XLVIII. OBSTACLE
Ilang araw ko ng napapansin na parang wala sa sarili si Mark at napakalalim ng iniisip, may bumabagabag sa kanya pero everytime na tatanungin ko siya wala naman daw. Gaya ngayon pag uwi niya galing sa opisina agad itong tumuloy sa kwarto ni Janelle at tila wala sa sariling nakatitig lamang sa baby na payapang natutulog sa loob ng crib.
"Something wrong?"linapitan ko siya, lumingon ito sa akin at ngumiti.
"Wala naman babe, pagod lang ito."he hugged me when i finally reached him.
"Are you sure? Parang lately laging may bumabagabag sayo." nag aalala na talaga ako sa kanya at naninibago ako sa ikinikilos niya.
"I'm okay."he tried to smile pero hindi iyon umabot sa kanyang mga mata.
"Kung ano man yan, wag mong solohin. Asawa mo ako, I'm always here for you."
"Thank you babe. Siya nga pala bakit ikaw ang sumundo kay David sa school?"binundol ng kaba ang dibdib ko.
"I didn't." pailing iling sa sabi ko sa kanya. Lalong lumalim ang pagkakunot ng noo nito.
"Are you kidding me?"i sense warning on his voice na para bang sinasabi nito na wag ko siyang biruin ng ganoon. Agad akong lumabas ng kwarto ni Janelle at tumuloy sa kwarto ni David just to make sure na nakauwi na ang anak ko. Domoble ang kaba ko ng wala doon si David, nagsimula na akong magpanic, hindi ko ito sinundo sa school.
"Where is David?"hindi mapakaling tanong ko kay Mark, napasabunot ito ng buhok.
"The guard told me that someone picked my son. Akala ko ikaw dahil ang sabi babae daw."ngayon lang nangyari ito, imposible namang sunduin ng iba ito ng hindi pinapaalam sa amin. Maya maya pa ay biglang nagring ang cellphone ni Mark, unregistered number iyon. Sinagot iyon ni Mark at niloudspeaker.
"Hello?"kunot noong sabi ni Mark, inilapag nito ang cellphone sa mesa.
"Mr. Fuentabella." malamig ang boses na sagot mula sa kabilang linya.
"Yes. Who are you?"pati ako ay nakuha ang atensyon kung sino mang caller iyon.
"Dinadaga ka na ba? Ano ang pakiramdam na wala ang panganay mong anak ngayon?"the man on the other line laughed.
"Anong kailangan mo? Nasaan ang anak ko?" medyo tumaas na ang boses ni Mark, nakakapangilabot ang tawa mula sa kabilang linya.
"Sabi ko naman sayo di ba? Ingatan mo ang pamilya mo dahil isa isa silang mawawala sayo. Your son, pinatulog ko muna o baka naman gusto mong habang buhay ng matulog ang anak mo."muli itong tumawa, hindi ko ito kaya my son, nasa panganib.
"Subukan mong saktan ang anak ko, i'll kill you!" sigaw ni Mark dito pero gaya ng kanina tumatawa nanaman ang nasa kabilang linya na parang tuwang tuwa na nagagalit si Mark.
"Sige, hindi ko sasaktan ang anak mo. Pero okay lang ba sayo na yung asawa mo nalang ang kunin ko? hmmmm.. kahit kapapanganak palang niya, she's always sexy as hell."muli itong tumawa ng malademonyo.
"Ibalik mo sa amin ang anak ko!"hindi na ako nakatiis kaya sumagot na ako.
"Hi Janine Faye,ibabalik ko ang anak nyo ni Mark kung ikaw ang kapalit."nakakapangilabot ang boses at halakhak nito. Pinutol nito ang linya, nagkatinginan kami ni Mark na hindi maikaila ang galit na nakabakas sa mukha nito.
"Mark, natatakot ako baka saktan niya si David."hindi ko na mapigilan na mapaluha. Agad namang yumakap sa akin si Mark.
"Hush babe, hindi ko papayagang masaktan niya ang anak natin at lalong hindi ako papayag na kunin ka niya sa akin, makakapatay ako ng tao pag nangyari yun."hinalik halikan nito ang bumbunan ko. Sino kaya ang kumuha kay David? Ang sabi babae ang sumundo aky David sa school pero lalaki naman ang tumawag kay Mark.
-
Hindi na kami nagsayang pa ng panahon agad naming nireport sa pulis ang pagkawala ni David, ginamit na din namin lahat ng koneksyon namin para lang mahanap si David.
"Babe, i'm worried dalawang araw ng nawawala si Dvaid."hanggang ngayon aksi hindi pa rin tumatawag yung taong kumuha kay David at hanggang ngayon wala pa rin kaming suspect.
"Magpahinga ka na babe, stop worrying, makikita din natin ang anak natin."sabi sa akin ni Mark dahil simula ng nawala si David halos hindi na rin ako nakatulog ng maayos. Naglagay na rin si Mark ng mga security sa bahay namin para masiguradong ligtas kami lalo na pag wala ito.
"Please Mark, iuwi mo na si David. Hanapin mo siya please." ang isipin palang na wala sa piling namin ngayon si David halos hindi ko na kaya para akong unti unting tinatanggalan ng hangin sa katawan.
"I promise, gagawin ko ang lahat maibalik lang si David. Please babe get some sleep."hinatid pa ako nito hanggang sa kwarto para lang masiguro na magpapahinga ako. Aalis sana ito ng pigilan ko siya.
"Please stay."pakiusap ko sa kanya dahil halos wala na rin itong pahinga, ito ang laging nakikipag usap sa mga contacts namin na tumutlong para mahanap si David.
"Okay."Humiga ito sa tabi ko, pareho naming kailangang magpahinga kahit sandali lang. Haggard na akming pareho, nangangalumata na ito at ni hindi magawang mag ahit ng balbas at bigote.
Pareho kaming nagising ni Mark ng biglang tumunog ang cellphone nito na nakalapag sa may side table. Bumalikwas ito ng bangon ng makita nitong unregistered number nanaman ang tumatawag, kinutuban kaming pareho na iyon ang taong kumuha kay David. Muli niloudspeaker nya iyon para marinig ko din.
"Hello?"napuno ng antisipasyon ang dibdib ko habang hinihintay na sumagot ang nasa kabilang linya.
"Daddy! Help me Daddy!"sigaw iyon ng umiiyak na si David, halos madurog ang puso ko ng marinig iyon.
"David, where are you, please tell me."pakiusap ni Mark dito, hindi ko magawang magsalita dahil nagsimula nanamang tumulo ang luha ko, hindi kayang marinig na umiiyak at nahihirapan ang anak ko.
"Daddy! Bad sila Daddy please get me out of here."muling hiyaw nito kaya lalo akong napa iyak.
"David sabihin mo kung nasaan ka susunduin ka ni Daddy."muling sabi ni Mark.
"Fuentabella, gusto mo na bang sunduin yung anak mo?"muli naming narinig ang malamig na boses ng lalaki.
"Ano bang kailangan mo?!"sigaw ni Mark dito.
"Buhay ng asawa mo. Yun ang kailangan ko."parang tumigil ang tibok ng puso ko ng marinig iyon. buhay ko ang kapalit ng kaligtasan ng anak ko?
"Are you out of your mind? At sino naman ang nagsabi sayong ibibigay ko ang buhay ng asawa ko?! Magkanong kailangan mo?!"halos maglabasan ang mga ugat sa leeg ni Mark dahil sa pagsigaw nito.
"Hindi ko kailangan ang pera mo! Buhay ng asawa mo, yan lang ang makakaligtas sa anak mo."tumawa ito ng malademonyo.
"Bakit?"seryosong tanong ni Mark.
"Sasabihin ko sayo kung ihaharap mo yung asawa mo."maging ako hindi ko rin alam kong bakit buhay ko ang gusto nito, may nagawa ba akong kasalanan sa taong ito?
"No!"muling sigaw ni Mark.
"Madalai akong kausap, buhay ng anak mo o buhay ng asawa mo."nahulog sa malalim na pag iisip si Mark ng matapos ang usapan na iyon.
"Mark."
"Don't even think about it Janine."seryosong sabi nito sa akin.
"Our son needs me, kung buhay ko ang magiging kapalit para kay David, i won't hesitate to give it."kung iyon ang makakapagligtas sa anak ko gagawin ko.
"No! Walang mawawala sa inyo ni David. Gagawin ko ang lahat maibalik si David without putting you in danger."biglang lumambot ang ekspresyon ng mukha nito dahil alam kong alam nito ang tumatakbo sa isipan ko.
"Nahihirapan si David."pagnaaalala ko kung paano umiyak si David kanina para akong mamamatay.
"I'll make sure na pagsisisihan niya ang ginawa niya."nagtagis ang bagang nito sa galit.
Umalis si Mark dahil irereport nito sa pulis ang muling pagtawag ng kidnapper. Nang maiwan akong mag isa muli akong napaisip sa mga nangyayari ngayon. Kung sino man ang kumuha sa anak ko sigurado akong may malaki itong galit sa akin o kay Mark at kailangan pa buhay ko ang kapalit.
That person wants me to die. At ginamit lang nito ang anak ko para makuha ang gusto nito. Bilang isang ina, handa akong ibigay ang buhay ko para lang masigurong ligtas ang anak ko. kailangan ko makaisip ng paraan, ako nag kailangan niya pwes ibibigay ko. Handa ako kahit mawala pa ako, para sa anak ko gagawin ko.
UD1