A/N: Busy busy talaga ang inyong abang dyosa T__T Akoy isang hamak ding estudyante na nginangarag din ng kaniyang mga prof. Anyways, Enjoy :)
CHAPTER 20
EIKA'S POV
Bahagya lang ang pagkahingal na nararamdaman ko sa mahaba kong pagtakbo. Napatigil lang ako ng makita kong nasa dulo na ako at dagat na ang kababagsakan ko. Tumingin ako sa pinanggalingan ko ngunit wala naman akong nakita roon.
Pero alam kong malapit na sika sa kinaroroonan ko.
"I'm out of gadgets thunder."
"Shit! Damn it! Balikan natin si Eika don!"
Of course...sino pa ba ang magwawala ng ganiyan kundi si Yale. Kung sabagay..mula naman ng simulan namin ang mission na to ay mainit na talaga ang ulo niya. Tatlong araw pa lang kasi mula ng magkabati kami ay may dumating ng mission para sa amin.
Madali lang naman talaga ang mission.
Kailangan lang naming i-deactivate ang bombang nakatanim sa isang parte ng malawak na lupain na pag-aari ng pamilya Duarte. Kami lang ni Yale ang pumunta since madali lang naman naming matatapos ang mission.
Ang naglagay ng bomba ay ang mortal na kaaway ng pamilya Duarte, ang mga Aragon. Minana na nila ang hidwaan nila sa great great great super great grandfather nila. It all started when the great great great super great grandfather of Aragon family stole the wife of the great great great super great grandfather of the Duarte family.
-_______-
Okay puro 'great' lang ata ang pinagsasabi ko.
Anyways. Bilang paghihiganti, si super lolo ng mga Duarte ay pinaibig ang panganay na anak ng pamilya Aragon. Then he broke her heart...rason kung bakit nagpakamatay ito.
Doon nagsimula ang alitan sa pagitan ng dalawang pamilya.
It's just ironic....that Miguel Aragon, the son of the currently head of the family of Aragon's...
...
....
fell for Lilac Duarte.
Parang Rome and Juliet ang storya ng pag-iibigan nila. High-tech nga lang at mas morbid dahil patayan na talaga ang ginagawa nila.
And iyon nga...si Miguel ang humingi ng serbisyo namin. Pinakamahigpit na ipinagbilin niya na hindi kami mahuli ng pamilya Duarte. Basta ma deactivate lang namin ang bomba. Dahil kapag nalaman ng mga Duarte na siya ang kumuha sa serbisyo namin....kahit na magood vibes pa siya sa mga Duarte malaking kapahamakan ang magiging hatid non once na malaman ng pamilya niya ang ginawa niyang pagtatraydor. He said that this is not the time to get Duarte's trust. Dahil sa susunod na taon ay siya na ang hahawak ng lahat sa pamilya nila.
Then he can do what he want without his family trying to kill him for betraying them.
And here we are...
May nakakita samin at ngayon nga ay hinahabol na kami.
Kanina pa kinaladkad ni Reese na siyang pilot ng helicopter si Yale dahil siya ang unang natagpuan nito. Magkahiwalay kasi kami ni Yale since dalawa ang bomba.
"No. Mauna na kayo. Intayin niyo na lang ako sa susunod na island mula rito."
"No! How can you possibly go there?!"
Napabuntong-hininga ako.
Minsan talaga ang hirap kausap nitong si Yale.
"Ako ng bahala. You cant stay on air for long. Susundan kayo panigurado ng mga Duarte. Trust me okay?"
"This happened before, Eika."
Napakamot ako sa pisngi ko. Kung sabagay...tama naman siya. Parang paulit-ulit na lang. May ililigtas, may maiiwan. Tapos ililigtas ulit, then may maiiwan na naman.
But this time
...
...
there's no way in hell I'll let anything stop me from being with Yale.
"Just wait for me."-me
Mabilis na tumalon ako sa dagat ng marinig ko ang papalapit na mga yabag. Dahil madilim at itim din ang suot ko na suit...alam kong hindi na nila ako makikita pa.
Walang bahid na pag-aalinlangan na lumangoy ako. I trained a lot ng mga panahong hindi pa kami nagkakaintindihan ni Yale. I dont need gadgets to help me...lalo na kung wala naman ako non ngayon. Nasa kab ilang parte kasi kung saan ako bumaba sa lupain ng mga Duarte ang 'Dolphin' na siyang ginamit namin ni Yale kanina.
Hindi naman magagamit yon ng mga Duarte kaya okay lang. Mag se-self distruct iyon once it's activated. Rain will take cake of it.
"Eika! Damn it!"
"Relax."-reese
"I WILL NOT RELAX!"
"She got this. She trained a lot, Yale. This kind of thing wont bring her down. She have the skills of the fully trained BHO agent. Hindi man siguro siya kasing skilled ni Mommy Mishy, but I doubt those men can break her....or for the matter, find her."
"But-"
"Can you imagine them hurting Hurricane? Because I tell you...even I will back down once one of those women gets angry."
Hinayaan ko na lang sila magtalo at nagpatuloy lang ako sa paglangoy.
Five...or ten miles.
I can do it.
But I dont think I can do a eight hundred miles swim katulad ng ginawa sa isang swimming race. Hindi pa ganong ka tindi ang naging training ko.
...
...
My eyes widened when I felt the waves pulled me into a different path. Animo hinihila ako ng tubig pailalim. Mabilis na nakabawi ako ngunit sumabit ako sa isang malaking bato.
Hinila ko ang suit ko ngunit hindi ito natanggal.
Shit.
I cant stay here for too long dahil paniguradong mawawalan ako ng hininga.
Pilit na inabot ko ang kutsilyo na nakalagay sa strap sa hita ko at ginamit ko iyon upang sirain ang damit ko.
I dont have a choice.
Muntik pa akong mapasigaw ng tuloy-tuloy ang naging pagkasira non dahil sa paghila ko. Fortunately, naitikom ko agad ang bibig ko bago ako tuluyang malunod sa pagsigaw na gagawin ko.
Great.
Just great.
No I'm gonna swim like I'm just skinny dipping.
Mabilis na lumangoy ako pataas at tinanggal ko na ng tuluyan ang suit ko. Too bad for me dahil wala naman akong suot na brassierre. Yung mga suit kasi ng girls meron ng padding so hindi na kailangan. Sheer luck that I'm wearing my undies.
Pinagpatuloy ko ang paglangoy ko. Nakakatulong iyon para hindi ako lamigin.
Because I'll tell you.....it's freaking cold.
"Eika....I know you can hear me. I swear to God, if you dont come back to me hinding-hindi na kita papansinin ulit."
Hindi ko alam kung matatawa ako kung ano.
Pinagbantaan pa talaga ako.
"Fuck! I cant hear her! Naririnig ko yung alon kanina. We need to find her-"
"We cant use the helicopter. They'll find us."
"She's fine, Yale. I can see her tracker. It's still moving."-rain
"How can that be possible? No one can swim that far!"-yale
"My mother did it before. And it was in atlantic."-rain
Sumagap ako ng hangin ng makaangat ako kasabay ng pagtawa ko. Mukhang nanahimik si Yale sa sinabi ni Rain. Makulit kasi eh.
Mishiella Greene-Night is the most wonderful woman I ever met. Ang cool niyang maging nanay. Not like my mother. Tita Mishy is a prodigy in everything....well it looks like that to me. Para kasing wala siyang hindi kayang gawin.
"Eika?"-yale
Hindi ko siya masasagot.
I lost my micky since nasa damit ko iyon kanina. Nagpatuloy na lang ako sa paglangoy dahil siguradong hindi na naman niya ako titigilan.
...
...
A smiled crept my lips when after a few hours ay namataan ko na ang isang isla. Kung masakit ba ang katawan ko?
Para lang naman akong dinaganan ng benteng wrestler.
Nanginginig ang mga kamay na pilit inangat ko ang katawan ko upang makasampa sa bato. Mukhang nakikisama naman ang mga kalamnan kong pinahirapan ko ng todo.
Itinakip ko ang buhok ko sa harapan ko.
Mamaya atakihin sa puso si Yale-
"EIKA! WHAT THE FUCKING HELL!"
Hindi kaya mabiyuda ako kaagad? Mukhang madedevelop na ni Yale ang pagkakaroon na heart disease. Umatras na lang kaya ako sa kasal?
...
...
Kidding
^___^
"Kanina pa ako kausap ng kausap sayo!"
"I was busy."
Habol ko pa ang hininga ko. Tumingin ako kay Yale na bumaba ang tingin sa katawan ko na mukhang ngayon lang na realize ang ayos ko.
Bumuka ang bibig niya para magsalita ngunit napigil ito
...
...
ng bigla siyang mawalan ng malay.
Kaagad na sinalo ko naman siya. Ngunit dahil sa pagod ay unti-unti ko din siyang nabibitawan. Mabuti na lang may mga kamay na umalalay sa akin.
"You'll gonna give this man a heart attack."-reese
Nagkibit-balikat lang ako at napangiti.
He'll be fine.
Right?
^___^
NAPAPANGITING dinaanan ko lang si Yale na nakasimangot na tinignan ako. Nasa The CAMP na kami at kasalukuyan akong naghihiwa ng mga gulay na gagamitin niya habang ang mga staff naman ay ninenerbyos na palipat-lipat ang tingin sa aming dalawa.
Mukhang natatakot silang magkaron ng part two ang naging eksena namin rito noon.
Hinayaan ko na lang si Yale sa pagmumukmok niya. Hindi parin siya makamove-on sa nangyari sa mission namin kagabi.
Succesful naman ang mission namin. Bumalik din ako kay Yale ng ligtas...half naked nga lang. But at least I was safe, right?
"Ang haba na ng nguso mo. Pwede ng sabitan ng sandok."-me
"Funny."
"Wag ka ng mag mukmok diyan. Ikaw lang naman ang nakakita. Ayaw mo non..may preview ka na ng makikita mo once...you know.."
"Eika!"
I continued teasing him. "Hindi ko nga alam kung bakit hinimatay ka pa. Eh diba ng magkagalit pa tayo...you were kissing pairs of lips? or maybe...more than kissing."
Lalo siyang sumimangot. "Sinabi ko na sayo, diba? I did kissed some of them but I cant...cant...cant..."
Pinigilan kong matawa.
Na explain na niya kasi iyon sa akin. Trip ko lang talagang ipang-asar iyon sa kaniya.
"Cant what?"-me
"I cant get it up for them!"
Tuluyan na akong napatawa. He looks so adorable admitting it. Namumula pa ang mukha niya na animo nakita ko ang baby pictures niya habang nakahubad siya.
Nakangiting lumapit ako sa kaniya at yumakap sa bewang niya.
"Sabi ko nga. Wag ka na kasing magalit. Hindi naman nakita ni Reese yon. Isa pa kahit na iharap ko pa sa tapat ng mukha niya ang katawan ko, pipikit yon. Takot lang niyang gutay-gutayin siya ni Hurricane."
Isinubsob niya ang mukha niya sa leeg ko.
Napangiti ako.
"Bati na tayo?"-me
"Hindi naman ako galit."
"Eh ano?"
"Basta."
I chuckled. Akala ko dati babae lang ang magugulo...akalain mong pati ang mga lalaki pala. Kung sabagay...ganiyan naman talaga kapag in love ka. Pagdating kasi sa pag-ibig, walang babae...walang lalake. Basta love. Period.
"Ang gwapo mo."-me
I dont know why I said that. Pero totoo naman eh. Especially when he's looking at me with those eyes that shouts with love.
"Dahil maganda ka."
Kahit walang koneksyon pinatulan ko na lang. "Ang hot mo."
"Dahil sexy ka."-yale
"You're intelligent."
"And you're a genius."
"Hindi kita maalis sa isip ko."-me
...
...
"Mahal naman kita."
Nagtilian ang mga staff dahilan para mapapitlag ako. Nakangiting binalingan ko si Yale. Basta kasama ko siya talaga nakakalimutan ko na may iba pang tao sa paligid ko.
"Let's get married."-yale
"You know we cant."
"Lake said that the process was faster than expected."
Napaangat ang kilay ko. "Nag-usap kayo?"
Nagkibit-balikat siya. "Friends na kami sa facebook."
Napatawa ako. Hinila ko ang tali ng apron niya sa bewang para mas mapalapit pa siya sa akin. His eyes widedned with alarm ngunit hindi siya gumawa ng kahit na anong hakbang para lumayo.
"We need a little time."
"Why?"-yale
"Hindi ko pa nasasabi sa parents ko."
[A/N: Dahil sa hindi ako sure kung patay o buhay ang magulang ni Eika, at dahil ayon na din sa aming BHO CAMP Genius na op ni Hermes ay wala naman akong nabanggit, Kaya ayan sila ay alive and kicking parin.]
"Then let's tell them."
"Hindi ganon kadali iyon. I cant just tell them I'm getting married. Lalo na sa panahong iyon ay ka a-annul pa lang namin ni Lake."
...
...
"Buti naman alam mo Eika Moore. Anong klaseng kahihiyan na naman ang dadalin mo sa pamilya natin?"
...
...
O_______O
Damn.
This is not happening.
My parents.
Oh God, no.