Kristine's POV
(Kausap pa ni Jaden si Camille)
.
Shit lang! Nakaka'inis naman! Bakit ba kailangan pa namin maging business partner yun eh!?
.
Nung natapos ng silang mag'usap bumalik din sya agad sa hapag at kumain ulit. Ramdam ko yung pag'titig nya sa akin at kay Ryan pero hindi ko sa pinapansin. At alam ko din na alam na nya kung bakit nag'iba na ang expression kong ipiapakita sa kanya
.
Hindi ko narin mapigilan ang sarili kong magtanong sa kanya
.
"What's that all about?" tanong ko sa kanya
.
"Business talk with Ms. Almario." napaka'plain ng pagkakasabi nya. Lalo akong na bu'bwisit sa kanya!
.
Alam nyo naman kasing lahat ng mahal ko si Jaden! Pero anung magagawa ko? Wala naman akong maisip na pwedeng gawin para makuha ko sya ulit!
.
"Ow. Yea Jaden, Ms. Almario is starting to make a business project in Europe" biglang sabi ni daddy sa kanya. Muntik pang mawala sa isip ko yung plano ng Camille na yun. If I know gusto nya lang masolo si Jaden
.
"Yea. We're already talking about it and we're thinking we'll start it maybe... 3months from now? But maybe soon" sabi nya at ngumiti pa kay daddy
.
Lalong hindi ko nagustuhan yung sinabi ni Jaden, dahil alam ko! May laman yung sagot nya! Kaya ako lalong nainis sa kanya
.
At mukhang napansin ni Ryan yun dahil nagtanong sya
.
"Hey. Kristine? You ok?" tanong nya sa akin
.
"I'm ok Ryan. I'm done eating. Puntahan ko muna yung mga bata sa kabila" sabi ko sa kanya at tumayo na ako
.
.
URRG!! Bwisit ka Jaden!! Lagi mo nalang pinaparamdam sa akin na hindi lang ako ang bukod tanging babae na pwedeng magkandarapa para sayo!!
.
.
"Mommy? Are you ok?" tanong ni Raine sa akin
.
"I'm ok baby." sabi ko sa kanya at pilit kong ngumiti para naman hindi magtaka si Raine sa inaakto ko. Pero yung apat na anak ko ay iba ang tingin sa akin
.
"Mom. Is there a problem?" tanong ni Jason sa akin
.
"Wala naman Kurt. Bakit?" tanong ko sa kanya
.
"We know you to well mommy. Anu ba talaga ang problema?" tanong naman ni Jaime sa akin
.
"It's your dad" sabi ko. Nagkatinginan naman yung panganay na kambal at nag'apir yung pangalawang kambal
.
"So mom? Have you already realized na hindi basta basta mawawala ang pag mamahal mo kay dad?" ngising sabi ni Jason
.
"Alam ko na yun Jason. Naiinis lang ako sa dad mo! Masyado syang mahilig makipag'landian. Akala ko ba ako lang ang mahal nya?" inis na sabi ko sa kanila. Nakaka'inis kasi kapag nakakaramdam ako ng selos. Nawawala na naman ako sa control sa sarili ko
.
"Mommy. Bakit ba kasi hindi ka pa makipag'ayus kay daddy? Alam naman na natin kung anu ang totoo at kung anu talaga sila ni tita Camille" sabi ni Jaime sa akin! At talagang tita na ang tawag nya sa haliparot na yun!
.
"Kung pwede lang Jaime! Ginawa ko na! Pero gusto ko munang pahirapan ang daddy nyo. At gusto kong malaman kung totoo nga na gusto nya akong makuha ulit. And I still need to take time para sabihin tito Ryan nyo na hindi ko pala talaga kayang iwan ang daddy nyo" sabi ko
.
"What if hindi pumayag si tito Ryan? What if meron palang feeling si daddy kay tita Camille? Pano na maayus tong family natin mommy?" puro what if's na tanong ni Jaime sa akin. Nagulo na naman yung isip ko!
.
Bigla nalang lumitaw si Ryan sa likod namin. May iba sa mukha nya. Lalo na sa mata nya. Anung meron?
.
"Tapos na ba kayong mag'dinner?" tanong ko sa kanya
.
"Someone called kay Jay" sabi ko. If I know si Camille na naman yun
.
"Si Camille lang yun Ryan. Don't be paranoid--" sasabihin ko sana sa kanya pero pinutol nya ako
.
"Hindi si mam Camille ang tumawag. Karla daw yung pangalan. At kanina pa sigaw ng sigaw si Jay" sabi nya. Biglang nablanko ang mukha ko. No! Not again.
.
"What!?" sabay na gulat na pag'kasabi ni Jason at Jaime.
.
"I need to see Jaden" alalang sabi ko sa kanya. Kaya dali dali akong nagpunta sa dinning. At narinig ko yung tinanong ni mommy kay Jaden at yung sagot ni Jaden ang nakapag'pahinto sa akin at nakapag'patingin sa akin sa mga mata nya
.
"Revenge" ramdam ko ang takot sa kanya. Dahil iisa lang ang nararamdaman namin sa pag'balik ni Karla sa buhay namin ng pamilya namin
.
Nagtitigan lang kaming dalawa ng bigla nyang putulin yun nung nagpaalam na sya kaila daddy
.
"I have to go" sabi nya at naglakad na sya palabas ng dinning para umalis pero nag'salita ako para hindi sya makaalis
.
"Jaden. Stay. Baka nasa paligid lang sya." sabi ko sa kanya ng hindi manlang tumitingin sa mga mata nya
.
"No. I have to go. Aaskasuhin ko lahat ng bagay na kailangan kong ayusin. Stay here. For you're safety" sabi nya at kinuha na nya yung coat nya sa upuan.
.
Kung titignan mo sya physically wala kang makikitang ni isang porsyento na takot pero kapag
tinignan mo sya sa mata masasagot lahat ng katanungan mo kapag nakita mo ito
.
Wala akong magawa. Desedido na syang umalis
.
"Kids! I have to go" tawag nya sa mga anak namin
.
"Daddy. Why do you have to go? Can't we just go home" tanong ni Raine sa kanya. Bakit kasi hindi nalang sya mag'stay!
.
"Baby. Something came up. And you have to stay here too. I'll just fetch you tomorrow" sabi nya pero wala syang magawa dahil si Raine ang nakikiusap sa kanya
.
"Hmm. Can you stay with us here?" tanong pa ni Raine sa kanya. At halata sa bunso naming anak na inaantok na ito dahil nagkakamot na sya ng mata at pumupungay na din ito
.
"No baby. I need really need to go." sabi ni Jaden at hinimas nalang nya ang buhok ni Raine. Lalong makakaramdam ng antok yan tanga. Parang ikaw yan.
.
Sabi ko sa isip ko, Nag'aya ng matulog yung mga bata kaya hinatid ko na sila sa mga kwarto nila, Si Jaden na ang bahala kay Raine, tutal trabaho nyang alagaan yung anak namin
.
.
"Mom. When will you get back together with dad?" tanong ni Jason. Nasa iisang kwarto silang apat pero merong apat na bed kasi guest room to
.
"I still can't make up my mind Kurt" sabi ko sa kanya
,
"Mag'eexpect na ba kami na mag'kakabalikan kayo ulit?" tanong ni Jillian
.
"Kaila, hindi muna ngayon. Madami pang problema, cguro hindi nyo pa maiintindihan ni Kael, pero sila kuya mo naiintindihan na yun." sabi ko sa kanya
.
"Matulog na kayo" sabi ko sa kanilang apat bago ko pa patayin yung ilaw at isarado yung pinto
.
"Night mom/mommy" sabay sabay na sabi nila
.
"Night kids." sabi ko at tuluyan ko ng isinarado yung pinto. Nakita ko si Jaden at Ryan na mukhang nagkakainitan na. Hawak ni Ryan sa kwelyo si Jaden
.
Tinignan naman ako ni Jaden bago pa sya magsalita ulit kay Ryan
.
"Goodluck explaining yourself" sabi ni Jaden at inalis na nya yung pagkakahawak ni Ryan sa kwenlyo nya at naglakad sa dereksyon ko
.
"Kristine I have to go. See you tomorrow" pagpapaalam nya sa akin. Palakad na sana ulit si Jaden ng hawakan ko ito sa braso para pigilan
.
"Don't go" sabi ko sa kanya habang nakatingin lang ako sa mata nya. Anger ang nakikita ko sa mga mata nya. Or mali ako. Tumingin naman sya kay Ryan tska nagsalita ulit
.
"Kailangan ko kayong protektahan ng mga bata. Kaya kailangan kong umalis. Bukas nalang" sabi nya tska nya inalis yung kamay ko at naglean sa akin tska ako hinalikan sa pisngi. I didn't expect that to happen
.
Tska sya umalis. Tinignan ko si Ryan na gigil ang meron sya sa mga mata
.
.
"We need to talk" sabi ko sa kanya at pumunta kami sa may garden para dun makapag'usap ng maayus
.
"What happen between you and Jaden?" tanong ko sa kanya
.
"That was nothing" sabi nya sa akin
.
"Muntik mo na syang saktan Ryan! Jaden is ill! Didn't you know!?" inis na sabi ko sa kanya
.
"Look, I'm sorry. I didn't know that Jay is ill" sabi nya
.
"Now tell me! Bakit mo sya sasaktan!" tanong ko sa kanya
.
"Because I want Jay to stay away from you" sabi nya
.
"Why!? Alam mo naman na Jaden and I are still legally married!" sabi ko sa kanya
.
"Kasi I'm afraid to lose you! I know how dangerous that Karla is!" sabi nya.
,
"Jaden is still have the rights!" sabi ko sa kanya at napahilot nalang ako sa temples ko sa inis ko sa kanya. Wala bang matinong magawa tong mga to kung hindi inisin ako
,
"I'm sorry" simpleng sabi nya. Tska sya yumuko. Napabuntong hininga nalang ako
.
"Ryan. I need to say this to you. I'm having a hard time adjusting to work. Hindi pa ako masyadong sanay sa mga mabibigat na trabaho" sabi ko ng hindi tumitingin sa mga mata nya, maski sa mukha nya hindi ko magawa
.
"And?" ngayon nakatingin na sya sa akin. Ako naman ang iwas sa kanya ngayon
.
"Can you please give me time to relieve myself to stress" sabi ko sa kanya
.
"Ok Kris. I know what you're pointing at" simpleng sabi nya
.
"Just time off Ryan." sabi ko sa kanta
.
"You're breaking up with me" sabi nya
,
"Alin sa time off ang hindi mo maintindihan? Gusto mo bang ibahin ko pa yung term? Hindi break up ang hinihingi ko. Cool off lang" sabi ko
.
"Ok" sabi nya. I feel guilt. Pero anung magagawa ko. Hindi ko na gusto tong ngyayari. Napabuntong hininga nalang ako
.
"Hindi tayo mag'hihiwalay Ryan. Cool off lang. Masyado pang komplikado ang sitwasyon. Lalo na ngayon at bumalik si Karla. Ayaw ko na pati ikaw madamay sa problema namin ni Jaden" sabi ko
.
"I understand Kristine. I just want to protect you and the kids." simpleng sabi nya at hinawakan yung kamay ko. Naiilang nung hinawakan nya yung kamay ko
.
"I know. Pero this is for your own safety too Ryan" sabi ko sa kanya
.
"Ok. If that's what you want Kristine. I'll do everything that you want" sabi nya at niyakap ako. Mas lalo akong nailang. Pero hindi nalang ako nagsalita at gumanti nalang ng yakap sa kanya
.
"I'll go na. May trabaho pa ako bukas" sabi nya at humiwalay na ng yakap sa akin
.
"Akala ko you're here for vacation?" tanong ko sa kanya
.
"Somethings here are needing my help" sabi nya at ngumiti na sya
.
Tumango nalang ako at nag'paalam na sa kanya.
.
.
.
Nung nasa labas na sya ay sumilip ako sa bintana.
.
Naka'alis na si Ryan pero something caught my eyes
.
.
She's smirking. And by the looks of her eyes is pure evil and pain
.
"Karla"
Karla's POV
So. Kristine is really back here in the philippines
.
My plans are going well and it's starting very smooth
.
"Where the hell have you been?" tanong ng magaling kong kapatid
.
"Well my dear sister. Inaayos ko lang naman ang hindi mo magawang maayus sa mga plano ni daddy nuon pa" sabi ko sa kanya at naupo sa sofa.
.
"Tanga ka ba talaga! Wanted ka hindi ba!?" inis na sabi nya
.
"Oo wanted ako. Pero wala naman nakakakilala sa akin eh" sab ko sa kanya at nagsmirk sa kanya
.
"Pano kung meron!?" sigaw nya
.
"Will you chill down? Hindi ako papalpak. Dahil ni minsan hindi ako pumanpak katulad mo" sabi ko sa kanya
.
"Hindi ko na alam ang gagawin ko sayo Karla!" sabi nya
.
"Bakit Camille? Pinipigilan ba kita sa mga plano mo? Diba hindi? Kahit pa palpak ka at nagawa mo pang mahulog sa taong kaaway natin wala kang narinig sa akin" sabi ko sa kanya. At hindi na sya nakapagsalita
.
"Just let me handle this my dear sister. For daddy. And this time. Hindi na ako papalpak" sabi ko sa kanya and I smirked
.
"Can we just stop this?" sabi nya sa akin
.
"No Camille! Daddy died because of that damn human! And I won't let you ruin my plans. And stop that feelings of yours. Ngyari na sa akin dati yan. Ayaw ko ng maulit ulit yun. Dahil isang malaking hadlang lang yan sa paghihiganti natin" sabi ko sa kanya. Hindi nalang sya kumontra
.
.
"Kahit pa karibal kita kay JR, Camille hindi ko hahayaan na masira ang mga kagustuhan ni daddy. At iisa lang naman ang papatunguhan ni JR eh. At walang makikinabang sa kanya sa ating dalawa. Kung hindi ang mga uudo lang sa ilalim ng lupa" sabi ko and I run my hand over her face
.
.
JR Dominguez? You're end is near. And I will make sure that you will not ruin my sister's life just like you did to me
**********
Guys. Last muna to. Madami kasing prob ngayon si Author sa fam. I hope you guys understand. Blanko isip ko ngayon kasi tumatakbo sa isip ko yung problema dito sa pamilya namin. Kaya pasensya muna po
Maybe after new year na ako mag'UD ulit. Salamat sa mga sumusuporta at mga nagbabasa. And natutuwa ako kasi malapit ng mag'hit ng 750k yung reads nung book1. Thankyou po talaga sa inyong lahat
#JRMCSRDBo4 #MVL<3