HALEY'S POV
I tried to open my eyes, but I closed it again. Nakakasilaw ang liwanag. Then I struggled to get up. Napahawak ako sa ulo ko, my head is throbbing in pain. Sumandal ako. I shivered a little nang bahagyang dumikit ang likod ko sa wall. Napalingon ako sa likod ng kama. Walang headboard. And the wall is concrete. Something's wrong. Kumirot ulit ang ulo ko at sumandal ulit ako. I feel the coldness of the wall again on my bare flesh. Wait, on my bare flesh? Sinilip ko ang ilalim ng kumot.
Wala akong suot na kahit na ano.
I scanned the whole room. The color of the wall paint took my attention. It's aqua blue. This is not mine. Nasaan ako? Sabay bukas ng pinto ng banyo at lumabas ang isang lalaki.
And the next I knew, I was screaming. Napakalakas. Hinawakan ko nang mahigpit ang kumot na tanging bumabalot sa hubad kong katawan. Who is this guy?
Patakbong lumapit sa akin ang lalaki na nakatapi lang ng tuwalya at tinakpan niya ang bibig ko.
"Sssssshhhh!! Kung makasigaw ka... baka kung ano ang isipin ng mga kapitbahay ko," inis na sabi nito.
Pilit kong tinatanggal ang kamay niya. His left hand restrained me from breaking free, while his other hand remained covering my mouth. Kahit anong pagpupumiglas ang gawin ko, hindi ko siya kaya.
Napakalakas niya.
Nasaan ba ako? What am I doing in this room with this guy?
Sinubukan ko pa ring lumaban. I tried to kick him but he kept both of my legs pinned down using his left leg alone.
"Stop it...masasaktan ka lang," banta nito.
Hanggang sa manghina ako, at kusang tumigil. Kailangan kong mag isip kung ano ang dapat kong gawin. May kasama akong lalaki sa isang kwarto. And I can't just sit here at antayin kung ano ang susunod na mangyayari.
"I'm gonna let you go. But promise me, you'll not scream again," sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko na parang bata ang kausap.
I nodded.
The moment I was free from him, I gathered all my strength and gave him a slap I think he deserved.
"Walang hiya ka!!! "
I'm close to freaking out again.
Pinaghahampas ko siya ng isa kong kamay habang ang isa ay mahigpit na nakahawak sa kumot na tanging bumabalot sa katawan ko.
"Wooah! Teka lang let me explain!" Pilit niyang hinuhuli ulit ang mga kamay ko.
"How dare you?! What have you done? "
I felt something soft on my lips. His lips. So sweet. And familiar. Gusto ko siyang itulak palayo pero di ko magawa. I felt his kiss deepened. Teasing my mouth to open. Nanigas ang buong katawan ko. Sa excitement? Ewan. Hanggang sa hindi ko na namalayan na kusang kumilos ang mga kamay ko. I wrapped my hands around his neck and I kissed him back.
His hands traced my waist. And before I knew it he is cupping my breast and massaging it slowly. He threw the sheets that was covering me and now I'm totally naked in front of him. Bahagya akong nanginig. Siguro dahil sa ginaw na dulot ng aircon at wala akong kahit na anong suot.
Lumayo siya ng konti sa akin and he looked at me. "Beautiful."
He's on top again kissing me. His kisses moved down to my neck. And now down to my right breast. A soft moan escaped from my mouth. I can now feel his hardness. He removed the towel from his waist. And we're both naked.
His right hand is now on my thigh and his other hand is on my wetness. I just realized I'm still sore down there. Hindi ko lang siguro napansin kanina kasi nabigla ako at hindi ko alam kung nasaan ako. And I was naked. And before my mind flew to other things I screamed when I saw this guy came out of the shower a while ago.
I pulled away from his kisses. Nanghihina ako pero nagawa ko siyang itulak. Tumingin ako sa kanya. I don't know this guy. Everything's wrong. But I saw something in his eyes. I can't figure it out but I don't feel scared. Marami akong gustong itanong. Pero hindi ko alam kung paano ko sisimulan. At hindi ko malalaman ang sagot kung hindi ko siya kakausapin nang maayos. Parang nahulaan naman niya ang nasa isip ko.
"Let's have breakfast first and then we'll talk," sabi niya habang hinahawi ang ilang hibla ng buhok na tumatakip sa mukha ko.
Tumango lang ako. Ewan ko ba, parang iba ang epekto ng lalaking ito at napapasunod niya ako. O epekto ng halik niya kaya hanggang ngayon ay para pa rin akong wala sa sarili ko. It was like my first kiss.
He stood naked and then he wrapped the towel on his waist. I was shocked by his boldness. Things are now clearer in my mind. This is the second time I saw him naked. And I have to admit, hindi ko maiwasang hindi humanga.
His muscles are all in right places. Hindi siya buff. Tama lang. At napansin ko ang washboard abs niya. This guy is really hot!
Ngumiti siya nang nakakaloko. Napansin niya siguro na pinagmamasdan ko ang katawan niya.
"You want me to remove the towel again?" tukso nito.
Napahiya ako. Namumula na siguro ang buong mukha ko.
Tumawa ito. Bago pa'ko makapagsalita , ninakawan niya ako ng halik sa labi. Smack lang at tsaka umalis, dumerecho sa isang kwarto na sa tingin ko ay walk in closet. Palihim ko siyang tiningnan patalikod niya. Ang lapad ng likod niya. Shet ang sexy.
Nasapo ko ang ulo ko. Heto ako, nakahubad sa isang kwarto at hindi ko alam kung nasaan ako kasama ang lalaking ito. Kung ano-ano pa ang naiisip ko. Nagtataka ako kasi hindi man lang ako nakaramdam ng takot at pag-aalala.
Sinamantala ko ang pag-alis niya. Tumayo ako para hanapin ang mga damit ko. Napatingin ako sa bed sheet. Hindi ako pwedeng magkamali. May stain. Parang smear ng...oh no! Nataranta ako. I knew something happened but it's different when the confirmation is right here before my eyes.
I came up with a decision. Kailangan ko nang umalis. Hindi ko kayang harapin ang lalaking ito. Nasaan ba ang damit ko? Pinulot ko isa-isa sa ang mga ito sa sahig at dali-daling nagbihis. Malapit na ako sa pinto nang maalala ko ang clutch bag ko. Muntik ko nang maiwan.
Tinungo ko ang elevator. Hindi ko nga napansin kung paakyat o pababa ito. Basta ang importante, makalayo ako sa floor na yun. Buti na lang pababa ito.
Pumara ako ng taksi. "Sa Makati tayo kuya," sabi ko sa driver.
Nang may bigla akong naalala.
"Damn," mahina kong sabi.
My car. Nasa condo kaya nung lalaki? O naiwan sa parking lot ng bar? Hindi ko maalala. I couldn't even remember how I got there. The last thing I can remember was we were at the parking lot. Pag minamalas ka nga naman.
I grabbed my purse and looked for my phone. It was off for hours. I didn't want to be bothered. I turned it on, after a few minutes, it rang. It was Jessica, my bestfriend, who's calling. Huminga muna ako nang malalim bago ko ito sinagot.
"Hello..."
"ASAN KA NA?! DI KA BA PAPASOK?!"
Inilayo ko nang konti ang phone sa tenga ko. Heto na naman siya, kung makasigaw, wagas.
"Hindi muna ako papasok, may pupuntahan ako. " Pagsisinungaling ko. Wala ako sa mood.
"UY TIGILAN MO'KO HALEY SAAVEDRA HA! ANONG MAY PUPUNTAHAN?! KUNG ALAM KO LANG, MAGMUMOKMOK KA NA NAMAN MAGHAPON SA CONDO MO. " At kailangan talaga nakasigaw pa rin siya?
Hindi ako kumibo. She was right. Wala akong ginawa kundi tumunganga maghapon at umiyak. Pero hindi muna ako uuwi sa condo ngayon. Malulungkot lang ako dun kasi mag-isa lang ako. Sa bahay muna ako de-derecho.
"C'mon friend, he doesn't deserve it." Mababa na ang tono niya. "Wag mong pahirapan ang sarili mo. One thing more, may exam tayo mamayang hapon sa Psychology baka nakakalimutan mo. Pwede mong hindi pasukan yung ibang subjects, but not this one. Kaya please, pumasok ka sa hapon para makakuha ka ng exam."
Napabuntong-hininga ako. Oo nga pala, graduating na kami. So kailangan kong pumasok at mag take ng exam sa isa sa major subjects namin. Mahigpit yung professor namin.
"Sige, I'll take the exam.. See you then.."
"Good!" masiglang sabi nito.
"And Haley..." Nag-shift sa may halong lungkot at pag-aalala ang boses niya. "I'll always be here, so please, wag mong solohin yan."
Napaluha na naman ako. I thought I will never cry again. Akala ko, ubos na ang mga luha ko.
"Hey, are you still there?"
Natahimik kasi ako bigla.
"Yeah," matipid kong sagot. Ewan ko kung napansin niya na parang pumiyok ako. Ayokong ipahalata sa kanila na umiiyak na naman ako. Tama na iyong isang beses. At siguro yun na yung huli. Sana nga ganun lang kadali.
"I was so worried about you last night. 'Di kita ma-contact. Where were you?"
Naalala ko naman ang nangyari kagabi. Sa totoo lang, hindi ko masyadong matandaan kung ano talaga ang eksaktong nangyari. Yung iba lang ang natatandaan ko.
"I'll talk to you later. Pababa na'ko ng taxi," pagdadahilan ko.
"Taxi? Where's your car?" Alam kasi nito na ang pinaka ayaw ko sa lahat ay ang mag-commute.
Isa pa palang problema yan. Ako nga, hindi ko alam kung nasaan ang kotse ko. Nakakaiinis. Ang tanga-tanga ko talaga.
"Nasa shop, pinaayos ko," pagsisinungaling ko na naman.
"And so? Anong ginagawa ng iba pang mga kotse niyo?" sabi ko nga, napakulit ng bestfriend ko na'to. At alam kong hindi niya ako tatantanan.
"Look, Jess, I gotta go. See you later."
I cut her off before she asked more questions, then I hang up. Mamaya na lang ako magpapaliwanag.
I looked at my watch. I was thankful dahil suot ko pa rin ito. This was one of my mom's birthday gifts. It's past ten in the morning. I can no longer make it to my last morning class. Traffic pa.