Medya:Can Taner
~İyi Okumalar~
Burak okula giderken yolda simit satan büfeyi görünce durdu.
''Bekle.'' dedi ve indi arabadan Kerem gözünü ayırmıyordu Buratan.
Burak elinde tuttuğu şeffaf poşetle arabanın kapısını açtı Kerem'e bakmadan arbayı çalıştırdı. Onun için tek önemli olan okula bir an önce varabilmekti.
''Sen nasıl yiyeceksin?'' dedi Kerem bir yandan meyve suyunu içip bir yandan da simitini yerken Burak kısa süreli Kerem e bakıp tekrar yola döndü bu bakış ayıplar bir bakıştı.
''Yemeyeceğim. Sen ye ancak doyarsın.'' dedi alay eder bir şekide.
Kerem önce elindekilerine sonra Burak' a baktı. Hızlıca meyve suyunu açtı simiti poşetten çıkardı,bir parça kopardı simitten ve Burak a doğru yaklaştı gözleri onunkiler dışnda her yere bakıyordu Burak ise Kerem'in ne yaptığını fark ettiği için gülmemek için kendini tutuyordu. Ondan utanmasını istemiyordu.
''Ağzını aç.'' dedi Kerem aç derken sesinin titremesine büyük bir küfür etmişti. Burak bekletmeden açtı ağzını ve Kerem in elindeki parçayı yedi tabii yerken elini ısırmıştı Kerem 'in. Yanlışlıkla olmuştu. Endişeyle baktı Kerem'e bir yola bir Kerem e bakıyordu.Kerem ise bir sonra ki lokmasını hazırlıyordu Burak'ın .
Eli acısada bağırmamıştı bu anın bozulmasını istemiyordu.
''Yola bak. Ölmedim.'' dedi Kerem ağzına bir parça simit atarken.
''Salak.'' dedi Burak gülerek.
Okula vardıklarında ikiside simitlerini bitirmişti. Arabadan inip okula baktılar. Geç kalmılardı.
Burak saatine baktı.
''3 dakika geç kaldık.'' dedi ve koşmaya başladı . Kerem ise ağzı açık izledi onu. Sonradan kahkaha atmasına engel olamadı tabii.
###
Sınıfa bir hışımla giren çocuğa baktı Can öğretmenleri derse daha girmemişti.
Derse girmeye bu kadar hevesli birini ilk defa görüyordu garipsedi biraz.Süzdü ayakta soluk soluğa kalan çocuğu yüz hatları keskin gözleri mavinin en güzel tonuydu. Beyaz olan teni gözlerini ön plana çıkarıyordu. Aniden göz göze geldiler çocukla Beyaz olan çocuk kaşlarını çattı aniden Can ise gözlerini kaçırmakla yetindi çünkü bir erkeği haddinden fazla süzüyordu.
Kapının tekrar açılmasıyla herkes yine kapıya bakmıştı. Bu sefer Can bakmamıştı çünkü Beyaz çocuk o taraftaydı ve gariptir ki göz göze gelmek istemiyordu.
#####
''Hoca gelmemiş işte ne diye bıraktın beni orada.'' ded Kerem trip atarcasına
''Bu günlerde çok atarlısın.Trip yemekten kilo alacağım.'' dedi ve yerine doğru yürüdü Burak. Yaptığı esprinin kötülüğünü fark etmemesini umuyordu Kerem'in.
Kerem sinirden sarı renginden kırmızıya dönüyordu. Takip etti Burak'ı.
En arkada az önce göz göze geldiği pencere kenarında oturan çocuğun yan sırasında oturuyorlardı orta sıranın en arkasında. Burak önlerde oturmak istemişti ama Kerem onu bir şekilde ikna etmişti.
Burak yerine oturduğunda Yan sırasında ki yeni gelen çocuğa baktı. Göz göze gelmişlerdi. İkinci kez.
''Neye bakıyorsun?Çok mu beğendin çocuğu?'' dedi Kerem Burak'ın kulağına kısık sesle ve hala sinirden kırmızıyken.
''Saçmalama pembe prens.Yanımdayken bile seni düşünürken nasıl başkasına bakmamı beklersin benden?'' dedi Burak onun gibi kulağına fısıldarken ama farklıydı bu Kerem'in içini titretecek bir fısıldamaydı.
''Kendi rengine döndün sonunda. Pembe.Bu fısıldama işini çok sevdim ben.'' dedi ve fazlasıyle çekici bir şekilde gülümsedi. Kerem olabilirmiş gibi daha çok pembeleşiyordu. Daha fazla bu halini görmemesi için sırtını döndü Burak'a .
Burak ise gülerek telefonunu çıkardı cebinden başını eğmiş bir şeyler yazmaya başladı.
''Merhaba ben Can'' diye bir ses ve el gördü Burak .Kafasını kaldırdığında yan sırasında ki yeni gelen çocuğu gördü. Elini sıkmadı,sıkamıyordu.
''Ben de Kerem memnun oldum.'' dedi Kerem ayağa kalkıp yeni gelen çocuğun elini tuttu. Burak bir yandan ellerine bir yandan da Kerem'e bakıyordu.
''Burak.'' dedi kafasını tekrar telefonuna çevirerek.
''Memnun oldum.'' dedi Can bozulmuştu isminin Burak olduğunu öğrendiği çocuğun elini tutmamasına.
''Neden bu okula geldin Can?'' dedi Kerem arkadaş canlısı davranıyordu.
''Babam başından savmak istedi beni.'' dedi ve güldü bu acı bir gülüştü O sırada edebiyat hocası Yaren hanım içeri girdi.
Kerem şükretmişti bu gelişe çünkü ne diyeceğini bilememişti.
''Bir sıkıntın olursa yanımıza gelebilirsin .'' dedi Kerem konuyu değiştirircesine
Can sırasına geçerken "Sağol" demekle yetindi.
Burak kafasını kaldırıp Kerem'e baktı.
"O elini kırmamı istemiyorsan dokunma ona buna." dedi Bakışları keskindi.
"Ama eli havada kalacaktı -" dedi Kerem tamamlamadan.
"Kalsın."dedi Burak ve ekledi "Başkasına dokunman sinirimi bozuyor." dedi homurdanarak kıskanmıştı ve bu Kerem'in hoşuna gitmişti
"Yoksa kıskandın mı?" dedi Kerem Burak'a daha çok yaklaşarak Burak gözlerini kaçırdı Kerem'den
"Ne alakası var? Temiz değil neden milletin elini tutuyorsun ki?Kim bilir o çocuk senin eline dokunmadan neler yapmıştır." dedi hızlı hızlı konuşmuştu kendini ispatlamaya çalışır gibi
"Lan ne güzel kıskanıyorsun sen öyle." diye düşündü Kerem
"Biliyorum tekrar tekrar aşık oluyorsun." dedi Burak.Kerem'e doğru dönerek göz kırpmayı unutmamıştı.
Kerem az önce düşündüklerini sadece düşünmediğini anladığında sesli bir küfür etti.
Bir şey daha vardı Kerem'in aklında
Can Burak'a elini uzattığında neden titriyordu? Kerem Can'ın elini tuttuğunda terlemişti . Neden Burak Can'ın elini sıkmadığında bir hayal kırıklığı oluşmuştu suratında.
Burak'ı bu çocuktan uzak tutmak istiyordu. Öyle yapacaktı.
~Umarım Beğenmişsinizdir~
Burak~
Can~
Kerem~