Omdat Spy op #1 staat in populair in tienerfictie, krijgen jullie nu al een bonushoofdstuk in plaats van morgen of overmorgen. Heel erg bedankt! Ik heb echt hard gegild toen ik het zag, op WhatsApp dan. Emma kan jullie allemaal vertellen hoe ik reageerde, want zij was het slachtoffer dat mijn gegil moest horen. Of lezen.
Ik ben jullie echt heel erg dankbaar hiervoor! Veel plezier met lezen!
Ze vindt me leuk. Ze vindt me leuk. Ze vindt me leuk.
Ze zei het echt. De woorden spoken nu nog door mijn hoofd. 'Ik vind je echt heel erg leuk.' Haar letterlijke woorden. Uit haar mond. Ik kan het nog steeds niet geloven.
Maar ik heb het wel ernstig verpest door haar de rest van de tijd te negeren. Elke keer als ze me aankeek, keek ik weg. En elke keer zag ik haar schouders teleurgesteld zakken. Wat heb ik gedaan?
'Gast!' Iemand tikt hard tegen mijn hoofd en ik schrik op.
'Wat?' snauw ik.
'Waar zit jij met je hoofd?' vraagt Max.
'Bij Dakota's kut,' lacht Anthony. Hij verdient een klap tegen zijn hoofd hiervoor, dus die geef ik hem ook. Hij vindt het zelf erg grappig, want hij lacht gewoon door. Taylor port hem hard in zijn zij en hij stopt even. 'Het was maar een grapje, neem het niet zo serieus,' verdedigt hij zichzelf als hij doorheeft dat hij nu echt moet stoppen.
'Doe ik ook niet.'
'Wat is er dan? Het heeft sowieso te maken met Dakota, want sinds we jullie alleen hebben gelaten, is de sfeer ineens gespannen. Wat heb je gedaan?'
'Niks. En dat is het probleem.'
'Gast! Iets duidelijker graag.'
'Dakota vindt me leuk. Ze zei het zelf.' Thom onderbreekt me.
'En wat deed jij toen?'
'Ik deed niks. Dat is het probleem. Ik kon het niet. Ik kan haar niet vertellen over de bende. Wat moet ze wel niet denken? Bovendien zou ze in gevaar zijn!' Ik ga gefrustreerd door mijn haar. 'Ze is wel goed in zelfverdediging. Maar dat zal echt niet genoeg zijn. Zodra ze weten wie ze is, zullen ze achter haar aan gaan. Het zijn scherpschutters. Eén keer kan genoeg zijn om haar te verliezen en dat kan ik niet!'
'Je bent bezorgd om haar,' mompelt Taylor.
'Nee, dat ben ik niet,' snauw ik. Taylor fronst en schudt zijn hoofd. 'Oké, goed, ja, ik ben bezorgd om haar. Maar dat ben jij toch ook om Kristin, of niet?' Hij knikt.
'Ja, maar ik zit niet zo diep in de organisatie als jij. Jouw vader is de leider, ze zullen Dakota sneller kennen dan Kristin. Maar dat zou jou niet tegen moeten houden. Bovendien weet Dakota vechttechnieken die ze niet laat zien, ik weet het zeker.'
'En hoe komt hij erachter welke technieken Dakota nog meer bezit?' vraagt Max. Ik onderbreek ze.
'Hé! Ik ga Dakota niet betrekken bij de organisatie. Het is veel te gevaarlijk.'
'Ja, want het is gevaarlijk om een meisje dat iemand kan vermoorden bij een gevecht bij de organisatie te nemen.' Anthony's stem is sarcastisch.
'Ho, wacht. Wie zegt dat Dakota mensen kan vermoorden?' snauw ik.
'Ik heb haar techniek bestudeerd en ik weet zeker dat ze zich inhoudt. Ze bezit veel meer krachten dan ze laat zien. En daar ben ik honderd procent zeker van.' Ik lach om zijn opmerking. Taylor denkt toch niet echt dat Dakota het in zich heeft om iemand te vermoorden? Dat is belachelijk.
'Dat is belachelijk! Dakota zal nooit iemand vermoorden. Daar is ze te lief voor.'
'Te lief? Je hebt gemerkt hoe hard de klap was toen ze je op de grond smeet. Als het echt moet, kan zelfs Dakota iemand vermoorden. Wat zou jij doen? Je redt het leven van iemand die belangrijk voor je is, door de man met het pistool neer te schieten. Of je laat de man zijn gang gaan en jouw dierbare gaat eraan.' Daar heeft hij gelijk in. Ik zou niet twijfelen en de trekker overhalen.
'Hij heeft gelijk, Logan. Zelfs Dakota zou dat doen,' bemoeit Max zich ermee.
'Maar dat is niet helemaal vrijwillig. Iedereen zou die man vermoorden.' Dat is waar.
'Jongens, alsjeblieft. Houd op! Ik ga haar niet betrekken bij de dingen die ik doe voor mijn vader. En daarmee klaar.' Ik sta op en loop de keuken in. Ik pak wat te drinken en ga dan weer naar de jongens.
'Hoe ging die afspraak met Dakota eigenlijk?' vraagt Max grijnzend. 'Je hebt ons daar nog niets over verteld.' Ik zucht. Ik ga ze echt niet alles vertellen.
'Het was gezellig.'
'Gezellig. Ja, gezellig zoenen zeker. Je houdt een hoop voor ons achter. We hebben je gezien.' Verdomme, ik wist dat ik ze geen kaarten moest geven.
'Ja, we hebben gezoend. Alweer. Wat maakt het jullie uit?'
'Heel veel. Als ze jouw vriendin wordt, is het wel handig als we weten hoe ze is.'
'Moet jij overal een antwoord op hebben?' Anthony grijnst geamuseerd. Hij is mijn vriend, maar anders had ik hem allang het ziekenhuis in geslagen.
'Logan!' roept mijn vader. Hij komt de kamer in en komt bij ons op de bank zitten. 'Ik heb jullie hulp nodig. Er is een nog onbekende spion hier in de buurt. Hij zou ook Marco Zacheri Grant hebben vermoord. Aan jullie de taak om die spion te betrappen. Ik heb een grote deal opgezet. Natuurlijk wel nep. Jullie gaan even kijken hoe onze spion het er vanaf brengt. Graag levend, tenzij het niet anders kan.' Mijn vader staat weer op en loopt de keuken in.
Mijn moeder geeft hem meteen op zijn donder. 'Hoe durf je je eigen zoon en zijn vrienden zo in gevaar te brengen?' Mijn moeder is de enige die tegen hem in kan gaan. Zij is zijn enige zwakte. En daarom bezit zij elke vechttechniek die hij aan iemand kan leren. Niemand haalt het in zijn hoofd om haar aan te vallen.
'Ze zijn de enige die in de buurt kunnen komen zonder herkend te worden. Ze hoeven alleen maar te kijken en de beste kans te grijpen. Geen zorgen, ze zullen niet gewond raken.' Even later is het stil en hoor ik alleen het gezucht van mijn moeder. Mijn vader is niet om te praten. Het lukt mijn moeder vaak, maar niet altijd.
Ik start een game op en we spelen tot mijn vader binnenkomt, na een half uur.
'Jongens. Dit kan gevaarlijk worden. Ik heb net doorgekregen dat de spion CmC is.'
'Wat! Ze gaan niet!' roept mijn moeder boos. Ze staat met een pan in de deuropening en heeft een woedende blik. 'Die spion laat niks over van een mensenleven! Mijn zoon gaat daar niet naartoe!'