Jaden's POV
After a month
I'm lost. My wife's gone. my two princesses are gone too. I'm left with Jason and Jeff. Every night. I'm wasted, Hindi ko na din na aalagaan yung mga anak ko every since.
.
And let me guess. Itatanong nyo kung bakit si Jason and Jeff ang naiwan sa akin? Ganito yan. Yung totoo, kung tutuusin hindi ko naman makukuha yung dalawang anak ko na yan kung hindi ko lang kasama si mommy Eliza.
.
Hindi ko talaga ibibigay sila nun eh. Pero kinausap ni mommy Eliza yung mommy ni Kristine. Nag'agree din naman sya na iwan si Jason at Jeff. Pero kinuha nya si Jillian. At hindi ko na nagawang pigilan pa yun dahil hinarangan na din ako nung mga guards nung daddy ni Kristine. Pilit kong hinabol sila pero pinigilan na din ako ni Rachel.
.
Flashback
.
"Hayaan mo na Jaden." sabi ni Rachel sa akin habang pinipigilan ako ni Robin sa pag habol sa kanila
.
"Hindi nila pwedeng kunin yung anak ko! Hindi! Hindi rin kami maghihiwalay ni Kristine!" naiyak nalang ako.
.
"Sorry Ate. Pero wala na tayong magagawa" sabi nya
.
"Hindi Rachel. Aayusin ko toh. Maayus ko toh at mabubuo kami ng pamilya ko" iyun lang ang sinabi ko at sumakay ako sa kotse ko tska ko pinaharurot ito
.
.
Pumunta ako sa ospital kung san naka'confine si Jaime at Kristine. Pero nung nakarating ako dun ay wala na sila. Ang nadatnan ko nalang yung nurse
.
"Ah. Miss nasan na yung pasyente dito?" tanong ko sa kanya
.
"Ay nako sir. Dinis'charge na po sila. Ililipat daw po ng ospital" sabi nya
.
"SAN SILA DINALA!?" bigla nalang tumaas yung tono ng boses ko
.
"A--ah. Sorry po sir pero bawal po kaming magbigay impormasyon" sabi nya
.
"Asawa at anak ko yun! Bakit hindi nyo sasabihin sa akin!?" sigaw ko
.
"Sabi po kasi nung magulang nung babae" sabi nya
.
"WHAT!!?" Sigaw ko at nahilamos ko nalang yung kamay ko. PUTANGINA!! Nasan kayo nagpunta!!
.
.
Tumakbo ako palabas. Nagbabakasakaling makita ko sila pero bigo ako.
End of Flashback
Hindi ko na sila nakita. Hinanap ko sila kung san san. Pero wala, maski sila Jason. Walang alam.
.
Napabayaan ko yung kompanya kaya ngayon si papa na muna ang humahawak nito. pero parang hindi ko na din gugustuhin na bumalik dun. Masyadong mabigat ang mga naaalala ko dun.
.
.
"Dad." tawag ni Jason sa akin.
.
"Jason not now" sabi ko at uminom ulit ako nung brandy
.
"Dad. I'm just going to give you this" sabi nya sabay abot nung brown envelope
.
"Iwan mo nalang dyan at pwede ka ng umalis" sabi ko
.
"Da---" magsasalita pa sana sya pero hindi na nya natapos dahil na sigawan ko na sya
.
"LUMABAS KA NA!! HINDI KITA KAILANGAN DITO!!" sigaw ko. Nagulat sya, maski ako. Pero lumabas nalang sya ng kwarto. Now ang sama na ng iniisip na ugali ko ng mga anak ko. Anu pang susunod?
.
.
Tinignan ko lang yung brown envelope. Nagda'dalawang isip ako kung bubuksan ko na yun o hindi. Dahil hindi maganda ang pakiramdam ko tungkol dyan
.
Hindi ko na malayan nadampot ko na pala yun at binuksan. Hindi ko muna nilabas yung laman nun. At huminga muna ako ng malalim.... At hindi nga ako nagkamali nung nakita ko yung papel na nakaloob sa envelope.
.
Divorce Papers. Iyun ang nakapaloob sa envelope na binigay ni Jason sa akin. At hindi ko na
mapigilan maluha sa mga ngyayari ngayon. This is what I'm getting after all I've been through. May silbi pa ba ngayon ang buhay ko?
.
I got my keys and jacket. Dinala ko din yung papeles. I'm fvcking through with this!
.
"Manang. Kayo munang bahala sa dalawa. May aasikasuhin lang ako" sabi ko
.
"JR. San ka pupunta?" pahabol nya
.
"May aayusin po ako" sabi ko sa kanya tska ako sumakay sa kotse ko at pinaharurot yun
.
.
.
.
Dominguez's Residence
Sinalubong ako ng mga katulong sa bahay. Pero nagderetsyo lang ako sa opisina nya. DAhil alam ko nandun lang sya
.
.
Pumasok ako ng wala manlang pasintabi o katok manlang. Dumiretso ako sa lamesa nya kung san busy'ng-busy sya sa pagtingin sa mga papeles na hawak nya
.
"Wala ka bang gagawin tungkol dito!?" sigaw ko sa kanya at hinagis ko yung envelope sa lamesa
.
"Wala Jaden" sabi nya with a cold tone at patuloy padin sya sa pagbabasa
.
"Bakit!? Pa! I need your help!!" sabi ko.
.
"Para san? Jaden. Hindi ako manghihimasok sa relasyon nyong mag'asawa. Problema nyo yan" sabi nya tska sya tumingin sa akin
.
"Anung gusto nyong gawin ko ngayon!?" sabi ko
.
"Anu nga ba ang dapat gawin Jaden?" tanong nya tska tumayo
.
"Ginawa ko na lahat. Hinanap ko na sila. Hindi ko sila makita! Gusto ko pang maayus yung pamilya ko" sabi ko
.
.
Lumapit sya na ako at tinap yung balikat ko. Pero hinawakan nya yung kwelyo ko
.
"Edi sana Jaden. Inisip mo muna na may mga anak ka at asawa bago ka makipag'relasyon sa iba!" sigaw nya sa akin. Hindi ako makatingin ng deretsyo sa sarili kong ama. Dahil maski sya, ang pinapaniwalaan ay pinagpalit ko ang asawa ko.
.
Kumawala ako sa pagkaka'hawak nya sa kwelyo ko. At inayus ang damit ko
.
"Inisip ko matutulungan mo ako. Pero hindi pala" sabi ko
.
"Sa tingin mo tutulungan kita sa ginawa mo!?" sabi nya at galit na talaga sya
.
"Yea. I know hindi mo ako tutulungan. Kaya dapat hindi na rin kkta tinulungan nun kay tita Eliza!
Para hindi mo na din nakita at nakilala sa personal ang anak mo sa labas!" sabi ko
,
Inasahan ko ng magagalit sya. At pero hindi ko inaasahan na sasapakin nya ako
.
"Wala kang kwentang anak! Walang kang utang na loob!" sabi nya
.
"Walang utang na loob?" natatawang sabi ko at pinunasan yung dugo sa gilid ng labi ko
.
"Kung wala akong utang na loob. Anung tawag sayo? ha?" sabi ko sa kanya
.
"Bakit!? May nagawa ka na ba para sa akin?" pagalit na tanong nya.
.
"Hindi ba sapat sayo na muntik na akong mawala sa buhay mo hindi lang isang beses. Pero pinilit kong mabuhay ng dahil sa inyong pamilya ko!?" sigaw ko. Hindi na sya nakapag'salita after kong sabihin yun sa kanya
.
"Ngayon. Kung hindi mo ako tutulungan. I won't need your help. Nabuhay ako ng dahil sa sarili ko nuon. Mababawi ko ulit ang pamilya ko ng dahil sa sarili ko lang." sabi ko sa kanya at umalis na.
.
.
.
I need to find where my family is. Kahit ikutin ko pa ang mundo para lang makita ko sila. Gagawin ko. Isasalalay ko ang buhay ko para lang sa kanila. Lalong lalo na para kay Kristine.
.
.
.
Javier's Residence
"KRISTINE!!! LUMABAS KA DYAN!!" sigaw ko sa labas ng bahay nila
.
.
"Hoy! Jaden! Pwede bang wag kang mag'iskandalo dito sa pamamahay ko!?" sigaw pabalik ng papa ni Kristine
.
"Dad. Please. I need to talk to her" sabi ko.
.
"You have no rights to come here!" galit na sabi nya
.
"Asawa ko pa din po si Kristine" sabi ko
.
"URRR!! UMALIS KA NA! KUNG HINDI AKO MISMO ANG HIHILA AT MAGTATAPON SAYO PALABAS DITO!" sigaw nya
.
"Please. Da-----" naputol yung sasabihin ko ng bigla nya akong sinikmuraan. At sinuntok ng malakas sa mukha
.
"Umalis ka kung ayaw mong madagdagan pa yan!" sabi nya
.
"Pumayag na---" sinuntok nya ulit ako palabas ng gate napahiga na ako sa lupa
.
"Isa pa!" sigaw nya
.
"Da---" sabi ko pero pinagsisipa na nya ako
.
.
Biglang lumapit yung guardya para pigilan sya pero hinablot nya yung baril nito at tinutok sa akin. bigla naman ako napatakip ng ulo ng bigya nyang tinutok sa akin yung baril.
.
.
"AALIS KA BA O HINDI!!?" Sigaw nya. Natakot naman ako. Kaya kahit ayaw kong umalis ay napilitan ako. Pilit kong tumayo. At umalis, pero may sinabi ako bago ako umalis sa bahay na yun
.
.
"Hahanapin ko sila. Kahit anung mangyari. At sisiguraduhin ko. Babalik sila sa akin. Dahil pamilya ko sila. At mahal ko sila, lalo na si Kristine" sabi ko at tuluyan ng umalis
***********
Sorry Guys. I took me so long to update. Ang hirap kasi talaga ang buhay ko lalo na't college. Higpit pa din ng schedule ko. Well, that's life
Dedicate ko ng pala toh sa pinaka'mamahal kong girlfriend. Iloveyou so much mhie. Hehe.
#JRMCSRDBo4
#King&Queen28