Genç kız hızlıca sınıfına girdiğinde ona bakanları ilk kez umursamayarak sınıfı taradı. Ne arkadaşları ne de Naruto'nun sınıfta olmadığını gördüğünde hayal kırıklığı ile sırasına yöneldi. Birkaç saniye ardından içeriye öğretmeni girince ders başlamıştı. Ama onun aklı hala ondaydı.
Başını sıraya koyup düşünürken yanındaki hareketliliği hissedince başını kaldırıp yanına baktı. İno ona gülümseyerek bakıyordu. Ama her zamankinden biraz daha solgundu. Belli ki fazla uyumamıştı. Fısıldaşarak konuşmaya başladılar.
-Naber Hinata
-İno-chan? Bir sorun mu var?
İno'nun yüzündeki küçücük solgun gülümseme de yok olup yerini endişeli bakışlara bıraktı.
-Fark etmişsindir... Naruto,Sakura,Neji ve Tenten... nerdeyse 1 haftadır okula gelmediler
-...
-Ayrıca birlikte evde buluştuğumuz gün Naruto birden bizi apar topar evden çıkardı...
-E-evet a-aslında bende bunu düşünüyordum
-Aklıma yapabilecek hiçbir şey gelmiyor
Hinata ve İno konuşurken birden kafalarına gelen tebeşirler ile hızlıca önlerine baktılar. Hocaları onlara öfkeli bir şekilde bakıyordu.
-Hanımlar konuşmanız bittiyse derse devam edebilir miyiz?
-A-afedersiniz Sensei
Hoca derse devam edeceği sırada sınıf kapısının iki kere tıklanması ile bütün gözler kapıya yöneldi. İçeri elinde bir not kağıdı ile giren nöbetçi öğrenci duyuru yapmak için öğretmenden izin aldı ve sınıfın önüne geçip elindeki kağıdı bunu tekrarlarca yapmanın verdiği umursamazlık ve yorgunluk ile okudu.
-Birkaç gün içerisinde okulumuz öğrencilere moral olması için okuldan 2km uzaklıktaki ormanda bir piknik verecektir ve herhangi bir ücret gerekmemektedir
Bütün sınıf büyük bir sevinç çığlığı attığında öğretmen onları susturmaya çalışsa da başarılı olmayacağını anlayıp masasına oturdu ve nöbetçi öğrenciye dışarı çıkabilirsin anlamında başını salladı.
İno bu haber ile kısa bir süreliğine de olsa kayıpta olan arkadaşlarını unutmuştu.
-Bu harika bir haber Hinata! Sonunda okul bir gezi yapıyor! Acaba ne giysem? Sen ne düşünüyorsun?
-Uhmm şey... ben gelmeyi pek düşünmuyorum
-Ne?! İtiraz yok Hinata
-A-ama ben...
-Hey itiraz yok dedim! Sende bizden birisin ve bizimle birlikte eğlenmeye hakkın var
-Madem öyle diyorsun...p-peki
Teneffüs zili çalması ile İno daha da sevindi.
-Yaşasın sonunda teneffüs! Çok acıktım öğle yemeğini bekliyemeden yemek yiyeceğim sanırım. Bugün harika şeyler getirdim. Beraber yiyebiliriz!
~~~~
Genç kız guruldayan karnını tutmak için ellerini hareket ettirmeye çalışsa da bağlı olduğu sandalye buna izin vermedi. Gözleri dolmuş ama vücudunu sıkmasından dolayı akmayan göz yaşları da hemen gözlerinin yanında duruyordu.
Günlerdir hiçbir şey yememiş olan Sakura nerdeyse açlıktan ölmek üzereydi ve şu an önüne çöp bile konulsa yiyebilecek durumdaydı.
Zorlukla gözlerini açıp etrafta yiyebileceği birşey olup olmadığına baktı ama malesef yoktu. O etrafta yiyecek ararken odanın kapısı açıldı.
Kapının açılmasıyla içeri giren taze ekmek konusu ile genç kızın ağzının suları akmaya başlamıştı bile.
-Beni özledin mi prenses? Bak burda ne var?
Genç kız konuşmaya çalışsa da kuru boğazı buna izin vermedi ve bir süre öksürdü. Kabuto ise elindeki ekmek ile kenardan bir sandalye çekerek Sakura'nın tam karşısına geçti.
-Acaba bunu sana versem mi diye düşünüyorum da...
Sakura'nın gözleri resmen evet derecesine parlayınca Kabuto bir kahkaha attı.
-Adamım bir insan şu gözlere nasıl hayır der?
Ekmeği Sakura'ya uzattı. Sakura başını öne eğip ekmekten bir parça alacağı sırada ise hızlıca geriye çekti ve bir kahkaha daha attı.
-Doğru ya ben yarı yılan da sayılırım yani karşı gelebilirim
Sakura'nın birkaç santim önüne geldi ve ekmekten bir parça ısırdı. Şapırdatarak çiğniyordu.
-Bilir misin?
Elindeki ekmeğe uzunca baktı.
-... yılanlar insanları hiç sevmez... Hele ki benim gibilerse
Ağzındaki lokmayı bitirince ise Sakura'dan çok uzağa fırlattı. Ekmek yavaşça yerde sekip ikiye parçalanınca Sakura'nın da içindeki bütün umut ikiye ayrılmış gibiydi.
-Ben gidip ekipmanlarımı alıyorum prenses sonra seninle ufak bir randevum var. Söz, bu son gidişim bidahaki sefere başlıyoruz
Kapı kapanınca Sakura başını yere eğdi ve saçlarının önüne düşmesine izin verdi. Yavaşça ağlarken bu yavaş ağlamalar hıçkırıklara, hıçkırıklar ise çığlıklara dönüştü. Sinir ile sandalyeye bağlı ellerini çekmeye çalıştı. Bilekleri çizilip canını yakarken bunu umurasamadı. Daha fazla hareket ederken oturduğu rahatsız tahta sandalye ile birlikte o da yere düştü. Yerde sessizce ağlamaya devam ederken hayalleri gözünün önüne geldi.
Daha fazla aktif ve sosyal biri olacaktı, her türlü faaliyete yardım edip yeni arkadaşlar edinecekti, okulunda başarılı bir öğrenci olup iyi bir üniversiteye girecekti ve orayı da başarı ile tamamlayacaktı. Bir çocuk doktoru olup O'nun saygısını ve sevgisini kazanacak O'na güçlü biri oluşunu gösterecekti. Ardından ise O'nunla evlenecekti... ama artık bunların bir önemi kalmamıştı. Artık arkadaş edinebilecek kadar parlak ve canlı biri değildi. Üniversite sınavlarına girebileceği belli bile değildi ve O... O'nunla evlenmeyi geç artık göz teması bile kurabileceğini sanmıyordu. Ve O... onu büyük ihtimalle can sıkıcı bir çöp parçasından ileri görmüyordur.
Gözleri günler sonra ilk defa uykuya yenik düşüp kapanmak üzereyken bir çift ayak görmesi ile gözlerini yukarıya çevirdi. Kalbi korku ve heyecandan dolayı daha hızlı atmaya başlamıştı.
-Ben geldim prenses
~~~~
-Hey Neji yarışalım mı?
-Hayır
-Hadi ama!
-Hayır Naruto
-Tenten...
-Sorma bile Naruto
-Sizde amma sıkıcısınız'ttebayo
Neji içinde oluşan siniri sakinleştirmeye çalışarak sakince cevap verdi.
-Burda arkadaşımızı kurtarmaya çalışıyoruz senin düşündüğüne bak
-Hey yarışırsak belki daha hızlı orda oluruz?
-Hayır diyorsak hayır Naruto!
Naruto onu gazlamak istercesine sırıttı.
-Ne oldu korktun mu?
-Ben bu numarayı yemem
-Aaa korkma seni yemem "Nejii-chann"
Ve böylece Neji azıcık olan sabrının sonuna gelmişti.
-Ne dedin sen?!
-Ne oldu? Yoksa Nejii-chan kaybetmekten mi korktu
-Ah yeter be susman için illa gününü göstermem mi gerekiyor?! Tamam lan hadi Tenten sen başlat!
-İyiki "ben bu numarayı yemem" dedin Neji...
Her ikisi yerlerini alınca Tenten önlerine geçti.
-Her neyse şu ilerdeki yosunlu ağaca kadar yarışın da bitsin. Tamam mıdır?
-Tamamdır başlat'ttebayo!
-Tamamdır
-3...
İkisi hafifçe yerde eğildi.
-..2...
Naruto alın bandını düzeltti ve hafifçe kıkırdadı.
-..1...
Neji önüne gelen saçlarını geriye attı.
-Başla!
Her ikisi hızlıca koşmaya başladı. Bir süre sonra Neji ani bir atak ile Naruto'yu geçti ve yüzündeki sırıtma ile bitiş noktasına koşmaya devam etti. Naruto ise önce ne kadar şok olsa da kendine geldi ve altta kalmadı.
-Başka yol yok ha? Bunu sen istedin Neji
Naruto Dokuz kuyruk moduna geçti. Biraz uğraşarak süper hızı ile Neji'yi geçti bitiş noktasına varan ilk kişi oldu. Naruto bitiş çizgisinin ardında kahkaha atarken Neji yüzünden belli olan bir sinir ile Naruto'nun yanına gitti.
-Bu haksızlık! Hile yaptın!
-Hehe ne hilesiymiş?
-Dokuz kuyruk moduna geçtin! Daha ne hilesi yapabilirsin ki?!
-Oyuna herhangi bi kural koymadık heh
-Sen...
Tenten ikisinin arasına girdi.
-Hey çocuklar çok bağırıyorsunuz. Artı Naruto bu ormanda dokuz kuyruk moduna girmen çok tehlikeli bunun yüzünden...
Tenten cümlesini bitiremeden Naruto ve Neji kavga etmeye devam etti. En son Tenten dayanamayıp ufak bir silahla iki el ateş edince ikisi de ona dönüp Tenten'i dinlediler.
-Yemin ederim şu silahla kafalarınızı deşerim sizin!
-A-afedersin Tenten
-Size dediğimi bir dinleseniz!... Kabuto'nun sığınağına çok yakınız ve adamları bizi her an bizi bulabilir! Naruto'nun dokuz kuyruk çakrası çok yüksek bir de üstüne üstlük ikiniz bağırıyorsunuz. Hadi Naruto mal da sende mi Neji be?
Neji hafif kızararak başını başka yere çevirdi.
-Afedersin Tenten haklısın
Naruto yavaşça ve korkarak elini kaldırdı.
-H-hey Tenten
-Ne var Naruto?
-Şimdi sende az önce silahınla ateş ettiğine göre Kabuto'nun adamları bizi...
Naruto'nun sözü bitmeden hemen ayağının önüne gelen mermi ile büyük bir çığlık attı. Ardından ise tanıdık olmayan kalın bir erkek sesi duyuldu.
-Hey siz gizli ajanlar hemen teslim olun! Burlardasınız biliyoruz!
Üçü aralarında bakıştılar. Tenten kendine gelmek için eli ile şakaklarını ovdu.
-Aferin sayenizde iyi bok yedik
Birkaç el ateş sesi daha gelince adamların yaklaştıklarını anlamışlardı. Tenten ellerini göğsünde birleştirdi.
-Peki şimdi ne yapıyoruz beyler?
Neji çenesini sıvazladı.
-Düşünücek birşey yok kaçıcaz
Naruto kaşlarını çattı.
-Bir korkak gibi mi yani? Ben asla...
Kafasının üstünden geçen ve daha sonra ağaca saplanan ok ile Naruto refleks olarak ellerini kafasına götürdü. Eline gelen birkaç sarı saç teline şaşkınca bakıp onlara döndü.
-Hehe şimdi düşündüm de b-bence kaçmak da bi dövüşme yönetemidir dimi'ttebayo?
Tenten eşyalarını aldı ve sırtına taktı.
-Daha ne konuşuyorsunuzki siz kaçın oğlum!