*Yoongi*
Odwróciłem się w stronę nowego klienta.
Gdy tylko dojrzałem tego uroczego chłopaka, uśmiech sam wpłynął mi na usta.
Bo jak tu nie cieszyć się na widok takiego słodziaka?
-Tęskniłem - powiedziałem dość radośnie.
Chłopak bardzo się zmieszał i w całej swojej rozkoszności, zakrył twarz dłońmi.
-Weź przestań.. bo się zarumienię - zachichotał.
Słowo daję, że miałem ochotę go uściskać ale niestety czułem na sobie wzrok szefowej.
-Co podać maluchu? - spytałem.
Tak wiem. Jestem aż tak żałosny, żeby do niego mówić w ten sposób. W sumie to zacząłem się zastanawiać czy ja w ogóle wiem ile on ma lat.
Eh.. najwyżej zapytam następnym razem.
- Waniliową latte poproszę. Jeżeli mógłbym spytać, to za ile mogę jej oczekiwać?
I po co on mnie o to pyta?
Przecież i tak mu ją zaniosę.
-Nie musisz się martwić. Przyniosę ją.
-Yooooongi... Weź tak nie rób bo to jest już faworyzowanie. - Jimin wydął dolną wargę.
Był.. uroczy.
-Ale to będzie faworyzowanie w dobrej sprawie maluchu.