"Ku eshte ajo Teuta? " - foli sapo hyri ne dhome dhe ajo nuk gjendej aty . Menjehere kur pa shtratin ku ajo qendronte per nje jave e shtrire bosh , ndjeu nje sembim ne zemer. Nderkohe Teuta tregoi me gisht nga ballkoni .
Shkoi aty ku gjendej ajo dhe e pa me shpine teksa shikonte shtepite e vogla te banoreve qe nga pallati i tyre. Eksploroi pjesen e prapme te trupit te saj . Floket e arta , pak te ngaterruara nga qendrimi gjate ne shtrat i shkonin deri ne shpatulla. Mbante te veshur nje pelerine te pambukte qe ta mbante pakez ngrohte nga acari. Trupi i drejte dhe i gjate binte ne sy... Fundshpina e saj. , qendronte e harkuar dhe e lakuar . Hodhi veshtrimin paturpesisht tek te pasmet e saj te mbushura qe qendronin te ngjeshura me fustanin e gjate e te ngushte. Ishte dicka spontane per te .
Largoi veshtrimin nga trupi i saj per t'u hasur me dicka tjeter. Ajo zgjati doren dhe preku floket e bores. Nje zot e dinte se cmund te gatuhej ne mendjen e saj ne ato caste.
"Pershendetje" - u degjua zeri i tij burreror dhe i thelle ,por ne te njejten kohe teper i qete me friken se mos e trembte ate. Deshironte me gjithe zemer qe ajo te ndihej mire dhe e qete , pasi ne pamje i dukej si nje kristal bore qe mund te shkrihej e te zhdukej nga casti ne cast.
Pa se ajo u drodh nga frika , e ne nje menyre instiktive u kthye menjehere nga ai, duke shtrenguar fort pelerinen e saj per te mbuluar nje pjese te gjoksit qe fustani i pabindur ia nxirrte ne pah ne nje menyre perfekte , por pakez te turpshme nga ana e saj .
Pa sesi syte e tyre u puthiten sikur te ishin programuar ashtu . U puthiten dhe qendruan te sinkronizuar me njeri-tjetrin per disa minuta. U has me ato sy , qe nuk i kishte pare , sepse ishin te mbyllur. Humbi ne thellesine e tyre , ne ate kafe te brishte qe kishte nje shkelqim te fshehur ne vetveten e tyre. Ne ate kafe qe nje zot e di se c'mund te fshinte ne vetvete.
Humbi ne ate hunde , te drejte si qiri , qe nxirrte shtullunga te vogla ajri nga i ftohti e me pas... Nje pale buze te kuqe , te kuqe si nje trendafil i kuq qe te fton drejt nje pasioni te rrezikshem , si nje trendafil qe kullon gjak nga dhimbja...
E me pas floket... Kacurrelat te lara ne flori , ato kacurrela qe kundermonin aromen e lehte e mbi ta kishin shtruar veten kristalet e bores . Peizazhi qe po qendronte para tij ishte vertet perfekt. Gjithcka ne fytyren , ne trupin e saj lidhej kaq mire me cdo pjese tjeter. Dukej sikur dikush te kishte skalitur per dite te tera portretin e saj per te arritur ne kete perfundim .
Brishtesia i dallohej kudo ; nga menyra sesi qendronte , nga menyra sesi ishte veshur , nga menyra sesi veshtronte e merrte fryme. Ajo te sillte jete...
Qendruan per njej here ashtu , pa levizur , pa marre fryme , thjesht duke veshtruar njeri-tjetrin.Kishin humbur paturpesisht ne syte e njeri-tjetrit. Perse , valle ?
"Kush j-je t-ti ? " - foli lehtas e me pas kafshoi buzen ndoshta nga frika , ose nga turpi. Zeri i dridhej nga frika . Dridhej e gjitha.
"Aron"- ia ktheu ai lehtas ne nje menyre te qete . I doli nje ze i ngrohte , i qete , i bute qe as vet nuk e kuptoi se nga buroi , ndoshta nga shpirti i tij . Por... A kishte shpirt ai , valle ?- " Po ti , kush je ? "-vazhdoi pa ia ndare syte.
"Une...Une di vetem qe quhem Anastasia ..." - foli duke peshperitur.
"Cdo te thuash ? "- vazhdoi tashme paksa konfuz . Nuk po kuptonte fjalet e saj .
"Nuk e di . Nuk di kush jam . Nuk di cbej ketu apo nga vij . Di vetem emrin tim qe ndodhet ne kete medaljon " - foli qete duke hequr varesen e saj nga qafa, e nderkohe ai perfitoi nga rasti per t'i hedhur syte vjedhurazi ne qafen e saj te gjate e te holle , ne gjoksin e beshem qe dallohej ne te bardhen e fustanit .Ia dha varesen duke shmangur kontaktin e duarve me te . Ndodhej me te vertete emri i saj . Anastasia....Anastasia do te thote ringjallje , do te thote rilindje , Anastasia do te thote jete...
"Kush jam une ? Kush je ti per mua ? "- vazhdoi serish ajo. Cfare mund ti thoshte ai?
"Nuk e di " - ishte ai qe kesaj here qe nuk dinte cte thoshte . Cfare t'i thoshte ? Se ndoshta ushtria , vendi i i tij shkaterroi familjen e saj ? Beri qe ajo te humbe kujtesen ? T'i thoshte qe ishte dhe ai fajtor ? Jo ... Nuk mundej ta bente kete. Thjesht u largua nga ajo pa thene me fjale . U largua dhe e la ne mes te bores .
This one is for my babe @Eriiisa Dua ta falenderoj qe vendosi te lexoje kete liber and I love her too damn much . Thanks for being alive babe.
Iu kam thene dhe ne fillim qe nuk e di si ka per te shkuar , por iu premtoj se me vone gjithcka do te jete me e bukur♥