- Hej Naomi, strasznie krzyczałaś- usłyszałam głos mojej mamy. Nie wierzę...- Uspokój się, Shh..- zaczęła a ja opadłam na poduszkę porównując uspokoić swój oddech- Co ci się śniło?
- Już nie pamiętam- skłamałam oraz odwróciłam się na drugą stronę. To było takie wiarygodne.
- Huh, dobrze- westchnęła kobieta oraz zaczęła delikatnie gładzić moje włosy- Spróbuj zasnąć.
Zamknęłam oczy i próbowałam zasnąć. Gdy poczułam jak moja mama wstaje i odchodzi szybko złapałam za telefon sprawdzając czy może chłopak do mnie nie napisał.
Niall: Dobranoc Naomi, miłych snów, śnij o mnie!
Żebyś tylko wiedział co mi się śniło...
***
- Zaczynasz już nawet o nim śnić, no nieźle- zaśmiała się przyjaciółka, a ja zmroziłam ją wzrokiem- Hej, okej- podniosła ręce w geście obrony.
- Byłam taka przerażona i zła. Czułam jakby to wszystko było naprawdę. Czułam jego... Twój dotyk.
- Dobrze, że to był tylko sen, podasz mi ten jogurt?- zapytała, a ja podałam jej posiłek.
- Byłam przerażona, że odkrył kim jestem, ale też zawiedziona... Chyba nie będę umiała mu odmówić i ujawnię się na...- nie dane było mi skończyć.
- Tak! W końcu zmądrzałaś!- podekscytowała się, a ja zasłoniłam uszy dłońmi, gdy w końcu usiadłyśmy przy stolikach.
Spojrzałam za plecy przyjaciółki i miałam doskonały widok na Niall'a, który szpera coś w telefonie z wielką uwagą. Za raz po tym dostałam powiadomienie o nowym SMS'ie.
- Kochaś napisał, może to Cię wyrwie z wpatrywanie się w niego- usłyszałam i cicho powiedziałam sarkastyczne Haha oraz weszłam w ikonkę rozmów z chłopakiem.
I w tym momencie zdałam sobie sprawę, że ogromnie się cieszę, że ten sen nie był prawdą. Jednak dał mi nauczkę bym zaczęła bardziej uważać, nie tylko by Niall nie dowiedział się kim jestem, ale przestać martwić się przez Violet i to, że po prostu mnie zdradziła.
***
Mogę tyko tyle powiedzieć... przepraszam za tamto, ale musiałam 😂👐🏻
Dlatego wstawiam go jeszcze dziś, bo zaczynam dostawać wyrzutów sumienia po przeczytanych komentarzach ☹️