siya
(?___?)-- ako
Ano ba? Ano bang nakakatawa?
Nakakatakot na siya huh?kanina lang pinakaba niya ko dun sa mga ginawa niya, tapos ngayin naman mas inakabahan na ko dahil tawa siya ng tawa na ewan ko kung bakit.
“I-I-I” sabi niya ng hindi matapos-tapos ang gusto niyang sabhin sakin. I ng I, nakakabobo. >__<
Tumawa pa rin siya ng tumawa. At nung natapos na siya sa pagtawa iya eh nagsalita na siya.
“I was just playing on you.” sabi pa niya
ANO!? PINAGLALARUAN LANG NIYA KO! PINAGKATUWAAN ?
LECHE! Muntik pa kong maniwala sa kanya!
ARRRGH, kainis tala tog DC na to!
“Well, lahat ng sinabi ko sayo kanina e joke lang yun. Di ko alam na mabilis ka pa lang maniwala. HAHA. Infairness, ang sarap mong pagkatuwaan.” sabi pa niya habang nagpipigil ng tawa.
“Pagkatuwaan?Langya ka! What do you think of me?an entertainment?” sabi ko sa kanya ng galit na galit.
“Well yeah, actually lahat naman kayong mga babae para sakin is for entertainment lang. At saka, di ko na kasalanan kung madali kayong mahulog sakin. Oh and by the way, as what I said earlier I don’t date girls like you. kaya wag kang mag-alala, di kita type. Ayoko sa mga babaeng playing hard to get where in fact they already fall. In short pakipot.” Sabi niya akin ng may pagkahaba.
Pakipot? Sino? Ako?
ARRRRRGH, >___<
Sobra na talaga tong DC na to huh. Kanina pa niya ko nilalalait! Kung ano-ano na lang ang mga panlallait na sinasabi niya sakin. Keh mattakaw ako, keh di ako mukhang babae sa kanya, tapos ngayon pakiot ako???
DUH, eh anong magagawa niya kung talaga namang ayaw ko sa kanya!?
Tch, dahil ba na i don't show interest on him eh he will already accuse me that I'm playing hard to get, for short pakipot daw according to DC. duuuhh???
Dahil sa nababanas na talaga ako sa kanya eh inarapan ko na lang siya sabay sabing, “CHE!” at akmang lalakad na sana ako.
Again, natigilan na naman ako nang hilahin niya ako.
“Oww, how rude naman. Hindi pa nga ko tapos magsalita rito tapos aalis ka na?” sabi niya sakin na nagpapacute pa.
Erggh, kung alam niyo lang. gusting-gustoko na talagang patayin ang lalaking to samga oras na to. Kung hndi lang talaga kasalanan ang pagpatay sigurado akong kanina ko pa to napatay!>_______<
“Like I care!”pagsusungit ko sakanya saka inarapan na naman syang muli.
“Hey, have you forgottern that you owe me something?”
Napatigil ako sa paglalakad hindi dahil sa hinila niyra ulit ako kundi dahil dun sa sinabi niya.
Huh? I owe him? Anong pinagssabi niya? (?___?)
“What he hellare you talking about?”napupuno na talaga ako sakanya!
“I did you a favor awhie ago. Remember? There in the cafeteria?”
What does he me-------
CROP!, ibig ba niyng sabihin yung pagsisinungaling n ginawa niya kanina paa sakin?
Tch, sab ko na nga ba may iba siyang motibo kaya niya yun ginawa. Heller? Bakit naman daw siya magsisinungaling para akin nang walang kapalit nih.
“Mukhang naalala mo na.’sabi niya.
“Fine,, then spill italready! What the heck do you want from me?”
“From you,wala. I just want you to do something for me.”
"Edi may kailangan ka pa rin sakin." sabi ko sa kanya.
Tch, sabi-sabi pa talagang "From you wala" eh tapos sakin din pala siya magpapagawa ng something. At ano naman daw kaya yun???
**YURI’s POV**
Nanito na ko ngayon a rooftop at natanaw ko na nga siya na ngayo’y kasalukuyang nakatayo at waring pinagmamasdan ang langit.
Di ko alam kung pano ko siya lalapitan. Naatakot ako. Natatakot akong arinig ang mga sasabihin niya sakin.
Oo nga, sanay na ako na nagagalit siya akin. Pero iba pa rin talaga to ngayon kai naging mabait na siya sakin, tapos ngayon anong ginawa ko?dahil sa katangahan ko eh mag-iiba na naman ang pagtrato niya sakin.
“Habang buhay ka na lang ba dyan tatayo?”
Nagulat ako nung nagsalita siya.
Naramdaman pala niyang dumating na ako?
Huminga muna ako ng napakalalim saka lumapit sa kanya.
Nakayuko lang ako, habang siya eh nakatingin pa rin sa may langit.
Magssalita na sana ako, pero biglang naputol ang mga sasabihin ko nang bigla siyang sumigaw.
“S-so--------“
“TANGA KA BA TALAGA O ANO? WALA BA TALAGANG LAMAN YANG KOKOTE MO AT NAISIPAN MO PANG DALHIN YUNG LETRATONG YUN DITO SA SCHOOL? TAPOS HINAYAAN MO PANG MAWALA LANG YUN! DI MO BA ALAM KUNG GANO KALAKING ESKANDALO ANG NAGAWA MO? DI KA BA TALAGA NAG-IISIP? O SADYANG TANGA KA TALAGA?BWESET!”
Nagulat ako. As in gulat na gulat.
Kung kanina lng eh mahinahon niya kong kinusap ngayon eh sumisigaw na siya. Ibig bng sabihin nito eh kanina pa siya nagpipigil ng galit???
Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Gulat, takot, kaba, pero mas nangingibabaw ngayon ang sakit..
Aray… ang sakit. Ang sakit-sakit.
Para akong itinapon ng nanay ko nang snnggol pa lamang ao dahil saw la akong kwenta.
Nararamdaman ko, may namumuo ng mga luha sag lid ng mga mata ko. Pero hindi. Hindi ako dapat umiyak sa harapan niya. Ayokong Makita niyang uiiyak ako.
Pinilit ko pa rin ang sarili ko ang di umiyak dahil ayokong makita niya akong umiiyak. Pero di ko maiwasang sumikip ang dibdib ko dun sa mga sinabi niya.
Sa kabila ng paninikip ng dibdib ko, eh pinilit ko pa ring makahinga ng malalim at magsalita ng diretso.
“Sorry. Di ko sinasadya.”sabi ko sa kanya in low tone.
Yun lang ang tanging nasabi ko sa kanya habang nakayuko pa rin ako.
“Sorry? Huh? Alam mo ba simula nang makilala kitta eh puro yan lang ang narinig ko syo? Ang tanga-tanga mo kasi kaya yan lang ang palagi mong nasasabi.”
“Sorry na talaga. Di na-----“
“STOP IT!” muli akong nagulat nang bigla na naman siyang sumigaw.
“Simula sa araw na to, I don’t want you to get near of me. Ayokong kinakausap mo ako, tinatawag-tawag mo ang pangalan ko o tinetext man lang ako. I want you out of my life!DAMN!!!”
And with that eh umalis na sya habang ako naman eh nanatili pa ring nakatayo rito.
Di ko na napigilan ang sarili ko at tuluyan na ngang bumagsak ang mga luhang kanina ko pang pinipilit na hindi tumulo.
Ang sakit. Ang sakit-sakit.
Napakasakit pala kung ipagkait ng taong mahal mo ang mahalin mo siya. Masakit pa la pag alam mong gali na galit sayo ang taong mahal mo. At mas napakasakit pala kung pinagsasabihan ka ng mga masasakit na bagay ng mismong taong mahal mo.
Di ko inakalang isang araw lang pala kami magiging masaya ng ganun. Di ko inakalang matapos pala ng araw na yun eh babalik na rin pala kami sa dati.
Hindi, mas worse pala. Di tulad ng dati, kahit papano eh pinapansin pa niya ko kahit puro pagsusungit lang ang pinapakita niya sakin. Pero ngayon, iba na. dahil ang gusto niya ay maging estranghero kami sa isa’t-isa.
Masakit. Di ko alam kung pano ko gagawin yun.
Napaupo na lang ako sa sahig habang patuloy pa rin ako sa pagdaloy ng mga luha sa mata ko..